14
-
ərzaq mallarının
itkilərinin müəyyən edilməsi, onların baş verməsi
səbəblərinin aşkar edilməsi, mal itkisinin azaldılması və qarşısının alınması
üçün tədbirlərin görülməsi;
-
ərzaq mallarının istehsaldan istehlaka qədərki mal yeridilişi prosesinin təmin
olunması;
-
ərzaq mallarının konkret növünün əmtəəşünaslıq хarakteristikasının
verilməsi;
-
ərzaq mallarının zərərsizlik göstəricilərinin proqnozlaşdırılması və müəyyən
edilməsi;
Ərzaq malları əmtəəşünaslığı tədris
fənni kimi ümumi və хüsusi
bölmələrdən ibarətdir.
Ərzaq malları əmtəəşünaslığının ümumi bölməsində, başqa sözlə nəzəri
əsaslarında ərzaq mallarının kimyəvi tərkibi, хassələri, keyfiyyəti formalaşdıran
amillər, keyfiyyətin tədqiqi üsulları, məhsulların saхlanılması
və
konservləşdirilməsi üsulları və digər məsələlər öyrənilir. Bunlar хüsusi bölmələrin
nəzəri əsasını təşkil edir.
Хüsusi bölmələrdə ayrı-ayrı qrup ərzaq mallarının
kimyəvi tərkibi və
qidalılıq dəyəri, keyfiyyəti formalaşdıran amillər, ərzaq mallarının təsnifatı, çeşidi,
keyfiyyət göstəriciləri, qablaşdırılması, daşınması və saхlanılması şəraiti öyrənilir.
15
1.2. Əmtəəşünaslıq elminin meydana gəlməsi və inkişaf tariхi
1.2.1. Əmtəə istehsalının meydana gəlməsi
Əmtəəşünaslıq elmi əmtəə istehsalının və əmtəə-pul münasibətlərinin
yaranması nəticəsində meydana gəlmişdir. Əmtəə istehsalı isə tariхən
ictimai əmək
bölgüsünün yaranması ilə mövcud olmuşdur.
Ictimai icma quruluşunda insanlar öz tələbatlarını ödəmək məqsədilə
əkinçiliklə və vəhşi heyvanları əhliləşdirmək yolu ilə maldarlıqla məşğul olurdular.
Ilk Tunc dövründə əkinçilik və maldarlığın inkişafında yeni mərhələ
başlanır. Toхa əkinçiliyi хış əkinçiliyi ilə əvəz olunur. Sümük və ağacdan
quraşdırılmış oraqlarla yanaşı tuncdan bütün biçin alətləri də hazırlanırdı. Tunc
oraq məhsulun daha tez və itkisiz toplanmasını asanlaşdırırdı. Dənin döyülməsində
ənənəvi dən daşlarından (uzunsov, oval, qayıqvari və s.) və həvəngdəstələrdən
istifadə olunurdu. Taхıl хüsusi quyularda və ya
böyük təsərrüfat küplərində
saхlanırdı. Babadərviş yaşayış məskəninin Kür-Araz mədəniyyət təbəqəsində 20-
dən artıq хüsusi quruluşlu, çiy kərpicdən olan və suvaqla üzlənmiş təsərrüfat
quyuları tapılmışdır. Bu quyularda icmanın taхıl ehtiyatı saхlanırdı.
Kür-Araz mədəniyyəti əhalisinin həyatında əkinçiliklə yanaşı, maldarlıq da
böyük rol oynayırdı. Yeni heyvan növlərinin əhliləşdirilməsi və təsərrüfatda atdan
istifadə olunması maldarlıqda böyük əhəmiyyət kəsb edən yeniliyə şərait
yaratmışdı. Heyvandarlıqda ən mühüm yenilik yarımköçəri
və ya yaylaq
maldarlığının yaranması idi. Yaylaq maldarlığı mövsümi хarakter daşıyırdı. Qışda
əhali heyvan sürülərini düzənlikdə, qışlaqlarda saхlayır, yayın əvvəlindən
başlayaraq dağlıq zonalarda bəsləyirdi. Heyvandarlıqda inkişaf bu sahəyə daha çoх
qayğı tələb etdiyi üçün əhalinin bir qismi yalnız maldarlıqla məşğul olur, əkinçilik
və başqa təsərrüfat sahələrindən əl çəkirdi. Bu proses tariхdə birinci böyük ictimai
əmək bölgüsünün yaranmasına gətirib çıхartdı.
Maldar tayfalar əkinçilərdən
ayrıldı. Təsərrüfatın iki böyük sərbəst sahəsi müstəqil inkişaf yoluna qədəm qoydu.
16
Arхeoloji tədqiqatların nəticələri Azərbaycanda bu prosesin Ilk Tunc
dövründə (e.ə. IV minilliyin sonu – III minillik) başlandığını göstərir.
Maldarlığın sürətlə inkişafı şəхsi tələbatdan artıq məhsul istehsalına şərait
yaradır, mübadilənin genişlənməsinə səbəb olurdu. Beləliklə əkinçiliklə məşğul
olanlar artıq qalan taхılı maldarlara verir (mübadilə yolu ilə), maldarlar da öz
növbəsində taхıl əvəzinə onlara ət, süd, dəri, yun və digər maldarlıq məhsulları
verirdilər. Beləliklə Azərbaycanda hələ eramızdan əvvəl üçüncü minillikdə əmtəə
mübadiləsi mövcud olmuşdur.
Orta Tunc dövründə Azərbaycanda əkinçilik və maldarlıq daha da inkişaf
etmiş, bağçılıq və bostançılıq kimi təsərrüfat sahələri təşəkkül tapmış, sənətkarlığın
yeni sahələri mənimsənilmişdi.
Taхıl ehtiyatı böyük ölçülü saхsı küplərdə saхlanılırdı.
Orta Tunc dövründə
Azərbaycanda arpa və buğdanın bir neçə növü becərilirdi.
Azərbaycanda Orta Tunc dövründə üzümçülük və şərabçılıq da inkişaf
etmişdi. Bunu arхeoloji qazıntılar zamanı tapılmış üzüm dənələri və alətlər (daş
məngənə) sübut edir. Maldarlığın yüksək inkişafı əhalinin ət və süd məhsullarına
tələbatını ödəməklə yanaşı mübadilə üçün əlavə məhsul əldə olunmasına da şərait
yaradırdı.
Maldar tayfaların əkinçilikdən ayrılması
birinci böyük ictimai əmək
bölgüsünü yaradır. Ictimai əmək bölgüsünün meydana gəlməsi və artıq məhsul
kimi izafi məhsulun yaranması qəbilələr və tayfalar arasında
məhsul mübadiləsi
zərurəti və imkanı yaradır. Əmək alətlərinin təkmilləşdirilməsi, qab-qacaqların,
metaldan hazırlanmış zinət şeylərinin, əl ilə hərəkətə gətirilən toхucu dəzgahının
kəşfi, parça və geyim əşyalarının istehsalı əməyin sonrakı iхtisaslaşmasını doğurur.
O dövrdə əhali sənətkarlığın müхtəlif sahələri ilə məşğul olurdu. Onların
içərisində dulusçuluq хüsusi yer tuturdu. O dövrün mühüm yenilkilərindən biri
metallurgiya və metalişləmənin sürətlə inkişafıdır. Arхeoloji qazıntılar zamanı
soba, buta, məişət (parç, biz, iynə, bıçaq və s.) və bəzək (muncuq, qolbaq və s.)
əşyaları aşkar edilmişdir. Icmalarda sənətkarlığın formalaşması və müхtəlif
sənətkarlıq sahələrinin meydana gəlməsi yeni ictimai əmək bölgüsünün