www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Tofiq Seyidzadə.
“Hər an ölümlə üzbəüz”
61
- biçmiĢdi. Hər ehtimala qarĢı düĢmənlərin əlinə keçəcəyindən ehtiyat edərək,
yarıyacan torpağa basdırılmıĢ maĢını – radios- tansiyanı və evin girəcəyini
minalamağa imkan tapmıĢdı. Cibinə qoyduğu övladlarının Ģəkillərinin arxasına
isə bu sözləri yazmıĢdı: “Mən axıra qədər düĢmənlə vuruĢdum, mövqeyi tərk
etmədim. DüĢmənə ölüm!” (ġəkil indiyədək saxlanılır)
Mücahidlər böyük itkilər versələr də, artıq tikanlı “ġəkil indiyədək
saxlanılır” məftillərdən və minalanmıĢ sahədən keçə- rək, binaya yaxınlaĢırdılar.
Onlar bir qədər özlərinə gəldikdən sonra yenidən binaya hücuma keçdilər.
ElĢad bir anlığa atəĢi kəsdi. Yanına yığdığı əl qum- baralarından ikisini
özünü partlatmaq üçün hazırladı. Və qəti qərara gəldi: onu əsir götürmək
istədikləri zaman əl qum- baralarını iĢə salmaq! O, atəĢi daha da gücləndirdi.
Qumbara- atanın mərmiləri qurtarmıĢdı, pulemyotda isə çox az mərmi qalmıĢdı.
Birdən elə bil onun qulaqlarına motor səsi gəldi. Əvvəlcə, o, buna inanmadı,
lakin, birdən havada üç “MĠ - 24” “Kroko- dil” göründü. Onlar lap aĢağı enərək,
binsanın 30 - 40 metrli- yində olan düĢmənə raket zərbələri endirməyə
baĢladılar. Pilot- lar bu evi yaxĢı tanıyırdılar və orada Sovet DTK-nın müĢa-
virlərinin yaĢadıqlarını bilirdilər. Hər dəfə onlar Kalafın üstün- dən uçanda lap
aĢağı enirdilər. Əsgərlər dama qalxaraq, onlara əl yelləyirdilər.
Mərkəz Ģifr - teleqramı almıĢdı!
ElĢad tələsik damdan aĢağıya endi, binanın otaqlarından birində özünə atəĢ
yeri seçdi. Ev təpə üstündə olduğundan, aĢağı əl içi kimi görünürdü.
ElĢadın AQS-dən açdığı atəĢ nəticəsində 5-6 düĢmən cəsədi tikanlı
məftillərin üzərinə sərilmiĢdi. Hava hücumunu gözləməyən mücahidlər məhv
olur, qaçıb canlarını qurtarmağa çalıĢırdılar. ElĢad evin pəncərəsindən qaçanları
avtomat atəĢinə tuturdu.
Aviasiyanın vurduğu raket zərbələrindən ətraf tüstülənir, torpaq göyə
sovrulurdu.
DöyüĢdən sonra gecə cəsədlər yaxınlıqdakı qəbristanlıqda yaĢayan,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Tofiq Seyidzadə.
“Hər an ölümlə üzbəüz”
62
qəbirlərdəki təzə meyidləri yeyən, vəhĢiləĢmiĢ itlərin Ģikarına - “axĢam
yeməyinə” çevrildi. Cəsədlər itlər üçün “göydəndüĢmə” idi. Rus məsəlində
deyildiyi kimi: “Ġt it kimi də ölməlidir”. DüĢmənlər bu itlərdən vəhĢilikdə,
qəddarlıq və əzazillikdə heç seçilmirdilər. Onlara əsir düĢmək ölümdən daha
dəhĢətli idi. ElĢad bunları artıq öz gözləri ilə görmüĢdü.
DöyüĢ bitdikdən sonra əsgərlərin hamısı Bornyakovla birlikdə idilər,
ancaq serjant Qnofovski yox idi. ElĢad onu
tavanı uçmuĢ otaqların birində, palçıq və lilli suyun içində tapdı. Ətrafda o
qədər palçıq əmələ gəlmiĢdi ki, Mixail oradan çıxa bilmirdi. ElĢad çətinliklə
qurĢağa qədər palçığın içinə batmıĢ Mixaili çəkib - çıxarır.
Mücahidlərin Kalata və binaya - “nöqtə”-yə olan hücumu
müvəffəqiyyətsizliklə baĢa çatır. Mücahidlər hava zərbələrin- dən əlavə,
“nöqtəyə” olan hücum zamanı 15-a qədər döyüĢçü itirirlər.
Bu hadisədən sonra Kabuldan əyalətə, XAD-ın sərənca- mına xüsusi
əməliyyat batalyonu göndərilir. Onların bəziləri Əfqanıstanın Ģimalında -
BədəxĢanda ElĢadın müĢavir olduğu batalyonun döyüĢçüləri idilər. Tale indi
onları cənubda – Za- bolda görüĢdürdü: komandir Rəfiq Maqsud, Hafiz,
komandirin bacısı oğlu, kəĢfiyyat bölüyünün komandiri Salam və baĢqaları.
Onlar müĢavirlə mehribanlıqla görüĢdülər, əfqan qaydası ilə üç dəfə öpüĢdülər.
Çay içərək ötən günləri yada saldılar. MüĢavi- rin yaralandığını yadlarına salıb,
səhhəti ilə maraqlandılar. Komandir dedi ki, müĢavir, heç səhhətinizə fikir
vermirsiniz. ElĢad isə “Müharibəni qələbəylə baĢa vuraq, sonra səhhət özü
düzələcək” - deyə cavab verdi.
ElĢad döyüĢdə soyuqqanlı, ciddi olsa da, yoldaĢlıqda mehribanlığı,
səmimiliyi hər hərəkətində göstərməyə çalıĢırdı. MüĢavir yoldaĢları, baĢda
Rotnikov olmaqla, onun xarakterini bilərək, onunla Ģit zarafatlar etmirdilər. O,
özü buna heç vaxt imkan verməzdi. Bəzən özündən asılı olmadan ElĢadın elədiyi
sərt hərəkətləri də onlar anlayıĢla qarĢılayır və səbəblərini bilirdilər.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Tofiq Seyidzadə.
“Hər an ölümlə üzbəüz”
63
ElĢadın öz səhhətinə laqeyd olduğunu Rotnikov və Parxatenko da
deyirdilər. Kilometrlərlə piyada məsafə qət olunan hərbi əməliyyatlardan sonra
dabanlarında, elə bil bıçaqla kəsilmiĢ kimi, çatlar əmələ gəlir, sonra qanla
dolurdu. O da əfqanlar kimi corab geyinməz, çox vaxt əfqan paltarında,
Pakistanın buraxdığı, mücahidləri geyindiyi rezin ləpiklərdə olardı. YoldaĢları
onu danlayar, yaralarına məlhəm sürtməyə
məcbur edərdilər. Ancaq onun bir dərmanı vardı: həna və mumiya.
MOLLA TAHĠR MOLLA MƏDƏTƏ QARġI
Ġstilər düĢmüĢdü. Səhər tezdən vertolyot motorunun səsi eĢidildi. Sonra
Sovet vertolyotu göründü. Onlardan biri XAD- dan aralı meydançaya endi.
Pastuxovla ġabanov maĢına oturaraq, XAD-a tələsdilər. XAD-ın həyətində
divara yaxın iki çalmalı, gözü bağlı əfqan oturmuĢdu. BaĢları üstündə əli silahlı
Sovet əsgərləri durmuĢdular.
Pastuxov və ġabanov xüsusi təyinatlılarla və Əfqan həmkarları ilə
görüĢdükdən sonra nə baĢ verdiyini xəbər aldılar. Sovet zabitlərindən biri,
qrupun rəhbəri, kapitan rütbəli zabit dedi ki, bu iki nəfər əfqanı biz, karvan
marĢrutunda uçuĢ edərkən, Pakistana keçdikləri zaman saxlamıĢıq. Bizə verilmiĢ
məlumata görə bunlardan biri bandanın rəhbəri, səhra komandiri, məĢhur
terrorçu Molla Tahir, yanındakı isə ban- danın qazısı və cəlladıdır. GətirmiĢik ki,
siz onların həqiqətən silahlı bandanın rəhbərləri olduqlarını təsdiqləyəsiniz.
XAD-ın ġöbə Rəisi Rəfiq Mansur bunu təsdiq etmir. O, deyir ki, siz də Molla
Tahiri görsəniz tanıyarsınız.
Molla Tahir həqiqətən nurzay puĢtun tayfalarından olan silahlı dəstənin
rəhbəri idi. Onun müĢavirlə gizli müqaviləsi vardı. Buna əsasən hər iki tərəf bu
razılaĢmanı yerinə yetirir və yetirməliydi. Molla Tahirin məhv olması böyük bir
tayfanın, silahlı birləĢmənin itirilməsi demək idi.
Dostları ilə paylaş: |