Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

— U larning farosatidan gum onsirashingni endi eshitishim .
— G enri, — dedi Bill shoshilm ay loviya chaynarkan, — itlarga baliq
berayotganim da bir-birini g'ajigudek b o ‘lishganini sezm adingm i?
— D arvoqe, doim gidan ko'proq to ‘polon qilishdi.
— B ilasan-a, itim iz nechta, G enri?
— Oltita.
— X o ‘p... — Bill gapini davom ettirish uchun nafasini rostladi. —
M enim cha ham , oltita. Shuning uchun xaltadan oltita baliq oldim , har
biriga bittadan ulashdim . Bittasiga yetm adi, G enri.
— D em ak, hisobdan adashgansan.
— Itlarimiz oltita, — Bill uning gapiga e ’tibor bermay yana takrorladi. —
M en oltita baliq oldim . C hinoqqa yetm adi. Q opdan yana bitta baliq
olishim ga t o ‘g ‘ri keldi.
— Baribir, nim a desang deyaver, lekin oltita itim iz bor, - deb
s o ‘zida turib oldi G enri.

---

— G en ri, — deya davom etdi Bill. — M en ham m asi itlar edi
deyayotganim y o ‘q, am m o yettita baliq ulashganim aniq.
G enri gulxan osha itlarga qaradi-da, bittalab sanab chiqdi.
— Ana, oltita-ku! — dedi u.
— Yettinchisi qochib ketdi, o ‘z ko'zim bilan ko'rdim, — dedi qat’iyan
Bill. — Hozirgina yettita edi.
Genri unga achinibgina qaradi-da, xo‘ rsinib qo'ydi:
— O m on -eson yetib olaylik-da, ishqilib.
— Bu bilan nim a dem oqchisan?
— D em oqchim anki, tobutning kasri urib senga jin tegdi shekilli,
k o‘zingga har balo ko'rinayapti.
— M en ham shunaqam ikin, deb 
o 'y lo v d im , 
— dedi Bill jid d iy
ohangda. — U qochib ketgan zahoti qordagi izlarga qaradim, keyin
itlarni sanasam, oltita chiqdi. Ishonm asang, anavi yerda izlari bor, yur