21
Sovet dönəmində Gəncə qəzası və adı 1929-cu il aprelin 8-
dək saxlanmıĢdı.1929-cu ildən qəza adı ləğv olumuĢ və rayon ad-
lanmıĢdı. 1935-ci ildən Gəncə Kirovabad adlanmağa baĢlamıĢdı.
Bu, vaxtı ilə AK(b)P MK-nın 1-ci katibi (24 iyul 1921 – 20 yanvar
1925) olmuĢ, Azərbaycana rəhbərlik etmiĢ, Ġ.V.Stalinin (1879-
1953) Ġosif Vissorianoviç CuqaĢvili. Ləqəbi Stalin.Stalin “stal”-“po-
lad kimi möhkəm”, ”köhnə bakılı”, ”Koba”; 21 dekabr 1879, Gür-
cüstan, Tiflis quberniyası, Qori Ģəhəri - 5 mart 1953, Moskva. Cari
dövrü mətbuatda belə fərziyə öz əksini tapmıĢdır ki, Ġ. Stalinin əsl
atası məĢhur rus səyyahı, çar Ġkinci Aleksandrın nəvəsi hesab edi-
lən, general Nikolay Mixayloviç Prjevalskidir (12 aprel 1839, Smo-
lensk vilayətinin Komborqvo kəndi) Ġ. Stalinin atası adlanan Ġosif
Tiflis Quberniyasının Qori Ģəhərində çəkməçi idi. Gəncliyindən əy-
yaĢlıq edirmiĢ. Tez də dünyasını dəyiĢmiĢdi... Anası Yekaterina Ge-
ladze isə ağıllı və iĢgüzar bir qadın olmuĢdur. N. Prjevalski 1878-ci
ildə Qafqaza səyahəti zamanı Qoridə yaĢayan dostu, knyaz Mami-
noĢvilinin qonağı olarkən orada təsərrüfat iĢlərinə kömək edən
Yekaterina ilə tanıĢ olmuĢdu. Bu 22 yaĢlı qız gürcü knyazının uzaq
qohumu idi və ona təssərüfat iĢlərində qulluq göstəririrdi. Nikolayla
Yekaterina ilk baxıĢdan bir-birilərini bəyənmiĢdilər... Onların bir
neçə görüĢlərindən sonra Yekaterina hamilə qalmıĢdı. Və 9 aydan
sonra Ġosif döğulmuĢdu... Nikolay Prjevalski Qoridən getsədə, tez-
tez Yekaterinaya pul göndərirmiĢ. Bunu 1880-1881-ci illərdə onun
poçtla Yekaterina Georgiyevnaya göndərdiyi pul baratlarının çekləri
də sübut edirdi... Beləliklə,1879-cu ilin dekabrında dünyaya göz aç-
mıĢ, ”Stalin” ləqəbiylə gələcəkdə dünyanın ən nəhəng dövlətlərin-
dən birinə - SSRĠ-yə uzun illər baĢçılıq etmiĢ və tarixə “xalqlar
atası” adı ilə düĢmüĢ Ġosif CuqaĢvilinin rus çarı Üçüncü Aleksan-
drın Smolenskdə yaĢayan kəbinsiz arvadı Yelena Alekseyevna Ka-
retnikovadan doğulmuĢ N. Prjevalskinin oğlu olduğu fərziyə edilir.
Ġ. Stalinin isə bir nəvə kimi çar Rusiyasının monarxiya taxt-tacına
varislik iddasının da mövcudluğu aĢkara çıxır...) ən yaxın, sevimli
silahdaĢlarından biri olan Sergey Mironoviç Kirovun (Kostrikovun)
(23 mart 1886, Moskvaətrafı Urjum Ģəhəri-1 dekabr 1934,
Leninqrad) adı ilə bağlıydı. S.M. Kirov 1 dekabr 1934-cü ildə
Leninqrad (indiki Sankt-Peterburq) Vilayət Partiya Komitəsinin 1-ci
22
katibi vəsifəsində iĢlərkən ÜĠK (b) P Tarix Ġnstitutunun Tarix-Parti-
ya Komissiyasının təlimatçısı Leonid Nikolayev tərəfindən onun
kabinetinin yanında arxadan boynuna vurduğu güllə nəticəsində
öldürülmüĢdü. Ġ. Stalinin göstəriĢilə onun Ģərəfinə Gəncənin adı Ki-
rovabad adlandırılmıĢdı.Yalnız 35 ildən sonra, 1989-cu ildə “Kiro-
vabad” adı ləğv edilmiĢ və Gəncənin tarixi adı bərpa olunmuĢ-
dur...
Azərbaycan Cümhuriyyəti dövründə F. Xoyski hökumətinin
30 avqust 1918-ci il tarixli qərarı ilə daha bir tarixi həqiqət öz yerini
tapmıĢ, ”Karyagin qəzası” ləğv edilmiĢ və Cəbrayıl qəzasının həqiqi
adı özünə qaytarılmıĢdı... Cəbrayıl adlı tarixi Ģəxsin orta əsrlərdə
yaĢaması bəlliydi... Cəbrayıllı tayfası haqqında məlumatlara isə ge-
neral-mayor A. Bakıxanovun (1794-1846) və Mirzə Həsən əfəndi-
nin əsərlərində rast gəlinir...
Qeyd:
Abbasqulu Bakıxanov (ədəbi ləqəbi Qüdsi (“müqəd-
dəs”) Bakı xanlarının nəslindən, Bakı xanı İkinci Mirzə Məhəmməd
xanın böyük oğlu idi. Anası Safiya xanım gürcü qızıydı... A. Bakı-
xanov 3 iyun 1794-cü ildə Bakıdan 16 km, şimalda yerləşən Əmir-
hacıyan kəndində anadan olmuşdu. Tiflisdə rus ordusunda dilmanc-
tərcüman olmuş, Rusiyanın İranla və Türkiyə ilə sülh danışıqla-
rında yaxından iştirak etmiş, bir sıra Rusiya, İran və Türkiyə orden
və medallarıyla təltif olunmuşdu. A . Bakıxanov 1832-ci il martın 9-
da podpolkovnik, 10 ildən sonra 1842-ci ildə polkovnik almış, bun-
dan sonra isə general-mayor rütbəsinə yüksəlmişdi. İmperator Bi-
rinci Nikolay (1825-1855) A. Bakıxanovu şəxsən tanıyırdı. A. Bakı-
xanov 1846-cı il dekabrın ortalarında Məkkədən (Səudiyyə Ərəbis-
tanı) qayıdarkən “Vadiyi-Fatimə” adlanan yerdə 52 yaşında ikən
vəfat etmişdi... A. Bakıxanovun general-mayor olması haqqında
onun həmmüasiri general-mayor Ağalar xana yazdığı 2 məktub da
bunu sübut edir. Həmin məktubların sonunda o imzasından əvvəl
“general Bakıxanov” sözlərini yazmışdır.Bu məktubları dilçi tədqi-
qatçı, professor Musa Adilov vaxtıilə Salman Mümtaz adına Əlyaz-
malar İnsitutunda saxlanılan Əlabbas Müznibin (1883-1938) arxi-
vindən üzə çıxararaq qəzetdə dərc etdirmişdir... (Əlabbas
Mütəllibzadə Müznib... Görkəmli ədəbiyyatşünas-filoloq tədqiqatçı,
yazıçı-jurnalist, istiqlal şairi... 1883-cü ildə Bakıda anadan doğul-
23
muşdu... Otuzuncu illərdə repressiyaya məruz qalaraq, 1938-ci ildə
Vladiqafqazda 55 yaşında ikən güllələnmişdir. Əsgərzadə Salman
Məşədi Məhəmmədəmin oğlu (“Mümtaz”). (1884, Şəki - 1941,
Şəki). Görkəmli, yorulmaz filoloq-tədqiqatçı. Azərbaycan SSR EA
Ədəbiyyat və Dilçilik İnstitunun elmi işçisi olmuşdur).
AğdaĢ qəzasına Ģəhər statusunun verilməsi (30 avqust 1918-
ci il), Bakının erməni-daĢnak qüvvələrindən azad edilməsi (15
sentyabr 1918-ci il), Azərbaycan Məclisi Məbusanının (Parlamen-
tinin) açılması (7 dekabr 1918-ci il) və “plüralizm”in (“coxparti-
yalılığın”) bərqərar olduğu parlament sisteminin yaradılması, Azər-
baycan Cümhuriyyətinin pul və poçt markalarının buraxılması, ana
dilində məktəb və seminariyaların təsis olunması Azərbaycanın
beynəlxalq aləmdə tanınması və xarici əlaqələrin aparılmasında və
digər mütərəqqi iĢlərdə F. Xoyski əvəzsiz xidmətlər göstərmiĢdi.
Dahi Üzeyir bəy Hacıbəyli (18 sentyabr 1885, ġuĢa qəzasının
Ağcabədi kəndi - 23 noyabr 1948, Bakı) F. Xoyskinin və onun
baĢçılıq etdiyi hökumətin xüsusilə 1918-ci ildəki ilkin mürəkkəb və
çətin dövrdəki fəaliyyətinə yüksək qiymət vermiĢdi... Böyük Mə-
həmməd Əmin Rəsulzadə (31 yanvar 1884, Bakı, Novxanı kəndi - 6
mart 1955, Ankara) F. Xoyski hökumətini müdafiə edərək bil-
dirmiĢdi ki, hökumət “bu az müddətdə, nə mümkünsə etmiĢdir”.
...Gəncəyə köçəndən sonra F. Xoyski yaranmıĢ yeni əlveriĢ-
li Ģəraitdə əməli olaraq, 2 iyul 1918-ci ildə Azərbaycan Xalq Cüm-
huriyyətinin ilk müstəqil milli polisini təsis etmiĢdi. Bu zaman
sosial baza da vardı. Belə ki, vaxtı ilə Bakıda və Azərbaycanın digər
yerlərində xidmət edən sabiq polis və burjua milisi əməkdaĢları
Gəncəyə toplaĢmıĢdılar. F.Xoyski hökuməti həmin qüvvələrdən
istifadə etməklə ilk milli-müstəqil polis orqanlarının yaradılması za-
manı həm də qeyri millətlərin sədaqətli olan nümayəndələrindən
istifadə etmiĢdi. Bununla əlaqədar Fətəli xanın baĢçılıq etdiyi Azər-
baycan hökuməti “Hökumət müəssisələri və idarələrinin öz vəzifə-
lərini tərk etmiĢ qulluqçuları haqqında” 178 nömrəli qərar vermiĢdi.
Qərara uyğun olaraq məhz Fətəli xan Xoyskinin və daxili iĢlər
naziri Behbud xan CavanĢirin (1877-1921) rəhbərliyi altında 1918-
ci il iyulun 2-dən etibarən Gəncə quberniyasına daxil olan, əhalisi 1
milyon 64 min 647 nəfər təĢkil edən, 9 qəzada (Gəncə, Zəngəzur,