Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
114
Doğrudan da, toyuq kotleti heyifmi olsun? Mixail Aleksandroviçə necə köməyimiz dəyə bilər ki? Ac qalmaqlamı? Axı biz sağıq! Təbii ki, royalın qapağı örtüldü, cazdakılar dağılıĢdı, bir neçə jurnalist nekroloq yazmaq üçün öz redaksiyasına getdi. Jeldıbinin meyitxanadan gəldiyi məlum oldu. O, mərhumun yuxarıdakı kabinetində əyləĢdi. Həmin an da söz yayıldı ki, Berliozu elə o əvəz edəcək. Jeldıbin idarə heyətinin on iki üzvünün hamısını restorandan öz yanına çağırdı və Berliozun kabinetində keçirilən təcili iclasda sütunlu Qriboyedov zalının hazırlanması, cəsədin meyitxanadan bu zala gətirilməsi, oraya giriĢin açılması və bu kədərli hadisəylə bağlı baĢqa təxirəsalınmaz məsələlər müzakirə olundu.
Restoran isə yenidən həmiĢəki gecə həyatını yaĢayırdı və bağlanana qədər, yəni səhər saat dördə qədər də yaĢayacaqdı, əgər restorandakıları Berliozun ölüm xəbərindən daha artıq heyrətə salan tamamilə qeyri-adi bir hadisə baĢ verməsəydi. downloaded from KitabYurdu.org 115
Ġlk olaraq Qriboyedov evinin qapısı ağzında gözləyən faytonçular həyəcanlandılar. Onlardan biri qozlada dikəlib qıĢqırdı: – Boy! Siz bir buna baxın! Bu sözlərin arxasınca çuqun çəpərin yanında iĢartı peyda olub, eyvana yaxınlaĢmağa baĢladı. Stol arxasında oturanlar dikəlib, diqqətlə baxdılar ki, iĢıqla bərabər restorana tərəf ağ kabus da addımlayır. Kabus sarmaĢıqlı giriĢə çatanda hamı çökə balığının tikəsi çəngəldə, gözləri bərələ quruyub qalmıĢdı. Bu vaxt papiros çəkmək üçün restoranın asılqan otağından həyətə çıxan qapıçı papirosunu tapdalayıb kabusa tərəf getdi ki, onu restorana girməyə qoymasın, ancaq nəyə görəsə bunu etmədi, səfeh-səfeh gülümsəyərək dayandı. Və kabus sarmaĢıqlı giriĢdən keçib, maneəsiz-filansız eyvana girdi. Bu vaxt hamı gördü ki, o, kabus-zad deyil, tanınmıĢ Ģair Ġvan Nikolayeviç Bezdomnıdır. O, ayaqyalın və zolaqlı alt tumanında idi; əynindəki ağımsov köynək cırıq-cırıq olmuĢdu; yaxasına ingilis sancağıyla kağız parçası – hansısa müqəddəsin solğun ikona downloaded from KitabYurdu.org
116
təsviri bənd edilmiĢdi. Ġvan Nikolayeviç əlində yanan nikah Ģamı tutmuĢdu. Onun sağ yanağı təzəcə sıyrılmıĢdı. Eyvana ölçüyəgəlməz dərinlikdə sükut çökdü. Ofisiantlardan birinin əlindəki parçdan pivə axıb döĢəməyə tökülürdü. ġair Ģamı baĢının üstünə qaldırıb bərkdən dedi: – Salam, dostlar! – sonra yaxındakı stolun altına baxıb qüssəylə dilləndi: – Yox, o, burada deyil! Ġki səs eĢidildi. Yoğun kiĢi səsi insafsızcasına dedi: – Məsələ məlumdur. Ġçkidən sayıqlayır. QorxmuĢ qadın səsi isə: – Necə olub ki, milis onu bu görkəmdə küçələrdən keçməyə qoyub? – dedi. Ġvan Nikolayeviç bunu eĢidib cavab verdi: – Ġki dəfə saxlamaq istədilər, Skatertnidə, bir də burada, Bronnıda. Hasardan aĢdım, görürsünüz də, yanağım sıyrılıb! – O, Ģamı qaldırıb qıĢqırdı: – Ədəbiyyatçı qardaĢlar! (BatmıĢ səsi gücləndi, nəfəsi od püskürdü.) Hamınız məni eĢidin! O gəlib! Onu təcili tutun, yoxsa çox böyük bədbəxtliklər törədəcək! downloaded from KitabYurdu.org 117
– Nə? Nə? O nə dedi? Kim gəlib? – hər tərəfdən səslər eĢidildi. – Məsləhətçi! – Ġvan cavab verdi, – bu məsləhətçi indicə Patriarx gölündə MiĢa Berliozu öldürdü. Bu yerdə zaldakılar eyvana tökülüĢdü, hamı Ġvanın əlindəki Ģamın iĢığına yığıĢdı. – Üzr istəyirəm, üzr istəyirəm, dəqiq deyin, – Ġvan Nikolayeviçin qulağının dibində asta və nəzakətli bir səs eĢidildi, – necə axı öldürüb? Kim öldürüb? – Əcnəbi məsləhətçi, professor və Ģpion! – Ġvan döyükərək cavab verdi. – Bəs soyadı necədir? – astadan qulağına pıçıldadılar. – Bilsəydim, nə vardı ki! – Ġvan kədərli halda qıĢqırdı. – Soyadını vizit kartında görə bilmədim... Təkcə birinci "V" hərfi yadımdadır, soyadı "V" ilə baĢlayır! Axı "V" ilə hansı soyad baĢlayır? – Ġvan alnını ovxalayıb öz-özündən soruĢdu və birdən mızıldadı: –Ve, ve, ve! Va...va...VaĢner? Vaqner? Vayner? Veqner? Vinter? – Ġvanın saçı həyəcandan vız durmuĢdu. – Vulf? – bir qadın yazıq-yazıq dilləndi. downloaded from KitabYurdu.org
118
Ġvan hirsləndi. – Axmaq! – Bu sözü deyən qadını gözləriylə axtarıb qıĢqırdı. – Vulfun nə dəxli var? Vulfun heç bir günahı yoxdur! Vo, vo... Yox! Bu cür xatırlaya bilmərəm! Bəs belə, vətəndaĢlar: tez milisə zəng vurun, professoru tutmaq üçün pulemyotlu beĢ motosiklet göndərsinlər. Həm də demək yadınızdan çıxmasın, onun yanında ikisi də var: uzun, dama- dama paltarlı... gözlüyü çatlayıb... bir də kök qara piĢik. Mən isə hələ Qriboyedovu axtaracağam... Hiss eləyirəm ki, o buradadır! Ġvan əsəbilik keçirməyə baĢladı: ətrafındakıları itələdi, Ģamı yellədib üstünü muma batırdı, stolların altına baxdı. Bu vaxt kimsə dedi: "Həkim çağırın!" – və kiminsə buynuz sağanaqlı eynəyi, tərtəmiz qırxılmıĢ ətli, mehriban kök sifəti Ġvanın qarĢısında peyda oldu. – YoldaĢ Bezdomnı, – bu sifət təmtəraqlı səslə dedi, –
sakitolun! Hamımızın sevimlisi Mixail Aleksandroviçin... yox, sadəcə, MiĢa Berliozun ölümü sizə pis təsir edib. Hamımız bunu gözəl baĢa düĢürük. Sizə downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|