00 film k 05 giris

S‹NEMA ONUR ÖDÜLLER‹
CINEMA HONORARY AWARDS
Lieutenant or Cop Land are not enough to categorize
him; he is open to every kind of role. He is most
selective with no the scripts, but the directors he is
going to work with. Apart from American independents
like Paul Auster’s stories “Smoke” and “Blue in the
Face”, we should not overlook Thelma and Louise and
The Duellists of the British Ridley Scott, or the Greek
master Theo Angelopoulos’ Ulysses’ Gaze. Carrying his
characters over the border of two dimensions, he draws
us into his depths, leaves us perplexed, crumbles
clichés to roam us between the notions of good and
evil. It is not his style to be a “hero”; even if he tries to
do “heroic” stuff, he is beaten by his principles, he
wriggles about his paradoxes just like “Mr. White” in
Reservoir Dogs, he drags in the viewer while combating
his inner demons. With his astonishing performance in
the unforgettable The Piano, he makes us “savor” that
acting is an endless discovery. It is our privilege to
watch him on screen as the audience.
YAfiAMBOYU BAfiARI ÖDÜLLER‹
LIFETIME ACHIEVEMENT AWARDS
HARVEY KEITEL
Esin Küçüktepep›nar
Yaln›zca ad› bile ça¤dafl
sinema tarihini özetleyebilir.
Önce tiyatro sahnesi,
ard›ndan genç sinema
ö¤rencisi Martin Scorsese
ile bafllad›¤› beyazperde
kariyerinde tam otuz sekiz
y›l geçmifl. Arka Sokaklar
veya Taraf Tutmak, uzun
filmografisini düflündü¤ümüzde karanl›k geceler,
kurtulmaya çal›flan, kurtar›lmay› uman ruhlar, iyi fleyler
yapmaya çal›flan kötü adamlar, ahlak ç›kmaz›nda s›k›flan
s›radan insanlar ve illaki de ç›plak gerçekler geliyor
akl›m›za ilk etapta. Ola¤anüstü performanslar›nda
karakterlerin zay›fl›¤› ve acizli¤ini bile “çekici”
göstermeyi baflaran bir aktör. Bad Lieutenant veya
Güçlüler Bölgesi gibi etkileyici “kötü” polis tiplemeleri bile
onu kategorize edemiyor, her role aç›k. Senaryodan çok,
birlikte çal›flaca¤› yönetmenler konusunda seçici
davran›yor. Paul Auster’›n “Duman” ve “Mosmor”
öyküleri gibi Amerikan ba¤›ms›zlar›n›n yan› s›ra ‹ngiliz
Ridley Scott’un Thelma ve Louise ve The Duellist filmlerini
ya da Yunan usta Theo Angelopoulos’un Ulysses’in
Bak›fl›’n› unutmuyoruz. Karakterlerini iki boyutun d›fl›na
tafl›rken, bizi derinliklerine sürüklüyor, çeliflkiler içinde
b›rak›yor, klifleleri yerle bir ederek iyi ve kötü kavramlar›
aras›nda dönüp dolaflt›r›yor. “Kahraman” olmak tarz›
de¤il, “kahramanca” fleyler yapmaya çal›flsa da Rezervuar
Köpekleri’nde “Bay Beyaz” misali ilkelerine yeniliyor,
çeliflkiler içinde k›vran›yor, içsel fleytanlar›yla bo¤uflurken
izleyiciyi de içine al›veriyor. Unutulmaz Piyano’daki
performans›yla oyunculu¤un bitmeyen bir keflif oldu¤u
“hazz›n›” yaflat›yor. Onu izleme keyfi ise biz izleyiciler
için bir ayr›cal›k.
Only his name would suffice to sum up the whole
history of contemporary cinema. First the theater stage,
then the silver screen which he started off with the
young film student Martin Scorcese, a career of thirty-
eight years. Mean Streets or Taking Sides, dark nights,
souls struggling to break free, hoping to be saved, bad
guys trying to do good deeds, ordinary people trapped
in the dead-ends of morality, and obligatorily the naked
truth, considering his long filmography. An actor who
achieves to portray the weaknesses and insolvencies of
his characters as “attractive” with his extraordinary
performances. Even impressive “bad cops” like in Bad
20

---

23
Conservatory in 1974. He resigned from this position
in 1984, however continued his teaching position until
1987. He has been lecturing Film Music at Mimar
Sinan University Film and TV Studies department. He
has also been a lecturer between 1974-1980 as a
“folklore-scientist” at ‹stanbul Economic Sciences
Academy School of Journalism.
Otyam has composed 110 soundtracks, 15 stage music
scores, children’s songs, marches, and folk songs
arranged for orchestra and choir. Included among the
numerous international and national awards he has
received are Ministry of Culture 25th Year Honorary
Art Award (1979), and Mimar Sinan University Special
Prize of Labor for Turkish Cinema (2000).
1919 y›l›nda ‹stanbul’da
do¤du. Yeni kurulmufl olan
Ankara Devlet
Konservatuvar›’n›n nefesli
sazlar bölümünün ilk
mezunlar›ndand›r. Mezun
olunca Riyaseti Cumhur
Filarmoni Orkestras›’na
atand›. Orkestra flefi Ernest
Praetorius ile kompozisyon
ve fleflik, Georg Markowitz
ile sahne musikisi ve koro idaresi, ayr›ca rejisör Carl
Ebert’le sahne çal›flmalar› yapt›. Ankara Radyosu’nda bir
çocuk korosu kurdu. Otyam 1950’de Atlas Film müzik
direktörlü¤ünü üstlenerek Türkiye’de ilk kez özgün
sinema musikisi gerçeklefltirip büyük orkestra ile film
seslendiren ilk besteci olarak tan›nd›. 1972 y›l›nda
‹stanbul Belediyesi fiehir Tiyatrolar› Müzik
Direktörlü¤ü’ne, 1974 ‹stanbul Belediyesi Konservatuar›
Müdürlü¤ü’ne atand›. 1984’te müdürlükten istifa etti,
ancak 1987’ye dek, ö¤retim üyeli¤ine devam etti.
1976’dan beri, Mimar Sinan Üniversitesi Sinema
Televizyon Bölümü’nde Film Müzi¤i ö¤retmenli¤i de
yapmaktad›r. Ayr›ca, bir halk bilimci olarak, 1974-1980
y›llar› aras›nda ‹stanbul ‹ktisadi ve Ticari ‹limler
Akademisi Gazetecilik Yüksek Okulu’nda Türk Halk
Edebiyat› ve Folklor ö¤retmenli¤i yapm›flt›r.
Otyam, 110 film müzi¤i, 15 sahne müzi¤i, çocuk flark›lar›,
marfllar, orkestra ve koro için düzenlenmifl halk türküleri
bestelemifltir. Kazand›¤› uluslararas› ve ulusal ödüller
aras›nda 1979 y›l›nda ald›¤› Kültür Bakanl›¤› 25. Y›l Sanat
fieref Ödülü, Mimar Sinan Üniversitesi Türk Sinemas›’na
Emek Özel Ödülü (2000) say›labilir.
Born in 1919 in ‹stanbul. He is one of the first
graduates of the newly founded Ankara State
Conservatory brass instruments department. He was
appointed to the Presidential Philharmonic Orchestra
after graduation. He studied composition and
conducting with Ernest Praetorius, stage music and
choir directing with Georg Markowitz, and with stage
director Carl Ebert, staging. He established a children’s
choir at Ankara State Radio. In 1950, he took being the
director of Atlas Film music department and became
the first composer to realize an original score for
cinema with a full orchestra and lay music on film. He
was appointed to the Musical Director of Istanbul
Municipal Theaters in 1972, and ‹stanbul Municipal
S‹NEMA ONUR ÖDÜLLER‹
CINEMA HONORARY AWARDS
NED‹M OTYAM
22
few names in Turkish cinema to merge stardom with
real acting. Working actively during the 1970s and
1980s, he took part in less films after the 90s, however
he acted in some TV series, and published his
memoirs. He is still effective in TV and cinema
productions.
S‹NEMA ONUR ÖDÜLLER‹
CINEMA HONORARY AWARDS
TARIK AKAN
Atilla Dorsay
1949 do¤umlu. Eyüp’te
do¤up babas›yla birlikte
tüm Anadolu’yu gezen
sanatç›, Bas›n Yay›n Yüksek
Okulu’nda okurken, SES
dergisi yar›flmas›na girdi ve
birinci olarak sinemaya
geçti. Solan Bir Yaprak Gibi
filmiyle 1971 y›l›nda
bafllayan kariyerinin ilk y›llar›nda, yepyeni bir jön olarak
tüm kad›n starlar›m›zla filmler çevirdi. 1973’te Antalya’da
ilk ödülünü alan Akan, daha sonra Ertem E¤ilmez’in
Hababam S›n›f› serisi ve kimi aile komedilerinde
gözüktü. 
1970’lerin sonlar›nda siyasal a¤›rl›kl› filmlerin y›ld›z›
oldu. Kanal, Maden, Demiryol, Adak gibi. Daha sonra
Y›lmaz Güney’le tan›flarak onun yazd›¤› Sürü ve Yol
filmlerinde fierif Gören ve Zeki Ökten’le çal›flt›. Ökten’in
Pehlivan’›yla Berlin’de özel bir ödül ald›. Kendisini sürekli
gelifltiren oyuncu, sinemam›zda starl›kla gerçek
oyunculu¤u ba¤daflt›ran isimlerden biri olarak kabul
ediliyor ve dört kuflaktan beri popülerli¤ini koruyor. 1970
ve 80’ler boyunca etkin biçimde çal›flan Akan, 90’lar
sonras›nda daha az filmde oynad›, kimi TV dizilerinde
gözüktü ve bir an› kitab› yazd›. Sanatç› halen sinema ve
TV yap›mlar›nda düzenli biçimde çal›flmaktad›r.
He was born in 1949 in Eyüp, ‹stanbul, and he
moved around Anatolia with his father. While studying
at the College of Journalism in ‹stanbul, he participated
to the contest organized by the SES magazine; upon
winning the first prize, he went on to work in cinema.
During the first years of his career that began with
Solan Bir Yaprak Gibi, being a new and young leading
actor, he appeared in many features films alongside
most of the female stars of the Turkish cinema. He got
his first award at Antalya Film Festival in 1973, he took
on roles in Ertem Eğ€ilmez’s Hababam S›n›f› film
series and also some family comedies. 
By the end of 1970s, he starred in politically flavored
films such as Kanal, Maden, Demiryol, Adak. Later on,
meeting with Y›lmaz Güney, he worked with fierif
Gören and Zeki Ökten in Sürü and Yol, which Güney
wrote. He received a special prize at Berlin
International Film Festival with Ökten’s Pehlivan.
Constantly improving himself, and ever popular since
four generations, Akan is considered to be one of the

---