24
tarixşünaslığının ən əhəmiyyətli mənbələrindən biri olan adı çəkilən əsərlə tanış
olmaq imkan ı vermək istəyi ilə bu tərcü məni etmişdir (265, müqəddimə).
Bu günədək Səfəvi inzibati maşını haqqında müfəssəl mə lu mat verən
anonim mənbə - «Təzkirat -əl-Mülük» (69) əsərini Vladimir Minorski tərcü mə
edib, 1943-cü ildə çap etdirmişdir.
Biz, Səfəv i dövlətinin tədqiq etdiyimiz dövr tarixinə dair mə lu matları
mü xtəlif Avropa dillərində olub, ingilis, rus, Azərbaycan dillərinə tərcü mə
edilmiş və elə buna görə də tərəfimizdən istifadəsi mü mkün olmuş ən müxtəlif
mənbələ rdən əxz etmişik (İ.Lerx (21), H. Bryus (64) Oruc bəy Bayat (15), Həsən
bəy Rumlu (39), P.S.Gilanents (20), C.Be ll (42), K. Brüin (16), G.Kare ri (44),
C.Kuk (46), Y. Streys (33), J.Tiflisi (36), A.Şemaxesi (34) və b.). Həmin
mənbələ rin öyrənilməsi və Səfəv i dövlətinin tarixinin tədqiqi prosesinə cəlb
edilməsi ba xımından Y.Mah mudov (145, 146, 147), S.Onullahi (173), F.Əliyev
(80, 81, 82, 112, 113), O.Əfəndiyev (109, 110), M .Heydərov (131, 132, 133),
S.Aşurbəyli (85, 87, 88), H.Abdullayev (77, 78). S.Məmmədov (152, 153, 154),
Ə.Rəh mani (187), Ş.Fərzəliyev (116) və b. əsərlərində xey li iş görülmüşdür.
1511-c i ildən alban katalikosların ın iqa mətgahına çevrilmiş Qandzasar
monastırında 1702-ci ildə ali din i vəzifəyə seçilmiş və ömrünün axırına - 1702-ci
ilədə k bu vəzifədə olmuş, əsl-kökü alban hökmdarları olan Mehranilə r sülaləsinə
gedib çıxan, Qarabağın Aşağı Xaçen mahalı sahibkarları nəslindən olan Yesai
Həsən Cəla lyanın «Alban ölkəsin in qısa tarixi» (6) əsəri araşdırd ığımız dövr
barədə xey li maraq lı materiallarla zəngindir. Burada müəllifin mü xtə lif
hadisələrə və tarixi şə xsiyyətlərə erməni millətçiliy i ra kursundan yanaşması,
zənnimizcə, Sə fəvi dövlətinin iqtisadi vəziyyəti, xüsusilə vergi sistemi ilə bağlı
qiymət li mə lu matla r verən əsərin bir mənbə kimi əhə miyyətini a zalt mır.
«Yesainin katalikosluğu elə dövrə təsadüf edirdi ki, bu vaxt ticarət kapitalının
inkişafı sayəsində Qarabağ əhalisinin yu xarı təbəqəsi arasında, tənəzzül və
dağınıqlıq mərhələsini yaşamağa başlamış Səfəvi İran ı zülmündən azad olmaq
məqsədilə hə rəkat başlanır» (198, s. 6). Şah Su ltan Hüseynin müasiri o lmuş
Y.H.Cəla lyanın əsərində əhalinin siyahıya alın ması, onun üzərinə yeni vergilə rin
qoyulması, habelə verg i yığanlar tərəfindən incidilməsi, Azərbaycanın şimal
hissələrində dövlət əleyhinə hərəkat və s. barədə mə lu matlar əhəmiyyətlidir.
Əsərin ermən icədən ruscaya Azərb. SSR. EA-n ın Tarix İnstitutunun elmi
işçisi T.A.Ter-Qriqoryan tərəfindən 1940-cı ildə tərcümə edilməsinə
baxmayaraq, yalnız 1989-cu ildə mərhum akademikimiz Z.Bünyadovun
təşəbbüsü və redaktorluğu ilə nəşr edilmişdir. Bundan əvvəl isə bu əsər üç dəfə -
1839-cu ildə Şuşada, 1868-ci ildə Yerusəlimdə, M.Brosse tərəfindən fransızcaya
25
tərcüməsi isə 1876-c ı ildə Peterburqda «Erməni hekayətləri toplusu» adlanan
məc muən in II cildində çap edilmişdir.
Anonim müəllifın «İran şahı Təhmasibqulu xan ın tarixi» (12) əsərinin
fransız d ilindən ruscaya tərcüməsində tədqiq etdiyimiz dövrlə bağlı bir sıra
maraqlı məlu matlar vardır. Əsərdə əfqan işğalından sonra Səfəvilər sülaləsini
müvəqqəti bərpa etmiş Nadirqulu haqqında XVIII əsr Avropasında mövcud,
bəzən absurd fikirlər (məsələn, mü xtəlif mənbələ rdə onun isveçrəli, hollandiyalı,
ingilis və ya fransız olması, müs əlman lığ ı guya sonradan qəbul etməsi və s.
barədə) öz əksini tap mışdır. Əs ərin əsas mə ra mını Nadirin həyat və fəaliyyətini
əks etdirməyin təşkil etməsinə baxmayaraq, anonim müəllif Şah Hüseynin
(1694-1722) hakimiyyət illəri, onun xa rakter və xüsusiyyətləri, ə fqan təbəələr,
onların liderləri - Mir Veys, Mahmud, Əşrəf; Səfəvi paytaxtın ın süqutu haqqında
ma raq kəsb edən narrativ s əciyyəli mə lu matlara da diqqət ayırır. Əsərdə
mübahisəli mü lahizələr (məsələn, əfqanların əslən Şirvandan olmaları (12, s .14),
habelə şahzadə Təhmasibin mühasirədə olan İsfahandan çıxarılma planı ilə bağlı
ermənilərin əfqan mühasirəçilərini xəbərdar et mələ ri (12, s. 24) və s. barədə
mə lu matla ra rast gəlinir. Əsərdə Şah Hüseynin ş ərab düşgünü, hərəmxana
həyatının girovu olması, iradəsizliyi; ö z şərəf, ləyaqəti və dövlətin qüdrəti barədə
qayğılanması ucbatından, hakimiyyətin «lənətə gəlmiş xacələrin» əlində
cəmlən məsi (12, s.13), habelə uğursuz varis seçimi və s. Səfəvi sülaləsinin
süqutunu şərtləndirən səbəblər kimi dəyərləndirilir.
Əsərdə ermənilər və Ermən istan haqqında absurd, heç bir dəlilə və sübuta
söykənməyən fıkirlər b irmənalı şəkildə hiddətə səbəb olur. Belə ki, anonim
müəllif ço x savadsızcasına iddia edir kiErmən istan ... üç hissəyə bölünüb ki,
bunlardan birincisi Dəc lə və Fəratdan qərbə doğru yerləşib və Turkomaniya
adlanır, paytaxtı... Erzurem (yəqin Ərzuru m nəzərdə tutulur - R.D.); ikincisi
şimalda Gü rcüstanla Araz çayı arasında yerləşir və İrəvan əyaləti adlanır, paytaxt
şəhərinin adı ilə; üçüncüsü isə... paytaxtı Tavris şəhəri olmaqla Aderbiyan (yəni
Azərbaycan - R.D.) adı ilə tanınır. Uzun müddət Turkomaniyanın sahibi olan
türklər, dəfələrlə bütün Ermən istanı ələ keçirmək üçün həmlələr etmişlər, lakin
əvvəllər bu onlara nəsib olmamışdır, o vaxtadək ki, İranda baş alıb gedən son
özbaşınalıqlar (əfqan işğalları - R.D.) onlara əlverişli və rahat fürsət yaratdı» (12,
s.94-95). Şübhəsiz ki, bu fikirlə r məntiqsiz olub, başdan-ayağadək uydurma,
falsifikasiyadan başqa bir şey deyildir. Müəllifin ermən ipərəst olub, onların
təəssübünü çəkməsi açıq-aydın sezilir ki, bu da ona obyektiv olmaqda mane
olub. Bununla belə, əsərin önəmli cəhəti Nadirin hakimiyyətə gəlməsi ilə bağlı
maraqlı faktlarla zəngin olmasındadır.
Dostları ilə paylaş: |