Üçüncü Bölüm
1. Diğer örnekler için bkz.
Patterns o f Comparative Religion
(Londra ve-Nevv York, 1958) Bölüm II, s. 46.
2. Bir kere daha vurgulayalım ki tarihsel olmayan halklar
ve sınıflar açısından "acı çekme", "tarih"e eşdeğerdir. Bu
eşdeğerlik bugün bile Avrupa’nın köylü medeniyetlerinde
gözlemlenebilir.
3. Geo VVidengreb,
King and Saviour,
II (Uppsala, 1947).
4. Bkz. G. van der Leeuw, "Primordial Time and FinalTime",
Man and Time
(New York ve Londra, 1957), s. 324-50.
5. Dinsel seçkinler, özellikle de peygamberler olmaksızın
Musevilik dünyasında görülen popüler Filistin dinsel
inançlarını M.Ö. beşinci yüzyıla dek sürdürenYahudi di
ninden farklı bir şey olamazdı, bkz. Albert Vincent
la re
ligion des Judeo-Arameens d'Elephantin'e
(Paris, 1937).
Tarih bu Diaspora İbranilerinin Yehova (Jaho) yanında
diğer tanrılara (Bethel, Harambetheri, Ashumbetheri)
hatta Anath'a olan inancı sürdürmelerini mümkün kıl
mıştır. Bu, Musevi dinsel deneyimin gelişmesinde ve bü
yük baskılar altında sürdürülmesinde tarihin önemini
onaylamaktadır. Zira, unutmamalıyız ki, peygamberlik
ve Mesih kurumlan her şeyden önce çağdaş tarihin bas
kısıyla geçerlilik kazanmıştır.
6. Musevi-Hıristiyan anlamda "iman” denilen şeyin yapı
sal açıdan diğer arkaik dinsel deneyimlerden farklı ol
duğu belirtilmelidir. Bu arkaik dinsel deneyimlerin ola-
naklılığı ve dinsel geçerliliği kuşku götürmez, çünkü kut
salın evrensel olarak doğrulanmış bir diyalektiği üzerine
kuruludurlar. Ama iman deneyimi yeni bir tanrısal te
zahüre, yeni bir vahye dayanmaktadır ki bu ilgili seç
kinler açısından diğer kutsal tezahürlerin geçerliliğini
ortadan kaldırmaktadır. Bu konuda bkz.
Patterns in Com
parative Religion,
Bölüm I.
170
7. Bu, sözkonusu halkların (ki bunlar çoğunlukla tarımsal
yapıdadır) dinsel olmadığı anlamına gelmez; sadece Hı
ristiyan deneyime "geleneksel" (arketipik) bir "yeniden
değerlendirme" uyguladıklarını belirtir.
8. Hastings,
Encyclopaedia o f Religion and Ethics,
I, s. 200.
9. Kuşkusuz, oluşumunda Babil astronomisinden de etkilenen
yuganın astrolojik veçhesinin etkisiyle; bkz. Aifred Jere-
mias,
Handbuch der altorientalischen Geisteskultur
(2.
basım, Berlin-Leipzig, 1929), s. 303. Ayrıca bkz. Emil
Abegg, Der
Messiasglaube in Indien und Iran
(B erlin ,
1928), s. 8; Isidor Scheftelovvitz,
Die Zeit als Schicksals-
gottheit in der indischen und iranischen Religion
(Stutt-
gart, 1929); D.R. Mankad, "Manvanlara-Caturyuga Met-
hod",
Annals o f Bhandarkar Orİental Research Institute,
XXIII, Silver Jubilee Volüme (Poona, 1942), s. 271-9 ve
"Time and Eternity in Indian Thought" adlı incelememiz,
Man and Time
içinde, s. 173-200 ve
İmgeler ve Simgeler
(çev. M. A. Kılıçbay, Ankara, 1992) Bölüm II.
10. Bkz. Asanga,
Mahayana-samparighara,
V, 6; Louis de La
Vallee-Poussin,
Vijnaptim adralasiddhi
(Paris, 1929), s.
731-33, vb.
Asankheyye
'nin hesaplanması hakkında bkz.
La Vallee-Poussin'in notları,
VAbhidharmakosa
(Paris,
1923-1926), IH, Etienne Lamotte'un Çince versiyonundan,
Le Traite de la Grande Verlu de Sagesse de Nagarjiuna,
I
(Louvain, 1944),. s. 247. Felsefi zaman kavramları hak
kında bkz. La Vallee-Poussin, "Documents d'Abhid-
harma: la controverse du temps",
Melanges chinois et
bouddhiques,
V, (Brüksel, 1937) s. 1-158 ve Stanislavv
Schayer,
Contributions to the Problem o f Time in Indian
Philosophy
(Cracow, 1938). Ayrıca bkz. Mrs. Sinclair
Stevenson,
The Heart of Jainism
(Londra, 1915), s. 272.
11. Bk. bizim çalışmalarımız,
Yoga Essai sur les origines de
la mystique indienne
(Paris ve Bükre\ 1936), s. 166 ve
Yoga Immortality and Freedom
(Nevv York ve Londra,
1958), Bölüm IV.
171
12. Bkz. Ettore Bignone,
Empedocle
(Torino, 1916), s. 548.
13. Dicaearchos, zikreden Porphyry,
Vita Pythagorae,
19.
14.
Eos, ou Platon et l'Oreint
(Brüksel, 1945), bu kitap özel
likle Boil, Bezold, W. Gundel, W. Jaeger, A. Götze, J.
Stenzell'in çalışmalarını ve hatta Ritzenstein'in yorum
larını, bunlardan bazılarının öne sürdüğü itirazlara rağ
men dikkate almaktadır.
15. Bkz. Jerom e Carcopino,
Virgile et le mystere de la ÎVe
eglogue
(gözden geçirlimiş ve genişletilmiş basım, Paris,
1945), s. 72; Franz Cumont, "La Fin du monde selon les
mages occidentaux",
ravue de l'Histoire des religions
(P a
ris), Ocak-Haziran, 1931, s. 89.
16. Bidez, s. 76.
17. Ay., s. 83.
18. Örneğin, Chyrsippus, Fragments 623-27.
-
19. Zenon dönemine kadar gider; bkz. Fragments 98 ve 109
(H.F.A. von Arnim,
Stoicorum veterum fragmenta,
I, Leip-
zig, 1921).
20. Agy, s. 39.
21. James Dermesteter'in çevirisi.
Le Zend-Avesta
(Paris,
1892).
. 22. Bkz. Nyberg'in "Questions de cosmogonie et de cosmologie
mazdeennes”,
Journal Asiatique
(Paris), CCXIV, CCXIX
(1929, 1931). Ayrıca bkz. Scheftelovvitz, op. cit; R.C.
Zaehner, 'Zurvanica",
Bulletin ö f the School and African
Studies
(Londra), IX (1937-39), 303, 573; H.H. Schaeder,
"Der iranische Zeitgott und sein Mythos",
Zeitschrift der
Deutschen M orgenlandischen G esellschaft
(Leipzig),
XCV (1941), 268; Henry Corbin, "Cyclical Time in Mazda-
ism and Ismailism”,
Man and Time,
özellikle, s. 121.
23. Bkz. Cumont, agy., s. 71.
24. Agy., s. 235.
25.
Bundhaisn,
Bölüm 1 (Nyberg, s. 214-15).
26. Ateşten geçişle ilgili Doğu ve Musevi-Hıristiyan simgeci
liği yakın zamanda C.M. Edsman tarafından incelendi,
172
Le Bapteme de feu
(Uppsala, 1940).
27. Bkz. Cumont, s. 68.
28. Ay., s. 70, not 5.
'
29. Ay., s. 72.
30. Metinler için ay., s. 78, not 1.
31.
Divinae înstitutiones,
VII, 17, 9; Cumont, s. 81.
32. Bkz. Örneğin
Testamentum Abrahami, Ethica Enochi,
vb.
33. Rabbi yazınında Mesih'in gelişini haber veren kozmik
işaretler için bkz. Raphael Patai,
Man and Temple
(Lond
ra, 1947), s. 203.
34. Hastings, I, s. 187.
35. Ivan Engnell,
Studies in Divine Kingshipi n the Ancient-
Near East
(Uppsala, 1943), s. 43, 44, 68; Jeremias,
Hand-
buch,
s. 32.
36.
Odyssey,
XIX, 108; Hesiod, E
rga,
225-27;
Patterns in Com-
parative Religion,
s. 255; Patai, s. 180 (rabbi yazını);
\ Leön VVieger,
Histoira des croyances religieuses et des
opinions philosophiques ib Chine
(Hsien-hsien, 1922), s.
64.
37. Diğer kurtuluşlar arasında, H ıristiyanlık yıldızların
.
yazgısından da kurtuluş sağlamıştır: "Biz yazgı’nın
üstündeyiz", diye yazıyor Tatian
(Oratio ad Graecos,
9)
Hıristiyan öğretisini özetleyerek. "Güneş ve ay bizim için
yapıldı; bana hizmet edecek olanlara neden tapayım"
(ibid., 4). Ayrıca bkz. St. Augustine,
Di civilate Dei,
XII,
Bölüm X-XIII; St. Basil, Origen, St. Gregory, St. Augus-
tin’in düşünceleri ve devresel teorilere karşı çıkışları
hakkında bkz. Pierre Duhem,
Le Systeme du monde
(Pa
ris, 1913-17), II, s. 446. Ayrıca bkz. Henri-Charles Puech,
"Gnosis and Time",
Man and Time,
s. 38.
38. Jean Hubaux,
Les Grands Mythes de Rome
(Paris, 1945);
Carcopine agy.
39. Lucan,
Pharsatia,
639-45; Carcopino, s. 147.
40. Ay., s. 52.
41. Bkz. ay., s. 45 vb.
173
42. "His ego nec metas rerum nec tempora pono: imperium sine
fide dedi"; bkz. Hubaux, s. 128.
43. Carcopino, s.200.
Dostları ilə paylaş: |