22
iqtisadiyyatının mərkəzlərində (ABŞ, AİB, Yaponiya)
təməküzləşməsi eyni zamanda inkişaf etməkdə olan dünyanın
çox rayonlarının marginallaşmasının səmərəliliyini gücləndirir
və nəticədə investorlar cəlbedicilik qabilyətini itirirlər.
Dünya bazarının inkişaf senarisi iki başlıca amildən
TMK-ların dünya iqtisadiyyatına nəzarət səviyyəsindən və
onların yarandığı ölkələr arasında əlaqənin intensivliyindən
aslıdır. Dünyanın liberal düzümündə TMK-lar və onların
yaradan ölkələr arasında sıx əlaqələrin saxlanması təqdirdə
«İmperialist modelin» yaranması ehtimalı böyükdür. Bu cəhət
inkişaf etmiş ölkələrin nisbətən zəif inkişaf etmiş ölkələrdə
TMK-lar vasitəsi ilə təsir etməsində özünü göstərir. TMK-ları
yaradan ölkələrlə onlar arasındakı əlaqələrin zəifləcəyi təqdirdə
dünyanın bölgüsündə nəhəng TMK-ların bir başa hakimlik
modeli formalaşr. TMK-ların öz ana ölkələri ilə rabitəsinin
saxlanılması
və eyni zamanda dünya qaydalarının
tənzimlənməsi perspektivində isə ölkələrin xarici iqtisadi
əlaqələrdən maksimal mənfəət əldə edilməsi neomerkantilist
modeli gerçəkləşəcəkdir. Əgər dünya qaydalarının ümumi
tənzimlənməsi reallığa çevrilirsə TMK-ların ana ölkələrlə
əlaqəsi zəifləyədə bilər. Belə olan təqdirdə dünya
iqtisadiyyatını koordinasiya edən «çoxmilli assosiasiyalar»
qaydası yaranar ki, bu da dünya iqtisadiyyatının müvafiq
beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən səmərəli bazar mexanizmləri
vasitəsiilə tənzimlənməsini reallaşdırar. TMK-ların inkişafı,
gücü və beynəlxalq təsir dərəcəsinin artan sürəti 1972-1975-ci
illərdə BMT üzvülərini bu nəhəng qurumlarda onların
fəaliyyətini izləyən, müşahidə edən və müəyyəndərəcə də
nizamlamağa səy göstərən xüsusi8 daimi mərkəzin
yaradılmasına sövq etdi. İndi TMK-ların nəhnəg birliyi- «500-
lər Klubu» dünyadsa ÜDM istehsalının 30%-ni, tocarətin 50%-
dən çoxunu, yeni texnika və texnilogiyaların patentinin 80%-ni
nəzarətdə saxlayır. Müasir mərhələdə TMK-larda ərazi
diversifikasiyası güclü inkişaf etmiş çoxminli filiallar şəbəki
23
yaradılmış və onlar öz gəlirlərinin 70-80%-ni «ana» ölkələrdən
kənarda əldə etməkdədirlər. Beləliklə milli kapitalın
fəaliyyətinin beynəlmiləlləşməsinin əvəzinə transmilli kapitalın
maraqlarının qloballaşması gəlmişdir. Qloballaşma indiki
məqamda iqtisadiyyatı, nəqliyyatı, rabitə və informatikanı,
ekologiyanı, siyasəti, mədəniyyəti əhatə etmişdir. Lakin
yaddan çıxarmaq lazım deyil ki, qloballaşdırmaya müqavimət
göstərən fərdiyyətçilik də var. Vətənpərvər sahibkarlar
müəyyən ölkələrdə rəqabət üstünlüyünü ələ alaraq
müvəfəqiyyətlə qlobalaşdırmaya sinə gəlirlər.
Dünya iqtisadiyyatının inkişafında aparıcı tendensiyanı
regional səviyyədə
təsərrüfatın regionllaşması
və
beynəlmiləşməsi təşkil edir. Regionlaşma ilk olaraq regional
inteqrasiya vasitəsilə təşəkkül tapır. Əvvəlcə regional qonşu
inteqrasion qruplar yaranır və sonrakı inkişafda isə yeni
məkanlar fəth olunur. Regionlaşma bir tərəfdən qloballaşma
prosesinə mane olur dünya miqyasında iqtisadi
mübadiləniməhdudlaşdırır, digər tərəfdən isə qloballaşma
prosesinin axınına inteqrasion qruplar arasında beynəlxal
əlaqələrin liberallaşmasını həyata keçirərək daxil olur. 1990-cı
illərdə regional inteqrasiyanın inkişafında yeni meyllər
yaranmışdır. Qeyd etmək lazımdır ki, osialist sisteminin
süquqtundan sonra dünya bazarı əsl dünyəvi xarakter almışdır.
Hətta bir partiyalı sosialist Byetnamı, Çin və digər ölkələr də
aktiv olaraq bu inteqrasiyada iştirak edirlər. Dünyanın
regionllaşmasında uzun dövr ərzində tarixən formalaşmış,
obyektiv yaranmış ərazi kompleksləri daha stabil xarakter
daqlıyır. Miqyas nə qədər böyükdürsə bu komplekslərində
nüfuz dairəsi geniş olur. Belə komplekslərin yaranmasında
güclü tarixi faktorlar əhəmiyyət daşıyırlar. Əgər iqtisadi
mikrorayon müəyyən şərtylər daxilində bir nəslin həyatı
zamanı formalaşırdısa, dünyanın müasir makroregiuonları
özünün kökləri ilə insan cəmiyyətinin daha dərinliklərinə
gedirlər. Onların reşeyimləri insan mədəniyyəti,
24
sivilizasiyaların təşəkkülü və inkişafı ilə əlaqələndirilir.
Xalqların, dövlətlərin, etmosların, mədəniyyətlərin,
sivilizasiyaların intensiv ünsiyyəti nəticəsində onların müasir
sərhədləri meydana gəlmişdir. Dövrümüzdə regionlaşma
prosesində mədəni komponentlər daha qabarıq nəzərə gəlir.
Buraya məhsuldar qüvvələri (istehsal alətləri, texnologiya,
kommunikasiya, elm, kladr ixtisası və s.), istehsal
münasibətlərini, istehlak predmetlərini (mənzil, geyim,ərzaq və
s.) insan tərəfindən yaradılmış mədəni landşaftı əhatə edən
material mədəniyyət, yazı, ədəbiyyat, dil, əxlaq, adər-ənənə,
etik baxışlar, din, ideologiya, fəlsəfə, hüquq, incəsənət və
təhsili əhatə edən mənəvi mədəniyyət, sosial təminat, səhiyyə,
siyasi qruplaşma, partiyalar, ictimai təşkilatlar, silahlı qüvvələr,
dövlət və idarəetmə sistemini əhatə edən ictimai institutlar,
sosial mədəniyyət daxildir. Bu üç sistemaltı material, mənəvi
və sosiual mədəniyyəthər bir millət üçün böyük müstəqilk
əhəmiyyət daşıyır. Bununla belə mədəniyyətin bütün
komponentlərində onun əsas mühərrikini həlledici sürətdə
istehsal münasibətlərinə təsir edir. Bu təsir dairəsinə həm də
insanların maddi və material tələbləri daxildir. Bununla belə
məhsuldar qüvvələri mexanizminin əsas hərəkətverici qüvvəsi
texniki-texnoloji innovasiyaların tətbiqi və generasiyasının
yüksək səviyyədə təsiri ilə də xarakterikdir.
Dünya bazarının qanunlarının fəaliyyət göstərdiyi dairədə
bilavasitə dövlətləarası iqtisadi regional inteqrasiya dünya
ictimayətinin coğrafiyasına təsir göstərir. Hazırda müxtəlif
miqyaslı regional inteqrasion qruplar mövcuddur ki, onlar da
müxtəlif parametrlərə görə bir-birlərindən fərqlənir. Bu qruplar
arasında ən nəhəngi 1957-ci ildə yaradılmış 350 milyonluq
əhalini və 15 dövlət əhatə edən Avropa Birliyidir. Nəhəng
iqtisadfi birliklər içərisində Azad Ticarət Haqqında Şimalı
Amerika sazişi (NAFTA), ABŞ, Kanada, Meksikanın-400
milyon nəfərlik əhalisini birləşdirən qrup xüsusi çəkiyə
malikdir (01.01.94-ci ildən qüvvədir). Bu qruplaşmaya
Dostları ilə paylaş: |