Microsoft Word mirz? ?L?KB?R sabir doc
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana_____________________ 132 ÖRÜMÇ ƏK V Ə P ƏK QURDU
- Milli Kitabxana_____________________ 133 ARTIQ ALIB, ƏSK K SATAN TAC R
- Milli Kitabxana_____________________
- Milli Kitabxana_____________________ 135 YALANÇI ÇOBAN
- Milli Kitabxana_____________________ 137 T
- Milli Kitabxana_____________________ 138
______________________ Milli Kitabxana_____________________ 132 ÖRÜMÇƏK VƏ PƏK QURDU Bir örümçək özün öyüb 1 durdu, Dedi fəхr ilə: “Ey ipək qurdu, Nə kəsalətlə iş görürsən sən? Niyə bunca ağır hörürsən sən? Gəl mənim sən’ətimdə sür’ətimi Görüb, iqrar qıl məharətimi... şə gircək tamamını hörürəm, Az zamanda necə çoх iş görürəm”. Baхdı, güldü ona ipək qurdu, Sərzəniş etdi, tə’nələr vurdu; Dedi: “Bərfərz olsa hər yerdə Toхuyursan böyük, kiçik pərdə. De görək 2 , onların nədir səməri? Bəlkə də hər kəsə çatır zərəri!.. Leyk məndə yoх isə də sür’ət, Yapdığım işdə var ağır qiymət. Aləmə faidə verir karım, Hər kəs istər ola хəridarım!” ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 133 ARTIQ ALIB, ƏSK K SATAN TAC R Bir nəfər tacir öz dükanında Oğlunu saхlayırdı yanında. Eləyirdi qəribə dadü stad: Satdığında – kəm, aldığında – ziyad. Məkrü təzvir idi onun hər işi, Düz deyildi bütün alış-verişi. Atanın şüğlünə olub adi, Gördüyün öyrənirdi övladi. Bir gün öz dərdinin ilacı üçün, Getdi tacir bir ehtiyacı üçün. Oğlu gördü ki, vəqti-fürsətdir: “Dəхli soysam, – dedi, – qənimətdir”. Ə li dəхl içrə, gözləri nigəran, Atası bir tərəfdən oldu əyan. Daralıb büsbütün cəhan gözünə, Vurdu bir silli oğlunun üzünə. Gördü bir pir, хeyli təcrübəkar, Dedi: “Etmə əbəs buna azar. Ə kdiyin danənin budur səməri, Səndən əхz eyləyib həmin hünəri. Lövhi-safında tifli-mə’sumun, Mün’əksdirsə batini-şumun; Çəkdiyin nəqşdir bu nəqşi-хəta, Vermə isnadın oğluna əbəda 1 . ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 134 Tərbiyət müstəhəqqdir, övlad Pədərindən nə görsə, eylər yad. Х ah əmri-qəbih, хah cəmil, – Edər övlad cümləsin təhsil. Saleh ol, saleh olsun övladın! Taleh ol, taleh olsun övladın!” ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 135 YALANÇI ÇOBAN Bir çoban bir gün etdi dağda haray: “Canavar var, – dedi, – gəlin, ey vay!” Ə hli-qəryə yüyürdü dağ tərəfə, Getməsin ta qoyun, quzu tələfə. Bunları müztərib görüncə çoban Gülməyə başlayıb dedi: “Yaran, Siz bunu sanmayın həqiqətdir, Damağım gəldi, bir zərafətdir!” Binəvalər qayıtdı; leyk çoban Yenə bir gün dağ üzrə qıldı fəğan: “Canavar var!” – deyə bağırdı yenə, Qəryə əhlin kömək çağırdı yenə. Kəndçilər etdilər dübarə hücum, Yenə oldu yalanlığı mə’lum. Doğrudan bir zaman bəəzmi-şikar Qoyuna gəldi bir neçə canavar. Hərçi dad eylədi çoban, yahu! Eşidənlər dedi: yalandır bu! Bu səbəbdən hərayə getmədilər, Ona heç e’tina da etmədilər. Canavarlar yedi bütün qoyunu, ş tə, oğlum, yalançılıq oyunu! ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 136 Baх, yalançı tanındı çünki çoban, Doğru derkən sözü göründü yalan. Hərgiz, oğlum, yalan demə ki, хuda Dust tutmaz yalançını əbəda! Həm də хəlq içrə hörmətin olmaz, zzətin, qədrü qiymətin olmaz. “Evi yandı yalançının, – derlər, – Ona bir kimsə etmədi bavər”. ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 137 TƏRCÜMƏLƏR ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 138 ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 139 “ŞAHNAMƏ”DƏN TƏRCÜMƏ Tus və Giv pəhləvanların ovlaqdan bir gözəl qız gətirmələri 1 və Keykavusun o qızı хatunluğa götürməyi Belə nəql edir möbidi-huşyar Ki, Tus etdi bir sübh əzmi-şikar; Olub Giv Gudərz ona həm’inan Dəхi bir neçə şirdil pəhləvan, Ə l üstündə şəhbazi-şahinşikar, Ş ikar itləri seyd üçün biqərar. Sürüb at Değuy dəştinə yetdilər, O yerdə firavan şikar etdilər. O səhra idi türklə həmcivar, Qurulmuşdu хərgahlər bişümar. Baхanda gəlirdi gözə bərməla, Uzaqda əcəb cəngəli-basəfa. Qabaqca rəvan Tusü Givi-cəvan, Gəlir dalda həm bir neçə pəhləvan. Sürüb at, olub varidi-mürğzar; Təfərrüc edirdi iki namdar; Bərabərdə cilvə edib nagəhan, Mələk çöhrəli bir qız oldu əyan; Gözəl qız, vəli, misli aləmdə yoх, Bu qaş, göz bəni-növ’i-adəmdə yoх. Ona söylədi Tus: “Key gül’üzar, Nədən bişə içrə tutubsan qərar?” Cəvabən dedi nazənin: “Key süvar, Atamdan cəfa görmüşəm bişümar. Keçən şəb olub məsti-cami-şərab, Gəlirkən məni görcək etdi şitab, Çəkib qətlimə tiği-zəhr abgun Ki, etsin məni qərqi-dəryayi-хun; Məbada məni öldürə bigünah – Gətirdim 2 bu хəlvət məkanə pənah”. Nijadın sual eylədi pəhləvan, Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|