5.
Valyuta sazişlərinin yüksək mərkəzləşməsi. Sazişlərin təxminən 65%-i bankların, 20%-i
isə digər maliyyə institutları (qiymətli kağızlar üzrə şirkət-dilerlər, investisiya, oensiya
fondları və s.) tərəfindən həyata keçirilir. Yerdə qalan 15% isə qeyri-maliyyə qurumlarının
(ayrı-ayrı iri spekulyantlar nəzərə alınmaqla) payına düşür. Bu zaman bank sektoru üçün
mərkəzləşmənin yüksək səviyyəsi xarakterikdir.
Beləliklə, müasir valyuta sistemləri və valyuta bazarları mahiyyətinə görə dünya
səviyyəsində fəaliyyət göstərirlər, bu da onları dünya təsərrüfatının və beynəlxalq iqtisadi
münasibətlərin vacib tərkib hissəsinə çevirir.
6.4. Valyuta məzənnəsinin tənzimlənməsi siyasəti və
onun xarici ticarətə təsiri
Valyuta məzənnəsinin səviyyəsinin bazar və dövlət tənzimlənməsi mövcuddur. Rəqabət və
dəyər qanununun fəaliyyətinə, həmçinin tələb və təklifə əsaslanan bazar tənzimlənməsi öz-özünə
baş verir. Dövlət tənzimlənməsi valyuta münasibətlərinin bazar tənzimlənməsinin mənfi
nəticələrinin aradan qaldırılmasına və sabit iqtisadi artımın, tədiyə balansının tarazlığının,
işsizliyin və inflyasiyanın səviyyəsinin aşağı salınmasının təmin edilməsinə yönəlmişdir. O,
valyuta siyasətinin köməyi ilə həyata keçirilir. Valyuta siyasəti ölkənin cari və strateji
məqsədlərindən asılı olaraq həyata keçirilən beynəlxalq valyuta münasibətləri sferasında tədbirlər
kompleksidir. Hüquqi cəhətdən valyuta siyasəti valyuta qanunvericiliyi ilə və ölkələr arasənda
valyuta sazişləri ilə rəsmiləşdirilir.
Valyuta məzənnəsinin səviyyəsinə təsir göstərmək üçün istifadə edilən dövlət tədbirlərinə
aşağıdakılar aiddir:
1)
valyuta müdaxilələri;
2)
diskont siyasət;
3)
proteksionist tədbirlər.
Valyuta siyasətinin vacib aləti kimi valyuta müdaxilələri çıxış edir. Valyuta müdaxiləsi
mərkəzi bankın valyuta bazarında aparıcı xarici valyutalara qarşı milli pul vahidinin alqı-satqısı
üzrə həyata keçirdiyi əməliyyatlardır.
Valyuta müdaxilələrinin məqsədi müvafiq valyuta məzənnəsinin, müxtəlif valyutalar üzrə
aktiv və passivlərin balansının və ya valyuta bazarı iştirakçılarının gözləntilərinin səviyyəsinin
dəyişdirilməsindən ibarətdir. Valyuta müdaxilələri mexanizminin təsiri ticarət müdaxilələrinin
təsirinin analoqunu təşkil edir. Milli valyutanın məzənnəsini yüksəltmək üçün mərkəzi bank milli
valyutanı alaraq xarici valyutanə satmalıdır. Bununla da xarici valyutaya tələb aşağı düşür və
nəticədə milli valyutanın məzənnəsi yüksəlir. Milli valyutanın məzənnəsini aşağı salmaq üçün isə
mərkəzi bank milli valyutanı satmalı və xarici valyutanı almalıdır. Bu xarici valyutanın
məzənnəsinin artmasına, milli valyutanın məzənnəsinin isə aşağı düşməsinə səbəb olacaqdır.
Müdaxilələr üçün bir qayda olaraq rəsmi valyuta ehtiyatlarından istifadə edilir. Valyuta
ehtiyatlarının səviyyəsinin dəyişməsi valyuta məzənnələrinin formalaşması prosesinə dövlət
müdaxiləsinin masştabı göstəricisi kimi çıxış edə bilər. Mərkəzi bankların müdaxilələrinin həcmi
bir qayda olaraq gizli informasiya sayılır ki, bu da həyata keçirilən tədbirlərin səmərəliliyinin
təmin edilməsi üçün hakimiyyətin öz hərəkətlərini gizli saxlamaq istiqamətində səylərini əks
etdirir.
Rəsmi müdaxilələr müxtəlif metodlarla həyata keçirilə bilər. Bu zaman birjalardan (açıq
metod) və ya banklararası bazardan (qapalı metod) istifadə edilə bilər. Əməliyyatlar brokerlər və
ya bilavasitə banklar vasitəsilə reallaşdırıla bilərlər. Rəsmi ehtiyatlardan əlavə müdaxilə üçün
vəsait mənbəyi kimi qısamüddətli borclanma və svop əməliyyatları da çıxış edə bilər. Konkret
müdaxilə strategiyası hökumətin ümumi iqtisadi strategiyası ilə, həmçinin mərkəzi bankın valyuta
bazarında vəziyyətinin xüsusiyyətləri ilə müəyyən edilir.
Bundan əlavə, rəsmi valyuta müdaxilələri “sterilizə edilmiş” və “sterilizə edilməmiş”
müdaxilələrə bölünürlər. “Sterilizə edilmiş” müdaxilə o müdaxilələrə deyilir ki, bu zaman rəsmi
xarici netto-aktivlərin dəyişməsi daxili aktivlərdə baş verən müvafiq dəyişikliklərlə kompensasiya
edilir, yəni rəsmi “pul bazası”nın həcminə təsir praktik olaraq mövcud olmur. əgər müdaxilə
prosesində rəsmi valyuta ehtiyatlarının dəyişməsi pul bazasının dəyişməsi ilə nəticələnirsə, onda
müdaxilə “sterilizə edilməmiş” adlanır.
Valyuta müdaxilələrinin uzunmüddətli perspektivdə milli valyutanın məzənnəsinin
dəyişilməsi üzrə arzuolunan nəticələrə gətirib çıxarması üçün aşağıdakıların olması vacibdir:
1)
valyuta müdaxilələrinin həyata keçirilməsi üçün mərkəzi bankda kifayət qədər ehtiyatların
mövcudluğu;
2)
bazar iştirakçılarının mərkəzi bankın uzunmüddətli siyasətinə inamı;
3)
iqtisadi artım, inflyasiya tempi, pul kütləsinin dəyişməsi tempi kimi fundamental iqtisadi
göstəricilərin dəyişməsi və s.
Diskont siyasət mərkəzi bank tərəfindən faiz dərəcəsinin dəyişdirilməsidir. Bu zaman
daxili bazarda kreditin dəyərinə təsir etmək yolu ilə (bununla da kapitalın beynəlxalq hərəkətinə)
valyuta məzənnəsinin səviyyəsi tənzimlənir. Son illərdə valyuta məzənnəsinin tənzimlənməsi
üçün onun əhəmiyyəti getdikcə azalır.
Proteksionist tədbirlər ölkə iqtisadiyyatının müdafiəsinə, bu halda isə milli valyutanın
müdafiəsinə yönəlmiş tədbirlərdir. Ona ilk növbədə valyuta məhdudiyyətləri aiddir. Valyuta
məhdudiyyətləri rezidentlərin və qeyri-rezidentlərin valyuta və ya digər valyuta dəyərliləri ilə
əməliyyatlarının qanunvericilik və inzibatçılıq yolu ilə qadağan edilməsi və ya
reqlamentləşdirilməsidir. Valyuta məhdudiyyətləri növlərinə aşağıdakılar aiddir:
valyuta blokadası;
xarici valyutanın sərbəst alqı-satqısına qadağa;
beynəlxalq ödəmələrin, kapital hərəkətinin, gəlirin repatriasiyasının, qızıl və qiymətli
kağızların hərəkətinin tənzimlənməsi;
xarici valyutanın və digər valyuta dəyərlilərinin dövlətin əlində təmərküzləşməsi.
Dövlət ölkənin xarici ticarət şəraitinin dəyişdirilməsi üçün tez-tez valyuta məzənnəsinin
səviyyəsindən istifadə edir. Bu zaman valyuta tənzimlənməsinin ikili valyuta bazarı, devalvasiya
və revalvasiya kimi metodlarından istifadə edilir.
Valyuta məzənnəsi ixracın və idxalən qiymət nisbətinə və daxili iqtisadi vəziyyətə təsir
göstərməklə, ixrac və idxal fəaliyyəti ilə məşğul olan firmaların davranışında dəyişikliklər
yaratmaqla müxtəlif ölkələrin xarici ticarətlərinə əhəmiyyətli təsir göstərir.
Ümumilikdə milli valyutanın dəyərdən düşməsi ixracatçılara xarici valyutada əmtəələrinin
qiymətlərinin aşağı salmağa imkan verir, çünki, ixracdan əldə edilən gəlirin milli valyutaya
mübadiləsi zamanı milli pul vahidində eyni məbləğ əldə edilir. Bu onların əmtəələrinin rəqabət
qabiliyyətliliyini artırır və ixracın artırılması üçün şərait yaradır. Idxal isə bu zaman çətinləşir,
çünki öz valyutalarında eyni məbləği əldə edən xarici ixracatçılar qiyməti yüksəltməyə
məcburdurlar. Eyni zamanda idxal qiymətlərinin yüksəlməsi (əgər idxala olan tələb qiymətə görə