Hazırlayan: İhramcızâde İsmail Hakkı
Yüklə 2,82 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İSTİDAD VE HAKİKATPERESTLİK
10 Ali Şeriati böyle olmalıydı ki?] Ama Fâtıma kişiliğinin insanlık hayatı için örnek olası noktaları gereğince araştırılmamıştır. Çoğu rivayetler bu hanımın Kıyamet günü müminlere yardımcı olacak şefaatinden bahsediyor: "Arştan nida olunur ki:" Gözlerinizi yumun! Hz Fâtıma aleyhisselâm kendi sarayına gidiyor ". İki yeşil örtüye bürünmüş bayan 70 bin huri eşlik eder. Allah Teala buyuruyor: "Senin musibetine göre sen, senin evlatların, şian ve seni sevmeyeni sevmeyen şian, cennete girecek; onları bendelerimi sorguya çekmeyeceğim". Böylece, Allah Teala sadece bu insanlar cennete girdikten sonra kullarını sorguya çeker ("Hakk’ul-yakin"). Evet, bu büyük şahsiyet hakkında bundan fazla görünen dikkat bulunuyor. Oysa, bir kadını marifet örneği seçmiş milletler için bu çok azdır! İSTİDAD VE HAKİKATPERESTLİK Zannediyorum, bizim millet için en büyük iftihar onun Hakikatperestliyi [hakikat-düşkünü/tapan], istidadı, basiretliyi, zulmü tanıması, onun karşısında direnişi ve isyanı olmuştur. Bu milleti, istibdat rejimlerine hizmet eden din adamları, yanlış propagandalar hiç bir zaman aldatabilir olamamışlardır. Bu nedenle, bu halk, tarihin Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın 11 en sert dönemlerinde Hz Ali aleyhisselâmı rehber seçmiştir. Bu milletin özü hilafetin aracılığıyla İslam'a gelmiştir. O, hilâfet elbisesi giymiş halifeleri, beni-Abbasileri, beni- Ümeyyeleri, hanları, sultanları İslam temsilcisi olarak görmüştür. Bu millet İslam'ı, bütün dini bilgileri hilafetten, mihrablar ve minberlerden, cami ve medreselerin öğrenmiştir. Oysa, bütün bu merkezler halifenin hakimiyeti gölgesinde idi. Demek, insanları özgürlüğe çağıran İslam dini mevcut rejimin elinde alete dönüşmüştür, aksine, özgür insanları esarete sürükledi. Milletler anlıyorlardı ki, İslam dini zalim hakim için bir araçtır ve tüm iddialar yalandır. Gerçek din hizmetçisi, asıl rehber ise Peygamber sallallâhü aleyhi ve sellem mescidinin bir köşesindeki odada, kendi kavminin cehaletine tutsak olup oturmuştur. Hakikat ne Şam’ın yeşil saraylarında, ne de "Binbir Gece" hikayelerinin Bağdat kasırlarında idi. Gerçeği Hazret-i Fâtıma aleyhisselâmın solgun, toprak kulübesinde aramalı diyoruz. Medine halkının, çağdaş Arapların, büyük ashabların göremediği veya görmek istemediği, büyük Şam ve Bağdat eğitim ocaklarının tanımadığı ve tanımak istemediği gerçekleri halifenin kılıcına teslim olmuş saray alimleri iyi görüyordu. Tarihin zıddına, zalim hilafet hükümetine karşı kaldırılan her bir ayaklanma bu milletin fevkalade istidadına ve özgürlük aşkından söz ediyordu. Bu ayaklanmalar dünya kavgalarından kulağı 12 Ali Şeriati sağır olmuş tarihi şekillendirirdi. Bu Hakikatseverlik aşkı Medine kenarında palmiye bağlarının derinliğindeki kutlu insanı araştırıyordu. Bu insan zalim rejimin yakında takva, insanlık elbisesi giyerek bir sonraki yalanlara kadem/ayak koyacağını anlıyordu. Bu şekilde çoğu aldatılacak ve çok kanlar akıtılacaktı. Bir sonraki kurban -halk, o Hazret Ali aleyhisselâm ve eşi Fâtıma aleyhisselâm olacaktır. Elbette ki, nesil-nesil süzülen bu kan bir gün onların çocuklarını da kucağına alacaktır. Hiç şüphesiz, tarihin zor dönemlerinde böyle bir karara varmak milletimiz için kolay olmamıştı. Çok kavimli milletin bunları anlaması, insani güzelliklerle tanışıklığı, tufanlar içinde gerçeğe ulaşması oldukça zordur. Şu da var ki, iman sadece istidad ve düşünceden değil, bir de özgürlük yolunda akıtılmış kanlardan ibarettir. Bu yol kurban, gerçek işar [ kendisi muhtaç olduğu hâlde başkasına verme ahlâkı] , cesaret, acı, ihlaslı olmak, tahammül, iftira ve kırbaç karşısında sabır ve sair gerektirir. Şiiliğin asıl unsurları şunlardır. Elbette ki, konuşma asıl şialıktan gidiyor. Böyle bir Şiilik, zulmü deviriyor. Zulme arka çıkmayan, fırkacılıktan, didişmelerden, kin- küduretden [Kaygı. Tasa. Kederlilik] uzak olan mezhep asıl şialıktır. İşte, bu "Alevi velâyet", yeni Şiilik kendi şiasını zulme itaatten, cahillikten kurtarmaktadır. Bu inanç ne Allah ne de kul için hizmet etmeyen tasavvuf değildir. Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın 13 Şiilik İslam'ın özüdür. "İslam'da başka şeyler de var" deyimi yanlıştır. Gerçek İslam şialıktır! [Hz. Ali ve Fâtıma aleyhisselâm taraftarı olmaktır.] "Adalet" ve "imamet" inançlarını İslam dininin esaslarına Şiiler ilave etmemişlerdir. Din Mesihilikde, Nasranilikte, Zerdüştilikde de vardı. "Hükümet", "soy ve millet" i dine ekleyen cahillik oldu. Alevi ve Sünniler arasındaki savaşların temelinde "imamet" ve "adl" inançları dururdu. Oysa, "Ali" "Muhammed" e eklenmedi. "Ali" yi kabul ettik ki, "Muhammed" salla’llâhu aleyhi ve sellemi kaybetmeyin. İşe bak ki, Muaviye, Mervan, Mütevekkil, Harun, Ebu Cehil ve Ebu Süfyan'ın varisi olan bu zalimler de dinden söz ediyorlar. Biz Ali'yi ve ailesini Peygamber sallallâhü aleyhi ve sellem sünnetine sonradan katmadık. Bu aile Peygamber sallallâhü aleyhi ve sellemin kendi ailesidir. Biz de Efendimiz salla’llâhu aleyhi ve sellem hakkında bilgiyi bu aileden sormayı kendimize borç kıldık. Bazı dost ve düşmanların zannına aykırı olarak, Şiilik İslam'da Sünniliğe en yakın olan mezheptir. Ana çelişki Sünniler tarafından yol verilmiş bid’atlara (yeniliklere) karşı çıkmakla, Ali aleyhisselâmın ve gerçek Şiilerin direnç göstermesidir. Tüm değerlerin girift düşürüldüğü ortadadır. Hilafetin dünyaya hakemlik yaptığı dönemde "adl" ve "imamet" in Yüklə 2,82 Kb. Dostları ilə paylaş:
|