184
məqsədlərdə istifadəsi üçün yaradılan beynəlxalq qanunu da
kosmosda
beynəlxalq əməkdaşlığı nəzərdə tutur.
Kosmosda
nüvə sınaqları bu qanunla qadağan edilmişdir.
Hər dövlət kosmosda sülhpərvər fəaliyyət üçün bərabər
hüquqlara sahibdir.
Həmçinin kosmos stansiyalarına və göy
cisimlərinə nüvə silahı yerləşdirilməsi və orada hərbi əsaslar
qurulması bu qanunla qadağan olunmuşdur. Çətin vəziy-
yətdə qalan kosmonavtlara hansı müddətdə olursa olsun,
kosmosda
yardım ediləcəyi qəbul edilmişdir. Bundan başqa,
qanun
ölkələrin öz kosmik vasitələri tərəfindən kosmosda və
Yer
səthində verdikləri və verəcəkləri zərərlər üçün məsul
tutulacaqlarını da nəzərdə tutur.
Rusiya Kosmos Agentliyi Roskosmosun internet
saytında
verilən məlumatda kosmosu Çindən sonra ən çox çirkləndirən
2
ölkənin ABŞ və Rusiya olduğu qeyd olunur. Şərhdə
Kosmosdakı tullantıların yüzdə 93%-in bu 3 ölkədən qaynaq-
landığı göstərilərək, «Təxminlərə görə, tullantıların 40%-ni
Çin, 27,5%-ni
ABŞ, 25,5%-ni Rusiya, 7%-ni isə kosmik
tədqiqatlara qatılan digər ölkələr yaradır» deyilmişdir.
10.5.
Orbitdə toqquşma və partlayışlar
24 iyul 1996-
cı ildə təxminən 660 km yüksəklikdə iyul
1995-ci
ildə buraxılmış günəşin sinxron orbitinə fransız
CERİSE peyki ilə, başqa bir fransız peyki – 1986-cı ildə or-
bi
tə çıxmış «Arian» raketinin üçüncü pilləsinin fraqmentləri
ilə toqquşması baş vermişdir. Toqquşma zamanı obyektlərin
nisbi
sürəti 15 km/s-a yaxın və ya 50000 km/saat olmuşdur.
İlk dəfə olaraq insanın kosmik fəaliyyətinin 39-cu ilində
Kosmosda
toqquşma problemi həqiqətə çevirldi. Təbii səma
cismləri kimi, həm də süni peyklərin dağılmış parçaları öz
müşahidə sistemini tələf edir.
185
Öz enerji
resursları tükənmiş peyklər orbitə buraxıldıqdan
20
ildən çox dövr etdikdən sonra dağılırlar və onlar kosmik
zibil («Tranzit», NOAA, «Kosmos», «
Vostokların» yuxarı
pi
lləsi) hesab olunurlar. Müxtəlif peyklər nəzarətdə olan
müx
təlif miqdar dağılmış hissələr verirlər (6-dan 50-yə
qədər və çox). Bəzi iri hissələr ayrı nömrə ilə kataloqa daxil
edilirlər.
Yerətrafı kosmosun çirkləndirilməsi raketlərin buraxıl-
ması üçün istifadə olunan gücün artması ilə artır. «Delta»
raketləri sistemlərinin ikinci pilləsinin partlayışları (yanaca-
ğın qalması və qazmanın mövcud şəraitindən asılı olaraq)
kosmosa 1300
müşahidə olunan və kataloqlaşdırılmış fraq-
mentlər əlavə etmişlər. Həmin bu səbəblər də keçən əsrin
90-
cı illərində «Titan», «Kosmos», «Proton», «Zenit», «Ro-
kot», «Peqas» tipli
raketləirn yuxarı pillələrinin partlamasına
səbəb olmuşdur. Yuxarıda qeyd etdik ki, geosentrik orbitdə
yerləşən peyklər təbii səma obyektləri tərəfindən xüsusi
bombardman olunurlar.
Bir
neçə kosmik layihələr həyata keçirilmişdir ki, aşağı
orbitdə pilotlarla idarə olunan kosmik zibilin mövcudluğu
öyrənilsin. Xüsusilə də 1990-cı ilin aprelində peykdə qoyul-
muş ümumi sahəsi 130 m
2
olan xüsusi
platformanın səthində
0,5 mm-
dən böyük həcmli hissəciklərin 35 min-dən çox
zərbəsi qeydə alınmışdır. Analizlər göstərmişdir ki, səthə
dəyən hissəciklərin «Kraterləri» həm süni, həm də təbii
mənşəli hissəciklərinin zərbələrinin nəticəsində yaranmışlar
(o
cümlədən də nüvə reaktorlarından dəyən zərbələr). Yerə
düşən iri kosmik zibilə (1 m
2
en
kəsiyi olan) gəldikdə isə,
onlar orta hesabla
həftə ərzində bir dəfədən az düşmürlər.
Əfsuslar olsun ki, zibillərin düşmə vaxtı, düşmə yerlərini
təyin etmək mümkün olmur.
Rusiya EA
və NASA-nın institutlarında aparılmış tədqi-
186
qatlar bu
fikrə gəlməyə imkan verdi ki, alçaq yerətrafı orbitdə
olan kosmik zibilin 40%-
dən çoxu - raketlərin ikinci pillələ-
rinin
və orbitdəki peyklərin partlaması nəticəsində əmələ gəl-
miş qəlpələrdir. Bəs onda geosentrik orbitdə dövr edən peyk-
lərlə nə hadisə baş verir? Geostasionar iş rejiminin vəziy-
yətində olan peyklər bütün hallarda korrektə olunduqları üçün
(
onları «aktiv» sayılırlar) nisbətən kiçik sürətə (– 5 m/s-dan
az)
malikdirlər. Öz aktivliyini itirmiş (onlar «passiv» adlan-
dırırlar) peyklərin orbitaları səma qanunları mexanizmlərinin
qanunları ilə dəyişməyə, təkamül etməyə başlayırlar: orbitin
yastılığı 52 illik dövrlə və 15
0
-lik amplituda
ilə dəyişir.
Geostasionar
orbitlərə peyklər 1963-cü ildən buraxılır, bir
ildən sonra isə onlardan bəziləri artıq aktiv ola bilmir və
onların orbiti dəyişir (təkamül edir). Bu ona gətirdi ki, 90-cı
llərdə onların orbitləri yenidən geosentrik orbitlərə yaxınlaş-
mışlar və XXI əsrin ilk onilliyindən bu proses kütləvi xa-
rakter
alır. Bu zaman fəaliyyət göstərən obyektlərin fəaliy-
yətini başa vurmuş obyektlərlə toqquşması üçün əlavə təh-
lükə yaradırlar ki, bunun da nəticəsində kosmik aləmin yeni
zibilləri əmələ gəlir. Ona görə də geostasionar orbitdə dövr
edən bütün peykləri və onların hərəkətini nəzarətdə saxla-
maq
lazımdır. Belə nəzarəti iri fotoqrafik kamera ilə geniş
profillə etmək mümkündür. Bir gecə ərzində onlar geo-
stasionar
orbitadakı bütün ərazidə stansiyadan görünən
tərəfə nəzarət etməyə imkan verirlər.
«Kosmik obyekt» terminini
müəyyənləşdirərkən, «Kos-
mik obyekt»
anlayışının tərkib hissəsi kimi, həmçinin onu
daşıyıcı vasitələr (daşıyıcı-raketlər) və onun hissələri (pillə-
lər və onların ayrı-ayrı hissələri) fəaliyyət göstərmirsə də,
Konsepsiya kosmosa aparat buraxan
və Kosmosu çirklən-
dirən dövlət üzərində potensial məsuliyyət saxlayır.
Dostları ilə paylaş: |