Beynəlxalq iqtisadiyyatın hüquqi tənzimlənməsi
Dövlətlər arasında iqtisadi əlaqələrin, ilk növbədə də ticarət əlaqələrinin beynəlxalq-
hüquqi tənzimlənməsi qədim zamanlarda meydana gəlmişdir. Ticarət münasibətləri
qədimdən beynəlxalq müqavilələrin əsas predmetlərindən biri kimi çıxış etmiş, azad
ticarət münasibətləri mənəvi və hüquqi prinsip kimi tanınmışdır.
XVII əsrdə ilk xüsusi beynəlxalq ticarət müqavilələri meydana gəlmişdir. XX əsrə qədər
dövlətlərin qarşılıqlı iqtisadi münasibətlərinin tənzimlənməsinə dair bir sıra xüsusi
prinsiplər, institutlar və beynəlxalq-hüquqi doktrinalar təşəkkül tapmışdır.
“Bərabər imkanlar”, “açıq qapılar”, “konsul yurisdiksiyası”, “qazanılmış hüquqlar”,
“millət üçün ən əlverişli”, “milli-rejim”, “qeyri-ayrıseçkilik” və s. bu kimi prinsip və
nəzəriyyələrdə azad ticarətin mənafeləri ilə xarici bazarların inhisara alınması arasındakı
ziddiyyətlər əks edilmişdir.
XIX-XX əsrlərdə beynəlxalq iqtisadi və elmi-texniki əməkdaşlığın yeni formalarının
meydana gəlməsi yeni müqavilə növlərinin (mal dövriyyəsi və ödəmələr haqqında,
nəqliyyat, rabitə, sənaye mülkiyyəti və s. üzrə sazişlər) yaranmasına, habelə çoxsaylı
beynəlxalq iqtisadi və maliyyə təşkilatların yaranmasına təkan vermişdir.
İkinci dünya müharibəsindən sonra bu sahədə inkişaf daha da sürətlənmişdir. Beynəlxalq
iqtisadi əməkdaşlığın və onun hüquqi tənzimlənməsinin beynəlxalq həyatda müstəsna
rolu vardır. Təkcə onu göstərmək kifayətdir ki, bağlanan bütün beynəlxalq müqavilələrin
və fəaliyyət göstərən beynəlxalq təşkilatların böyük əksəriyyəti dövlətlərin qarşılıqlı
münasibətlərinə aiddir.
XXI əsrdə beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin makrosəviyyədə tənzimlənməsi, yəni
çoxtərəfli mexanizmlər və ya razılaşdırılmış hərəkətlər vasitəsilə bütövlükdə sistemin və
ya onun az və ya çox iri altsistemlərinin idarəedilməsi daha böyük əhəmiyyət kəsb etməyə
başlamışdır. Makrosəviyyədə problemlərin obyektiv həlli ya çoxtərəfli (universal) , ya da
üstmilli tənzimlənmə mexanizmlərinin olmasını tələb edir.
Beynəlxalq iqtisadi münasibətlər iki hüquqi sistemin tənzimlənmə obyekti kimi çıxış edir.
Bunlardan biri dövlətlərin daxili hüququ, digəri isə beynəlxalq iqtisadi hüquqdur. Daxili
hüquqda beynəlxalq iqtisadi münasibətlər fərdi hüquqi və publikhüquqi sahələrin
(məsələn, mülki hüquq, inzibati hüquq) vasitəsilə tənzimlənir.
Beynəlxalq iqtisadi hüquq isə publik şəxslər (dövlətlər, dövlətlərarası təşkilatlar) arasında
qarşılıqlı münasibətləri tənzimləyir. Daxili hüquq və beynəlxalq iqtisadi hüquq bir-birləri
ilə aktiv şəkildə qarşılıqlı fəaliyyətdə olurlar. Bu qarşlıqlı fəaliyyətdən mərhələ-mərhələ
onların keyfiyyətcə yeni vahidi formalaşır. Bu vahidi isə qlobal hüquqi sistem adlandırmaq
olar.
Yuxarıda deyilənlərdən beynəlxalq iqtisadi hüququ ən qısa şəkildə belə müəyyən etmək
olar: beynəlxalq iqtisadi hüquq beynəlxalq iqtisadi münasibətləri tənzimləyən beynəlxalq
hüquqi normalar sistemidir. Başqa sözlə, beynəlxalq iqtisadi hüquq beynəlxalq hüquq
subyektləri arasında münasibətləri tənzimləyən normalar sistemidir.
Bu normalar həmin subyektlərin beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin müxtəlif sahələrindəki
(ticarət, maliyyə, investisiya və s.) fəaliyyətlərinə tətbiq edilir.
Beləliklə, beynəlxalq iqtisadi hüququ beynəlxalq ümumi hüququn dövlətlər və beynəlxalq
hüququn digər subyektləri arasında beynəlxalq münasibətləri tənzimləyən prinsip və
normaların məcmusundan ibarət olan sahəsi kimi müəyyən etmək olar.
Beynəlxalq iqtisadi hüququn tənzimləmə predmeti kimi əsasən iki hüquqi münasibətlər
qrupu çıxış edir:
resursların ikitərəfli və ya çoxtərəfli qaydada (o cümlədən makrosəviyyədə)
transsərhəd hərəkəti ilə əlaqədar publik şəxslər arasında münasibətlər;
fərdi şəxslərin beynəlxalq iqtisadi münasibətlərdə qarşlıqlı fəaliyyətdə
olduqları, əmtəələrin/xidmətlərin, pul vəsaitlərinin, investisiyaların, işçi
qüvvəsinin və s.-nin hərəkətdə olduğu daxili hüquqi rejimlərlə əlaqədar olaraq
publik şəxslər arasında münasibətlər.
Beləliklə, beynəlxalq iqtisadi hüququn predmeti dövlətlər arasında, habelə beynəlxalq
publik hüququn digər subyektləri arasıda çoxtərəfli və ikitərəfli beynəlxalq iqtisadi
münasibətlərdir. İqtisadi münasibətlərə ticarət əlaqələrini, habelə istehsalat, elmi-texniki,
valyuta-maliyyə, nəqliyyat, rabitə, energetika, intellektual mülkiyyət, turizm və s.
sahələrdə kommersiya münasibətlərini aid etmək olar.
Qərb ölkələrinin müasir hüquq ədəbiyyatında beynəlxalq iqtisadi hüququn bir əsas
konsepsiyaları irəli sürülmüşdür. Bunlarda birinə, klassik konsepsiyaya görə, beynəlxalq
iqtisadi hüquq beynəlxalq publik hüququn sahəsidir və onun predmeti beynəlxalq
hüququn subyektləri arasında iqtisadi münasibətlərdir.
Hazırda Qərb ədəbiyyatında geniş yayılmış konsepsiyaya əsasən, beynəlxalq iqtisadi
hüququn normaları, mənbəyi həm beynəlxalq hüquq, həm də dövlətdaxili hüquqdur,
beynəlxalq iqtisadi hüququn hüquqi qüvvəsi isə bir dövlətin hüdudlarından kənara çıxan
ticarət münasibətlərində iştirak edən bütün hüquq subyektlərini əhatə edir. Bu ikinci
konsepsiya Qərbdə irəli sürülmüş və beynəlxalq hüququn subyektləri kimi dövlətlərlə
transmilli şirkətləri bərabərləşdirmək üçün istifadə edilən transmilli hüquq nəzəriyyələrinə
uyğundur.
İnkişaf edən ölkələrin hüquq ədəbiyyatında həmçinin “inkişaf üzrə beynəlxalq hüquq”
konsepsiyası geniş yayılmışdır. Bu nəzəriyyəyə görə ən yoxsul ölkələr inkişaf etmək üçün
xüsusi hüquqa malik olmalıdır.
Beynəlxalq iqtisadi hüquq ümumi və xüsusi hissələrə bölünür. Ümumi hissəyə
aşağıdakıları əks etdirən beynəlxalq-hüquqi institutlar daxildir:
- beynəlxalq iqtisadi hüququn xüsusi (sahəvi) prinsipləri;
- dövlətlərin, beynəlxalq iqtisadi hüququn digər subyektlərinin hüquqi
vəziyyətləri;
- beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin “operatorları”nın beynəlxalq-hüquqi
statusu;
- dövlət mülkiyyəti rejimi və “bəşəriyyətin ümumi varidatı” rejimi də daxil olmaqla
müxtəlif növ resursların beynəlxalq-hüquqi rejimi;
- “iqtisadi inteqrasiya hüququ”;
- “iqtisadi inkişaf hüququ”;
- beynəlxalq iqtisadi hüquqda dövlətlərin məsuliyyəti qaydaları və sanksiyaların tətbiqi;
- beynəlxalq iqtisadi qaydanın və beynəlxalq iqtisadi təhlükəsizliyin ümumi əsasları;
- beynəlxalq mübahisələrin tənzimlənməsinin prosessual normaları və s. Xüsusi hissəyə
bütün əsas növ resursların (əmtəələr, maliyyə, investisiyalar, işçi qüvvəsi) transsərhəd
hərəkətini tənzimləyən altsahələr/institutlar daxildir:
- beynəlxalq ticarət hüququ, bu hüququn çərçivəsində əmtəələrin hərəkəti, həmçinin
xidmətlərlə, intellektual mülkiyyətin nəticələri ilə ticarət tənzimlənir;
- beynəlxalq maliyyə hüququ, bu hüquq maliyyə axınlarını, hesablaşma, valyuta, kredit
münasibətlərini tənzimləir;
- beynəlxalq investisiya hüququ, bu hüquq çərçivəsində investisiyaların (kapitalın)
hərəkəti tənzimlənir;
- beynəlxalq miqrasiya hüququ, bu hüquq çərçivəsində əmək resurslarının, işçi qüvvəsinin
hərəkəti tənzimlənir;
- beynəlxalq iqtisadi yardım hüququ, bu hüquq əmtəə hesab edilməyən maddi və qeydi-
maddi resursların hərəkətini tənzimləyən normalar məcmusudur.
Beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin hüquqi tənzimlənməsi zamanı müxtəlif metodlardan
istifadə edilir. Dövlətlər normaları formalaşdırarkən qadağa, məcburetmə və yolvermə
kimi metodlardan aktiv surətdə istifadə edirlər. Normativ sərtlik nöqteyinəzərindən
dövlətlər tövsiyyə, dispozitiv və imperativ metodlardan istifadə edilir.
Həmçinin birtərəfli hərəkət, ikitərəfli, çoxtərəfli və üstmilli tənzimləmə metodları
fərqləndirilir. Son zamanlar transmilli hüquq metodu anlayışından da geniş istifadə edilir.
Məqsəd və maraqlar nöqteyi-nəzərindən dövlətlər tənzimlənin ya koordinasiya, ya da
subordinasiya metoduna üstünlük verirlər.
Beynəlxalq hüququn ayrı-ayrı sahələrində və altsahələrində tənzimlənən xüsusi
metodlarından da istifadə edilə bilər. Məsələn, beynəlxalq ticarət hüququnda əmtəələr
üzrə və ya sektorlar üzrə tənzimləmə metodu mövcuddur.
Eyni zamanda, dövlətlər və beynəlxalq təşkilatlar arasında səlahiyyətlərin bölüşdürülməsi
metodu mövcuddur.
Bütövlükdə beynəlxalq münasibətlər sisteminə təsir metodu kimi beynəlxalq təşkilatların
təsis edilməsi metodu çıxış edir. Bura həm qeyri-hökumət təşkilatlarının yaradılması, həm
də inteqrasiya birliklərinin yaradılması da aiddir.
Beynəlxalq təşkilatlar daxilində dövlətlər qərarların qəbul edilməsi üçün konsensus,
əksəriyyət və s. metodlardan istifadə edirlər.
Beynəlxalq hüquqa və daxili hüquqa təsir aşağıdakı metodlarla həyata keçirilir:
beynəlxalq-hüquqi normaların unifikasiyası, daxili hüquq normalarının unifikasiyası,
daxili hüquq rejimlərinin konvergensiyası, beynəlxalq hüququn daxili hüquqa daxil olması
və s.
Yuxarıda deyilənlərdən aşağıdakı iki nəticəni çıxarmaq olar:
- beynəlxalq iqtisadi hüququn hər bir altsahəsinin və ayrı-ayrı institutlarının öz metodu və
ya metodlar çələngi mövcuddur; bu metodlar tənzimlənən münasibətlərin
xüsusiyyətlərinin nəzərə alır;
- hüquqi tənzimlənmənin bu və ya digər metodlarının düzgün seçimi tənzimləmə
obyektinə təsirin lazımi səmərəlilik dərəcəsini təmin edir.
Düzgün metodu seçməklə lazımi nəticə ən qısa yol vasitəsilə əldə edilir.
Beynəlxalq iqtisadi hüququn beynəlxalq publik hüququn bir sahəsi olması anlayışından
çıxış etsək, belə məntiqi nəticəyə gəlmək olar ki, beynəlxalq hüququn subyektləri həm də
beynəlxalq iqtisadi hüququn subyektləridir. Beynəlxalq hüquqda subyektlər kimi adətən
dövlətlər və beynəlxalq təşkilatlar qəbul edilir. Onlar adətən şərti olaraq publik şəxslər
termini ilə ümumiləşdirirlər. yalnız onlar beynəlxalq hüquq subyektliyi keyfiyyətinə
malikdirlər.
Beynəlxalq iqtisadi hüququn subyektləri beynəlxalq ictimaiyyət anlayışını formalaşdırırlar.
Beynəlxalq ictimaiyyət öz növbəsində bir tərkib hissəsi kimi beynəlxalq iqtisadi sistemə
daxildir.
Beynəlxalq iqtisadi hüququn subyektlərinin statusunun əsas xüsusiyyəti ondan ibarətdir
ki, onlar təkcə norma və öhdəliklərin daşıyıcıları deyillər. onlar həm də beynəlxalq hüquqi
normaların yaradıcılarıdırlar.
Dostları ilə paylaş: |