Motiv va motivatsiya tushunchasining mazmuni

Xorij psixologiyasida o‘qish motivlarining nazariy tahlili
O‘qish, o‘quv faoliyati motivlari haqidagi chet el olimlarining asarlarida ilgari surilgan g‘oyalarini tahlil qilar ekanmiz, quyidagilarga e’tiborni qaratish joizdir. Jumladan, nemis olimi Z.Freyd va U.Makdaugall motivatsion omil sifatida hayvonlardagi organik ehtiyojlarni, ya’ni instinktni odamlarga nisbatan qo‘llay boshlashdi va inson fe’l-atvoriga bo‘lgan qarashlar ichida birinchi nazariya sifatida maydonga chiqdi.
Bulardan tashqari XX asr boshlarida yana ikki yangi yo‘nalish paydo bo‘ladi, bu motivatsiyaning xulq nazariyasi va oliy asab faoliyati nazariyasidir.
Inson xulqi affektiv kognitiv determinatsiyasi muammosini tahlil qila turib, kognitiv psixologiyaning boshqa vakili X.Xekxauzen shunday xulosaga keladi-ki, faoliyat determinatsiyasi kognitiv (bilish) va affektiv jihatlari bir-biri bilan chambarchas bog‘liq ekan, ulardan qaysi biri rag‘batlantiruvchi kuch ekanligi haqidagi savol o‘z ma’nosini yo‘qotmadi.
Ta’lim-tarbiya jarayonida o‘qish motivatsiyasining o‘rni butun dunyo olimlari tomonidan tan olingan va har tomonlama o‘rganilgan. O‘quv samaradorligini oshirishda o‘quv motivatsiyasining rolini chet el olimlari o‘z tadqiqotlarida tadqiq qildilar. Shu nuqtai nazardan turib, qo‘zg‘atuvchilardan tashqarida sodir bo‘ladigan xatti-harakatlarni tushuntirish bo‘yicha bir talay modellar ishlab chiqilgan bo‘lib, ularni ko‘rib chiqish ichki motivatsiyaning mexanizmlarini tahlil qilishda qo‘l keladi. Shunday modellardan birini Olport taklif qiladi. Olport ichki motivatsiya bilan bog‘liq bo‘lgan uchta motivatsion tushunchalarni tahlil qiladi; funksional avtonomiya, yetarli darajadagi harakat va «Men»ning jalb kilinganligi. U funksional avtonomiya tamoyilini faoliyat dastavval boshqa sabab bo‘yicha paydo bo‘lishi mumkin bo‘lgan holda, o‘zi uchun maqsadga aylanishi holatini tushuntirish uchun kiritadi.
E.Torndayk tajribalarining alohida tomoni ularning juda tor va cheklangan xarakterga ega ekanligidadir: ular real o‘quv jarayoni bilan juda oz darajada bog‘langandir.
Amerikalik mualliflar ko‘proq o‘quv jarayoni anglab yetilgan motivlari bilan emas, balki ayrim jihatlari kamroq fahmlanadigan ko‘rinishda bo‘lib, o‘quv jarayoniga mayl-istak uyg‘otadigan muammo o‘qishni motivlashtirish masalalari bilan shug‘ullanadilar. Bunday ilmiy ishlarning mualliflari, masalan, o‘quvchining sonlarni yodlashiga, alohida hatti-harakatlariga qaysi psixologik jihatlar ta’sir ko‘rsatishlarini o‘rganadilar va shu yo‘l orqali motivlashtirishning ayrim komponentlarini aniqlashga harakat qiladilar. Bu sohada ular E.Torndaykning izdoshlari hisoblanadilar.
E.Torndayk o‘quv jarayonini shunday ta’riflaydi: «O‘quv jarayoni u yoki bu javob reaksiyasining ma’lum holati bilan muayyan bo‘shliqlikda, ya’ni ushbu reaksiya hamda vaziyat o‘rtasida ma’lum aloqa o‘rnatilishi bilan izohlanadi.
Torndayk kishi o‘zi hohlagan reaksiyaning takrorlanishiga nisbatan ro‘yxushlikning hamda o‘zi hohlagan reaksiyaga nisbatan bo‘lgan maylning ta’sirini o‘rganishga harakat qiladi va shunday xulosaga keladi: «Bir xil sharoitda yuzaga kelgan jazolash omillari rag‘batlantirish omillaridan ancha bo‘sh va kuchsizdir». Keyingi kitobida esa: «Rag‘batlantirish umuman o‘ziga eltuvchi barcha aloqalarni yoqlash va kuchaytirish an’anasiga ega, jazolash esa tez-tez (lekin har doim ham emas) aloqalarni muayyandan noaniqka o‘zgartirish xususiyatiga egadir», – deb yozadi.
Bruner ham o‘qishni motivlashtirish masalasiga E.Torndaykdan boshqacha qaraydi.
«O‘quv jarayoni» nomli izlanishlarida Bruner o‘quvchining real, yetarli darajada uzoq davom etadigan o‘qish jarayoni tufayli tug‘iladigan amaliy va nazariy muammolarni izohlashga harakat qiladi. Bruner o‘qishni motivatsiyalash, yoki o‘qish jarayoniga nisbatan o‘quvchilarning moyilligini orttiruvchi omillar haqida emas, balki uning bilan birga, o‘quvchining motivlari haqida ham fikr yuritadi. Garchi uning fikrlari umumiy xarakterda bo‘lsa ham, ulardagi ayrim yo‘nalishlar diqqatga sazovordir. Bu birinchi galda, o‘qish jarayonida bilish xarakteridagi motivlarning ahamiyati va yangi narsani bilishdan paydo bo‘ladigan ichki qanoat hissi, himoya masalalarining qo‘yilishidir.
Ta’lim berishda rag‘batlantirish va jazolashning roli haqida juda ko‘p yozilgan, lekin «yangilikni ochish»da qiziqishning, ichki kechinmalarning ahamiyati haqida juda kam gapirilgan. Agar biz pedagog sifatida bolalarni borgan sari kattaroq o‘quv mavzularini egallashga o‘rgatishni istasak, aftidan, o‘quv dasturini puxta maydalab o‘rganishda ko‘proq ichki «rag‘batlantirishni» qo‘llashimiz lozim. Keyingi paytlarda muhokama etilayotgan predmetning murakkab bo‘limlarini o‘rganish usullaridan biri shundaki, o‘quvchilarning imkoniyatlari hisobga olinsin, ularning o‘z qobiliyatlari va kuchlarini yetarli darajada sarflay olishlari uchun sharoit yaratilsin, toki ular samarali mehnat faoliyatidan qoniqish hosil qilsinlar. Tajribali pedagoglar bunday mehnat gashtining kuchini yaxshi biladilar. Biron-bir muammoni hal qilishga chuqur sho‘ng‘ib ketgan kishi nimalarni his qilishini o‘quvchilar bilishi lozim.
Murakkab o‘quv materialini o‘zlashtirishda ichki motivning moyillik uyg‘otuvchi kuch sifatidagi ahamiyati haqida Bruner shunday deb yozadi: «Shubhasiz, masalan, mavzu o‘rganilishi jihatidan qanchalik davomli va materiali jihatidan keng bo‘lsa, o‘quvchi shunchalik ko‘p intellektual «rag‘batlantirish» olishi kerakki, ana shunda u keyingi mavzuni yetarli qiziqish bilan o‘rganishga kirishadi. O‘quvchi uchun materialni u qadar chuqur tushunmaslik, deylik, navbatdagi sinfga ko‘chish singari tashqi jihatlar rag‘batlantirish bo‘lib xizmat qilgan hollarda, navbatdagi bilimlarni egallash uchun bo‘lgan intilish bola sinfdan-sinfga ko‘chishni tark etganda, ya’ni maktabni tugatganda to‘xtaydi».
O‘quvchining ta’limini motivatsiyalash va diagnostika qilish haqida fikr yuritgan olimlar G.Levald (1985) va G.Rozenfeldlarning fikricha, bu ish amalga oshiriladigan vaziyatni ham hisobga olish kerak, chunki bu ta’lim motivatsion diagnostikasi uchun muhimdir.
G.Levald (1985) ta’lim diagnostikasi vaziyatni, yo‘nalishni hisobga oladigan yoki tabiiy sharoitga mos bo‘lishi lozim, -deydi. Masalan, rag‘batlantiruvchi material haqiqiy hayotga mos kelishi lozim, chunki sun’iy shart-sharoit, muhit shaxsiy xususiyatlarning yuzaga chiqishiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi.
Vaziyat nazariyasini diagnostika qilish vazifalarini tadbiq qilgan G.Rozenfeld (1975) ko‘rsatadiki, vaziyat atrof-borliqning vaqtinchalik va fazoviy tavsifidir va u sub’ekt bilan ob’ektning integratsiyasi tomonidan belgilanadi.
O‘quv motivlari – bu o‘quvchilarni o‘quv faoliyatining turli tomonlariga yo‘naltirishdir. Masalan, o‘quvchining o‘zi o‘rganayotgan ob’ekt bilan bajaradigan ishiga qaratilgan bo‘lsa, ularni bilish motivlari deb atash mumkin. Agar o‘quv faoliyati o‘quv jarayonida turli kishilar bilan to‘g‘ri muloqot qilishga yo‘naltirilgan bo‘lsa, ijtimoiy motivlar namoyon bo‘ladi. Boshqacha qilib aytganda, ba’zan o‘quvchilarda bilish jarayoni, qolganlarida esa boshqalar bilan muloqot o‘qish faoliyatini motivlashtirib turadi.
A.K.Markova motivlarni 2 ta katta guruhlarga ajratgan.

1. O‘quv faoliyatining mazmuni va uni bajarish bilan bog‘liq bilish motivlari.

   
   

2. O‘quvchining boshqa kishilar bilan o‘zaro ijtimoiy (sotsial) motivlari.

   
   

Bu motiv turlari psixologik adabiyotlarda keng o‘rganilgan.

Psixologlar tomonidan o‘quv motivatsiyasining salbiy va ijobiy tomonlari mavjudligi ta’kidlab o‘tilgan. Salbiy motivlar o‘quvchi tomonidan agar u o‘qimasa, ko‘ngilsizlik, noqulayliklar va noaniqliklarni vujudga kelishi bilan bog‘liq holda anglangan undovchilardir.
Ijobiy motivlar o‘qish bilan bog‘liq ijtimoiy ahamiyatga ega burchni bajarish, muvaffaqiyat qozonish, bilim egallashning yangi usullarini o‘zlashtirib olish, atrofdagilar bilan yaxshi munosabat o‘rnatishda o‘z aksini topadi.
Motivlarning yana bir xususiyati uning vujudga kelishi tezligi va kuchida o‘z aksini topadi. Bu xususiyat o‘quvchi qancha vaqt mobaynida ushbu motiv tomonidan undalgan o‘quv faoliyati bilan shug‘ullana olishida namoyon bo‘ladi. O‘qituvchining diqqat markazida o‘quv motivlarining namoyon bo‘lish shakllari turishi kerak. Bu asosda o‘qituvchi o‘quvchi faoliyatining motivlari haqida dastlabki tasavvurga ega bo‘ladi. Shundan so‘ng motivlarning ichki xususiyatlari salbiy modallikka ega bo‘lgan ko‘ngilsizlikdan qochish kabi beqaror motivlarga e’tibor berishimiz lozim.
Psixologik ma’lumotlarga ko‘ra, har qanday faoliyat muayyan motivlar ta’sirida vujudga keladi va yetarli shart-sharoitlar yaratilgandagina amalga oshadi. Shuning uchun ham ta’lim jarayonida o‘zlashtirish, bilimlarni egallash va o‘rganishni amalga oshirishni ta’minlash uchun o‘quvchilarda o‘quv motivlari mavjud bo‘lishi shart.
Bilish motivlari shaxsning (sub’ektning) gnesologik maqsad qo‘yish sari, ya’ni belgilangan maqsadni qaror toptirishga, bilim va ko‘nikmalarni egallashga yo‘naltiriladi. Odatda bunday turdosh va jinsdosh motivlar nazariy ma’lumotlarning ko‘rsatishicha, tashqi va ichki nomlar bilan atalib, muayyan toifani yuzaga keltiradi.
Tashqi motivlar jazolash, taqdirlash, xavf-xatar va talab qilish, guruhiy tazyiq, ezgu niyat, orzu-istak kabi qo‘zg‘atuvchilar ta’sirida vujudga keladi. Bularning barchasi bevosita o‘quv maqsadiga nisbatan tashqi omillar, sabablar bo‘lib hisoblanadi. Mazkur holatda bilimlar va malakalar o‘ta muhimroq boshqa hukmron (etakchi) maqsadlarni amalga oshirishni ta’minlash vazifasini bajaradi (yoqimsiz holat va kechinmalar yoki noxush, noqulay vaziyatdan qochish ijtimoiy, yoki shaxsiy muvaffaqiyatga erishish; muvaffaqiyatga erishuv muddaosi mavjudligi va hokazo). Bu turdagi yoki jinsdagi tashqi motivlar ta’sirida ta’lim jarayonida bilim va ko‘nikmalarni egallashda qiyinchiliklar kelib chiqadi va ular asosiy maqsadni amalga oshirishga to‘sqinlik qiladi. Masalan, kichik maktab yoshidagi o‘quvchilarning asosiy maqsadi o‘qish emas, balki ko‘proq o‘yin faoliyatiga moyillikdir. Mazkur vaziyatda o‘qituvchining o‘qishga ularni jalb qilish niyati o‘quvchilarning o‘yin maqsadining ushalishiga halaqit berishi mumkin, lekin bunga izoh, talab dalillar yetishmaydi.
Motivlarning navbatdagi toifasiga, ya’ni ichki motivlar turkumiga individual xususiyatli motivlar kiradiki, ular o‘quvchi shaxsida o‘qishga nisbatan individual maqsadni ruyobga chiqaruvchi qo‘zg‘alish negizida paydo bo‘ladi. Chunonchi bilishga nisbatan qiziqishning vujudga kelishi shaxsning ma’naviy (madaniy) darajasini oshirish uchun undagi intilishlarning yetilishidir. Bunga o‘xshash motivlarning ta’sirida o‘quv jarayonida nizoli, ziddiyatli holatlar (vaziyatlar) yuzaga kelmaydi. Albatta, bunday toifaga taalluqli motivlar paydo bo‘lishiga qaramay, ba’zan qiyinchiliklar vujudga kelishi ehtimol, chunki bilimlarni o‘zlashtirish uchun irodaviy zo‘r berishga to‘g‘ri keladi. Bunday xossalarga ega bo‘lgan irodaviy zo‘r berishlar tashqi halaqit beruvchi qo‘zg‘atuvchilar (qo‘zg‘ovchilar) kuchi va imkoniyatini kamaytirishga qaratilgan bo‘ladi. Pedagogik psixologiya nuqtai nazaridan ushbu jarayonga yondashilganda, muloqotli vaziyatgina optimal (oqilona) deyiladi.
Hozirgi davrda o‘qish motivatsiyasini diagnostika qilishning boshqa yo‘llari tavsiya qilinayapti: laboratoriya eksperimentlarini pedagogik tajribalar bilan (tabiiy diagnostika uslublarini qo‘llash), shuningdek real o‘quv jarayoni sharoitida o‘quvchining ijtimoiy xulqini uzoq muddat o‘rganish bilan to‘ldirish mumkin (A.K.Markova), bu o‘qish motivatsiyasini diagnostika qilish natijalarini tekshirish sifatida xizmat qilishi mumkin deb ta’kidlaydi.
O‘qish motivatsiyasini diagnostika qilish uni o‘tkazish uchun uslub tanlash tamoyillarini aniqlashtirishni talab qiladi. Ta’lim motivatsiyasini diagnostika qilishga bo‘lgan zamonaviy yondashuvlardan kelib chiqqan holda, eng kamida, quyidagilarni ajratish mumkinligi N.E.Efimova tomonidan tavsiya qilingan, biz ularni quyida keltiramiz.

1. Diagnostika o‘tkazish uchun asos bo‘ladigan ta’lim motivatsiyasi ko‘rsatkichlarini belgilash.

   
   

2. Uch toifadagi diagnostika uslublarini tanlash, bevosita loyihviy va bilvosita–ta’lim motivatsiyasi ko‘rsatkichlarini diagnostika qilishga yo‘naltirilgan uslublar.

   
   

3. Har bir uslubning ajratilgan ko‘rsatkichlarga bo‘lgan diagnostikaviy imkoniyatlarini aniqlash.

   
   

4. Mazkur metodika natijalarini namoyon qilish chog‘ida hisobga olinadigan nazariyani uslubning metodologik asosini hisobga olish.

   
   

5. Metodika matnlarining o‘quvchilar yosh xususiyatlariga mosligi.

   
   

6. O‘quvchilar shaxsiy xususiyatlarini hisobga olish.

   
   

7. Diagnostikani o‘tkazish

   
   

Agar ijtimoiy motivlar ham ta’lim faoliyati uchun yetakchi hisoblansa, bir qator mualliflar (P.Ya.Galperin va boshqalar) ta’lim faoliyatiga nisbatan ularga tashqi motivlar sifatida qarashadi.

P.Ya.Galperin fikricha, tashqi motivlar ta’lim jarayoni va predmetiga nisbatan «amaliy» munosabatda namoyon bo‘ladi, bunda bilim keyingi faoliyat uchun tashqi shart-sharoit sifatida qaraladi va u ichki ta’limga bo‘lgan barqaror qiziqish bilan bog‘liqdir. Tashqi motivlar ichida aynan tashqi yoki utilitar motivlar (bunda harakatning shakllanishi, sub’ekt moyil bo‘lgan faoliyatni amalga oshiradigan shart-sharoit hisoblanadi) va musobaqaviy motivlar ajratiladi, bunda sub’ekt: boshqalarga va o‘z-o‘ziga o‘zining oldingi muvaffaqiyatlarini qiyoslagan holda muvaffaqiyatlarga intiladi.
P.M.Yakobson ta’lim jarayoni bilan bog‘liq bo‘lmagan ijobiy yoki salbiy motivlarni tashqi motivlar deb, ta’lim jarayoniga singdirilgan motivlarni esa ichki motivlar deb hisoblaydi.
Ammo bir qator zamonaviy tadqiqot mualliflari, mazkur motivlarning o‘qish sharoiti uchun ahamiyatini tushunishdan kelib chiqqan holda, o‘qishning ijtimoiy motivlariga nisbatan «tashqi» degan terminni ishlatishdan qochadilar. Masalan, A.K.Markova bilish motivlari ichida keng ta’limiy (yangi bilimlarni o‘zlashtirishga yo‘naltirilgan), o‘quv-bilim (bilim olish usullarini egallashga yo‘naltirilgan) motivlarni farqlaydilar.
Ijtimoiy motivlar ichida: keng ijtimoiy (jamiyatga foyda keltirish uchun bilim olishga intilish), pozitsiyaviy (atrofdagilarning ma’qullashiga va obro‘ orttirishiga intilish), o‘qish davomida boshqalar bilan hamkorlik motivlari farqlanadi.
M.V.Matyuxina ham o‘qsh faoliyati jarayoniga singdirilgan quyidagi ikki toifa motivlarni ajratadi:
A) mazmun vositasida motivlashish (uchta darajasi mavjud, qiziqish-qiziqarlilik, dalillarga bo‘lgan qiziqish, voqealar mohiyatining kelib chiqishiga qiziqish):
B) jarayon vositasida motivlashish (uchta darajasi mavjud, ijrochilik faoliyatini bajarish sifatida, qidiruv ijrochilik qoidalarini keltirib chiqarish sifatida, ijodiy-mustaqil ravishda masalalar tuzish).
O‘quv faoliyatidan tashqarida mavjud bo‘lgan motivlar:
A) keng-ijtimoiy;
B) tor-shaxsiy;
V) salbiy.
O‘qish motivlarini ichki va tashqi motivlarga bo‘lishga kelsak, bu bo‘linish funksional tabiatga ega va o‘qish harakatlari va ular o‘rtasidagi tuzilish jihatidan tahlil qilishni talab qiladi: ular orasida bevosita aloqa bo‘lsa, tashqi motiv haqida gapirish mumkin.
A.N.Leontevning fikricha, biz «faqat tushuniladigan» va real harakatdagi motivlarga duch kelamiz. Bola ko‘pincha qancha o‘qish zarurligini yaxshi tushunadi ( anglaniladigan motivlar), lekin bu narsa ham unga o‘quv faoliyati bilan shug‘ullanish uchun turtki bo‘la olmaydi. Bu bilim mayl shaklini olsagina, biz real harakatda motiv bilan ish ko‘rgan bo‘lamiz. Faqat tushuniladigan motivlargina ma’lum sharoitda harakatdagi motivlar shaklini oladi. Bu narsa motivatsiyani qayta qurish uchun jiddiy ahamiyatga egadir. Maktabning vazifasi ham bola motivatsiyasini qayta qurishdan iboratdir.
Ta’kidlash kerakki, A.N.Leontev nazariy tafakkurga ega bo‘lish, asos sifatidagi bilish motivlarining rivojlanish masalasiga katta e’tiborni qaratgan. U psixik jarayonlarining shunday dinamikasini ochishga harakat qildiki, bunday dinamika motivatsiya rivojlanishi asosida o‘quvchilarni bilimlarni egallashga olib keladi.
L.N.Bojovich ta’limni motivatsiyalash muammosi bo‘yicha o‘z oldiga o‘quvchilarning o‘kishga bo‘lgan munosabati, psixologik jihatlari qanday maydonga chiqadi degan masalani hal qilishni maqsad qilib qo‘yadi. Bu munosabatning psixologik mohiyatini ochadigan muhim jihatlardan biri «o‘quvchilar o‘qish faoliyati»ni belgilaydigan motivlarning yig‘indisi hisoblanadi. Bunda ta’lim motivlari deganda, biz bola nima uchun o‘qishga majbur bo‘lishini tushunamiz».
L.N.Bojovich ta’kidlashicha, o‘qish motivlari bolaning asosiy munosabatlari bilan, uning ehtiyojlari va intilishlari bilan ichki aloqada bo‘ladi. Aynan shu tufayli ular yetarli majburlash kuchiga ega bo‘ladi.