M ey m u n ların p ad şah ı b u sö z lə ri e şitd ik d ə b ir az tə s ə lli tapıb
so ru şd u : - B u işə ç a rə n ə d ir? M e y m u n x ə lv ə t tə lə b etdi. S o n ra dedi,
şah ım ! M ə n im ə h li- ə y a lım , q o h u m -q a rd a ş ım , d o st-a şn a m a y ılar
tə rə fın d ə n ö ld ü rü lm ü ş v ə ə s ir alın m ışlar. A y ıla r b iz im ar v ə nam u s
şü şə lə rim iz i zülm daşı ilə v u ru b p a rç a -p a rç a etm işlər. M ə n im üçün
b e lə y a şa m aq d an sa ö lü m y ax şıd ır.
B e y t: Rüsvay olub yaşayan qorxaq, ya həris olar,
Lakin belə yaşamaq, ölüm dən də pis olar!
M ə n ki, tez-g ec ö ləcəy əm , qoy beş gün tez ölüm . B u cam m ı sənin
y o lu n d a fə d a e d ə rə m , k o h n ə d o stla n m ın v ə sə n in in tiq am ın ı o
zalım lardan alaram . Padşah dedi, ay M eym un! İntiqam alm aq şirin
şərbətdir, ətirli güldür, lakin sənin ölüm ünə razı olm aq çox m üşküldür,
sən ö lə n d ə n sonra a lə m y a ab ad olsun, y a xarab, m ən h əlak olandan sonra
b ə n i-a d ə m ya şad olsun, y a qəm gin, m ənim halım a n ə faydası var?!
M e y m u n dedi: - E y p ad şah ! İstə y irə m ki, sə n in d ö v lətin ə b ə d i,
d o st-a şn a la rın ın q ə lb i sakit, ö lə n lə rin ru h u şad, q alan ların g ü z ə ra n ı
yaxşı olsun. M ə n d ə b u d ü n y a d a b ir y ax şı ad q o y u m gedim .
P a d şa h g ə rə k m ə n im ü ç ü n q ə m ç ə k m ə y ə , yaxşı dostlarm ı b a şın a
to p lay ıb ö lk ən in ab ad laşm ası ü çü n çalışa. H ə rd ə n m ə n im də fə d a k a r-
lığım ı x atırlayıb b ir rə h m ə t o x u salar, bu m ə n im b əsim d ir. Şah dedi: -
Ey M eym un! D e g ö rü m sən n ə etm ə k fık rin d əsən ?
M e y m u n dedi: - B ir fık ir e y lə m işə m , ə g ə r d ö v lə tin y a r o lsa bu
tə d b ir ilə o q ə d d a r d ü şm ə n i m ə h v e d ə rə m . İndi buyurun c ə lla d la r
m ə n im ə l-a y a ğ ım ı sındırıb m e şə n in bir tə rə fın ə atsınlar. Sonra ö zü n ü z
d ə q o şu n u n u z u götü rü b fılan y e rə köçün. İk i-ü ç g ü n d ə n sonra g ə lib , öz
m ə m lə k ə tin iz i d ü şm ə n d ə n x ali g ö rərsin iz.
Ş ah M eym un d ey ə n kim i d ə etdi. Ə m r verdi onun bum unu, q u la -
ğını k ə sd ilə r, vurub d işlərin i sın d ırd ılar, q o l-q a b ırğ a sım əzd ilər. sü rü -
yüb d ü şm ə n o rd u su n a y ax ın b ir y e rə saldılar. Ö zləri isə köçüb m ö h -
k əm b ir qalad a g iz lə n d ilə r.
Y azıq M eym un o y aralard an e lə sızıld ay ırd ı ki, d a ğ -d a ş d ilə g ə lir-
di. B isü tu n onun n aləsin i e ş itsə y d i, F ərh ad kim i fəry ad qoparardı. A y ı-
ların ə m iri s ə h ə r o ld u q d a ə tra fı se y rə çıxdı, iniltini eşid ib o tə rə fə g e t-
di. M ey m u n u o h a ld a görüb rə h m i g əld i v ə sə b ə b in i soruşdu. M eym un
ayının rəftarın d an d ərh al o n u n ə m ir o ld u ğ u n u başa düşdü. B ir az da
özünü y azıq g ö stə rm ə y ə ç a lışa ra q y av aş b ir sə slə dedi: - Ey Ə m ir!
Mən fəqirin əhvalını x ə b o r alsan, m ey m u n lar şahının voziriyom .
Onunla şikara g etm işd im v ə siz g ecə basqını e d ərk ən m ən orada yox
idim. S əhər olcaq sizd ən canını qurtarıb q a ç a n la r ohvalatı m ey m u n la-
rın şahına danışdı. B izim şahın m ə n ə böyük etim adı v ar idi. M ən d ən
soruşdu ki, sən bu b a b d a no d ey irsən ? M ən d ə x eyirxahlıq ü zündən
dedim: “ Düzü budur k i, itaot k əm əı ini b elin ə b ağ lay ıb ay ılarm əm irino
xidm ət edəsən, onun f ə lə y ə ucalan sarayına g ed ib üzüqoylu yıxılasan
və bağışlanm am xahiş e d ə s ə n ” .
Şah m ənim sö zü m d ən q ə z ə b lə n ib sizləri sö y m ə y ə v ə nalayiq şe y -
lər dem oyə başladı. M ə n d ə ə rz e ləd im ki y ü k sək v ə z ifə li böyük
adam lara söyüş sö y m ək yaraşm az. N ə q ə d ə r s ə y etdim , fayda verm odi.
A xırda qəzəbi coşdu, ə m r etdi, m əni döyüb bu g ü n ə saldılar. Sonra
bağırıb dedi: - Ey b ə d b ə x t, diişm on lə şk ə rin ə havadarlıq edirsən?!
Ü ziinü öz adam larına çev irib buyurdu: - A p arın bu n u bu y ax m lıq d a bir
y erə buraxm , qoy h av ad arı buna əla c eləsin. M ə n ə bu zü lm ü etdilor,
bu guşodo qoyub g etd ilər.
B elə bir yalan uy d u rd u q d an sonra h ö nkürtü çəkib ağladı. A yının
ü rəyi bir az d a riq q əto g əld i, ürəyi y u m şald ı, g ö zləri y aşardı. Sonra
sə sin ə q ətilik v erib soruşdu: - M ey m u n lar h a ra getdilor?!
C avab verdi ki, “ M ə rd lə rin sınaq m e y d a m ” adlanan bir sohra var,
o ra gedib bir qalaya p ə n a h aparıblar. M ə q sə d lə ri qoşun toplayıb sizo
hücum etm okdir. A yıların əm iri soruşdu: - İndi çaro n o d iı? D o ğ ru -
dandam ı o n lar x am lad ıb bizo z ə rə r vura b ilo rlo r?
M eym un dedi:
B u n a şübho ola bilm əz. N ə q ə d o r gcc deyil, təd b ir
görm ok lazım dır. A nd içirom tacınıza, ə g o r ay ağ ım olsaydı başım ı sizo
qurban verordim , q ü d rətim olsa idi, başım ü stə gedib, sizi o nankorların
üsto aparardım ki, ta r-m a r edib, m onim do intiqam ım ı onlardan alasız.
A yıların om iri dedi:
O nların yerini bilirsonm i, gctm oyo q ad ir olsan,
onları bizo göstoro b ilorsonm i? Belo b irş e y i ed o bilson, m on onlara bir
divan tutaram ki, q iy am o tə q əd ər ləzzəti ağızlarından g etm əz. Hom
k inim soyuyar, hom do sonin intiqam ın alınm ış olaram M on do arzum a
yetişorom , sondo m o q so d in ə çatarsan. M eym un dedi:
Boli, lakin mon
b u halda n ecə h ə rə k ə t e d irə m , bu o l-a y a q la neco yol gedo bilorom ?
Ə m ir dedi: - O nun əlacı asandır.
Sonra v o z ir-v ü z ə ra n ın , ə m ir-ü m ə ra n ın to p lan m asın ı o m r etdi,
ə h v alatı onlara danışdı v ə dedi: - G eco d ü şm o n ə basqın ctm əliy ik , elə
etm o liy ik ki, o çölün k o l-k o s u m eym un qam ilə lalozara çevrilsin.
Dostları ilə paylaş: |