329
– Ona da baxarıq..! – Zaxar dedi.
Kostya:
– Zaxar, mən adamlarıma zəng vurmalıyam...
Zaxar:
– Vur...
– Olarmı səninkiylə zəng edim? – Kostya ilk dəfə arxaya
boylandı. Onun arıq, ağrıdan büzüşmüş, azca tüklənmiş
üzünü aydınca görə bildik – burnundan qan gəlirdi.
Zaxar üzünü bizə tutdu:
– Hansınızda Ukrayna nömrəsi var?
Mən təzəcə “life kart” taxmış və 150 qrivenlik də kontur
yükləmişdim.
– Məndə layfdır
42
– dedim.
Zaxar:
– Ver danışsın.
Telefonu Kostyaya uzatdım. Kostya nömrəni yığıb iki-üç
sözlərini başa düşdüyüm erməni dilində uzun-uzadı danış-
dı. Bəli, düz bildiniz – müsafirimiz erməniymiş – üzlərini
iyirmi ildən bəri görmədiyim erməni... Telefonu mənə qay-
tarıb təşəkkür etdi. Sonra Zaxara boylanıb:
– Uşaqlar bizi Tiraspolda gözləyəcəklər – dedi.
– Nə olar, gedərik – Zaxar sakitcə dilləndi.
Maşınımız Ukrayna ilə tanınmamış Dnestryanı Respub-
likasının sərhəddində “Kuçuqan” yoxlama məntəqəsində da-
yandı. Rus əsgəri pasportlarımızı yığıb getdi. Bir qədər sonra
mayor rütbəli zabitlə yanımıza qayıtdılar.
Mayor:
42
Life – Ukraynada mobil operatordur.
330
– Azərbaycan vətəndaşları hansı məqsədlə bizim ölkəyə
gəliblər?
Zaxar şüşəni endirib dedi:
– Sizin xaraba qoyduğunuz Tiraspolu deyil, zəlil günə
saldığınız Moldovanı gəzməyə gəliblər...
Rus mayor Zaxarı tanıdı:
– Zaxar, qonaqlar bir-iki sənəd doldurmalıdırlar.
Zaxar cibindən 50 dollarlıq əskinası ona uzadıb:
– Mənim qonaqlarımdır. Özün doldurarsan, biz tələsirik
– dedi.
Sərhədçilər şlaqbaumu qaldırıb bizi buraxdılar. Zaxar
rusların gönünə o ki var döşədi:
– İt uşağı, gör bir ölkəni neçə yerə parçalayıblar – Qa-
qauz, Dnestryanı Respublika nə bilim nə..! Moldovanı Avro-
panın ən bədbəxt ölkəsinə çevirdilər. İki ölkə arasında da üç
sərhədd keçid məntəqəsi olarmı heç? Hər ay təzə pasport
dəyişməkdən nəfəsimiz kəsilib, pasporta nə qədər möhür
vurarlar a kişi..!
– Sizdən nə istəyirlər ki..? – soruşdum.
– Canlarına dərd istəyirlər! Dnestryanı deyilən yerin
əhalisinin yarısı Rusiya, yarısı Ukrayna, yarısı da Moldova
pasportu daşıyır. Bunların burnunu soxmadığı yer qalıb ki...
Hara da soxulurlarsa, oranı xarabazara döndərib çıxırlar.
Maşınımız çöllüyün ortasında güclə qaralan qıvrım yol-
da sürətlə şütüyürdü. Hərdən yolboyu seyrək kəndlərin lam-
pa işıqları gözə dəyirdi. Arada Aydınla oğrun-oğrun bir-biri-
mizə baxır, nəysə axmaq bir işin şahidi olduğumuza əmin-
liklə başımızı yellədirdik. Ürəyimdə Slavik Çurkanın yeddi
arxa dönəninə lənət oxuyurdum. Artıq sərxoşluğumuzdan
331
əsər-əlamət qalmamışdı. Başım ağrımağa başlamışdı, həm də
gic bir yuxu məni basırdı. Aydın dilini dinc saxlamadı:
– Zaxar, nə işlə məşğulsan? – soruşdu.
– Kontrabandayla, anaşa daşıyıram – Zaxar heç tövrünü
pozmadan rahatca dilləndi.
Aydınla bir-birimizə dikildik, – “Yaman yerdə axşam-
ladıq!”
Zaxar:
– Dnestryanı Respublikası yaranandan sonra buralar
kontrabanda üçün çox əlverişli yer sayılır. Üçqat sərhədd
olmağına baxmayın, rüşvətini ver, ürəyin nə istəyirsə daşı –
konyak, silah, istədiyin narkotik, hər şey... Dünyanın bütün
kontrabanda həvəskarları burada cəmləşiblər. Mən də narko-
tik və saxta sənəd işlərinə baxıram. Bəs siz xeyir ola, Odes-
sada?
Aydın:
– İş dalınca gəlmişdik... Odessada Qayevski ilə birgə iş
qurmaq istəyirdik.
Zaxar:
– Valodya yaxşı oğlandır, onunla iş qurmaq olar. Onun
da ata tərəfi türkdür , anası isə gürcü rumlarındandır.
Kosta dilini fərağat qoymadı:
– Bizim yerlidir ki...
Zaxar:
– Sizin yeriniz varmı ki, yerliniz də olsun... Həm də sən
ki, dağıstanlısan...
Kostya dilini dinc saxlamadı:
– Qafqazlı oldunsa, həmyerli sayılırsan demək...
Zaxar yerində azca qurcalandı:
332
– İndi sən özünü çeçenlər, avarlar, türklər, gürcülərlə bir
tutmaq istəyirsən? Mən səni düz 4 ildir ki axtarıram. Amma
dediklərim öz namusu uğrunda ölərlər, qaçıb arvad kimi
gizlənməzlər...
Kostya:
– Ara Zaxar, allah kasıblığın üzünü qara eləsin. Pul-
suzluq adamı dost yanında da xəcalətli edər. Sən gəl məni
bağışla. Onsuz da məni tapmağı bacarmısan və onsuz da
əlindən heç yana qaçan deyiləm.
Aydın yenə dilini dinc saxlamadı, gözəl türkcəmizdə:
– Bizim kirvə nə qələt qarışdırıb ki belə... – Zaxardan
soruşdu.
Zaxar:
– Bu kirvə dediyin bişərəf pülük manyakı mənə düz 12
milyon dollar atıb...
İkimizin də gözləri bərələ qaldı, – “On iki milyon..?!”
– Hə! Düz 12 milyon! Mən bunu adam elədim, o boyda
Dağıstanda deputat seçdirdim, çörək verdim, hazır loxmanı
gövşəyib ağzına da qoydum ki, – “ud”, o isə, loxmanı üzümə
tüpürüb aradan çıxıb. İndi siyasi mühacir kimi aradan çıx-
maq istərkən Hollandiyada tutmuşam bu “mavi” köpəyoğ-
lunu.
İndi mattım-mattım Zaxarın gözlərinin içinə baxırdıq.
– Mən istədiyin ölkənin pasportunu da düzəltdirə bili-
rəm, həm də tam qanuni. Bu kazyol
43
da, mənim adamlarıma
xarici pasport sifariş vermişdi...
Kostya arsız-arsız irişdi:
– 6000 dollar da burda itirdim.
43
Kazyol - rusca “keçi” demək olsa da, burada daha alçaldıcı məna verir
Dostları ilə paylaş: |