Microsoft Word N. Z. Ismay?lov Atmosferdenkenar astronomiya derslik doc



Yüklə 1,02 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/38
tarix14.10.2017
ölçüsü1,02 Mb.
#4943
növüDərs
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   38

 

5

GİRİŞ 



 

     Hələ XVIII əsrdən başlayaraq astronomlar öz teleskoplarını Yer 

kürəsini əhatə edən hava okeanından – atmosferdən kənara çıxarmağı 

arzu etmişlər. Amerika astronomu Saymon Nyukom (1835-1909) 

Ayda atmosfer olmadığına işarə edərək zarafatyana demişdi ki, yaxşı 

astronomlar o dünyada Aya düşürlər, çünki bu cür şəraitdə  işləmək 

astronomların arzusudur. Yer atmosferi havasının hər kiloqramı 

teleskop vasitəsilə aparılan yerüstü müşahidələr üçün böyük 

məhdudiyyətlər yaradır. Bunun başlıca səbəbi iki hadisə ilə bağlıdır: 

birincisi, bizim atmosfer bir sıra müxtəlif dalğa uzunluğu oblastları 

üçün tamamilə qeyri şəffafdır,  ikincisi,  hətta atmosferin, keçən  şüa 

üçün şəffaf olduğu zolağında belə, turbulent hərəkətlər alınan xəyalın 

keyfiyyətini xeyli azaldır. 

    Yer  atmosferi  300  nm-dən kiçik qısadalğalı diapazonu tamamilə 

udur. Nəzərə alsaq ki, bu kiçik diapazonda ultrabənövşəyi (UB), 

rentgen və qamma şüalanma yerləşir, itkiləri təsəvvür etmək çətin 

deyil. Bundan başqa, Yerin səthinə  həm də Günəşdən və qalaktik 

mühitdən gələn yüklü zərrəciklər seli – proton və elektronlar gəlib 

çata bilmir. 

    Dalğa uzunluğu 200-300 nm olan UB şüalanma 25-30 km 

hündürlükdə ozon (O

3

) təbəqəsi tərəfindən udulur. Yumşaq rentgen 



oblastı da daxil olmaqla daha qısadalğalı  (λ <100 nm) zolaq O, N

2

 



molekulları və çox böyük yüksəkliklərdə (100-200 km) O, N atomları 

tərəfindən udulur. Dalğa uzunluğu 3-30 nm olan yumşaq rentgen 

zolağı 100-150 km yüksəklikdə tamamilə udulduğu halda, sərt 

rentgen və qamma şüalar Yer səthindən 40 km hündürlüyə  qədər 

gəlib çata bilir. Ona görə bu şualanmanı 35-40 km hündürlüyə qalxa 

bilən balonlarda müşahidə etmək mümkündür. Günəşin UB 

 



şüalanması yer atmosferinin 100-150 km-dən yuxarı yüksəkliyini 



1000°K qədər qızdıra bilir və udulan ener$i molekulların 

dissosiasiyasına, atom və molekulların ionlaşmasına səbəb olur. 

    İnfraqırmızı  (İQ) və submillimetrlik diapazonda (2 mkm - 1mm) 

atmosfer nisbətən kiçik, ayrı-ayrı zolaqlarda, hətta Yer səthinə qədər 

şəffafdır.  Atmosferin əsas şəffaf «pəncərələri» 2.2, 3.8, 5.0, 8.6, 11 

və 20 mkm zolaqlarıdır. Udulma bu intervalda əsasən su buxarı 

(H

2

O), karbon qazı (CO



2

) və ozon (O

3

) tərəfindən yaranır. Doymuş 



buxarın təzyiqi temperatur düşdükcə sürətlə azalır (temperatur 

təxminən 8°/km qradienti ilə düşür), ona görə atmosferin yuxarı 

qatlarında su donur və 8-12 km yüksəkliklərdə buxarın miqdarı çox 

azdır.  Bu  da  həmin hündürlükdə astronomik obyektləri təyyarədən 

effektiv müşahidə etməyə imkan yaradır. Bu məqsədlə ABŞ  və 

Fransa birlikdə diametri 3 m-ə qədər çatan teleskopları özündə daşıya 

bilən təyyarə-rəsədxanalar düzəldirlər. Teleskoplar çox yüksək 

dəqiqliklə yönəldilə bilən (saniyənin hissələri dəqiqliyilə) sistemlə 

təmin olunmuşdur. Bu rəsədxanalar  əsasən  İQ və submillimetrlik 

zolaqlarda müşahidə aparırlar, lakin bununla yanaşı görünən oblastda 

da effektiv istifadə oluna bilərlər.   

    Buna  baxmayaraq,  həmin hündürlükdə yenə  də karbon qazı  və 

ozon molekulları qalır. Onlar udulma yaradır və atmosferin yuxarı 

qatlarında ayrı-ayrı  təbəqələr arasında olan məxsusi istilik 

mübadiləsinə maneçilik törədir. Məhz bu fon zəif parlaqlıqlı iri 

ölçülü obyektləri – planetar dumanlıqları, qaz-toz dumanlıqlarını, 

qalaktikaları, qalıq kosmolo$i şüalanmanı  və s. müşahidə etməyə 

mane olur. 

    Teleskopların atmosferdən kənara çıxarılması həm də Yer səthinin 

qızması nəticəsində atmosferdə yaranan turbulentlikdən azad olmağa 

imkan verir. Atmosferin müxtəlif temperaturlu ayrı-ayrı hissələri 



 

7

hərəkət edir, bu da hətta teleskopsuz belə aydın seçilə bilən hadisəyə 



– ulduzların  sayrışmasına səbəb olur.  Hətta havası xeyli dərəcədə 

seyrək olan yüksək dağlıq yerlərdə yayda çox isti olmasa belə, 

ulduzların xəyalının ölçüsü çox az hallarda 1″ –dən kiçik olur. 

Halbuki böyük teleskopların ayırdetmə qabiliyyəti yüzlərlə  dəfə 

bundan böyükdür. Çox yüksək dəqiqliklə hazırlanmış obyektivdə 

alınan ulduz xəyalının ölçüsü yalnız  

 

∆θ = 1.22 (λ/D) radian = 



1.22·206265″(λ/D)  = 13.83″(λ/550 nm)(D/1mm) -1 

 

ifadəsi ilə təyin olunan difraksiya dairəsi ölçüsündə olmalıdır. Burada 



D- obyektivin diametriλ-şüalanmanın dalğa uzunluğu,  ∆θ - 

parlaqlıqları  təxminən eyni olan iki nöqtəvi mənbə  xəyalının aydın 

ayrılma bucağıdır. Vizual diapazonda (λ = 5500 Ǻ) diametri 1 m olan 

teleskop üçün ∆θ  = 0.1

″ , diametri 10 m olan nəhəng teleskop üçün 

isə 0.01


″ olar. Ona görə  də iri teleskopun atmosferdən kənara 

çıxarılması onun xəyalının aydınlığını  onlarla dəfə  və nüfuzetmə 

qabiliyyətini yüzlərlə dəfə artırır. 

     Yerdə astroiqlimi çox əlverişli olan bir neçə  məkan vardır ki, 

burada hazırda diametri 4-10 m çatan bütün müasir optik və 

infraqırmızı teleskoplar qurulmaqdadır. Bura Çilidə Sakit okean 

sahili zolağı  və Havay adalarındakı dağların başı yaxşı nümunə ola 

bilər. Buralarda nöqtəvi mənbə xəyalının turbulensiya diskinin ölçüsü 

0.5

″ olur.  Keçmiş Sovet İttifaqı  ərazisində  ən  əlverişli astroiqlim 



Orta Asiyada - Özbəkistanda Maydanak dağında və Tacikistanda 

Sanqlok dağındadır. Orada 5-7 ildə bir dəfə yağış yağır və il ərzində 

350 aydın gecə olur. Bununla belə, bu gecələrin yalnız yarısında 

xəyalın ölçüsü 0.7

″ ola bilər.  Şimali Azərbaycanda  Şamaxı 

 



Astrofizika Rəsədxanasının yerləşdiyi Pirqulu dağında il ərzində 

aydın gecələrin sayı  təxminən 100, xəyalın orta ölçüsü 2

″ olur. 

Burada yalnız bir neçə gecə xəyalın ölçüsünün hətta 0.5-0.7

″ olması 

müşahidə olunur. Əlbəttə atmosferdən kənarda kosmosda olan 

astroiqlim bu göstərilənlərlə müqayisədə ideal sayıla bilər. 

    Teleskopun  atmosferdən kənara çıxarılması ulduzların bucaq 

koordinatlarını bucaq saniyəsinin mində biri dəqiqliklə təyin etməyə 

imkan verir. Bu cür ölçmələr astrometriya və geodeziya üçün çox 

vacibdir. Burada bir şeyi də  nəzərə almaq lazımdır ki, kosmik 

teleskoplar analo$i yerüstü teleskoplardan təxminən 100 dəfə baha 

başa gəlir. Məsələn, diametri 3 m olan kosmik teleskop təxminən bir 

neçə milyard ABŞ dollarına başa gəlir. Bu qiymət, əlbəttə, heç də hər 

bir ölkənin «yorğanına görə» deyil. Rentgen və qamma şüalanmanı 

yalnız kosmosdan müşahidə etmək olar. Bunun üçün nisbətən sadə və 

ucuz cihazlardan istifədə oluna bilər. 

    Atmosferdənkənar rəsədxanaların yaranması ona gətirib çıxardı ki, 

astronomiya çoxdalğalı bir elm sahəsinə çevrildi. Onun UB, İQ, 

submillimetrlik, rentgen və qamma astronomiya kimi bölmələri 

yarandı. Hətta radioastronomiyada kosmos müşahidələrindən bir çox 

üstünlüklər  əldə edə bilər. Belə müşahidələrdə  ən  əsas üstünlük 

antennalar arasındakı  məsafəni qeyri məhdud məsafəyə  qədər 

böyütməklə bucaq ayırdetməsini artırmaqdır. Belə kosmik 

radioteleskopla yerüstü teleskop arasındakı  məsafə 100000 km 

olarsa, 1 sm dalğa uzunluqlu zolaqda radiointerferometrdə 0.00002

″ 

ayırdetmə almaq olur! 



     Deyilənlərdən başqa, atmosferdənkənar astronomiya yalnız «uzaq 

kosmosu» deyil, həm də Günəşi  planetləri və planetlərarası mühiti 

öyrənmək üçün geniş istifadə olunmaqdadır.  İndi Günəş sistemi 

cisimlərinin öyrənilməsi planetlərin və onların peyklərinin, asteroid 




Yüklə 1,02 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   38




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə