yazan bütün müəlliflər, demək olar ki, birmənalı şəkildə göstərirlər ki,
beynəlxalq hüququn sistemi obyektiv əsasa malikdir.*
Beynəlxalq hüquq elminin sisteminə gəldikdə, qeyd etməliyik ki,
0
,
obyektiv xarakter daşımır. Belə ki, beynəlxalq hüquq elminin sistemi
beynəlxalq hüquq üzrə mütəxəssis alimlərin, ümumiyyətlə, beynəlxalq
hüquq barədə yazan müəlliflərin elmi fikirlərinin nəticəsidir. Deməli, o,
obyektiv mənada beynəlxalq hüququn sistemindən fərqli olaraq,
subyektiv xarakter daşıyır. Başqa sözlə, beynəlxalq hüquq elmi
müəlliflərin (alimlərin) subyektiv mülahizələri əsasında obyektiv
mənada beynəlxalq hüququn şərh olunması və izah edilməsidir. Buna
görə də, ayrı-ayrı müəlliflər (alimlər) beynəlxalq hüquq elminin
bir-birindən fərqli, müxtəlif sistemlərini təklif edə bilərlər. Lakin, buna
baxmayaraq, necə olsa da, beynəlxalq hüquq elminin sistemi obyektiv
mənada beynəlxalq hüququn sisteminə əsaslanır və onunla müəyyən
olunur.^ Amma «beynəlxalq hüquq elminin sistemi» və «obyektiv
mənada beynəlxalq hüququn sistemi» kimi iki anlayışı eyniləşdirmək
olmaz.
Dördüncü, onlar bir-birindən tərkibinə görə fərqlənirlər. Belə ki,
qeyd etdiyimiz kimi, obyektiv mənada beynəlxalq hüquq beynəlxalq
hüquq normalanndan ibarətdir. Beynəlxalq hüquq elminin tərkibcə nədən
ibarət olmasına gəldikdə isə, qeyd etməliyik ki, o, elmi-nəzəri fikirlərin
məcmusudur. Bir az öncə qeyd etdik ki, beynəlxalq hüquq elmi
beynəlxalq-hüquqi tənzimetmənin qanu- nauyğunluqlanm öyrənir. Bu
öyrənmə nəticəsində obyektiv mənada beynəlxalq hüquq haqqında
nəzəriyyə - beynəlxalq hüquq nəzəriyyəsi formalaşır.^ Beynəlxalq hüquq
nəzəriyyəsi isə bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqədə olan anlayışların, elmi
mühakimə, mülahizə, nəticə, baxış, şərh, postulat, hipoteza, tezis,
müddəa, aksiom, fərziyyə və konsepsiyaların sistemidir.
1
Məsələn, bax: Международное право. Учебник / Отв.ред. Ю.М.Колосов,
Э.С.Кривчикова. М., 2000, с. 15.
2
Международное право. Учебник / Отв. ред. А.А.Ковалев, С.В.Черни- ченко.
М., 2008, с.31.
3
Məsələn, bax: Тункин Г.И. Теория международного права. М., 1970; Чер-
ниченко С.В. Теория международного права. В 2-х томах. М., 1999.
85
Beşinci, onlar bir-birindən bütün dövlətlər üçün ümumi və vahid
olmaq baxımından fərqlənir. Belə ki, bütün dövlətlər üçün ümumi və
vahid olan beynəlxalq hüquq elmi yoxdur. Hər bir dövlətdə aynca
beynəlxalq hüquq elmi mövcuddur. Məsələn, Rusiyamn beynəlxalq
hüquq elmi, Almaniyanın beynəlxalq hüquq elmi, Fransanın beynəlxalq
hüquq elmi, Azərbaycanın beynəlxalq hüquq elmi və s. Bu gün dünyada
təxminən 220-yə yaxm dövlət və dövlətəoxşar qurumlar vardır və onların
hər birində beynəlxalq hüquq elmi formalaşmışdır.
Obyektiv mənada beynəlxalq hüquqa gəldikdə isə, qeyd etməliyik
ki, o, bütün dövlətlər üçün ümumi və vahiddir. Buna görə də, əgər
ABŞ-m, Almaniyanın, Azərbaycanın, Fransanın, İtaliyanın, Rusiya
Federasiyasının və s. ölkənin öz beynəlxalq hüququna malik olması
barədə fikir söyləmiş olsaq, belə fikir səhv və yanlış olardı. Ona görə ki,
dünyada mövcud olan bütün dövlətlər üçün yalnız bir universal
dövlətlərarası hüquq sistemi vardır ki, o, obyektiv mənada beynəlxalq
hüquq və ya sadəcə olaraq, beynəlxalq hüquq adlanır.
Beynəlxalq hüquq elminin, ilk növbədə, böyük nəzəri əhəmiyyəti
vardır; çünki beynəlxalq hüquq, hər şeydən əv\'əl, nəzəri elmdir. Belə ki,
0
, beynəlxalq-hüquqi tənzimetmə mexanizminin qanıma- uyğunluqlarını
izah edir, obyektiv mənada beynəlxalq hüququn bütün anlayışlannın
şərhini verir və onlann mahiyyətinə aydınlıq gətirir. Elə məsələlər vardır
ki, obyektiv mənada beynəlxalq hüquq onlara leqal (normativ) anlayış
vermir (məsələn, beynəlxalq hüquq subyektliyinə, beynəlxalq hüququn
mənbələrinə, beynəlxalq hüquq məsuliyyətinə, beynəlxalq hüququn əsas
prinsiplərinə, beynəlxalq hüququn sahələrinə və digər məsələlərə). Belə
halda beynəlxalq hüquq elminin köməyindən istifadə olunur. Həmin
məsələlərin hüquqi tərifini məhz beynəlxalq hüquq elmi verir. İn-
qilabaqədərki Rusiya alimi, Sankt-Peterburq Universitetinin professoru
F.F.Martensin haqlı mövqeyinə görə, beynəlxalq hüquq elmi həmişə
beynəlxalq adətlərin əsl və həqiqi mənasım müəyyənləşdirməyin
(aydınlaşdırmağın) vacib vasitəsi olmuşdur; buna
86
görə də,
0
, mübahisəsiz olaraq, beynəlxalq hüququn mənbələri sırasına
aiddir.'
Beynəlxalq hüquq elmi həm də, eyni zamanda, praktiki əhəmiyyətə
malikdir. Belə ki, o, nəzəri elm olmaqdan savayı, həm də tətbiqi elm kimi
tanmır. Nəzərə almalıyıq ki, beynəlxalq hüquq elmi beynəlxalq hüquq
normalannın praktikada necə tətbiq olunmasını da öyrənir və
ümumiləşdirmələr apanr.^
Hüquqtətbiqetmə orqanlan öz fəaliyyətlərində müəyyən hallarda
beynəlxalq hüquq elminin köməyinə bel bağlayır. BMT-nin Beynəlxalq
Məhkəməsi qərar çıxaran və müvafiq məsələ barədə rəy tərtib edən
zaman, bəzən, beynəlxalq hüquq elmindən istifadə edir. Qeyd etməliyik
ki, beynəlxalq məhkəmə və tribunallann qərarlannda, habelə BMT-nin
Beynəlxalq Hüquq Komissiyasının sənədlərində tanınmış alimlərin elmi
əsərlərinə istinad etmək praktikası geniş yayılmışdır. Təsadüfi deyil ki,
Beynəlxalq Məhkəmə Statutunun 38-ci maddəsi beynəlxalq hüquq
elmini beynəlxalq hüququn mənbə növlərindən biri kimi nəzərdə tutur.
Belə ki, həmin maddəyə görə, Beynəlxalq Məhkəmə mübahisələrə
baxarkən beynəlxalq hüquq doktrinasını (elmini) tətbiq edə bilər.
Güman edirik ki, beynəlxalq hüquq doktrinası (elmi), xüsusən də
beynəlxalq hüquq sahəsində tanmımş alimlərin elmi əsərləri bundan
sonra da məhkəmələr tərəfindən beynəlxalq hüquq sahəsində qərarlar
qəbul edilərkən müəyyən rol oynamaqda davam edəcəkdir. Məhkəmə
qərarlarında doktrinadan istifadə olunması bu və ya digər hüququn
mövcudluğunu sübut etmək məqsədinə xidmət edir.^
1
Мартенс Ф.Ф. Современное международное право цивилизованных
народов. Том 1. М., 1996, с. 151 (bu əsərin 1-ci cildi ilk dəfə 1882-ci ildə
Sankt-Peterburqda nəşr olunmuşdur).
2
Шумилов B.M. Международное право. Учебник. M., 2008, с. 163.
3
Оппенгейм Л. Международное право. Том 1. Полутом 1. Пер. с анг. М.,
1948.
С.52.
87
Dostları ilə paylaş: |