98
irəli sürülən “Cinsi şəriklik” məsələsinin mövcudluğu barəsində qeyd
olunan iddialar yalandır.
Mənbə
1. Avesta
2. Alberi, C.R.C. “Manəvilik Zəburu” tərcüməçi: Əbülqasim İsmailpur,
Tehran 1996
3. Amuzqar. Jale və Təfəzzoli. Əhməd, “Zərdüştün həyat əfsanəsi”,
Tehran 1996
4. Eliada, Mirça, “Genusi və Manəvi dinləri, tərcüməçi: Əbülqasim
İsmailpur, Tehran 1994
5. Uşidəri, Cahangiq, “Məzdəyəsna ensklopediyası”, Tehran 1992
6. Buis, Meri, “Zərdüştlük dininin tarixi”, tərcümə: Humayun Sənətizadə,
Tehran 1995
7. Təqizadə, Seyyid Həsən. “Mani və onun dini”, Tehran 1968
8. Hikmət, Əli Əsğər, “Dinlər tarixi”, Tehran 1966
9. Xosrəvi, Xosrov, “Məzdək”, tehran 1970
10. Rəisniya, Rəhim, “Məzdək və sonra”, Tehra 1978
11. Zərrinkub, Əbdülhüseyn, “Vicdan barəsində”, Tehran 1996
12. Zener. R.C, “Zərvan”, tərcüməçi: Teymur Qaderi, Tehran 1995
13. Zener. R.C, “Zərdüştlüyün doğuşu və batışı”, tərcüməçi: Teymur
Qaderi, Tehran 1996
14. Kristyanson, artur Emanuel, “Qubadın padşahlığı və Məzdəkin ya-
ranması”, tərcüməçi: Əhməd Birşək, Tehran 1995
15. Gimen, Duşen, “Qədim İranın dini”, tərcüməçi: Röya Münəccim,
Tehran 1996
16. Nas. Con.B, “Dinlərin ümumi tarixi”, tərcüməçi: Əli Əsğər Hikmət,
Tehran 1991
17. Vermazrin, Martin, “Mitra dini”, tərcüməçi: Bozorq Nadirzad, Tehran
1993
18. Videngern, Qeo, “İran dinləri”, tərcüməçi: Mənuçehr Fərhəng, Tehran
1998
19. Hyum. Robert.A, “Dünyanının diri dinləri”, tərcüməçi: Əbdürrəhim
Qovahi, Tehran 1994
99
7. İslamdan öncə ərəblər arasındakı
mövcud dinlər
1. Cahiliyyət dövrünün ərəb dinləri
Ərəblər iki dəstəyə bölünürdülər: Qəhtani və Ədnani. Qəhtani
ərəbləri Sam qövmünə aid və daha qədim tarixə malik idilər. Onlar
Ərəbistan yarımadsında və xüsusən də, onun cənub hissələrində yaşa-
yırdılar. Ədnani ərəblər isə Həzrət İsmailin (ə) nəslindən olan Ədnan
adlı şəxsdən yaranmaışdırlar. İstər İslam dinindən öncəki cahiliyyət
dövründə, istərsə də İslamdan sonra Ərəblərin ən məşhur və ən güclü
qəbiləsi Qureyş qəbiləsi idi və bu qəbilə Ədnani Ərəblərdən sayılır-
dılar. Allahın Rəsulu Həzrət Muhəmməd (s), onun xəlifələri və İsla-
mın yarandığı illərdə böyük zəhmətləri olan insanlar bu qəbilədən
idilər.
1
Islamdan öncə olan Ərəblər səhrada yaşayan, savadsız qövm
idilər. İslam dini nöqteyi-nəzərindən bu mədəniyyətdən uzaq olan ta-
rixi dönəm Cahiliyyət dövrü adlandırılır. Elə bu səbəbdən də, həmən
1
Ərəblərin digər tayfaları, o cümlədədn Ad və Səmud Baidə Ərəbləri adlandırılırdı-
lar. Qəhtani Ərəblər Aribə Ərəbləri və Ədnani Ərəbləri Müstərəbə Ərəblər adlan-
dırılırdılar. Ərəbistan yarımadasından kənarda yaşayan Ərəblər, yəni İslam dininin
yaranmasından və yayılmasından sonra meydana çıxan, İslam dinini, mədəniyyətini
və Ərəb dilini qəbul edən Ərəblərin məxsusi adı yoxdur.
100
zaman barədə əsaslı tarix yoxdur və əldə olunan bütün məlumatlar
İslam mədəniyyətinin meydana çıxmasından sonra şifahi şəkildə nəql
olunan məlumatların yazılı hala gətirilməsindən sonra yaranmışdır.
Hal-hazırda alimlərin böyük əksəriyyəti bu tarixi məlumatları qəbul
etmirlər. Qurani-Kərimdə və İslami hədislərdə bu barədə mövcud
olan dəyərli məlumatlar cahiliyyət ərəblərinin etikasına və dini eti-
qadlarına aid ümumi məlumatlardır. Çünki, qeyd etdiyimiz mənbə-
lərdə qeyd olunan məlumatlar tarixi məsələləri bəyan etmək deyildi.
Misirin böyük alimlərindən olan Taha Hüseyn məşhur şərqşü-
nasların yolunu davam etdirərək cahiliyyət ərəbləri barədə mövcud
olan məlumatların böyük əksəriyyətini tənqid atəşinə tutdu və bu
sahədə yeni əsərlər yaratdı. İraqlı alim Doktor Cəvad Əli də Ərəb
dilində on cilddə “Əl Məfsəl fi tarixil Ərəb qəbləl İslam” ensklope-
diyasını qələmə aldı. O, bu dəyərli əsərdə cahiliyyət Ərəblərinin bü-
tün mədəni və tarixi tərəflərini işıqlandırdı.
Cahiliyyət dövründə ərəblərin sitayiş etdiyi ən məşhur din Büt-
pərəstlik idi və bu sitayiş növü Ədnani Ərərblərin arasında da geniş
yayılmışdı. Bəzi Ərəblər isə yəhudiliyə və xristiyanlığa iman gətir-
mişdilər.
2. Ərəblərin Tanrıları
Ərəblər də digər bütpərəstlər kimi müxtəlif formalara malik
çoxlu sayda Tanrılara inanırdılar. Bu Tanrıların bəziləri insan, bəzilər
heyvan, bəziləri insanla heyvanın qarışığından yaranan məxluq for-
masında, yaxud xüsusi forması olan daş idi. Tarixçilər Ərəblər ara-
sında bütpərəstliyin Əmr ibn Luhəy tərəfindən yaradılmasını bildi-
rirlər. Onların nəzərincə Əmr Şama səfər edərkən ilk dəfə olaraq büt-
pərəstləri görmüşdür. Həmin insanlardan büt barədə soruşanda cavab
vermişlər ki, bu büt bizə kömək edir və bizim diyarda yağışın ya-
ğmasının əsas səbəbkarı odur. Əmr bütə sahib olmaq fikrinə düşdü və
101
Hubəli onlardan alaraq Məkkəyə gətirdi. Hubəl Məkkə əhalisinin ən
sevimli və böyük bütü idi. Hal-hazırda alimlər bu hekayəyə heç bir
dəyər vermirlər və bütpərəstliyin başlanğıcının məlum olmadığını
bildirirlər. Onların nəzərincə Hicaz bütpərəstlərinin də digər bütpə-
rəstlər kimi başqa yerlərdən idxal etdiyi bütləri olmuşdur. Məsələn;
Zuşşəra (Duschara) əslində İordaniya Nəbətilərinin bütü olub.
Ərəblər bəzən müxtəlif məfhumları büt halına gətirirdilər və ona
sitayiş edirdilər. Məsələn; Mənat qəza və qədər Tanrısı idi. Heyvan
formalarında olan bütlər də ərəblər arasında mövcud idi. Məsələn;
Nəsr kərkəs formasında olan büt idi. Heyvan formasında olan bütlər
Totemizmin qalıqları idi.
3. Allaha iman
Qurani-Kərim ayələrindən də məlum olduğu kimi cahiliyyət
ərəbləri Allahı dünyanın yaradıcısı və bütü onun siması kimi qəbul
edirdilər. İbadət və and içmə zamanı həm Allahın adında and içirdi-
lər, həm də bütlərin adından istifadə edirdilər. Məsələn; İşlərini başa-
layanda “Bismikə Allahummə” deyirdilər, amma ibadət və hacətlə-
rini dillərinə gətirdikləri zaman bütlərin adlarını çəkirdilər. Onlarla
islam Peyğəmbəri Həzrət Muhəmməd (s) arasında ən əsas ixtilaf O
Həzrətin onların bütlərə sitayiş etmələri, onlardan hacət istəmələri və
şirkdən əl çəkmələri sahəsində idi.
4. Əzabverici ruhlar
Ucsuz-bucaqsız çöllərdə və səhralarda həyat üçün vacib olan
anlayışlardan biri də bəzi gözə görsənməyən məxluqların mövcud-
luğuna inam idi. Səhrada yaşayan Ərəblər də ziyan və əziyyət verən
ruhlara böyük əhəmiyyət verirdilər və həyatlarını elə qururdular ki,
Dostları ilə paylaş: |