22
regional güclərini və qlobal potensiallarını formalaşdırmaqda-
dır. Ayrı-ayrı regionlarda və müxtəlif sahələrdə dövlətlərin
geniş iştrak etmək istəkləri və geniş iştirakları təbii ki,
ümumdünya sferasının ayrı-ayrı tərkib hissələrə ayrılmasına
gətirib çıxarmışdır. Dövlətlərin fərqli gücləri ayrı-ayrı
regionlarda fərqli gücü və potensialı meydana gətirmişdir.
Dövlətlərin fərqli gücləri elə sistemin (dünya siyasət sistemi və
onun tərkibi olan beynəlxalq münasibətlər sistemi) tərkib
strukturları ilə əlaqəlidir. Regionlarda dövlətlərin formalaşması
proseslərinin siyasi və tarixi xüsusiyyətləri və güclərin
ümumdünya müstəvisi üzrə fərqli yayılmaları dünyanın siyasi
rəngarəngliyini ortaya çıxarmışdır. Ümummünasibətlər siste-
mində və dünya siyasəti sistemində fərqli güclər sistemin hər
bir məkanında eyni çəkini yaratmamışdır. Buna görə də
dövlətlərin beynəlxalq münasibətlərdə təsnifatı mövcuddur
və dövlətlər güclərinə görə xarakterizə edilə bilirlər.
Dövlətlərin güclərini onların mənsub olduqları potensial (daxili
resurslarının hərəkətindən meydana gələn enerji və xarici
resurslardan meydana gələn potensial) müəyyən edir. Dövlətlər
öz güclərindən istifadə edərək potensiallarını daima artırırlar.
Dövlətin müdafiə funksiyası onun resurslarının artmasına və
siyasət sahələrinin enerji baxımından çoxalmasına əsaslanaraq
daima genişlənir. Dövlətlərin müxtəlif gücləri və müxtəlif
iştirak səviyyələri təbii olaraq dünyanın ayrı-ayrı bölgələr
üzrə maraq uğunda sahələrə ayrılmasını təmin edir.
Dövlətlərin fərqli gücləri ayrı-ayrı regionların sistemləşməsində,
strukturlaşmasında fərqli amilləri üzərə çıxarır. Bu baxımdan da
regionda,
regiondan
kənarda
şəbəkələşmiş maraqlar
meydana gəlir. Beynəlxalq münasibətlər və bu münasibətlərdə
istifadə olunan resurslar “siyasi heliosentrzim” prinsipini
ortaya çıxarır.
1
1
Nəsibov E.M. Siyasət (nəzəriyyələr, mövqelər, baxışlar, təhlillər, ideyalar,
təkliflər, proqnozlar) elmi və elmi-publisistik məqalələr toplusu. II CİLD,
Bakı, “Elm və təhsil”, 2010, 600 s., ss.273-367.
23
Dünya, iqtisadi və siyasi aspektlərdə, onun sakinləri və
sakinlərinin təşkilatları olan dövlətlər tərəfindən “paylara
bölünmüş” vəziyyətdədir. Dünyanı ayrı-ayrı məkanlara bölən
daha çox xalqların mənsub olduqları hakimiyyətdir, hansı ki,
bu qrup da dövlətlərini beynəlxalq münasibətlərdə təmsil edir.
Dünyanın vahid hakimiyyəti (burada ayrı-ayrı dövlətlərə
məxsus olan hakimiyyətlərin birlyindən söhbət gedir) maraqlar
uğrunda dünyanı ayrı-ayrı sahələrə bölməkdədir, ayırmaqdadır.
Dünya resursları vahid hakimiyyətin (burada bütün
dövlətlərin cəmi hakimiyyəti nəzərdə tutulur) əsas
obyektindədir. Hakimiyyətlər arasında gedən mübarizələr və
müharibələr bir tərəfdən dövlətlərin güclərinin artmasına və
azalmasına yönəlir, digər tərəfdən də güclərin təsnif olunmasını
zəruri edir. Bu bölgü vəziyyəti həm rəngarəngliyi yaradır, həm
də lazımi anlarda sərtliyi meydana gətirir. Gücün təsnif
olunması potensialın təsnifatını ortaya çıxarır. Nəticədə
dövlətlər güclərinə görə qruplaşmaq və təşkilatlanmaq
məcburiyyətində qalırlar. Böyük dövlətlər güc birlikləri
yaradırlar. Bu istiqamətdə də digər gücə malik olan dövlətləri
öz tərəflərinə çəkirlər. Böyük dövlətlər öz güclərini
yerləşdikləri məkanlar və kənar məkanlar üzrə şəbəkə sistemi
əsasında formalaşdırırlar (toplayırlar). Şəbəkə gücünü (bu
anda güc axını meydana gəlir) iqtisadi, siyasi, hərbi ittifaqlar
meydana gətirir. Gücə görə təsnif olunma beynəlxalq siyasət
müstəvisinin piramidal formasını meydana gətirir.
1
Dövlətlər gücləndikcə daha çox müdafiə olunmaq və
əhatələnmək (burada ətraflara şaxələnmək) siyasəti həyata
keçirirlər. Dövlətlərin gücləri regionlarda və regionların
birləşməsi
areallarında
geosiyasətin
əsaslarını yaradır.
Dövlətlərin güclənməsi artan potensialları bir tərəfdən onların
gələcəkdə daha da güclənməsinə xidmət edir, digər tərəfdən də
1
Nəsibov E.M. Siyasət (nəzəriyyələr, mövqelər, baxışlar, təhlillər, ideyalar,
təkliflər, proqnozlar) elmi və elmi-publisistik məqalələr toplusu. II CİLD,
Bakı, “Elm və təhsil”, 2010, 600 s., ss.160-248.
24
onların daxildən və xaricdən müdafiəsinə əsaslanır. Müdafiə
özü də inkişaf proseslərinin artan cədvəlinə bağlı olur. İnkişaf
özü ilə müdafiə siyasətini də gücləndirir. Başqa sözlə ifadə
etsək, qeyd edə bilərik ki, resurslar və onlar üzərində təsir
prosesləri artdıqca müdafiə də artır.
Xarici siyasət proseslərinin başlıca məqsədi də güclən-
məkdən və müdafiə olunmaqdan ibarətdir. Xarici siyasətin
sistemliliyi
və
rasionallığı,
çoxistiqamətliliyi
xalqların
güclənməsinə və yeni imperiyalar (burada daha çox iqtisadi
əsaslı) yaratmasına gətirib çıxarır. (Qeyd: XXI əsrin başlanğıcı
üçün formalaşdırılan imperiyalar yeni məzmuna malikdirlər.
Burada artıq zorakılıqdan daha çox iqtisadi amillər yüksək
effekt yaradır. Yeni imperiyaların da formalaşması keçmiş-
XIX-XX əsrin imperiyalarının yeni məzmunlu siyasətləri
sayəsində həyata keçirilir. Burada iqtisadi yürüşlər (resurslar
axınının kütləviliyinin yaradılması), informasiya yürüşləri
(məlumat şəbəkələrinin genişləndirilməsi) dövlətlərin yeni
ə
saslı maraqlar zonasını yaratmaqdadır. Postmodernizmin
imperiya siyasətində silahların təbiqinə bir o qədər ehtiyac
duyulmur. Çünki bu, əks səmərə verir. İndiki imperiyalar
həm də liberal məzmuna daha çox üstünlük verirlər. Tarixin
“silah imperiyasını” indi “kağız” imperiyası əvəz edibdir.
Kağız və düşüncələrin vəhdəti dövlətin geosiyasi maraqlarına
xidmət edir).
Tarixin müxtəlif mərhələlərində pay bölgüsünün təşkili
gücün, zorakılığın tətbiqinə əsaslanmışdır. Lakin müasir
zamanda və post müasir dövrdə bu kimi metodların tətbiqi
zəifləməyə başlamışdır. Qloballaşma tendensiyaları, qloballaş-
manın yaratdığı fəsadlar, gətirə biləcəyi təhlükələr insanları
münasibətlərdə “yumşaq” yanaşmalara sövq edir. Dövlətlər də
gücləndikcə daha çox təhlükələrlə üzləşməmək üçün
münasibətlərdə ilberal metodlara üstünlük verirlər. Bu, həm də
qlobal miqyaslı güclərin formalaşmasından və onlarda olan
daöıdıcı resurslardan irəli gəlir. İnsan hüquqlarının, qlobal
Dostları ilə paylaş: |