22 il sonra Sovet mirası: inkar yoxsa güclənmə?
208
cəmi 7%ni nəğdsiz ödənişlər təşkil edir. Nəyə görə cəmiyyət belə
israrla şəffaflıq tələb edir. Təsadüfi deyil ki, “İnsayder” (yalnız bir
qrupa məxsus informasiya) haqqında qanunun qəbul olunması
təxirə salınır. Keçən ilin yayında “Kommersiya haqqında” qanuna
dəyişikliklər qəbul olunub. İndi müəssisə rəhbərlərini identifikasiya
etmək mümkün deyil. Böyük kapital özünün siyasətə yaxın olma-
sı ilə bağlı əsaslı şəkildə örtülməyə başladı. Hətta konsolidasi-
ya nöqteyi nəzərdən iqtisadi və siyasi kapitalın bütünləşməsinin
gələcəkdə güclənməsi nəzərə çarpacaq xoşagəlməzliklər vəd
edir. Təsadüfi deyil ki, “Azərbaycan metallurgiya kompleksi”nin
yaradılması haqqında prezident fərmanını hakimiyyətin əmlak
bölgüsünə son qoyması kimi izah etmək olar. Lakin baş verənlərin
bütün incəliklərini gözlə görmək mümkün deyil., ona görə də bu-
nun arxasında sonrakı kapitalın sənaye konsentrasiyası dura bilər.
Bu isə cəmiyyətə güclənən kapitalın siyasi iddialarının mütəşəkkil
təsiri kimi görünə bilər.
Nəhayət təəcüblü deyil ki, gücləndiyini hiss edən böyük biz-
nes çox vaxt qeyri-moral olur. Yanvarda baş verənlər dövlət qu-
ruluşu üçün belə ədəbsizliyin təhlükəli olduğunu göstərdi. Bun-
ları bərkdən deməsə də prezident İsmayıllı hadisələri ilə bağlı
hökümət toplantısında eyham vurmuşdu. Əlbəttə böyük kapita-
lın imkanlarından istifadə etmək cəhdləri rasional görünə bilər.
Məsələn, Azərbaycan kapitalının ölkənin hüdudlarından kənara
çıxması belə görünür. Həqiqətən iqtisadiyyatın xarici diversifikasi-
yası və dünya iqtisadiyyatı məkanında iqtisadi imkanların tapılma-
sı çox məhsuldar görünür. Lakin burada da dövlət strukturlarının
aktivlərinin silinməsi ilə təqribən bağlı olan bir çox məsələlər qalır.
Dünya təcrübəsində bəlli hadisələr var ki, ölkədən kənarda qeydə
alınan
dövlət aktivləri, sonralar fond birjalarında peyda olurdu.
Daha bir problem də onda idi ki, böyük kapitalın dövlət xeyrinə
istifadə olunması cəhdi nəticə vermirdi, hərdən isə neqativ hal-
ların artmasına səbəb olurdu. Regional iqtisadiyyatı qaldırmaq
cəhdi başlananda (regional inkşaf üçün artıq iki proqram qəbul
olunub) siyasi və iqtisadi kapitalın birləşməsi epoxası üçün bir sıra
depressiv rayonların iri oliqarxların sərəncamına verilməsi çox
22 il sonra Sovet mirası: inkar yoxsa güclənmə?
209
rasional görünürdü. Bu onun üçün edilirdi ki, orada iqtisadiyyatı
qaldırsınlar, yeni müəssisələr yaradıb, yeni yollar inşa etsinlər.
Reallıqda isə hər şey onunla bitdi ki, oliqarx qruplar özlərini daha
güclü hiss etdilər və rayonlardan yeni gəlir çıxarmağa başladılar.
Regionları dotasiyadan çıxarmaq mümkün olmadı, əvəzində isə
icra hakimiyyəti başçılarının regionlarda özbaşınalığı haqqında
informasiyalar axırıncı aylar KİV səhivələrini bəzəyirdi. Bunun
bənzərini biz aqrar sektordaki iqtisadi əlaqələrdə də müşahidə
edirik. Burada bir tərəfdə məhsul istehsal edən fermerlər, digər
tərəfdə isə demək olar ki tamamilə iri iqtisadi qrupların əlində olan
aqrar emal dururdu. Məsələnin bu hal alması prezident tərəfindən
elan olunmuş qeyri neft sektorunun əsas prioriteti olan aqrar sek-
tora əsil obyektiv maneə idi. Burada çıxış yolu kooperativlərin
yaranması idi ki, onlar müştərək olaraq məhsulu eksporta çıxa-
ra bilərdilər. Ölkənin özündə isə özəl ticarət nöqtələri yaradar,
çox da böyük olmayan emal müəssisələri aça bilərdilər. Lakin bu
qərarların da həyata keçməsinin qarşısı alınırdı.
Qaçılmaz dəyişikliklər
Siyasi və iqtisadi hakimiyyətin indiki konsolidasiyası bir sıra
pessimist proqnozlar vəd edir. Bəziləri əmindir ki, mövcud situa-
siya ilə heç nəyi dəyişmək mümkün deyil., belə ki, birləşmiş siya-
si və iqtisadi kapital çox güclüdür. Bu sistemi dağıtmaq sadəcə
mümkün deyil ona görə dəyişikliklər imkansızdır. Digərləri isə he-
sab edir ki, yuxarıdan və ya aşağıdan olaraq ölkənin bütövlükdə
siyasi sisteminə ediləcək dəyişikliklərin özlərinə də fundamental
olaraq yenidən baxılmalıdır. Qeyd edək ki, dini əhval ruhiyyənin
artması belə bizim cəmiyyətdə qonşu müsəlman ölkələrinin təsiri
və dini identiklik deyil. Bu, İslamın təməl anlayışlarından biri olan
sosial ədalət prinsiplərinin pozulmasına reaksiyadır. Hərçənd ki,
ölkədə kasıblıq səviyyəsi 6%-dən az hesablanır, həqiqətdə isə
varlılarla kasıblar arasında fərq aşkardır. Bir çox səbəblərə görə
ölkədə dəyişikliklər vacibdir. İlk öncə cəmiyyət daha rasional və
daha skeptik olur. Gəlin yada salaq ki, 2000-ci illərin ortalarında