40
Yaponiyanın siyasi oyanıĢı onu ticarət və istismar məqsədilə zorlayan
əcnəbilərə qarĢı sosial bir reaksiya ilə baĢlamıĢdır.
Milli Çin istiqlalının Ģefi Sun Yatsenin məĢhur proqramı çox əsaslı sosial
məsələləri ehtiva etməkdədir.
Hindistandakı Svarac [Ġstiqlal] hərəkatının liderləri ingilis hakimiyyətinə
qarĢı siyasi mücadilə etdikləri halda, öz içərilərini gəmirən kast ayrılıqları kimi,
sosial məsələlərlə də məĢğuldurlar.
Hindistan kimi, Misirdəki istiqlal hərəkatı dəxi, bu ehtiyacdan vaz keçmiĢ
deyildir. Nil vadisindəki milli hakimiyyət və həqiqi istiqlalın təmini məsələsinin
fəllahlara rifah gətirəcək sosial islahlara bağlı olduğu bəhs mövzusudur.
Uzaqlara nə gedək: yanı baĢımızdakı Türkiyə ilə Ġran milli hərəkatları
əcnəbi imperializminin təzyiqi altında kəskinləĢən sosial məsələlərin təsirilə
meydana gəlmiĢdir və bu gün müzəffəriyyətdən müzəffəriyyətə gedən bu iki
qardaĢ məmləkət əldə etdikləri parlaq nəticəni davamlı qılmaq üçün bir sıra sosial
məsələlərin həlli ilə məĢğuldurlar. Atatürkün məĢhur təbirilə «əfəndisi köylü olan»
yeni Türkiyənin tətbiq etdiyi iqtisadi dövlətçilik bax bu zərurətdən doğan sosial
tədbirdir. Məruz qaldığı qanlı müxalifətlərə baxmayaraq eyni Türkiyənin orta
zaman feodalizminin geri müəssisələrini qaldıraraq, əsri demokratiya
müəssisələrini yerləĢdirməkdəki israrı da bunun üçündür.
Bəhs (söz) yaxınlarımıza gəlmiĢkən, zaman etibarı iiə bir az əski olsa da,
mahiyyəti və müvəffəqiyyəti etibarı ilə Ģöhrəti hələ dillərdə dastan olan Qafqaz
qəhrəmanı böyük ġamilin ortaqlı düĢmən çarlıq Rusiyasına qarĢı etmiĢ olduğu
Ģanlı mücadilədə islamiyyətdə mövcud dini demokratiyadan faydalanaraq sərkeĢ
(baĢ qaldıran) aristokratiyanı milli mücadilə iradəsinə tabe qılmaq məqsədilə sosial
tədbirlərə əl ataraq, böyük feodal torpaqlarını mücahid müridlər arasında
böldüyünü də xatırladırıq.
Milli istiqlal - bu bir zərfdir, məzruf (içindəki) isə - milli hakimiyyətdir.
Onu təĢkil edən təbəqələr arasında nisbi olsun, ictimai müvazinət və yenə nisbi
olsun, iqtisadi rifah təmin edilməyən bir cəmiyyətdə isə milli hakimiyyət təsisi
qeyri-mümkündür.
Sadə, siyasi deyil, həyatın bütün sahələrini ehtiva edərək həyatın sosial
məsələləri də məĢğuliyyət və icraatı daxilində görən əsri milliyyətçiliyin hərəkət
fəlsəfəsi də budur.
Hərb sonunda istiqlalına qovuĢan millətlər arasında Avropanın vaxtilə
böyük dövlətlərindən birini təĢkil etmiĢ ikən, sosial məsələlərin həllində o biri
avropalılardan gec qalan və bu üzdən də daxili müvazinətini bir türlü bulla
bilmədiyi üçün istiqlalını qeyb edərək bölünən PolĢa istiqlal hərəkatı mövzumuz
baxımından üstündə durulacaq tipik bir hərəkatdır. Bu hərəkatın digər Avropa
hərəkatlarına, o cümlədən Çexoslovakiya hərəkatına nisbətlə tipikliyi biri tərəfdən
siyasi aktivliyə, digər tərəfdən də beynəlmiləl sosializm cərəyanlarına qiymət
verməsindədir.
41
Polyaklar istiqlallarını geri almaq uğrunda çox qan tökmüĢlər. Bunlar hər
hankı bir fürsəti qullanaraq dəfələrlə üsyanlar çıxarmıĢlar. Fəqət, bütün bu üsyanlar
uğursuzluqla nəticələnmiĢ və sonuncu Pilsudski hərəkatına qədər polĢalı
münəkkidlərin (araĢdırıcıların) təqdirlərinə görə geniĢ xalq kütləsini arxalarınca
çəkərək, hərəkata Ģümullu (geniĢ) surətdə milli bir müvəfəqiyyət təmin edə
bilməmiĢlər. Bunun səbəbi isə bu münəkkidlərcə, sırf siyasi Ģüarla edilən bu
üsyanlarda xalq kütləsini bilxassə əlaqələndirəcək sosial Ģüarlar ihmal (unudulmuĢ)
edilmiĢ və yaxud müxtəlif mərhələlərdə istiqlallarından parça - parça ayrılmağa
məcbur tutulan PolĢa hökuməti zəruri islahları tətbiqdə gecikmiĢdir.
Bu qaziyənin fərqinə varan çar hökuməti, diqqətəĢayandır ki, PolĢada
münəvvər kütləni hər türlü milli xatirədən, hətta polyakca oxuyub-yazmaqdan belə
məhrum etdiyi halda, polyak köylülərə qarĢı nisbətən yumĢaq bir siyasət qullanmıĢ,
daxili Rusiyadakı əsil rus köylüləri «krepostnoye pravo» deyilən əsarət altında
inlərkən, PolĢadan alınan vilayətlərdə kəndlinin yerli mülkədarlara və əsilzadələrə
qarĢı istiqlalı elan olunmuĢdur ki, məqsəd kütləni milli istiqlal fikrinə və xatirəsinə
bağlı polyak torpaq bəylərindən ayırmaq və onları yeni rus idarəsindən məmnun
buraxmaqla, siyasi polyak millətçiliyini köksüz buraxmaq idi.
Müvəffəqiyyətsizliyə uğrayan bir çox üsyanlardan sonra qismən rus
idarəsilə anlaĢmağa meyil edən, qismən də siyasi inqilab fəaliyyətini buraxaraq
«iqtisadçılıq» deyilən təkamül yoluna sapan münəvvər zümrə ilə burjuaziyanın
passivliyinə qarĢı PolĢanın inqilab və aktiv istiqlal mücadiləsi tradisyasını
(gələnəyini) ihmal (dağıtmaq) etmək məqsədilə iĢə giriĢən və nəticədə müvəffəq
olaraq yeni PolĢanın qurucusu adını qazanan mərhum marĢal Pilsudski sosial
davanın əsrimizdəki Kütlə hərəkatları üzərindəki təsirini təqdir edərək, fəhləyə
nüfuz edə bilmək üzrə sosialistliyə intiĢab (keçmiĢ) etmiĢ və «PolĢa Sosialist
Partiyası»nın proqramına PolĢa istiqlalının geri alınmasını maddə olaraq
qoydurmuĢdur. PolĢa köylüsü ilə polĢa fəhləsinin həyati ehtiyaclarına cavab
verdiyi kimi, bu partiya təbii olaraq polyak kütləsini qazanmaqda onunla rəqabət
edən internasional Rusiya sosialist partiyalarına qələbə çalmıĢdır.
Ġçindən sosialist və internasionalist olmayıb, daim koyu (qatı) milliyyətçi və
polyak patriotu olduğu tərcümeyi-halından bütün təfərrüatı ilə sabit olan
Pilsudskinin sosial məsələlərə, sosialist partiyasına Ģef olacaq qədər əhəmiyyət
veriliĢindəki hikmət, Ģübhəsiz milliyyət davası ilə sosial məsələlərin əsrimizdəki
sıx bağlılığı ilə izah edilir.
Ġndi də özümüzə, öz təcrübələrimizə və keçirdiyimiz siyasi həyat
vaqeələrinə baxaq:
«Yeni proqram əsasları»nı radikal bulan bəzi mühacir demaqoqlar
«Müsavat» Firqəsinin Rusiya Məclisi-Müəssisan seçkilərində və 1917-ci ildə
Bakıda yerli sovet seçkiləri əsnasındakı kəskin müvəffəqiyyətinin sirrini qaliba
(görünür) unudurlar. Unudurlar ki, o zamankı «Müsavat» proqramı da, indiki
əsaslar kimi, milli davanı ön səfdə tutmaqla bərabər, sosial davanı dəxi ihmal
Dostları ilə paylaş: |