Щикмят
3
M
ə
hə
mmə
dbaqir Bə
hrami
İİ
R-nin Az
ə
rbaycan Respublikasındakı sə
firi
SEY
İ
D CAMALƏ
DDİ
N Ə
SƏ
DABADİ
H
Ə
RƏ
KATININ TƏ
FƏ
KKÜR VƏ
PR
İ
NSİ
PLƏ
Rİ
(birinci hiss
ə
)
Hicri-q
əməri tarixi 13 əsrin ikinci yarısında Qərb istismarının İslam dün-
yasına qar
şı geniş və hərtərəfli hücumu başladı. Bu hücum İslam dünyası
siyas
ətçilərinin, ziyalılarının, alimlərinin və mütəfəkkirlərinin
müxtəlif reaksi-
yasına s
əbəb oldu. Bəziləri Qərb mədəniyyəti və sivilizasiyasını qəbul etdilər və
ona maraq göst
ərdilər, digərləri isə onu mütləq şəkildə inkar və boykot etdilər.
Birinci qrup, t
ərəqqi və inkişafı Qərbə qeyd-şərtsiz bağlılıqda görürdülər.
Hindistanda Seyid
Əhmədxan, İranda Məlikxan bu fikri təbliğ edir və həya-
sızcasına "sor
ğu-sualsız İngiltərəyə itaət etmək" və "İran mədəniyyətinin iştirakı
olmadan Q
ərb mədəniyyətini əxz etmək" barədə danışırdılar.
İkinci qrup, Qərb elmindən və texnologiyasından üz çevirir, onu İslama
zidd hesab edirdil
ər. Onlar mövcud milli və İslami mədəniyyəti yaxşı, faydalı
v
ə kafi hesab edir və qətiyyətlə müdafiə edirdilər. Bu arada, üçüncü bir cərəyan
da
var idi ki, Q
ərb mədəniyyətinə düşünülmüş və ölçülmüş şəkildə yanaşırdılar.
N
ə qeyd-şərtsiz təslim olmağı rəva bilir, nə də mütləq inkar və boykotu nicat və
s
əadət yolu hesab edirdilər.
Onların
əqidəsinə görə Qərb iki sifətə malikdir: elmi və mütəxəssis sifət,
istismarçı v
ə imperialist sifət. Bu cərəyan özünün milli və dini mənliyini
qoruyub saxlamaqla Q
ərb elmindən və texnologiyasından istifadə etməyi lazım
4 Щикмят
bilirdi. Eyni zamanda, m
əfkurəvi siyasi tərəfdən qərblilərin dəyərlərini, siyasi
v
ə ictimai əqidələrini
tənqid və inkar edir, İslam ümmətini Qərb istismarına və
qar
ətinə qarşı hərtərəfli mübarizəyə səsləyirdi. Bu cərəyan məqsədə çatmaq
üçün dini t
əfəkkürün oyanışına və həqiqi İslama qayıdışa təkid edirdi.
T
əcrübə göstərdi ki, birinci və ikinci qrup öz düşüncələrində ifrat və
t
əfritə vardılar və müxtəlif sahələrdə müsəlmanların problemlərini həll etmək
iqtidarında olmadılar. Lakin üçüncü c
ərəyanın nümayəndələri öz təfəkkür
dol
ğunluğu və çevikliyi sayəsində müsəlman xalqların ictimai həyatında gedən
son prosesl
ərdə mühüm rol oynaya bildilər.
Bu c
ərəyanı tanıtmaq üçün "dini təfəkkürün oyanışı", "İslami islahat-
çılıq", "
İslama qayıdış", "Qurana qayıdış", "dini həyatın yenilənməsi", "oyanış
h
ərəkatı", "İslami renosans", "İslami protestatizm", "özünə qayıdış"
və sair kimi
termin v
ə sözlər işlənmişdir. Fikrimizcə, ən yaxşı və münasib termin "İslami
islahatçılıq" v
ə "dini təfəkkürün oyanışı" istilahıdır.
Burada islahatçılıq dedikd
ə, onun sosioloji mənası, yəni inqilab
müqabilind
ə olan reforma deyil, Quranda işlənən mənası, yəni sahmana salmaq
n
əzərdə tutulur. Bunun müqabilində isə "ifsad", yəni nizam-intizamsızlıq sözü
g
əlir. "İslah" və "ifsad" bütün mədəni, siyasi və iqtisadi işlərə şamil edilir.
Bilik v
ə tədqiqat sahibləri son əsrdə Seyid Camaləddin Əsədabadini bu
c
ərəyanın banisi hesab edirlər.
S
əlislik, şücaət, təvazökarlıq, Allaha və hədəfə iman,
mübarizəyə inam,
bu yolda möhk
əmlik, cazibəli, güclü arqument qabiliyyəti, İslamın və İslam
dü
şmənlərinin dərindən tanıması, İslam və müsəlmanların taleyinə məsuliyyət
hissi bu böyük insanın
əsas xüsusiyyətlərindəndir. Seyid Camaləddinin həyatı
v
ə hədəfləri barəsində indiyə qədər müxtəlif dillərdə çoxlu kitablar, məqalələr,
t
ədqiqatlar və elmi işlər yazılmışdır. Lakin hələ də onun həqiqi siması tanın-
mamı
ş və tanıdılmamışdır. Tarix boyu anti-istismarçı şəxsiyyətlər və cərəyanlar
t
əcavüzkarların və saray tarixçilərinin hiylələrindən və saxtakarlıqlarından
amanda
qala bilm
əmişlər. Hərəkat daha möhkəm, əzəmətli və qətiyyətli olduqca
dü
şmən təhrif və böhtandan yapışaraq daha güclü və dolaşıq əməl etmişdir. Son
yüzilliyin mübariz
ələr tarixi bu fikrə və Seyid Camaləddinin islahatçı hərəkatına
ən yaxşı şahiddir.
Burada m
ənbələrə əsasən Seyid Camaləddinin həqiqi simasını göstər-
m
əyə onun islahatçı hərəkatının ən mühüm prinsiplərini təsvir etməyə
çalı
şacağıq.
Kabild
ə İstambullu, Qahirədə Kənri, Avropada Əfqanlı, Heydərabadda
Misirli hesab edil
ən və İran qəzetlərinin İranlı və Həmədan Seyidi adlandır-
dıqları
Seyid Camal
əddin İslam dünyasına geniş üfüqdən baxırdı. Onun nəzə-
rinc
ə, millətindən asılı olmayaraq bütün müsəlman cəmiyyətlər öz dövrlərinin
Щикмят
5
xo
şagəlməz vəziyyətini dəyişdirmək üçün müştərək şəkildə çalışmalıdırlar.
Seyid Camal
İslam aləminin islahatçısı idi. Bu səbəbdən də hamı – hindli,
əfqanlı, türk, tatar, ərəb, iranlı və s. onun vücudunun nurundan bəhrələnirdilər.
Seyid çoxlu s
əfərlərdən və İslam cəmiyyətlərinin ictimai, siyasi ...
v
əziyyətləri haqqında tədqiqat aparandan sonra belə nəticəyə gəldi ki:
"Müs
əlmanlar yadellilər tərəfindən istismar olunurlar və onların hər şeyi
qar
ət olunub. Yadellilər əksər müsəlman ölkələrinə hakimdirlər. Torpaqlarını
parça-parça edib öz aralarında bölü
şdürür və onların istək və tələblərinə məhəl
qoymurlar. Müs
əlmanlar elə xar və zəlil olublar ki, bu ümmətin qalan
pad
şahları və əmirləri sabahlarını müsibətlə açır və öz
günlərini əzab-əziyyətlə
gec
əyə çatdırırlar. Yadellilərin qorxusu onların vücudunu sarsıtmış və məyusluq
ruhlarına hakim k
əsilmişdir..."
Seyid çıxı
şlarında və yazılarında müsəlmanların geriləməsini qeyd edir
v
ə onun kökünü göstərirdi. Həqiqətdə o, dərdləri göstərir müsəlmanları, xüsu-
sil
ə İslam alimlərini və mütəfəkkirlərini çarə tapmaq üçün qiyama və bir iş gör-
m
əyə səsləyirdi. Seyidin dəfələrlə haqqında danışdığı dərdlər aşağıdakılardır:
1.
Müs
əlmanların əsl İslamdan uzaqlaşması, onların düşüncələrinə xurafat
əqidələrinin nüfuzu və yayılması.
2.
Yadellil
ərin, xüsusilə İngiltərənin müsəlman ölkələrinə nüfuzu və
onları istismar etm
əsi.
3.
İslam ölkələrində müstəbid rəhbərlərin zülmü.
4.
İslam cəmiyyətlərinin bəşərin elm və sivilizasiya karvanından geri
qalması.
5.
T
əfriqə və ayrılıq, nəticədə bir-birini tanımamaq.
6.
Müs
əlmanların mədəni mənliyini
məhv etmək üçün Qərbin geniş
m
ədəni hücumu.
Seyid bu d
ərdləri və müsəlmanlara hakim olan həmin acınacaqlı vəziyyəti
müalic
ə etmək üçün bütün mümkün vasitələrdən, səfər, şərq və qərb
şəxsiyyətləri ilə təmasda olmaq, çıxışlar, kitab və jurnal nəşri, partiya və
c
əmiyyətlərin təşkili, şagirdlər yetişdirilməsi və s... istifadə etdi və hətta buna
xatir evl
ənməkdən belə vaz keçdi.
Seyid bu d
ərdləri müalicə etmək üçün bir neçə prinsipə söykənməyi təkid
edirdi ki, onların
ən mühümlərinə işarə edirik:
1.
Əsl İslama qayıdış.
2.
Q
ərb istismarçıları ilə, xüsusilə İngiltərə ilə mübarizə etmək və müsəl-
manların diqq
ətini əsas düşmənin məhz istismar
olduğu həqiqətinə cəlb
etm
ək.