ahmedalhasan313.wordpress.com
38
Amma “Vacib” ona deyərlər ki, o məsələnin dəlillərində, müxtəlif ixtilafların
meydana gəlməsi mümkündür. Yəni oda fərz kimi yerinə yetirilməsi gərəkli olan
və tərk edilməsi haram olan məsələdir amma dəlillərinin məsələsində, bu ikisi
arasında fərq vardır.
Fərz olan məsələnin dəlilində safflıq vardır və tam olaraq açıq-aşikardır.
Amma Vacibin dəlilində, biraz qaranlıq məqamlar vardır. Yəni İlahi istəyin
isbatlanması məqamında, tam aydın deyildir. Amma dəlilində bu incə fərqlərin
mövcudluğuna baxmayaraq, ikisidə yerinə yetirilməsi gərəkli və tərki haram olan
bir məsələ kimi qalmaqdadır.
Beş hökm
Öyrəndik ki, şəriət hökmlərini bilmək və bu məsələ ətrafında bir çox mətləbdən
vaqif olmaq, mömin bir bəndə üçün əvəzolunmaz bir nemət və fərz bir məsələdir.
Əqaiddən sonra İslamda ən vacib elmlərdən biri də əhkamdır. Şəri məsələsini
bilməyən birisi və bilməyə cəhd etməyən birisi, öz naqis əməllərinə görə ancaq
özünü qınaya bilər. Çünki, Rəhmət və Mərhəmət Dini olan İslam, heç bir
bəndəsinin məşəqqətə düşməsini istəməz. Ona görədə, İslamın şəri hökmlərində
bir çox mətləb bildirilmiş və bəzi qaranlıq qalan məsələlər üçün də, çıxış yolları
göstərilmişdir.
Allah-təala buyurur: [O, sizi seçdi və atanız İbrahimin dinində olduğu kimi, bu
dində də sizin üçün heç bir çətinlik yaratmadı.] [Həcc: 78]
Allah-təala, öz bəndəsinə qarşı rəhmli, adil və mehriban olandır. Ona görədə bəndə
səy etməli və Allahın razılığını qazanmaq üçün əlindən gələni etməlidir.
Nəzərinizə çatdıraq ki, mükəlləfin
8
əməli hər zaman 5 hökmdən birinə aid olur. Ki
bu 5 hökm, qarşımıza çıxacaq əməli məsələlərdə, bizim necə bir qayda ilə hərəkət
etməli olduğumuzu bizə bəyan etməkdədir.
Bu 5 hökm, bunlardan ibarətdir: Vacib, Müstəhəb, Mubah, Məkruh və Haram. Və
hər bir əməli hökmlər, bu 5 qaydadan biri ilə nizamlanır.
İndi isə, bu 5 hökmün hər birinə ayrı-ayrılıqda nəzər salaq:
1)-Vacib: O əmələ deyilər ki, onu tərk etmək günahdır və yerinə yetirmək isə
gərəklidir. Məsələn,Vacib Namaz üçün Dəstəmaz almaq kimi.
9
8
“Mükəlləf” boynuna şəri vəzifə gəlmiş şəxsə deyilər.
ahmedalhasan313.wordpress.com
39
2)-Müstəhəb: O əmələ deyilər ki, mükəlləf onu icra etsə gunah qazanmaz. Amma o
işi icra etsə, savab qazanar. Məsələn, tualetdə məxsusi dua oxumaq kimi.
10
3)-Mubah: O əmələ deyilər ki, o işi tərk etmək o işi icra etmək, nə savabdır nədə
günahdır.
4)-Məkruh: O əmələ deyilər ki, o işi tərk etmək savabdır. Amma o işi icra
etməyində heç bir günahı yoxdur. Məsələn, heç bir əlavə qida qəbul etmədən
pendir yemək kimi.
11
5)-Haram: O əmələ deyilər ki, o işi tərk etmək vacibdir. O işi icra etmək isə,
günahdır. Məsələn, Dovşan əti yemək kimi.
12
Ümumi olan qaydanın xüsusiyə tətbiqi
Şəriət məsələlərində bəzi hökmlər vardır ki, həmin hökm bildirilsə də, o məsələnin
nəyə əsasən bildirilməsini bilməkdə fayda vardır. Məsələn, “filan şey haramdır”
deyilirsə, o şeyin nəyə əsasən haram olmasının qaydası vardır. Yəni “Haram” özü
növlərə ayrılır. Bunlardan bəzilərinə misal:
1-Haramın bir növü odur ki, həmin məsələ Quran və hədislərə əsasən, açıq-aşkar
hökm ilə haram olur.
Allah-təala Qurani-Kərimdə buyurur: [Allah sizə ölmüş heyvanı, qanı, Donuz ətini
və Allahdan başqasının adı ilə (bütlərin və s. adı ilə) kəsilənləri (yeməyi) qəti
haram etmişdir...] [Bəqərə: 173]
9
İmam Baqir (ə.s) buyurur: “Ey Zürarə! Dəstəmaz almaq fərizədir (vacibatdır)” (Vəsailuş-Şiə, cild
1/hədis nömr: 961. Təhzib, hədis nömrə 1013)
10
İmam Baqir (ə.s) və İmam Sadiq (ə.s)-dan nəql edilir: Elə ki, ayaq yoluna daxil oldunsa de:
“Əuzu billahi minər-ricsin-nəcisil-xabisil-muxbisiş-şeytanir-rəcim” (Allaha pənah aparıram çirkli,
murdar, çirkin, iyrənc və qovulmuş şeytandan) Və elə ki, işini sona yetirdin, belə de:
Əlhəmdulillahil-ləzi əfəni minəl bəla və əmatə ənil-əza (Həmd olsun o Allaha ki, məni bəladan
salamat elədi və məndən əziyyəti götürdü)” (Vəsailuş-Şiə, cild 1/hədis nömrə:806. Təhzib, cild 1/bab
351,hədis nömrə: 1038)
11
İmam Sadiq (ə.s) buyurur: “Pendir və qoz ləpəsi birlikdə şəfadır, (amma) hər biri təklikdə
yeyildikdə xəstəlikdir.” (Usuli-Kafi, cild 6/səhifə 340)
12
İmam Riza (ə.s) buyurur: “Dovşan əti (sizə) haram edilmişdir. Çünki o pişik kimidir. Pişiyin və
digər vəhşi heyvanların pəncəsi kimi, onun da pəncəsi vardır...” (Vəsailuş-Şiə, cild 16/səhifə 383,
hədis 11)