Down sendromlu çocuklarda motor geliŞİMİ ve müdahalesi
Yüklə 119 Kb. Pdf görüntüsü
|
9 Lydic, J.S. & Steele, C. (1979). Assessment of the quality of sitting and gait patterns in children with Down’s syndrome. Physical Therapy, 59, 1489-1494. Parker, A.W. & James, B. (1985). Age changes in the flexibility of Down’s syndrome children). Journal of Mental Deficiency Research, 29, 207-218. Rast, M.M. & Harris, S.R. (1985). Motor control in infants with Down’s syndrome. Developmental Medicine and Child Neurology, 27, 682-685. Sharav, T. & Shlomo, L. (1986). Stimulation of infants with Down’s syndrome: long-term effects. Mental Retardation, 24, 81-86. Shumway-Cook, A. & Woollacott, M.H. (1985). Dynamics of postural control in the child with Down’s syndrome. Physical Therapy, 65, 1315-1322. Ulrich, B.D., Ulrich, D.A. & Collier, D.H. (1992). Alternating stepping patterns: hidden abilities of 11-month-old infants with Down’s syndrome). Developmental Medicine and Child Neurology, 34, 233-239. 10 11 2 Down Sendromlu küçük çocuklarda motor gelişim Down Sendromu (DS), ekstra kromozom 21’in bulunduğu durumların ortalama %93’ünde meydana gelen çoklu konjenital anormallikten oluşan bir bozukluktur. En göze çarpanı zihinsel engeldir; seviyesi şiddetliden hafife kadar çeşitlilik gösterebilir. Uzun bir süre boyunca motor gelişim, genel olarak engelli ama normal olarak karakterize edilmiştir ve ayrılmaz şekilde zihinsel engelle ilişkilendirilmiştir. Sonuç olarak, DS’lu bireylerin motor gelişimi üzerine yapılan çalışma temelde motor kilometretaşlarının bilgileri ile limitlenmiştir. Ancak son üç yılda yapılan çalışmalar, aynı zamanda motor gelişimlerinde de spesifik problemler olduğunu artan şekilde işaret etmiştir. Carr (1970) tarafından yürütülen araştırma, DS’lu çocuğun, mental gelişimine kıyasla motor gelişimi alanında daha az başarılı olduğunu göstermektedir. Conolly ve Michael (1986) DS’lu çocukların aynı zamanda, başka zihinsel engelleri olan çocuklarla kıyaslandığında da motor gelişimde daha az başarılı olduklarını rapor etmişlerdir. Cowie (1970) DS’lu çocuğun motor gelişiminde daha geniş kapsamlı sonuçları olduğu anlaşılan bazı çok spesifik nöromotor bozuklukları tanımlamaktadır. Bazı yazarlar, DS’lu çocuğun motor problemlerini gelişimsel bir bağlama yerleştirirler (Harris, 1981;Haley,1986). Lydic ve Steele’in makalesi dışında (1979) DS’lu çocukların postür ve hareket gelişiminin anormal paternlerini tanımlayarak, hareket kalitesine ilişkin problemi analiz etme girişiminde bulunan başka bir yayın yoktur. Problemin analiz edilmesi ihtiyacı; birkaç yıl boyunca evde yaşayan ve karakteristik olduğu anlaşılan motor problemlere sahip 5 DS’lu çocuğun tedavi edildiği, Ermelo’daki yatılı zihinsel engelliler enstitüsü Heeren Loo Midden Nederland’ın fizyoterapi departmanındaki pratik bir tecrübeden kaynaklanmıştır. Çocukların tedavi değerlendirmesini içeren mevcut video kayıtlarını analiz etmeye ve bunları, DS’lu çocukların hareket kalitesiyle ilgili literatürde yer alan daha iyi bir anlayış sağlayabilecek bilgilerle birleştirmeye karar verdiler. Bu bölüm, gözleme ve ilgili literatürle ilişkilendirilerek yapılan tartışmalara dayanarak DS’lu çocukların karakteristik hareket paternlerini tanımlar. Amacı, DS’lu çocukların motor problemlerinin gelişimsel bir sisteme oturtulabileceği bir hipoteze 12 2.1 Literatür 2.1.1 Zihinsel ve motor gelişim varmaktır. Bu hipotez, egzersiz terapisi tedavisini yapan fizyoterapistin akıllıca seçimler yapmasını sağlayacaktır. Down Sendromu’nun çeşitli yönlerini açıklayan birçok yayın olmuştur. Bu yazılardan sadece birkaç tanesi motor gelişimi ile ilgilidir. DS’lu çocukların motor gelişimlerinin kalitatif yönlerine bir anlayış getirecek yazılardan bir seçki yapılmıştır. Bu yazıları elde edebilmek için Groningen Üniversitesi’nin kütüphane- sinin dijital literatür bankasından, Amersfoort’taki Fizyoterapi Bilimi ve Eğitimi Vakfı’nın dökümantasyon merkezinden ve Wannaperveen’deki DS Vakfı’ndan faydalanılmıştır. DS, uzun zamandır, en belirgin semptomu zihinsel engellilik olarak bilinen oldukça yaygın bir bozukluk olarak tanınıyordu. Ancak gerçek şu ki, motor gelişim alanında da, dengesizlik ya da vücut rotasyonu eksikliği ve anormal hareket paternleri gibi uzun zamandır gözden kaçan spesifik problemler bulunmaktadır. Ancak 1970’de Carr (1970) DS’lu çocuğun zihinsel kabiliyetten çok motor kabiliyetler açısından engelli olduğunu belirtti. Carr, 47 DS’lu çocuk üzerinde; eşleştirilmiş cinsiyet, yaş ve sosyal sınıftan aynı sayıdaki engelsiz bir kontrol çocuk grubuyla beraber boylamsal bir çalışma yürüttü. İlk iki yıl boyunca her bir çocuğu, Bayley Zihinsel ve Motor Gelişimi Bebek Ölçeği’ni kullanarak beş kez test etti (6. hafta, 6. ay, 10. ay, 15. ay ve 24. ayda olmak üzere). DS’lu çocukların hem zihinsel hem de motor alanındaki skorları engelsiz çocukların skorları ile karşılaştırıldığında, 6 ve 10. aylar arasında keskin bir oranda düşme gösterdi. Zihinsel skor 24. aya kadar kademeli olarak düşerken, motor skoru 15. ayda aynı şekilde düşmeye devam etti. Sonra 15 ve 24. aylarda değişmeden kaldı. Altı aylıktan ileriye doğru ortalama motor skor ortalama zihinsel skora göre daha düşüktü. Skorlar Bölüm 2 şu kaynakları baz alır: Lauteslager, P.E.M. (1991). Syndroom van Down; motoriek inontwikkeling (Motor development in young children with Down’s syndrome). Nederlands Tijdschrift voor Fysiotherapie, 101, 260-269. Lauteslager, P.E.M. (1995). Motor development in young children with Down’s syndrome). In A. Vermeer & W.E. Davis (Eds.), Physical and motor development in mental retardation (syf. 75-97). Basel: Karger AG. Yüklə 119 Kb. Dostları ilə paylaş:
|