Əli̇salam Bağirov SƏNSİz yaşaya biLMƏRƏM
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
147 antı da vardır, Senti. Əgər icazə versəniz mən məsələni bu va riantla həll edərəm. O zaman biz həm varlı olarıq, həm də ki, mən heç bir maneəsiz sənin olaram. Bir qədər fikrə gedən Senti: – O hansı variantdır? – deyə dilləndi. Və Searanı dinləməyə hazırlaşdı. Pəncərədən otağın içərisinə düşən günəşin zər şəfəqləri öz işığı ilə artıq bahar fəsli olduğunu bir daha xatırladaraq insan da xoş bir əhvaliruhiyyə yaradırdı. Doğurdan da, baharın gəlişi gözəl və hərarətlidir. İnsan bu gözəlliyi və hərarəti çiçəklərin ətrindən, rəngindən, havanın ilıqlığından və saflığından du yur və hiss edirdi. Yenicə tumurcuqlayan və çiçəkləyən ağac lar, cücərən otlar və təktək uçan qaranquşlar təravətli baha rın carçılarıdır. Nəinki ən ali varlıq olan insanlar, hətta bütün canlılar bu gözəlliyə qarşı biganə qalmırdılar və öz müxtəlif qayğıları ilə baharın gəlişini qarşılayırdılar. Təbiətin belə bir vaxtında öz söhbətlərini davam etdirən Senti ilə Seara həyatın hər bir sahəsinə böyük ruh yüksəkliyi ilə atılmağa hazır idilər. Nə isə… Nəhayət ki, Seara onu dinləyən Sentiyə birləşməkləri üçün öz ürək sözlərini deməyi lazım bildi. O həddindən artıq həyəcanlı idi. Görünür, deyəcəyi sözlərin Senti tərəfindən nə cür qarşılanacağı onu bərk düşündürürdü. Bəzən müəyyən bir fikir söyləyən insan öz hisslərinə, dinləyənlər tərəfindən nə cürə münasibət bəslənəcəyinin fərqinə xüsusilə vara raq, daxilən hədsiz dərəcədə narahat olur. Elə buna görə də daxilən bərk həyəcan keçirirdi. Odur ki, özünü bir qədər sakitləşdirmək üçün dərindən nəfəs aldı və hiss olunacaq dərəcədə kədərli bir səslə dedi: – Əzizim Senti, əgər sən razı olsan, mən ərimi zəhərləyib öldürərəm, sərvətimizin bir hissəsini məhkəməyə verməklə ərimin də sərvətinə malik olarıq və sənə ərə gələrəm. İcazə versən, bu çox asan başa gələn bir işdir, Senti. Senti bir qədər 148 xəyala daldı. Onun gözləri qarşısında sinifli cəmiyyətin ey bəcərlikləri güzgü kimi aydın göründü. Demək o cəmiyyətdə ki, arvad ərini vardövlət üstündə zəhərləyib öldürməyə cəsarət edə bilər, demək o cəmiyyətdə namus da, vicdan da, insanın insana münasibəti də hamısı sərvət üzərində qurul muşdur. Demək o cəmiyyətdə ata oğula, qardaş qardaşa, bacı bacıya, arvad ərə vardövlət üstündə düşmən kəsilə bilər. Bu deyilmi yaşadığımız kapitalizm cəmiyyətindən doğan eybəcərliklər, bu deyilmi sinifli cəmiyyətin daxili siması? – Yox, yox… – Senti Searanın belə bir hərəkət etməsinə, belə bir addım atmasına yol verə bilməz deyə düşünən Senti acıacı dilləndi: – Yox, Seara, sən heç vaxt belə etməməlisən, sən heç vaxt öz vicdanını pula, maldövlətə satmamalısan, sən mənim nəzərimdə necə paksan, elə də qalmalısan. Nəyinə lazımdır sənin, kimsələrin acı göz yaşlarının, kimsələrin əzablarının, işgəncələrinin qatışığı olan sərvət? Söylə, nəyinə lazımdır? Unudursanmı ki, əldə etməyə çalışdığın vardövlət özün etiraf etdiyinə görə səni qraf Şokla xoşbəxt etməmişdir? Unudursanmı? Sən gərək atılmaq istədiyin həyata yeni gözlə, yeni münasibətlə baxasan, yaşayasan. Sən artıq öz səadətini maldövlətdə, sərvətdə görməyəsən, Seara. Bilirəm, sən bun ları bacararsan, Seara. Sən öz mənəviyyatında, psixologiyan da dönüş yaratmağa qadirsən. Təsadüfi deyil ki, bu bir həqi qətdir, insan əgər istəsə ən qatı cinayətkarlıqdan belə doğru yola qayıda bilər. Bunun üçünsə, möhkəm iradə və həyatın əsl sərtlikləri ilə mətin mübarizə etmək lazımdır. Seara mən sənin etdiyin təkliflə qətiyyən razılaşa bilmərəm. Mən həyatın mənasını heç vaxt vardövlətdə görməmişəm və sənin də onu vardövlətdə görməyini istəmirəm. Yox, yox, mən bu cür xoşbəxtliyi istəmirəm, Seara, istəmirəm – deyərək, əlləri ilə üzünü tutan Senti bir müddət beləcə dayandı. Sonra yenidən 149 özünü ələ alıb aralığa çökən sükutu öz həyəcanlı səsi ilə sın dırdı: – Seara, mənim həyatım, sənin fikirlərinlə razılaşma dığım üçün məni bağışla, çünki bu yolun son nəticəsi mənə qaranlıq görünürdü. Unutma ki, mənim dünyanın heç bir sərvətində gözüm yoxdur. Mənim üçün dünyanın ən qiymətli sərvəti sənsən. Lakin bununla belə, əgər biz sənin dediyin yol la hərəkət etsək, qraf Şoku zəhərləsək, o zaman mən vicdanı ləkələnmiş və özümün indiki pak və təmiz ürəkli Searamı itir miş olaram. Bu isə mənim üçün ən böyük əzab və işgəncə olar. Ona görə də sən mənim üçün dünyanın ən qiymətli sərvəti kimi lazımsan və mən səni itirmək istəmirəm. O, bu sözləri deyib susdu. Araya bir neçə dəqiqəlik sükut çökdü. Bu sükutu yalnız təktək cikkildəşən quşların səsi və yaz böcəklərinin vı zıltısı pozurdu. Ümumiyyətlə, zamanın bu bir neçə dəqiqəlik gedişi bu iki müsahib arasında sükutla qarşılandı. Hər halda isə zaman inkişafda idi. Həyat irəliyə doğru inkişaf edirdi. Bu isə labüd idi. Nə isə… Yaranmış sükutu öz incə və hərarətli səsi ilə pozan Seara nəhayət ki, dilləndi: – Əzizim Senti, həyatın insanlara bəxş etdiyi ən böyük xoşbəxtlik ondan ibarətdir ki, insanlar öz fikirlərini bir birlərinə çatdıra bilirlər, onlar birbirlərini duyur və anlayırlar. Mənim fikrim sənə çatdığı kimi, mən də sənin fikrini anladım və bununla bərabər hiss etdim ki, öz fikrimdə həddən ziyadə yanılmışam. Bir də ki, Senti, mənə hansı gözlə baxırsan bax, lap təhqir etsən də belə dözərəm, mən bütün bunları sənin xətrinə etmək istəyirdim. İstəmirdim ki, hələlik heç bir yerdən gəliri olmayan, yalnız atasının göndərdiyi cüzi tələbə xərcliyi ilə dolanan bir şəxsin gündəlik qayğı və tələbatları mənim ucba tımdan, məhz mənim ucbatımdan bir qədər artmış olsun. Axı, mən də insanam, axı, mənim də ürəyim var. Hiss edirəm ki, bu yük sənin üçün ağır, çox ağır ola bilər. cəmiyyətimizin həyat Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|