Şah İsmayil Xətai əsərləri
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
_________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 115 Yüzün ikidir biri siyəhdir, Hər ruyi-siyah pürgünəhdir. Qəddinyi qılır, yazan kişi xəm, Ta olmayasan hava görüb nəm. Kim sən təki sudan eyləsə bak, Napak derəm ki, olmaz ol pak. Nə suya giricisən, nə oda, Daim sən olasan, uş, qutuda. Gər zahirinizdə nəstə yoxdur, Leyk, alıçalıq içində çoxdur. Salus kimi əridübən daş, Bir barmab açıb sirin qılur faş. Görən kişi səndə bu səbati, Sürtər yüzünə gəhi dəvati. Hey beylə cavanü hərzəkusən, Qeybətçi, yalançı, tubətusən. Çox yerdə yüzünə xak edərlər, Çox suda yaxani çak edərlər. Biəqlü zəbanü bibəsərsən, Anun çü müdam xaksərsən. Qılsam səni parə-parə şimdi, Etsəm o yüzünü qarə şimdi. Heyfa ki, başında nami-həqdir, Kim, əskik işin, təmami həqdir. Məndən hələ var, o xamə söylə, Çox elçi uyurma, namə, söylə! Hər ləhzə xəyali-fasid etmə! Özüntanımazni qasid etmə! Çox etmə dəxi bu fikri-xami, _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 116 Bir çöpə deyil yanımda nami. Sevdayi-əbəs dəxi bişirmə, Ol mərtəbədən özün düşürmə. Məndən diləmə zibəs ümidi, Çün adətim oldu naümidi. Demə, dəxi möhməlü əbəslər, Söylər əbəs işi bülhəvəslər. De məndən ona bu neçə söznü, Dutmaya dəxi visalə göznü! ŞER ƏZZƏBANI-MƏŞUQ BETƏRIQI-NAÜMIDI (Məşuqə dilindən naümidlik şeri) Ey bülhəvəsü şikəstə bəmnak, Yüz sən tək olursa eyləmən bak! Kor, olsa begiryə hər du çeşmin, Nə sürmə verəm, nə bir ovuc xak. Əlin kəsərəm bu damənimdən, Gər, yaxan olursa yüzünüz çak. Gəp, bəhpi-cəvahir olsa şerin, Sallam bəkənar həmçü xaşak. Sən adəmisən, firiştəyəm mən, _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 117 Pak ilə hərim olurmu napak? Mən yerdə ününü dinləməz mən, Fəryadın əgər yetə bəəflak. Vəslimlə Xətai şad bolmaz, Bəmnakdil olsa, didə nəmnak! NAMEYI-PƏNCOM (Beşinci məktub) ƏZ TƏRƏFI MƏŞUQ VƏ AŞIQ (Aşiqlə Məşuqun məktublaşması) Bu sözü çü namə guş qıldı, Sərtasər özünü guş qıldı. Çox oldu məlul, piçə düşdü, Kim, lafi bu yolda hiçə düşdü. Der, necə varım mən ol fəqipə, Biçarəyə dərdilən əsirə. Mindi yenə huş atını namə, Yuz bəm ki, irişmədim məramə! Mən onda şikəstə, zarü giryan, Yola baxuban cigər çü büryan. Müştaq pəsulə, gecə bixab, _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 118 Tökərdi rəqiqi didədən ab. Nagah, göründü namə gəldi, Dedim ki, işim nizamə gəldi. Vepdi gəlübən mənə səlami, Sordum necədir yarın kəlami? Dil bəstəvü xəstə görünürsən? Bəmginü şikəstə görünürsən? Der, sorma, əya zəlilü məhrum, Verməz sənə yari talei-şum. Olmadı sözüm qəbul yarə, Qəsd etdi qıla tənimi parə. Ünvanıma hörmət etdi bari, Həqq adına qıldı etibari. Ondan səni andı, qıldı bidad, Mən eyləməzəm o sözləri yad. Çün yenə bu sözü eylədim guş, San, abu şərabın eylədim nuş. Axdı yenə qanlu yaş gözümdən, Getdim oluban bixud özümdən. Dildən yenə atəş etdi çuşi, Həm dərdi-dərun edib xüruşi. Bəxtim əlindən şikayət etdim, Ucundan onun çü canə yetdim. ŞER ƏZ ZƏBANI AŞIQ BE RƏSMI-ŞIKAYƏT ƏZ TALE (Aşiqin öz taleyindən şikayəti) _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 119 Dedim ki, ilahi, bəxti-bədkar! Görüm ki, həmişə ola bidar! Qurtulmadı can bu dərdü bəmdən, Ta neçə bulam şikəstə bimar. Taki qılasan gədani məhrum, Gəlmə dəxi yanıma, yepi vap! Həq qatda şikayət edəsi mən, Cövründən, əya nikunü bədkar. Dil pürbəmü can işində rəncur, Göz qan ilə dolu, canım əfkar. Dövründə sənin bu xəstə halın, Gah zardir işi, gah bizar. Ey tazə gülü bahari-xubi, Taki qılasan cigərni pürxar. Ta neçə Xətai dərdməndin, Rövşən gününü sən edəsən tar! _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 120 MƏŞVƏRƏT KƏRDƏNI-AŞIQ BA RƏFIQ (Aşiqin öz dostu ilə məsləhətləşməsi) Yenə dedim ol rəfiqə halım, Aptıpdı qatı qəmü məlalım, Bu işə, həq üçün, eylə tədbir, Əldən gələn işi qılma təqsip. Bu dərdilə mən həmişə zarəm, "Bəmxar beh əz to kəs nədarəm". Fikr etdi başın çəkib bəcamə, Der, bir dəxi göndər ana namə. Əvvəl göricək şəfi olur kəs, Çox görsə sözü qəbul edər bəs. Həm aləmin oldurur rəsuli, Kəs, söz deyən eyləməz üduli. Şahdan gedər ol həmişə şahə Girər biicazə barigahə. Çindən yazılır Xətayə namə, Gəh Rumdan elçi getdi Şamə. Hökm etdi onu bilən qəyasir, Qalmışlarasa çox oldu nasir. Ol yaxşı yamandan eyləməz xovf, Saxlar qamunun sirini dərcovf. Hər söz desən anda anı söylər, Nə özgə kimi yalanı söylər. Saxlarlar anu baş üstə daim, Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|