Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
745
ağırlığı altında daĢlı torpağın necə titrədiyini eĢitmirdi və atlılar ehtiyatla ona yaxınlaĢdılar. Ay Marqaritanın dadına çatırdı, ən yaxĢı elektrik fənərindən də yaxĢı iĢıqlandırırdı və Marqarita kresloda oturan, kor bildiyi adamın əllərini bir-birinə sürtüb gözünü aya dikdiyini sezdi. Ay iĢığında qığılcımlanan ağır daĢ kreslonun böyründə ĢeĢəqulaq iri qara itin uzandığını da Marqarita yalnız indi gördü, o da sahibi kimi narahat halda aya baxırdı. Kresloda oturan adamın ayağı altına sınmıĢ bardağın qırıntıları səpələnmiĢdi və yerdə qara-qırmızı gölməçə yaranmıĢdı. Atlılar dayandılar. – Sizin romanı oxuyublar, – Voland üzünü masterə çevirdi, – yalnız ona təəssüfləndilər ki, yarımçıq qalıb. Ġstəyirəm sizə öz qəhrəmanınızı göstərim. Təxminən, iki min ildir o, bu meydançada oturub yatır, ancaq bədirlənmiĢ ay doğanda, gördüyünüz kimi, yuxusuzluq onu üzür. Ay təkcə ona yox, sadiq keĢikçisi itə də əzab verir. Əgər qorxaqlığın ən pis qüsur olduğu düzdürsə, çox güman, itin bunda günahı yoxdur. Bu qoçaq itin qorxduğu yeganə Ģey downloaded from KitabYurdu.org
746
tufandır. Neyləmək olar, sevən sevdiyinin qismətini bölüĢməlidir. – O nə deyir? – Marqaritanın sakitlik yağan üzündə mərhəmət duyğusu sezildi. – Eyni Ģeyi deyir, – Volandın səsi eĢidildi. – Deyir ki, aylı gecələrdə dinclik tapa bilmir, deyir çox pis vəzifəsi var. Yata bilməyəndə belə deyir, yatanda isə eyni Ģey – ay iĢığından yol görür və istəyir bu yolla gedə-gedə dustaq Qa- Nosriylə danıĢsın, çünki dediyinə görə, çoxdan, bahar ayı nisanın on dördündə nəyisə ona deyə bilməyib. Ancaq əfsuslar olsun ki, bu yola çıxa bilmir, yanına da heç kim gəlmir. Neyləsin, məcbur olur öz-özüylə danıĢsın. Ancaq axı nəsə bir müxtəliflik də lazımdır, ona görə ay haqqında söhbətinə çox vaxt dünyada hər Ģeydən artıq öz ölümsüzlüyünə və misli görünməmiĢ Ģöhrətinə nifrət bəslədiyini də əlavə edir. Deyir ki, cır-cındır geyinmiĢ səfil Levi Matveylə taleyini həvəslə dəyiĢərdi. – On iki min ayı nə vaxtsa bir aya dəyiĢmək həddindən çox olmazmı? – Marqarita soruĢdu. – Fridanın əhvalatı təkrar olunur? – Voland dedi. downloaded from KitabYurdu.org
747
– Ancaq bu yerdə özünüzü yormayın, Marqarita. Hər Ģey düzgün olacaq, dünya belə qurulub. – Onu buraxın! – Marqarita ifritə olduğu vaxtlardakı kimi qəfil bərkdən çığırdı və bu çığırtıdan daĢ qopub dağları lərzəyə salaraq gurultuyla dərin uçuruma yuvarlandı. Ancaq Marqarita bunun uçuruma yuvarlanan daĢın gurultusu, ya Ģeytan gülüĢü olduğunu deyə bilməzdi. Nə olsa da, Voland gülə-gülə Marqaritaya baxıb dedi: – Dağlarda qıĢqırmaq lazım deyil, onsuz da, uçqunlara öyrəĢib, bu, onu narahat eləməz. Onun xahiĢini eləməyin, Marqarita, çünki danıĢmağa cəhd göstərdiyi adam artıq onun xahiĢini eləyib. – Voland üzünü yenə masterə çevirdi. – Hə, indi romanınızı bir cümlə ilə bitirə bilərsiniz! Master tərpənmədən dayanıb prokuratora baxdığı vaxtdan, elə bil, bunu gözləyirmiĢ. Əlini ağzına tutub elə qıĢqırdı ki, səsi kimsəsiz çılpaq dağlarda əks-səda verdi. – Azadsan! Azadsan! O, səni gözləyir! Dağlar masterin səsini göy gurultusuna çevirdi və elə həmin göy gurultusu da dağları uçurtdu. LənətlənmiĢ qayalıqlar yıxıldı. Təkcə daĢ kreslolu meydança qaldı. downloaded from KitabYurdu.org
748
Qayalıqların gömüldüyü dibsiz uçurumda minlərlə ay ərzində yaĢıllığa bürünmüĢ bağları üzərində bütləri ucalan ucsuz-bucaqsız Ģəhər bərq vurdu. Prokuratorun çoxdan gözlədiyi ay yolu birbaĢ həmin bağa uzandı və bu yolla ən əvvəl ĢeĢəqulaq it qaçmağa baĢladı. Qan-qırmızı astarlı ağ plaĢ geyinmiĢ adam kreslodan qalxıb xırıltılı, batıq səslə nəsə qıĢqırdı. Bilmək olmurdu bu adam gülürmü, ağlayırmı, nəsə qıĢqırırmı. Sədaqətli köməkçisinin arxasınca onun da bu yolla cumduğu göründü. – Mən də onların arxasınca gedim? – master narahat halda cilovu tərpətdi. – Yox, – Voland cavab verdi, – bitmiĢ bir Ģeyin arxasınca niyə gedəsən? – Deməli, ora? – Master arxaya dönüb bir az əvvəl tərk etdikləri, bəzəkli monastır qüllələri olan, ĢüĢələrində günəĢin çilikləndiyi Ģəhəri göstərdi. – Ora da yox, – Volandın kallaĢmıĢ səsi qayalıqlara yayıldı. – Xəyalpərəst master! Sizin yaratdığınız, indicə azad etdiyiniz qəhrəmanın çox həsrətlə görmək istədiyi adam romanınızı oxuyub. – Bu yerdə Voland Marqaritaya downloaded from KitabYurdu.org
749
tərəf çevrildi. – Marqarita Nikolayevna! Ġnanıram ki, siz master üçün ən yaxĢı gələcək arzusunda olmusunuz, ancaq mənim təklif etdiyim və ĠeĢuanın sizdən ötrü xahiĢ elədiyi, doğrusu, daha yaxĢıdır. Onları ikilikdə buraxın, – Voland atın üstündə masterin yəhərinə tərəf əyilib, uzaqlaĢan prokuratoru göstərdi, – onlara mane olmayaq. Bəlkə də, nəsə bir nəticəyə gələ bildilər, – bu zaman Voland əlini YerĢalaimə tərəf yellədi və Ģəhər söndü. – Orada da həmçinin, – Voland arxanı göstərdi, – zirzəmidə neyləyəcəksiniz? – ĢüĢələrdə sınan günəĢ dərhal söndü. – Nəyinizə lazım? – Voland yumĢaq tərzdə təkid etdi. – Ey xəyalpərəst master, doğrudanmı siz gündüzlər öz sevgilinizlə çiçəkləməyə baĢlayan gilənar ağaclarının altında gəzmək, axĢamlar isə ġubertın musiqisini dinləmək istəmirsiniz? Doğrudanmı Ģam iĢığında qaz lələyilə yazmaq xoĢunuza gəlməz? Doğrudanmı siz də Faust kimi yeni insan yaratmaq ümidiylə retorta 35 önündə oturmaq istəmirsiniz? Ora, ora! Orada artıq sizi ev və qoca xidmətçi gözləyir,
35 Retorta – distillə kimi kimya təcrübələrində işlədilən odadavamlı şüşə qab (daralan və yana burulmuş boğazı olur) downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|