______________________ Milli Kitabxana_______________________
84
Bitibdir qisseyi-Şirin, tükəndi Şəkkərin dövrü,
Ləbin dövranıdır gəlgil ki, sənsən Xosrovi-dövran!
Nə dəryadır əcəb eşqin ki, yoxdur həddü payanı,
Zəhi eşqi nəhayətsiz, zəhi dəryayi-bipayan!
Nəsimi çün vüsalından həyati-sərmədi buldu,
Yəqindir gər desəm həqdir kim, oldu həyyü cavidan.
______________________ Milli Kitabxana_______________________
85
Mən ki, dərvişəm, fəqirəm, padişahi-aləməm,
Ruhi-birəngəm, əgərçi rəngə girdim, adəməm.
Şeş cəhətdən çar ənasirdir məni faş eyləyən,
Yoxsa mən gəncineyi-vəhdətdə nuri-əbhəməm.
Aləmül-qeybin süfatı məndən oldu aşikar,
Ey bəsirətsiz, məni gör kim, nə zati-ə’zəməm.
Söyləyən həqdir mənim dilimdə hərdəm, yoxsa mən,
Çar ənasirdən mürəkkəb bilisanü əbkəməm.
Ümmühat ilən nə var abaya olmasa xələl,
Aləmi təhqiqə baxsan cümləsindən əqdəməm.
Cənnəti-firdövs üçün bir ləhzə qəmgin olmazam,
Talibi-didari-yaram, şadimanam, xürrəməm.
Ey Nəsimi, çünki iş təqdir əlindən işlənir,
Fariğəm dünyadavü üqbada qəmdən, biqəməm.
______________________ Milli Kitabxana_______________________
86
Surəti-rəhmanı buldum, surəti-rəhman mənəm!
Ruhi-mütləq həq kəlamı qaf-vəl-Qur’an mənəm!
Həm mənəm anəstünarən sirrini faş eyləyən,
Həm Xəlil oldum, bu nara Musiyi-İmran mənəm!
Həm Məsihəm, həm Skəndər, həm mənəm abi-həyat,
Həm həyati-Xızr buldum, çeşmeyi-heyvan mənəm!
Həm mühitü həm kənaram, həm sədəf, dürdanəyəm,
Həm bu bəhrin gövhəri, həm gövhəri-ümman mənəm!
Həm xəyalam, həm camalam, həm süfatam, həm tələb,
Həm nüquşam, hə bu nəqşə valehü heyran mənəm.
Zülmətəm, mövtəm, məmatam, həm həyatam, həm məmat,
Mö’minə Nuham, nicatam, kafirə tufan mənəm!
Həm əlacam, həm təbibəm, həm kəlamam, həm Kəlim,
Həm bu rənc rəncuruyam, həm dərdlərə dərman mənəm!
Saqiyəm, şəm’əm, şərabam, həm xumaram, həm xəmir,
Səlsəbiləm, saqiyəm, həm sağərü peyman mənəm!
Həm səlatam, həm zəkatam, həm mənəm zərqü riya,
Həm mənəm imanü tövhid, şö’leyi-iman mənəm!
Həm nəiməm, həm rəhiməm, həm kəriməm, həm kərəm,
Həm nəimü xüldəmü həm cənnəti-rizvan mənəm!
Ey Nəsimi, sən həqi bil, həqqə iqrar eylə kim,
Çünki insanü bəşərsən, həq deyən insan mənəm!
______________________ Milli Kitabxana_______________________
87
Vəhdəhü laşərik ilə şübhəsiz iştə zatam,
Yə’ni kim, ibtidasız zatamü həm sifatam.
Yeddi dayə dörd ana doqquz atadan bərü
Həştü çəharü pəncəm uş yenə şeş cəhatam.
Qaynadı çün tənurum eşq ilə cuşa gəldi,
Gör bu tufan içində Nuhamü həm nicatam.
Gərçi türabü suyam mə’nidə, ey xəbisə,
Bil ki, iki cahanda təyyibü tahiratam.
Nurü nəharü leyləm, kəşfəm iki cahanda,
Qədrə irişdim iştə qədrəmü həm bəratam.
Əbcədəmü hecayam, hərfəmü sətri-katib,
Lövhəmü həm mürəkkəb, kilkəmü həm dəvatam.
Faili-mütləqəm mən, həqləyəmü həqəm mən,
Də’vidə ismi-məf’ul mə’nidə failatam.
Gərçi dəmi-Musayam nurilə nar içində,
Həm bir ölü dirildən Isayi-mö’cüzatam.
Ərşü günəşü fərşü ərzü səmadan bərü
Eşqilə layəmutəm, əqlilə həm həyatam.
Gör ki, məni nə bəhrəm qətreyi-eşq içində,
Dəcləvü Şəttü Ceyhun, həm Ərəsü Fəratam,
Həqdən enən kəlamam, yəni ki, lamü beydən
Elmü kitabü hərfəm, ayatü bəyyinatam.
______________________ Milli Kitabxana_______________________
88
Qibləyəm, həm imamam, Kə’bəyəm, ey səfasız,
Sövməmü həm səlatam, eydəmü həm zəkatam.
Müşrik olub bu gunə baxma gəl, ey yəqinsiz,
Ayəti-fəthi-babam, sureyi-mürsəlatam.
Nəsimiyəm ki, hər şey, külli-mühit oldum,
Həm bilənə həll oldum, bilməzə müşkilatam.
______________________ Milli Kitabxana_______________________
89
Küntə kənzin sirrini izhar edər madam dəm,
Kim degil ol adəmi kim, yoxdur anda dam dəm.
Nəfxeyi-İsa dəmi dəmdir, dirildir adəmi,
İstər isən ol dəmi, al dünyasından kam kəm.
Kim ki, mir’atın müsəffa qıldı ol didariçin,
Liməallahın rümuzun qıldı istifham həm.
Aşiqə meyxanə küncündən gəlir ilhamü vəcd,
Sufiyə məscid qucağından gəlir peyğami-qəm.
Nəhnü zərrəqna günündə qismət olmuş hər kimə,
Zahidə səccadəvü təsbih, rində cami-Cəm.
Ey Nəsimi, qılma də’vət zahidi sən eşqə kim,
Bu məsəl rövşəndürür kim, olmaz imiş xam xəm.
______________________ Milli Kitabxana_______________________
90
Qulluğa bel bağladım, sultanı gözlər gözlərim,
Dərdinə tuş olmuşam, dərmanı gözlər gözlərim.
Gözlərim gözləri gözlər həzrətini şahımın,
Necəsi gözləməsin, sübhanı gözlər gözlərim.
Gördügüm ol, bildigim ol, istəgim həm oldurur,
Əvvəl oldur, axır oldur, anı gözlər gözlərim.
Mən də şahın yoluna canımı qurban etmişəm,
Eşq ilə girdim yola, meydanı gözlər gözlərim.
Cür’eyi-eşqin dilər ki, könlümə mehman ola,
Xidmətə bel bağladım, mehmanı gözlər gözlərim.
Gecələr yahu deyib hər dəm təmənna eylərəm,
Rəhmətindən umaram, rəhmanı gözlər gözlərim.
Ey Nəsimi, sidq ilə yolunda xak olmaq üçün
Can elindən gəlmişəm, cananı gözlər gözlərim.
Dostları ilə paylaş: |