8
Müəyyən məhsulların ancaq dövlət tərəfindən istehsal oluna bilməsi haqqında ümumi
arqument ondan ibarətdir ki, qiymət mexanizmi vasitəsilə tənzimlənməmiş kənar
faktorlar mövcuddur. Beləliklə, geniş yayılmış təhsil, təhsilli insanların mənfəətindən
kənar ictimai mənfəət yaradır ki, bu da guya ümumi vergi xərcləri vasitəsilə dövlət
tərəfindən edilən təchizat və mailiyyəşdirməyə bəraət qazandırmış olur. Lakin
başqalarının mənfəətinin az və ya çox olmasından asılı olmayaraq, təhsilli adamların
mənfəəti özləri üçün o qədər böyük olur ki, bu onları təhsilə investisiya qoymağa sövq
edir. ctimai mənfəət heç də həmişə müftəxorlara maneə yaratmır. Faktiki olaraq, bu gün
sərvətlə bağlı aparılan tədqiqat göstərir ki, dövlət təhsili monopoliyaya alanda, adətən
kasıbların ən kasıbı üçün bu məhsulu istehsal edə bilmir, buna baxmayaraq, yoxsullar
təhsilin mənfəətini dərk edir və öz cüzi gəlirlərinin əhəmiyyətli hissəsini uşaqlarının
təhsilinə yönəldirlər. Uşaqlarının təhsilinin hansı kənar təsirlər yaradacağından asılı
olmayaraq, onlar uşaqlarının təhsilini təmin etmək üçün pul ödəməyi dayandırmırlar.
Nəhayət, xatırlamalıyıq ki, bazar tərəfindən ictimai məhsulun effektiv istehsal
edilməsinin mümkünsüzlüyünü iddia edən hər bir arqument eyni dərəcədə həmin malların
dövlət tərəfindən istehsal edilməsi ehtimalına əsaslanır. Ədalətli və qanunla idarə olunan
dövlətin mövcudluğu və fəaliyyəti özü-özlüyündə ictimai məhsuldur, yəni onun yaratdığı
mənfəətin istehlakı rəqabətsizdir (ən azı mülki vətəndaşlar arasında) və bu mənfəətin
qorunmasında iştirak etməyənləri (məsələn, məlumatlı seçicilər) onun istifadəsindən
uzaqlaşdırmaq çoxlu pul tələb edərdi. Siyasətçi və seçicilərin ədalətli və effektiv hökumət
yaratmaq marağı, şübhəsiz ki, sahibkar və istehlakçıların bazarda əməkdaşlıq yolu ilə
ictimai məhsulları əldə etmək stimulu ilə müqayisədə çox təsirli deyildir. Bu heç də o
demək deyil ki, dövlətin ictimai məhsulların istehsalında heç bir rolu olmamalı, ancaq o,
məhsul və xidmətlərin təmin edilməsi üçün vətəndaşları ona əlavə öhdəliklər verməkdən
çəkindirməyə çalışmalıdır. Əslində, dövlət məsuliyyətlə nə qədər çox yüklənərsə, onun
xüsusi üstünlüyə malik olacağı ictimai məhsul (məsələn, vətəndaşların hüquqlarını
təcavüzdən qorumaq) istehsal etmək qabiliyyəti bir o qədər az olar.
7.
Mənfi və ya müsbət xarici faktorlar olanda, bazarlar işləmir (yaxud səmərəsizdir)
Bazarlar o zaman işləyir ki, fəaliyyətin bütün təsirləri qərar qəbul edənlərin üzərinə
düş
sün. nsanlar mə
nfəə
ti onun istehsalında iş
tirak etmə
də
n ə
ldə
edirlə
rsə
, onda bazarlar
lazımi hə
cmdə
mə
hsul istehsal edə
bilmə
yə
cə
klə
r. Ə
gə
r insanlar “mə
nfi mə
nfəə
t” ə
ldə
edirlə
rsə
, yə
ni ə
gə
r ziyana düş
ürlə
rsə
və
bu xə
rclə
r mə
hsulların istehsalı qə
rarında
nə
zə
rə
alınmayıbsa, onda bazarlar digə
rlə
rinin hesabına bir qə
də
r qazanacaq, çünki
fə
aliyyə
tdə
n yaranan mə
nfəə
t bir qrupa gedir, xə
rclə
ri isə
digə
r tə
rə
f çə
kir.
Xarici təsirlərin mövcudluğu dövlətin müəyyən fəaliyyət üzərində səlahiyyətləri öz
üzərinə götürməsi, ya da özəl seçimləri əvəz etməsi üçün arqument ola bilməz. Dəbdə
olan geyimlər və özünə yaxşı qulluq çoxlu müsbət xarici təsirlər yaradır, çünki başqaları
yaxşı geyinmiş, özünə qulluq edən insanlara həsədlə baxır. Lakin bu, paltar təchizatını və
özünə yaxşı qulluğu dövlətin öhdəsinə qoymaq üçün səbəb ola bilməz. Bağların
salınması, arxitektura və digər bir çox fəaliyyətlər başqalarında müsbət xarici təsirlər
yaradır və insanlar da məhz bu üsulla öz bağlarını və binalarını gözəlləşdirməyə can
atırlar. Bütün belə hallarda, yalnız istehsalçıların əldə etdiyi mənfəət –müsbət təsirlərə
9
qərq olanların məmnunluğu da daxil olmaqla – onları belə mallar istehsal etməyə
ruhlandırmaq üçün kifayətdir. Digər hallarda, məsələn televiziya və radio yayımı
xidmətlərinin göstərilməsi, ictimai fayda digər məhsulların təchizatı, məsələn, şirkətlərin
reklamı ilə bağlıdır. ctimai məhsulların istehsal mexanizmlərinin müxtəlifliyi onu
istehsal edən sahibkarların ustalığı qədər rəngarəngdir.
Bir çox hallarda, məhz mənfi “xarici təsirlərin” mövcudluğu insanlarda bazar
mexanizmlərinin effektivliyini və ədalətliliyini şübhə altına almaq üçün əsas yaradır.
Ə
traf mühitin çirklənməsi tez-tez qeyd edilən nümunədir. Əgər istehsalçı, istehsal etdiyi
malın istehsal haqqını istehsal prosesində onunla tərəf olmağa razılıq verməmiş insanların
boynuna qoymaqla, məsələn havaya çoxlu miqdarda tüstü buraxmaqla, yaxud çaylara
xeyli kimyəvi maddələr axıtmaqla, həmin malı mənfəətlə istehsal edirsə, o bunu çox
güman ki, davam etdirəcəkdir. stehsalçı öz məhsullarının satışından mənfəət qazandığı
bir vaxtda, çirkli hava ilə nəfəs alanlar, çirkli su içənlər məhsul istehsalı xərclərinin
daşıyıcılarına çevrilirlər. Belə hallarda problem bazarın öz işinin öhdəsindən
gəlməməsində deyil, sadəcə, onun mövcud olmamasındadır. Bazarlar mülkiyyətə
ə
saslanır və mülkiyyət hüquqları müəyyənləşdirilmədikdə, yaxud qorunmadıqda, onlar
fəaliyyət göstərə bilməz. Ətraf mühitin çirklənməsi halları da buna aiddir. Belə halda
təqsirkar bazar deyil, məhz dövlətdir, çünki o, çirkli hava ilə nəfəs alan, zəhərli suyu içən
vətəndaşların mülkiyyət hüquqlarını müəyyənləşdirib müdafiə etməkdə aciz olur.
Taleyin ümidinə buraxılan insanlar öz hüquqlarını müdafiə etmək hüququna malik
olduqda, onlar öz hüquqlarını qoruya və ətraf mühiti çirkləndirənlərin qarşısını ala
bilərlər. stehsalçı çirklənməni aradan qaldırmaq (yaxud dözümlü həddə və ya zərərsiz
səviyyəyədək azaltmaq) üçün öz hesabına avadanlıq, yaxud texnologiyalar quraşdıra
bilər, ya da çirklənmədən zərər çəkən adamlara onların resurslarından istifadə etməsi
müqabilində ödəniş təklif edə (ola bilər, onlara yaşamaq üçün daha yaxşı yer təklif
olunsun) bilər. Əks təqdirdə o, istehsalı saxlamalıdır, çünki o, onun təkliflərini qəbul
etməyənlərin hüquqlarını pozur və bu da ümumi xərclərin mənfəəti üstələdiyini göstərir.
Məhz mülkiyyət hüquqları belə hesablamanı mümkün etməyə və insanlara öz
hərəkətlərinin başqaları üzərindəki təsirini hesablamağa imkan verir. Məhz bazarlar
hüquqların azad mübadiləsi və müxtəlif tərəflərin öz hərəkətlərinin xərclərini
hesablaması üçün imkan yaradır.
Hava və suyun çirkləndirilməsi kimi mənfi xarici təsirlərin yaranması bazarın deyil,
bazarın əsaslandığı mülkiyyət hüquqlarını müəyyənləşdirə və müdafiə edə bilməyən
hökumətin günahıdır.
8. ctimai sistem mürəkkəb olduqca, o, bazara daha az arxalana bilir və daha çox dövlət
idarəsinə ehtiyac duyur
Cəmiyyətin daha az mürəkkəb dövründə bazarlara arxalanma əla effekt verirdi, lakin
iqtisadi və
sosial ə
laqə
lə
rin geniş
sıçrayış
ından sonra bir çox insanların hə
rə
kə
tlə
rinin
idarə
edilmə
sində
və
ə
laqə
lə
ndirilmə
sində
dövlə
tə
zə
rurə
t yaranır.
Hər halda, əks tərəf haqlıdır. taətə məcbur etmək gücünə malik hər hansı lider
tərəfindən, ovçular və ya qida toplayanlar dəstəsi kimi bəsit ictimai sistem effektiv