Microsoft Word paygambarlar tarixi 1 ziyouz com doc

 
 
ﱠﺪَﺷَأ
 
ْﻢُه
 
اﻮُﻧﺎَآ
 
ْﻢِﻬِﻠْﺒَﻗ
 
ْﻦِﻣ
 
اﻮُﻧﺎَآ
 
َﻦﻳِﺬﱠﻟا
 
ُﺔَﺒِﻗﺎَﻋ
 
َنﺎَآ
 
َﻒْﻴَآ
 
اوُﺮُﻈْﻨَﻴَﻓ
 
ِضْرﻷا
 
ﻲِﻓ
 
اوُﺮﻴِﺴَﻳ
 
ْﻢَﻟَوَأ
ﻷا
 
ﻲِﻓ
 
اًرﺎَﺛﺁَو
 
ًةﱠﻮُﻗ
 
ْﻢُﻬْﻨِﻣ
 
ٍقاَو
 
ْﻦِﻣ
 
ِﻪﱠﻠﻟا
 
َﻦِﻣ
 
ْﻢُﻬَﻟ
 
َنﺎَآ
 
ﺎَﻣَو
 
ْﻢِﻬِﺑﻮُﻧُﺬِﺑ
 
ُﻪﱠﻠﻟا
 
ُﻢُهَﺬَﺧَﺄَﻓ
 
ِضْر
)
٢١
(
 
«Axir, ular yer yuzida sayr qilishib, o‘zlaridan avval o‘tgan, 
(imonsiz ketgan) 
kimsalarning oqibatlari 
qanday bo‘lganini ko‘rsalar bo‘lmaydimi?!»... Bas, Alloh ularni gunohlari sababli ushladi va ular uchun 
Allohdan o‘zga biror saqlovchi bo‘lmadi». 
(G’ofir, 21.)
 
Alloh taolo Muhammad(s.a.v.)ning ummatlariga ham hidoyat yo‘lini ochiq-oydin ko‘rsatib qo‘ygan. Ularni 
toqatidan ortiq biror amal va ibodatga zo‘rlamaydi: 
َﻓ
 
ُﻩَﺮَﻳ
 
اًﺮْﻴَﺧ
 
ٍةﱠرَذ
 
َلﺎَﻘْﺜِﻣ
 
ْﻞَﻤْﻌَﻳ
 
ْﻦَﻤ
)
٧
(
 
ُﻩَﺮَﻳ
 
اًّﺮَﺷ
 
ٍةﱠرَذ
 
َلﺎَﻘْﺜِﻣ
 
ْﻞَﻤْﻌَﻳ
 
ْﻦَﻣَو
)
٨
(
 
«Bas, kimki dunyoda zarra miqdorida yaxshilik qilgan bo‘lsa, 
(Qiyomat kuni)
 uni ko‘radi. Kimki zarra 
miqdorida yomonlik qilgan bo‘lsa, uni ham ko‘radi» 
(Zalzala, 7-8.)
- deyishlik bilan yomonlikni oshkora 
ham, maxfiy ham qilmaslikni ta’kidlaydi. Alloh uchun maxfiy narsaning o‘zi yo‘q. U dildagini ham, qo‘ldagini 
ham aniq bilib turuvchidir. Undan kichkina narsani ham yashirib bo‘lmaydi: 
ﺎَﻬﱠﻧِإ
 
ﱠﻲَﻨُﺑ
 
ﺎَﻳ
 
ﻲِﻓ
 
ْوَأ
 
ِتاَوﺎَﻤﱠﺴﻟا
 
ﻲِﻓ
 
ْوَأ
 
ٍةَﺮْﺨَﺻ
 
ﻲِﻓ
 
ْﻦُﻜَﺘَﻓ
 
ٍلَدْﺮَﺧ
 
ْﻦِﻣ
 
ٍﺔﱠﺒَﺣ
 
َلﺎَﻘْﺜِﻣ
 
ُﻚَﺗ
 
ْنِإ
 
 
ٌﺮﻴِﺒَﺧ
 
ٌﻒﻴِﻄَﻟ
 
َﻪﱠﻠﻟا
 
ﱠنِإ
 
ُﻪﱠﻠﻟا
 
ﺎَﻬِﺑ
 
ِتْﺄَﻳ
 
ِضْرﻷا
)
١٦
(
 
«
(Luqmon dedi)
: «Ey o‘g‘ilcham, shubha yo‘qki, agar isiriq urug‘idek 
(yaxshi yoki yomon amal 
qilinadigan) 
bo‘lsa, bas,u
(amal)
 biror xarsang tosh ichida yo osmonlarda yoki yer ostida bo‘lsa, o‘shani 
ham Alloh keltirur. Zero, Alloh latif va ogoh zotdir». 
(Luqmon, 16.)
 
Demak, har bir inson o‘z ishini bilib qilishi, yomonlik, kufr va zulmdan saqlanishi, amalini ham, niyatini ham 
sof qilishi zarur. Shundagina, u halokat va falokatdan amonda bo‘ladi. 
3. Shirin so‘z bilan ilon inidan chiqar.
Muso (a.s.)ning qissalarida shirin so‘z bilan da’vat qilishga alohida 
e’tibor qaratilgan.
 
Chunki, Muso va Horun (a.s.)lar da’vat uchun borayotgan qavm ham, ularning boshlig‘i 
Fir’avn ham takabbur, buning ustiga zolim va jabbor kimsalardir. Dabdurustdan ularning g‘azabiga 
uchramaslik, maqsadlarini oxirigacha aytib olish, shu bilan birga zolim va jabborlardan farqli o‘laroq, o‘zlarining 
iymonli, hayoli va odobli ekanlarini namoyish etish uchun muloyimlik va shirinsuxanlik juda zarur edi. Shuning 
uchun Alloh taolo Muso va Horun (a.s.) larga shunday amr etdi: 
 
ﻰَﻐَﻃ
 
ُﻪﱠﻧِإ
 
َنْﻮَﻋْﺮِﻓ
 
ﻰَﻟِإ
 
ﺎَﺒَهْذا
)
٤٣
(
َﻟ
 
ﻻْﻮَﻗ
 
ُﻪَﻟ
 
ﻻﻮُﻘَﻓ
 
ﻰَﺸْﺨَﻳ
 
ْوَأ
 
ُﺮﱠآَﺬَﺘَﻳ
 
ُﻪﱠﻠَﻌَﻟ
 
ﺎًﻨِّﻴ
)
٤٤
(
 
«Ikkingiz Fir’avnning oldiga boringiz, chunki u «Men-xudoman» deb haddidan oshdi. Bas, unga 
yumshoq so‘z so‘zlangiz! Shoyad, u eslatma olsa yoki
(halok bo‘lishidan)
 qo‘rqsa!» 
(Toha, 43-44.)
 
Da’vatni muloyim qilish, barchaga barobar ochiq chehrali bo‘lish, kechirimlilik qilish payg‘ambarimiz 
(s.a.v.)ning ulug‘ sifatlari va fazilatlaridan edi. Alloh taolo U zotga ham ummatlarini