42
etməmiĢ, fəhlə və köylü məsələlərinə son dərəcə əhəmiyyət vermiĢ və onları
sosialist internasionalistlərin ayaqlarını havada mayallaq tutacaq qədər radikal bir
Ģəkildə həll etmiĢdir.
Bu sosial məsələləri ihmal etməyən milliyyətçi proqramı ilə idi ki,
«Müsavat» Bakı kimi ixtilal (inqilab) yuvası «internasional bir fəhlə Ģəhərində»
türk fəhləsinin tək bir səsini türk sosialistlərinə belə qapdırmamıĢ və Qızıl ordunun
siyasi hiylə və üstün qüvvətlə edilən istilasına qədər bolĢevik olan müsəlman fəhlə
və qeyri fəhləsi sayının bütün Azərbaycanda 300-ü keçməməsinə səbəb olmuĢdu.
«Əsasları»ı sosial məsələlərdə radikal bulanların yanında bir də mövsümsüz
bulanlar vardır. Məmləkət istila altındadır - deyirlər: hamımız vətən ayrısı və
mühacirətdəyik. Bizi burada ancaq bir qayə, bir ideal birləĢdirir - təkrar vətənə
dönmək və istiqlalımızı geri almaq. Toplayıcı bu milli və siyasi Ģüar, yanına hankı
sosial maddəni əlavə edərsiniz, istiqlalçılar cəbhəsinə ikilik gətirirsiniz ki, bu da
milli qurtuluĢ hərəkatını iĢğal edər. Bu Ģəkildə düĢünənlərin - düĢüncələrində
səmimi isələr - baĢlıca bir xətaları vardır: bir görüĢ xətası. Milli qurtuluĢ hərəkatını
sadəcə vətən ayrısı mühacirlərə təhsis (aid) etmək və milli istiqlal mücadiləsinin
taktika və strategiyalarını ancaq bu mühitdəki münasibət və əlaqələrlə ölçmək -
böyük davanın Ģümul dairəsini çox kiçiltmək deməkdir.
Mühacirət, orada baĢlanan bir davanın buradakı təmsilçiləridir. Bu dava
orada baĢlamıĢ, orada davam edir və orada dəxi həll olunacaqdır. Təmsilçilik
rolunu həqiqi surətdə edə bilmək üçün siyasi mühacirət [istilaha diqqət edilsin:
siyasi mühacirət deyirik və bunu sıradan mühacirətdən ayırırıq] orada cərəyan edən
hadisələri, dəyiĢən reallıqları və doğan yeni münasibət və Ģərtləri daim təqib və
tədqiq etməli və buna görə nəbzini əlində bulundurmaq vəzifəsində olduğu
potensial milli hərəkatın həqiqi ehtiyaclarına görə, mücadilə taktika və
proqramlarını tənzim etməlidir.
Bu mühacirət, bilxassə bu mühacirətin ön sırasında gedən milli Azərbaycan
davasının tarixi rəhbərliyini içəridən aldığı bir missiya ilə üzərində daĢıyan
«Müsavat mühacirəti» bütün dünyadakı hərb sonu ruhu ilə indiki ruh arasındakı
fərqi və o zamankı real Ģəraitlə bu zamandakı Ģərtlər arasındakı baĢqalığı öz
vəzifəsinə sadiq və missiyasına layiq qaldıqca ihmal edə bilməz!
O zaman dünya çətin bir hərb yaĢamıĢ, millətlər öz aralarındakı qanlı
döyüĢlərdən bizar olaraq çıxmıĢlar; bir ləhzə (az) nəfəs almaq üçün özlərini
Vilsonun ağzı ilə xülasə edilən 14 maddəyə, sonra da Rusiyada partlayan
kommunist inqilabının aldadıcı Ģüarlarına qapdırmıĢdılar.
O zamankı «Müsavat» proqramı əsasda milliyyətçi, istiqlalçı bir proqram
olmaqla bərabər sosial məsələlərdə bəzən hətta firqənin əsil qayəsini təĢkil edən
milli ümdələrlə (prinsiplərlə) təzad təĢkil edən ifratlara belə qapılmıĢdır. Zamanın
ruhuna bac verilmiĢdir. Milləti siniflərdən ibarət olaraq almaq, əskərliyi deyil, əsas
olaraq milis təĢkilatını idealizə etmək, zəruri ehtiyacların ucuzlanması üçün
gömrüklərin əskəri (ən aĢağı) dərəcəyə endirilməsini istəmək, milli sənayenin
43
təĢkilində məhzuri müsəlləm (əngəllər törədəcək) olan mütərəqqi gəlir vergisini
qəbul etmək kimi maddələrin o zamankı proqramda yer alması, bax bu ruhiyyət
haləti yə o dövrün havasını dolduran ideyaların məhsuludur.
O zaman daha sahiblərinin əlində və mülkündə olan torpaqların dövlət
tərəfindən müsadirə olunaraq, havayı köylülər arasında bölüĢdürülməsi tələb
olunurdu. Hadisələrin hüsula gətirdiyi torpaq inqilabından sonra təbiidir ki, bu
tələbin Ģəkli dəyiĢəcək, artıq xüsusi malikanələrin deyil, bolĢevik kolxozlarının nə
ediləcəyinə cavab veriləcəkdi.
Torpaqların altındakı dəfinə və mədənlərin dövlətə aid olduğunu vaxtilə
qəbul və mütərəqqi gəlir vergisilə böyük sərmayə məhsulu sənaye müəssisələrinin
dövlət əlinə keçməsini ideal olaraq arzu edən bir firqənin, indi sənayenin
dövlətləĢdirilmiĢ bir vaqeəsi qarĢısında və milli dövlət mənafeyi namına milli
totalitar rejimlərdə misalı varkən, hadisələrə göz yumub, bu məsələnin üstündən
keçməsi necə qəbul olur?...
O zaman bir tərəfdən liberalizm, digər tərəfdən də internasional sosializm
cərəyanlarının zamana hakim təsirlərinə rəğmən, milliyyətçi qalmağı bacaran
«Müsavat» üçün indiki ümumi ruhdan mülhəm olaraq daha milli bir siyasət və
daha təsanüdçü sosial bir sistem təsbit etmək qeyri-mümkün idi...
Bütün bu söylədiklərimizə bir xülasə verərək, müqəddimədə qoyulan
suallara aĢağıdakı kimi cavab verə bilirik:
Milli istiqlal mücadiləsinin müvəffəqiyyəti və onun bir kütlə hərəkatı olaraq
Ģümulluğu üçün milliyyətçilərə sosial məsələlərlə məĢğul olmaq zərurət və bu
məsələləri milli davanın faydası namına həll etmək isə borcdur!
Sadə, istiqlal Ģüarı məmləkətin geniĢ xalq kütlələrini toplayaraq mücadiləyə
çəkmək üçün kafi deyildir. Uğrunda mücadilə edilən «istiqlal»ın daĢıdığı sosial
mənanı da açmalıdır ki, milli hərəkat düĢmənlərinə kütləni çaĢdırmaq üçün
demaqogiyaya imkan qalmasın!...
Məmləkətimizi istilası altında tutan bolĢevizm, «Müsavatizm»ə qarĢı etdiyi
demaqogik propaqandasında «milli istiqlal demənin əski bəy, xan və ağalar
dövrünün iadəsi (qaytarılması) demək olduğunu» deyib durmaqdadır. Bu
demaqogiya qarĢısında milli hərəkat proqramında geniĢ xalq kütlələrilə əməkçi
təbəqələrin haqları təsrih (açıq deyilməz) edilməz və bilxassə köylü və fəhlə
məsələlərində bütün qavislər (düyünlər) açılmazsa, düĢmənin iĢini qolaylaĢdırır,
hər türlü iğfal (yalan) və demaqogiyaya meydan verilmiĢ olur. Buna meydan
verməmək və sadə, bu deyil, öz tərəfdarlarına təsəvvür etdiyi milli dövlət rejiminin
sosial bazalarını indidən bildirmək və onları içinə hər türlü sosial məna soxulan
mücərrəd bir məfhum deyil, tarixin bu çətin ideologiyalar mücadiləsi dövrü
deyiləcək zamanında hər türlü yabancı və düĢmən təsirlərə dayana biləcək mətin
bir ideya sistemi verə bilmək üçün, milli mücadilə partiyası müdafiə etdiyi milli
istiqlal davasının sosial proqramını da mütləq verməlidir!...
Dostları ilə paylaş: |