Sultanov qardaşları
\
Azərbaycan Demokratik Respublikasının öz müstəqilliyini
bütün dünyaya elan etdiyi gün, may ayının 28-də Tiflis şəhərində
millət fədaisi Fətəli xan Xoyskinin sədrliyi ilə təşkil olunan
Azərbaycanın birinci hökumət kabinəsində (28 may - 17 iyun
1918-ci il)
ən mühüm vəzifələrdən biri, gənc respublikanın müdafiə
naziri olmaq vəzifəsi Xosrov Paşa bəy Sultanova həvalə edilmişdi.
Gələcəkdə Qarabağın general-qubernatoru kimi hərtərəfli fəaliyyəti
də göstərəeəkdi ki, Xosrov bəyin belə yüksək şərəfə layiq görülməsi
heç də təsadüfi deyildi. Ancaq birinci hökumətin respublika
hüdudlarından kənarda yaradılması bir sıra mühüm dövlət
qurumlarının lazımınca təşkili sahəsində qarşıya çoxlu problemlər
çıxırmışdı və bu problemlərin bir hissəsini hökumətin
Azərbaycan
ərazisində fəaliyyətə başlamadığı halda yerinə yetirmək də əslində
mümkün deyildi. Daxili işlər, hərbiyyə, torpaq, əmək və s.
nazirliklər bu qəbildən idi. Məhz buna görə də Xosrov Paşa bəy
Sultanovun respublikanın ilk hərbi naziri kimi nəzərdə tutduğu
işlərin böyük qismi ideya olaraq qaldı ve onların reallaşdırılması,
Azərbaycanda ordu quruculuğu prosesi ikinci hökumətin fəaliyyəti
dövrünə, general-leytenant Səməd bəy Mehmandarov kimi bu
sənətin dərin bilicisi, zəmanəsinin görkəmli hərbi dühalarından
sayılan bir şəxsin bu qurumun rəhbəri olduğu dövrə təsadüf etdi.
Ancaq qeyd etdiyimiz kimi Xosrov bəyin ilk
95
hərbi nazir postunu tutmağa namizədliyi təsadüfi bir addım deyildi.
Onun 1918-ci il may ayının 28-də Nəsib bəy Yusifbəyli və Şəfi bəy
Rüstəmbəyli ilə birlikdə Gəncəyə əmin-amanlıq yaratmağa
göndərilməsi faktının özü də göstərirdi ki, bu şəxsin Azərbaycan
daxilində böyük nüfuzu var. Bu nüfuzun böyük bir hissəsi Xosrov
bəyin Zəngəzurun sayılıb-seçilən, əsil-nəcabətli bir ailəsindən
çıxmasının - Paşa bəy kimi hörmətli bir şəxsin övladı olması ilə
əlaqədardı. Bu ailənin şöhrətinin yaxın-uzaq ellərə yayılması isə
xüsusilə Paşa bəyin böyük oğlu Sultan bəyin adı ilə bağlı idi və o,
nəinki Zəngəzurda, Qarabağda, hətta bütün Azərbaycanda ad-san
sahibiydi. Bu gün bu adın şöhrəti bütün türk dünyasına yayılıb desək
yanılmarıq. Bəli, Xosrov bəyin böyük qardaşı Sultan bəy Sultanov
tariximizin ən ağır dövrlərindən birində xalqı ən ciddi təhlükələrdən
xilas etmiş, onun müdafiəsinin təşkili üçün çox böyük işlər görmüş
həmin məşhur şəxsdir.
Qarabağ və Zəngəzurda erməni qırğınlarının qarşısını alan,
erməni hərbi birləşmələrinə, xüsusilə Andronikin dəstəsinə qan
udduran məşhur xalq qəhrəmanı Sultan bəy. Onun göstərdiyi
igidliklər haqqında müxtəlif mənbələrdə və o dövrün hadisələrindən
bəhs edən sənədli, yaxud bədii yazılarda kifayət qədər söhbət
açılmışdır. Sultan bəy Sultanov minlərlə azəbaycanh ailəsini real
ölümdən, erməni təcavüzündən xilas etmiş, milli qəhrəman kimi
bütün Qarabağ, Zəngəzur zonasında ad çıxarmış, xalqının ümid,
pənah yeri olmuşdur. Sultan bəy həmçinin dövrünün əsl zəka və ağıl
sahibi kimi tanınmış, milli münaqişələrin həlli ilə bağlı bir sıra
məsələlərin
çözülməsində
müxtəlif
missiyalar
tərəfindən
Azərbaycanla Ermənistan arasında aparılan danışıqlarda iştirak
etmiş, bə’zi hallarda hətta son söz söyləmək hüququna malik
olmuşdur. Azərbaycanda demokratik hökumət devrildikdən sonra
Sultan bəy xaricə mühacirət etmiş, İrana keçərək orada
Azərbaycanın rnüstəqilliyinin bərpa edilməsi uğrunda mübarizəyə
qoşulmaq üçün məqamın yetişməsini gözləmişdir. Ancaq tale nə
Sultan bəyə, nə qardaşı Xosrov bəyə, nə də digər millət fədailərinə
həmin günü görməyi qismət etmədi. Milətin yolunda xidmətdən
canını əsirgəməyən Sultanov qardaşlan ömürlərinin qalan hissəsini
bütün varlıqları ilə bağlı olduqları
Azərbaycandan kənarda, onun
96
həsrəti ilə qovrulduqları mühacirətdə yaşamaq məcburiyyətində
qaldılar. Gözlərini son kərə yumduqları gündə onlar da böyük
millət mücahidi, öndər
Məmməd Əmin Rəsulzadə kimi
“Azərbaycan, Azərbaycan!” dedilər. Allah bütün millətsevərlərin,
Vətənsevərlərin məzannı nurla doldursun. Onlar Vətənin, millətin
şərəfini
uca tutmaqla bizlərə, min bir ürək çırpıntısı ilə qoyub
getdikləri əmanətə bu gün və sabah cavabdeh olaeaq şəxslərə
Vətəni, milləti sevmək, ona
sədaqətlə xidmət etmək dərsi
öyrədiblər...
A z ə r b a y c a n
hökumətinin Tiflisdən
Gəncəyə köçürülməsinin
səhəri günü, 1918-ci
il iyun
ayının 17-də Gəncə
şəhərində Fətəli xan
Xoyskinin sədrliyi ilə
Azərbaycanın ikinci
müvəqqəti hökuməti (19 iyun
- 7 dekabr 1918-ci il). Nazirlər
Şurası yaradıldı. Azərbaycan
Demoloratik Respublikasının
Nazirlər Şurasının fəaliyyətə
başlamasının ikinci günü,
iyunun 19-da hökumətin
tərkibinə daxil olan
nazirliklərə nazirlər təyin edildi. Tiflisdə elan edilən və bir sıra
nazirliklərin funksiyaları ilə bağlı sahələrdə konkret fəaliyyət
göstərmək imkanına malik olmayan
birinci hökumətdən fərqli
olaraq yeni hökumət konkret əməli işlər görmək, gənc
rsepublikanm hüdudlan daxilində səlahiyyəti həddindəki bütün
məsələləri həll etmək iqtidarında idi. Bu baxımdan yeni təyin
olunmuş nazirlərin üzərinə çox məsul vəzifələr düşürdü. Onlar
həm rəhbərlik etdikləri nazirliklərin strukturunu,
ştat vahidini,
maliyyə-təsərrüfat və spesifik fəaliyyətlə əlaqədar istiqamətlərini
konkret müəyyənləşdirməli, həm nazirliyin bütün respublika
97