52
53
ktonun sayı və biokütləsi qeyri-sabitdir və ekosistemə təsir
edən faktorlara daha çevik cavab verir - dəyişkən vəziyyət
dədir. Bizim tədqiqatların nəticələrindən məlum olmuşdur ki,
son 20 ildə hər iki körfəzdə fitoplanktonun fotosintezi sayəsində
əmələ gələn ilkin üzvi maddələrin miqdarı iki dəfədən də çox
artmışdır (növbəti bəhsdə ayrıca qeyd edilir). Ona görə etiraf
etmək olar ki, ərazidə hal-hazırda fitoplanktonun həm sayı, həm
də biokütləsi 20-25 il öncə qeyd olunan göstəricilərdən əsaslı
surətdə fərqlənir.
Qızılağac körfəzinin bioloji məhsuldarlığının formalaş
masında, xüsusilə flora tərəfindən əmələ gələn ilkin üzvi mad
dələrin balansında bentik yosunların da (fitobentos) rolu böyük
dür. Yada salmaq lazımdır ki, Xəzər dənizinin fitobentos florası
növ tərkibinə görə olduqca zəngin sayılır və mikrofit yosun
lardan, mikrofitobentoslardan, dənizotu adlanan bitkilərdən
ibarətdir (Salmanov, 1999). Cənubi xəzərin qərb şelfinə aid ak
vatoriyada aşkar edilən makrofit florada, son məlumata görə 82
növ qeyd olunur (Salmanov, 1999). Onlardan 33 növ yaşıl
makrofitlərə aiddir (əsas növ qrupu), qırmızı yosunlar (24 növ)
ikinci sayılır, üçüncü yeri qonur yosunlar (13 növ) tutur. Fito-
bentosun yayılması həm floranın növü, həm də dərinlik izoba-
tından asılıdır. Məsələn, şirin su qarışan sahələrdə yaşıl rəngli
fitobentos, əhəng daşlı dib qatlarında qırmızı yosunlar geniş ya
yılmışdır. Yaşıl yosunlar ən çox 1 metrə qədər dərinlikdə - məs.
Cladophora vagabunda, Enteromorpha prolifera, E. Lima, Chaeto-
morpha aerea, Ch. Unum
geniş yayılmış vəziyyətdədirlər. Nisbə
tən dərin - 15 m. sahələrdə
Polisiphonia
cinsinə məxsus
Poli-
siphonia caspica, Polisiphonia elongata, Lophosiphonia ohscura
və
s. növlər məskunlaşmışdır.
Sakit körfəz-buxtalarda daraqlı yosunlar, çiçəkli otlar sayı
lan
Zostera minor, Potamogeton pestinatus, Najas marina, Ruppia
spiralis, Ruppia maritima
kütləvi şəkildə inkişaf edir. Dənizotu və
fitobentosun biokütləsi Xəzərin qərb sahillərində keçən əsrin
30-cu illərində M.S.Kireeva və T.F.Şapova tərəfindən öyrənil
mişdir (Salmanova görə, 1999). Onların göstərdikləri məlumat
lardan aydın olmuşdur ki, Pirallahı adasından Qızılağac kör
fəzinə kimi 2,5-4,5 m. dərinliyi olan sahələrin qumlu, qumlu-
rakuşalı dibi başdan-başa Zostera nana bitkisi tərəfindən əsil
çəmənliyi xatırlatmışdır. Həmin ərazilərdə zosteranın biokütləsi
(yaş kütlə) 150-1100 q/m2-ə bərabər olmuş və onun orta illik
məhsul-ehtiyatı 300-400 min ton təşkil etmişdir. Səciyyəvidir ki,
keçən əsrin 30-40-cı illərində Kür çayı vadisindən Astara sahil
lərinə kimi sahil dayazlıqları zosteranın əsas inkişaf əraziləri
hesab edilmişdir. Təkcə Qızılağac körfəzində zostera otunun
300 min tona bərabər ehtiyata malik olması qeyd edilir (Sal
manov, 1999). Maraqlıdır ki, o dövrlərdə dəniz otunu təda-rük
edən xüsusi vətəgə fəaliyyət göstərmişdir və hər il 8-10 min ton
quru kütlə əldə edilmişdir.
Maraqlıdır ki, fitobentosa məxsus flora taksonları içəri
sində bioindikator sayılan növlər də vardır. Məsələn, məişət-
kommunal çirkabı ilə kəskin çirklənən ərazilərdə başlıca olaraq
saprob forma hesab olunan
Enteromorpha compressa
inkişaf edir
(Salmanov, 1999). E.B.Zaberjinskaya qeyd edir ki, akva
toriyanın çirklənmə dərəcəsi ərazidə inkişaf edən
Laurencia cas
pica
ilə tərs mütənasibliyə bərabərdir. Bu baxımdan, müəllifə
görə Cənubi Xəzərin qərb şelfində nisbətən sabit vəziyyət (fito
bentosa görə) Böyük Qızılağac körfəzində mövcuddur. Müasir
dövrdə həmin körfəz regionda yeganə akvatoriyadır ki, burada
laurensiyanın biokütləsi 3,5 kq m2 təşkil edir. Ekoloji baxımdan
olduqca maraqlıdır ki, Qızılağac körfəzindən cənubda - Astara
dayazlıqları və şimalda - Kür çayı vadisində laurensiyanın bio
kütləsi kəskin ixtisar olunur, əvəzində polisaprob növ kimi
qiymətləndirilən yaşıl fitobentoslara məxsus
Cladophora vaga
bunda, Enteromorpha irıtestinalis
kimi taksonlar inkişaf edir. Belə
54
liklə məlum olmuşdur ki, fitoplanktondan fərqli olaraq, fitoben-
tos Xəzər dənizində aramsız davam edən və ildən-ilə kəs
kinləşən antropogen təsirlərə qarşı daha həssasdır və biotopun
ekoloji vəziyyətinin qiymətləndirilməsində mühüm göstərici
sayıla bilər. Son 20-25 ildə Xəzər dənizinin cənub-qərbində
yaranan ekoloji vəziyyət ən kəskin, parlaq şəkildə özünü Kiçik
Qızılağac körfəzində büruzə vermişdir. Hövzədə yaranan, arzu
olunmaz hadisə, demək olar ki, monoqrafiyanın bütün bölmə
lərində qeyd edilsə də, mövcud ekoloji fəsadların formalaş
masında mühüm rol oynayan ali bitkilərin hər il əmələ gətir
dikləri biokütlənin aqibəti və mahiyyətini qısa şəkildə izah etmə
mək mümkün deyildir.
Təkrar olsa da, bir daha yada salmaq lazımdır ki, ərazinin
iqlim şəraiti, hövzənin batimetrik vəziyyəti, hidroloji, hidrobioloji,
hidrokimyəvi rejimləri il boyu ali su bitkilərinin intensiv vege-
tasiyası üçün olduqca əlverişlidir. Hələ keçən əsrin 60-cı illə
rində aparılan ilk mikrobioloji tədqiqatlardan məlum olmuşdur
ki, Kiçik Qızılağac körfəzi trofik baxımdan evtrof tipinə aiddir və
belə vəziyyətdə ekosistemdə izafi üzvi substratların mövcud ol
ması, ilk növbədə, mühitin qaz rejimini dəyişər və anaerobioz
kimi ekoloji cəhətdən təhlükəli prosesin yaranmasına səbəb
olur (Salmanov, 1987).
Qeyd etmək lazımdır ki, Kiçik Qızılağac körfəzində vətəgə
balıqçılığının inkişafı üçün, əsasən fitobentosla qidlanan yüz
minlərlə su quşlarının örüş sahələrinin açıq saxlanması və
başqa məqsədlərlə əlaqədar olaraq hövzədə planlı şəkildə
hidromeliorativ tədbirlər həyata keçirilirdi. Onlardan, xüsusi
üzən qayıqlar üzərində quraşdırılan otbiçənlərlə yazın əvvə
lindən yayın sonuna kimi hövzənin açıq sahələrində su bitkiləri
- əsasən qamış çalınardı. Hələ o zaman müşahidələrdən aydın
olmuşdur ki, təbiətcə evtrof hövzə olan Kiçik Qızılağac kör
fəzində biçilən bitki kütləsinin suda çürüməsi zamanı biotopda
55
qaz-duz rejimləri əsaslı şəkildə dəyişir. Hövzənin ekoloji
sabitliyinin mühafizəsində mənfi amil kimi qiymətləndirilən bu
prosesin ekoloj-hidrobioloji mahiyyətini dəqiq müəyyən etmək
üçün kiçik körfəzdə xüsusi təcrübələr aparılmışdır (Salmanov,
1987). Bu məqsədlə kiçik körfəzin cənub-şərqində, 1,3 m dərin
liyi olan açıq sahədə ağac dirəklər və metal tor vasitəsilə
225 m2-ə (15 X 15) bərabər sahəyə biçilən bitki kütləsi top
lanmışdır. Yay fəslində hövzəyə çay sularının axmaması, külək
lərin olduqca zəifləməsi ilə əlaqədar su kütləsinin cərəyanı,
axını kəsərsizləşir. Ona görə, təcrübə üçün nəzərdə tutulan sa
hənin (bitki kütləsinin çürüyən yerləri) mərkəzi,, metal torla çə
pərə alınan açıq sahə və təcrübə zonasından xeyli aralı akva
toriyada xüsusi nöqtələrdən (stansiyalar) 3 ay müddətində , hər
10-12 gündən sonra su nümunələri götürülərək onların hər
birindən 11 növ mikrobioloji, hidrokimyəvi və hidrobioloji analiz
lər aparılmışdır. Məlum olmuşdur ki, müşahidə müddətində su
yun temperaturu 29-32°C arasında dəyişmiş, analizlərdə ilkin
fərqli göstəricilər isə təcrübənin 12-ci günü özünü göstərmişdir.
Çürümənin ilk günlərində suda mikrofloranın ümumi miqdarı
(15-ci gün) təcrübə sahəsinin mərkəzində, açıq sahəyə nis
bətən 3 dəfə, 25-30 gündən sonra - 4-6 dəfə çoxalır, suda
həll olan oksigenin konsentrasiyası 35-40% azalır. Eyni zaman
da, çəpərə qonşu sularda yosunların fotosintezi sayəsində
əmələ gələn ilkin üzvi maddələr kontrol əraziyə nisbətən 5 dəfə
artır, destruksiya göstəricisi isə 2,3 dəfə yüksəlir. Bitki qalıq
larının çürüməsi proseslərində əmələ gələn əlavə metabolitik
xassəli maddələr təcrübə zamanı öyrənilən bütün heterotrof
mikrofloraya aid bakteriya cinsləri biokütləsinin, özü də intensiv
inkişafına və artmasına səbəb olur. Belə ki, müşahidənin 20-22-
ci günü saprofitlərin miqdarı, kontrola nisbətən 10 dəfə, sərbəst
azotmənimsəyən Azotobakter cinsinə aid növlərin sayı 12-14
dəfə, aerob kletçatkamənimsəyən bakteriyaların miqdarı isə 26-
Dostları ilə paylaş: |