12
qonşuların alma bağına gedir, böyük bir ağacın altında Baharı gözləyirmiş. Bir gün
Nəsib yenə bağa gəlib həmin ağacın altında durur. O nə qədər gözləsə də, Bahar gə-
lib çıxmır. Necə olursa, yuxu onu aparır. Yuxuda bir dərviş ona bir alma verir. Nə-
sib almanı dərvişdən alıb yeyir. Bir də ayılıb görür ki, Bahar gəlir. Nəsib ilk qoşma-
sını da elə onda deyir.
1
Nəsib bu yuxudan sonra ətrafda haqq aşığı kimi tanınmışdır. Hadisələrin sonra-
kı inkişafı onun sənətkar taleyində silinməz izlər qoymuşdur. Baharın valideynləri
tərəfindən zorla çıldırlı bir varlıya ərə verilməsi gənc Nəsibi dərindən sarsıtmış, onu
saza-sözə daha da sıx bağlamışdır.
İlk məhəbbəti daşa dəyən Nəsib sonra öz kəndlərindən Nənəxanım adlı bir qızla,
sonra isə qonşu Mağaracıq kəndindən Əfruz xanıma ailə həyatı qurmuşdur. Son iz-
divacdan Gövhər, Əsli, Səlbinaz adlı üç qızı və İshaq adlı bir oğlu olmuşdur. İshaq
hazırda Hacıkənddə yaşayır. Aşığın vaxtilə Qarsa ərə verdiyi qızlarından birinin nə-
vəsi, Aşıq Nəsibin nəticəsi Fatma ulu babasının qəbrini və vətənini görmək üçün
1972-ci ildə türk-sovet sərhədini gizlincə keçərək Güllübulağa gəlmiş, təhlükəsizlik
orqanları onu uzun çək-çevirə salmış, nəhayət, burada qalmasına icazə verilmişdir
2
.
1918-ci ildə Aşıq Nəsib öz həmkəndliləri ilə birlikdə erməni qırğınından xilas
olmaq üçün üç ay Qarsın Qımılı kəndində yaşamış, ara sakitləşəndən sonra öz doğ-
ma kəndinə qayıtmışdır. Sovet dövründə Aşıq Nəsibi şura hökumətinə və ermənilərə
dərin və açıq nifrət bəslədiyinə görə daim incitmiş, hətta onu üç gün damda saxla-
mış, sonra ev dustağına çevirmişlər. Əldə olan məlumata görə, ermənilər onu dəfə-
lərlə həbs etmək istəmiş, lakin aşığın xalq arasındakı böyük nüfuzundan ehtiyat et-
mişlər. Aşıq Nəsib ölənədək öz əqidəsindən dönməmiş, bütün hədələrə, xahişlərə,
vədlərə baxmayaraq sonsuz nifrət bəslədiyi bolşeviklər partiyasına və onun rəhbəri
Leninə, «davariş»lərə, «patrax»lara, «ara»lara bircə misra da şeir həsr etməmişdir.
Aşıq Nəsibin bir sənətkar kimi yetişməsində onun müasirləri və ustadları mü-
hüm rol oynamışlar. Ənənəyə görə, sənətin sirlərini öyrənmək üçün hər gənc aşıq
təcrübəli bir ustadın yanında şəyird olmalı idi. Nəsibin ilk ustadı Göləli İbrahim ol-
muş, lakin o, cavan ikən ölmüşdür. Sonralar Nəsib bir toyda Aşıq Şenliklə tanış ol-
muş, onunla deyişmişdir. Nəsibin ifasını, səsini və şeirlərini bəyənən Şenlik onu
özünə şəyird götürmüş, Nəsib bir müddət Çıldırda qalaraq sənətin bütün incəlikləri-
ni öyrənmiş, sənətkar kimi püxtələşmişdir. O, bəzi şeirlərinin möhür bəndində öz
adını deyərkən ustadı Aşıq Şenliyi də nişan vermiş, onu anmışdır:
Tanrının quluyam, Nəsibdi adım,
Çıldırlı Şenlikdi mənim ustadım (s.67).
Daha sonra Aşıq Nəsib ustadının xeyir-duası ilə müstəqil şəkildə məclislər ke-
çirməyə başlamış, Ağbaba, Gümrü, Çıldır, Qars, Axıska, Axılkələk, Borçalı və baş-
qa yerlərdə tanınmışdır. O çoxlu gəraylı, qoşma, divani, müxəmməs, təcnis və baya-
tı yaratmış, xeyli aşıq rəvayəti qoşmuş, Azərbaycan aşıq poeziyası tarixinə ustad sə-
nətkar kimi daxil olmuşdur.
Yaşlıların verdiyi məlumata görə, Aşıq Nəsib ucaboy, arıq, vüqarlı, çox cəsarət-
1
Aşıq Nəsib. Bakı, Səda, 2004, s. 5.
2
A.Ağbaba. Aşıq Nəsibin sənət dünyası. Bakı, Elm, 2008, s. 12.
13
li, sözü üzə şax deyən adam olmuşdur. Sifətində vaxtilə keçirdiyi qızılca xəstəliyi-
nin əlaməti olan kiçik çopurlar varmış. Daim səliqəli geyinər, qamətini şax tutaraq
yeriyərmiş. Aşığın səxavəti isə dillərdə dastan imiş. Sovet dövrünə qədər keçirdiyi
məclislərdən həmişə çoxlu nəmərlə, qızılla qayıdarmış. Bunların az qismini özünə
götürər, qalanlarını xatirini istədiyi adamlara, yoxsullara, kimsəsizlərə paylayarmış.
Aşıq Nəsib gözəl məclis aparırmış. İsgəndər babanın dediyinə görə
1
, o, özündən
yaşca böyük olan Çorlu Məhəmmədə və Aşıq Heydərə dərin hörmətlə yanaşır, on-
larla birlikdə olanda ikisindən də icazə aldıqdan sonra məclisə başlayırmış. Qəmli
dastanları danışarkən tez-tez kövrəlib ağlayır, bir gecədə dörd-beş dəsmalı göz yaşı
ilə isladırmış. «Abbas və Gülgəz», «Lətif şah», «Yaralı Mahmud», «Qaçaq Usuf»,
«Yetim Məhəmməd» kimi dastanları şirin bir təhkiyə ilə danışır, oxumaq məqamı
çatanda sazı boynuna qaldıraraq yanıqlı səslə «Leyla, Leyla» deyə coşurmuş. Onun
son dərəcə zil səsi varmış. O, bütün Ağbaba-Şörəyel bölgəsində ən uca səsli (Çorlu
Məhəmməd, Aşıq Məhərrəm, Şahverdi və Aşıq Nəsib) aşıqlardan biri olmuşdur.
Onun səsi dörd-beş kilometr məsafədən eşidilirmiş (s.8).
Aşıq Nəsib Güllübulaqdan başqa yerə həmişə atla gedirmiş. Bu zaman atın ci-
lovundan bir adam tutaraq bələdçilik edirmiş. Ona el-oba arasında «çolpa» deyilir-
miş. Aşığın Güllübulaqdan Məhəmməd və Mehralı, qonşu Mağaracıq kəndindən
Oruc, Təzə İbişdən isə Əli adlı çolpaları olmuşdur. Aşıq Nəsiblə bağlı aşıq rəva-
yətlərində onun çolpalarının adı bədii obraz kimi tez-tez çəkilir. Xalq ustad sənət-
kara bəslədiyi dərin ehtiramı onun çolpalarına da göstərmişdir
2
.
Aşıq Nəsib özü də bir çox gənc aşığa ustadlıq etmiş, öz şəyirdlərini həqiqi aşıq
kimi tərbiyə etmək üçün əlindən gələni əsirgəməmişdir. Onların arasında Aşıq İs-
gəndər Ağbabalı və Yetim Ləvənd xüsusilə məşhurdur. Nəsib «Eləmə» rədifli mü-
xəmməsində aşıqlıq sənətinin etikası və estetik idealı ilə bağlı öz sənət kredosunu
gənc aşıqlara bu şəkildə bəyan etmişdir:
Bir yerə çox gedib-gəlmə,
Aşıqlığı şor eləmə,
Hörmət ayrı, töhmət ayrı,
Öz işini zor eləmə,
Paraya heç meyl salma,
«Can» sözünü «çor» eləmə,
Yavaş danış, sakit dillən,
Səs-sədanı gur eləmə.
Yandırma özün odlara,
Yatağını qor eləmə .
…Ağa ağ de, ala al de,
Zil qaranı mor eləmə (s.45).
Bu qolun sonuncu azman sənətkarı İsgəndər Ağbabalı ustadından aldığı əmanə-
ti (havacatı və ənənəni) ləyaqətlə qorumuş, gənc nəslə ötürmüşdür: «Mənim də bir
neçə nəfər şəyirdim var: Aşıx Paşa Göydağlı, Aşıx Murtuza, Aşıx Qəzənfər, Sultan
1
İsgəndər baba ilə müsahibənin mətni arxivimizdədir.
2
A.Ağbaba. Aşıq Nəsibin sənət dünyası. Bakı, Elm, 2008, s. 13.