13
çalışırdılar. Məqsəd bu əraziləri dünya birliyinə guya erməni yaşayış məntəqələri
kimi təqdim etmək idi. Onlar böyük dövlətlərin köməyi ilə həmin yerlərdə "erməni
dövləti" yaratmaq ümidində idilər. Rusiya bolşevikləri Bakı erməni
daşnaklarına arxalanırdılar. 1917-ci ilin noyabr-dekabr aylarında burada
bolşevik-daşnak ittifaqı yarandı. Bu ittifaq V.Lenin tərəfindən Qafqaza fövqəladə
komissar kimi göndərilmiş S.Şaumyan rəhbərlik edirdi. Erməni silahlı dəstələri
1918-ci ilin əvvəlində türk-müsəlman əhalisinə qarşı kütləvi qırğınlara başladılar.
Demək olar ki, heç bir silahı, mütəşəkkil qüvvəsi olmayan dinc əhali onlara ciddi
müqavimət göstərə bilmirdi. Ermənilər bütün yerlərdə eyni taktikadan istifadə
edirdilər. Türkiyədəki Amerika silahlı qüvvələrinin rəhbəri admiral Mark Bristol
sonralar yazırdı: "Mən general Dro (erməni terror dəstələrindən birinin rəhbəri-
müəllif) ilə birlikdə xidmət etmiş öz zabitlərinin məlumatlarına əsasən bilirəm ki,
müdafiəsiz kəndlər əvvəlcə bombalanır, sonra zəbt edilir, qaçıb gedə bilməyən
sakinlər vəhşiliklə öldürülür, kənd talan edilir, bütün mal-qara aparılır və sonra isə
kənd yandırılırdı. Müsəlmanlardan yaxa qurtarmaq üçün bütün bunlar
sistematik şəkildə həyata
keçirilirdi". Vahid mərkəzdən idarə olunan erməni
silahlı dəstələri hər yerdə eyni ssenarini həyata keçirir, eyni vəhşilikləri
törədirdilər. 1917-ci ilin dekabrında Qafqazda döyüşən rus ordusu buraxıldı.
Ermənilər dərhal bu vəziyyətdən istifadə edərək rus ordusunda qulluq edən
həmsoylarından ibarət 3 piyada diviziyası, bir süvari briqadası, habelə ərazi
alayları yaratdılar. Azərbaycan türkləri Rusiya hakimiyyəti tərəfindən etibar edilib
orduya çağırılımadıqlarına görə yaranmış şəraitdən istifadə edib öz silahlı
qüvvələrini yarada bilmədilər. Nəticədə Azərbaycanın dinc əhalisi yalnız terror
təşkilatları ilə deyil, həm də nizami erməni ordusu ilə üz-üzə qaldı.
Erməni silahlı dəstələri o vaxta qədərki ən böyük qırğınları 1918-ci ilin
mart ayında törətdilər. 1918-ci il martın 18-də 20 minlik erməni-bolşevik silahlı
qüvvələri Şamaxıya daxil oldular və dinc əhaliyə divan tutdular. Həmin ayın
axırına qədər davam edən qırğın nəticəsində 12 min Azərbaycanlı qətlə yetirildi.
Bakıda martın 30-dan aprelin 2-nə qədər erməni silahlıları tərəfindən aparılan
soyqırım nəticəsində 18 min dinc əhali məhv edildi. Eyni vaxtda Quba qəzasına
daxil olan quldurlar 3 minə yaxın qubalını öldürdülər. Bir neçə gün ərzində erməni
bolşevik terror dəstələri Bakıda, Şamaxıda, Qubada, İrəvanda, Zəngəzurda,
Naxçıvanda, Qarabağda və digər yerlərdə 50 min nəfərdən artıq dinc əhalini qətlə
yetirdilər. Ermənilərin törətdikləri kütləvi qırğınlar bununla kifayətlənmirdi. 1919-
cu ilin avqust ayında Ermənistan hökuməti Qərb dövlətlərinin təzyiqləri qarşısında
bəzi cinayətləri etiraf etməli oldu. Ermənistan hökuməti rəsmi bəyanatla Andronik,
Manukyan, Saakyan, Kaçaznuninin fəaliyyəti nəticəsində 1918-ci il ərzində
Qafqazda 400 min nəfər azərbaycanlının, 120 min gürcünün, 15 min kürdün və 22
14
min ləzginin öldürülməsi faktını təsdiq edərək, müqəssirlərin cəzalandırılacağına
dair öz üzərinə öhdəlik götürdü.
1918-ci ilin may ayında Cənubi Qafqazda Azərbaycan türkləri və
gürcülərlə yanaşı ermənilər də öz müstəqilliklərini elan etdilər. Şərqdə ilk
demokratik respublika yaratmış Azərbaycan xalqı müstəqil dövlətçiliyini
möhkəmlətməklə yanaşı ermənilərin sonsuz ərazi iddialarını da dəf etməli oldu.
Ermənilər öz müstəqilliklərini Tiflisdə elan etmişdilər, lakin müstəqil dövlət
qurmaq üçün nə əraziləri, nə də siyasi mərkəzləri var idi. Nəyin bahasına olursa
olsun Cənubi Qafqazda erməni dövləti yaratmaq istəyən Antanta dövlətləri-
İngiltərə, ABŞ, Fransa və digərlərinin təkidli xahişləri və təzyiqləri qarşısında
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti güzəştə getməli oldu. Azərbaycan Milli Şurasının
(parlamentinin) 29 may 1918-ci il tarixli qərarı ilə İrəvan şəhəri ətraf əraziləri
ilə birlikdə öz dövlətlərini yaratmaq üçün ermənilərə verildi. Həmin qərarda bu
xoşməramlı addımın müqabilində ermənilərin əsassız ərazi iddialarından imtina
etməsi ilə bağlı şərt qoyulmuşdu. Erməni hökuməti də bu şərtlə razılaşmışdı. Az
sonra Türkiyə hökuməti də həmin ərazilərdə erməni dövlətinin yaradılmasına öz
razılığını verdi. Qədim Azərbaycan torpaqlarında erməni dövləti belə meydana
gəldi. Həmin vaxt onun ərazisi 9 min kv.km., əhalisi isə 324 min nəfər idi.
Ermənistan hökuməti Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin xoşməramlı addımına
ermənisayağı minnətdarlıqla cavab verdi. Onlar bir neçə il ərzində qonşu
Azərbaycan torpaqları hesabına ərazilərini 30 min kv.km-ə çatdırdılar. 1918-
1920-ci illərdə indi Ermənistan adlandırılan ərazilərdən 565 min nəfər
Azərbaycan türkü zorla deportasiya edildi. 1922-ci il məlumatlarına görə, həmin
ərazilərdə yalnız 10 min nəfər azərbaycanlı qalmışdı. Deportasiya edilmiş
azərbaycanlıların bir hissəsi sonradan geri qayıda bildilər. Daşnakların
hakimiyyətdə olduğu 2 il yarımlıq dövr ərzində 489 min nəfər azərbaycanlı qətlə
yetirildi, 157 kənd tamamilə, 67 kənd qismən azərbaycanlılardan "təmizləndi".
Beləliklə, 1828-ci ildən başlayan proses 1920-ci ildə indi Ermənistan deyilən
ərazilərdə 738 türk-müsəlman kəndindən yerli qədim əhalinin qovulması və həmin
yaşayış məntəqələrinin tam erməniləşdirilməsi ilə yekunlaşdı. 1918-1920-ci illərdə
Ermənistan hökuməti ələ keçirdiyi Azərbaycan torpaqları ilə kifayətlənmir, digər
ərazilərə, o cümlədən Qarabağ, Naxçıvan, Zəngəzura iddialar irəli sürür, qoşun
yeridirdi. 1918-ci ilin ortalarında erməni silahlı dəstələri Andronik, Dro, Njdenin
başçılığı altında Qarabağ, Zəngəzur, Naxçıvana soxularaq kütləvi qırğınlar
törətdilər. 1918-ci ilin martında 10 minlik erməni ordusu Naxçıvanın Düşün,
Vənənd, Xanağa, Ağrı və digər kəndlərinin üzərinə hücuma keçdilər. Az sonra
onlar Ordubad üzərinə yeridilər. Düşmən müqavimətlə rastlaşaraq geri çəkilməli
oldu. Həmin vaxt onların Zəngəzura hücumları da uğursuzluqla nəticələndi.
Andronikin quldur dəstələri 1918-ci ilin may-avqust aylarında irəliləyə bildilər.