Davronov mahmudning iqtisodiyot nazariyasi fanidan tayyorlagan

2. Korxonalar (tadbirkorlik sektori);
3. Davlat.
Uy xo’jaliklari - iste‘molchilar bo’lib, ular ishlab chiqarilgan tovarlar va xizmatlarni iste‘mol qiladilar. Ular mulk egasi hamda ishlab chiqarish omillarini yetkazib beradilar, iqtisodiy resurslarni sotishdan olingan pul daromadlarini shaxsiy ehtiyojlariga sarflaydilar.
Tadbirkorlik sektori – bu daromad (foyda) olish maqsadida amal qiluvchi iqtisodiyotning birlamchi bo’g’ini hisoblanadi.
Davlat – foyda olishni maqsad qilib qo’ygan, asosan iqtisodiyotni tartibga har xil byudjet tashkilotlari va muassasalari sifatida namoyon bo’ladi.
Bank – iqtisodiyotning me‘yoriy amal qilishi uchun zarur bo’lgan pul massasi harakatini tartibga solib turuvchi moliya-kredit muassasasidir.
Bozor iqtisodiyotini to’rtta iqtisodiy mexanizm tartibga solib turadi:
1. Narx;
2. Talab;
3. Taklif;
4. Raqobat.
Bozor iqtisodiyotining muhim va umumiy belgilari quyidagilardan iborat:
1. Turli shakllardagi mulkchilik va xususiy mulkning ustuvorligi;
2. Tadbirkorlik va tanlov erkinligi;
3. Raqobat kurashining mavjudligi;
4. Davlatning iqtisodiyotga aralashuvining cheklanganligi;
5. Korxona va firmalarning ichki va tashqi shart-sharoitlar o’zgarishlariga moslashuvchanligidir.
Bozor iqtisodiyotining taraqqiyotini ikki turga ajratib ko’rsatish mumkin.
Birinchisi, klassik yoki sof bozor iqtisodiyoti bo’lib, g’arbdagi rivojlangan mamlakatlarda XIX asrning oxirlariga davom etgan. Uning asosiy belgilari quyidagicha bo’lgan:
1. Xususiy mulkchillikka asoslagan holda iqtisodiy faoliyat yuritish;
2. Kapital va ishlab chiqarishning korxona miqyosida umumlashganligi;
3. Tadbirkorlar, ishchilar, ishlab chiqaruvchi va iste‘molchilarning shaxsiy erkinligi;
4. Tadbirkorlarning yuqori foyda olishlar uchun kurashlari;
5. Iqtisodiyotning talab va taklif, king bozor narxi va raqobat kurashlari asosida tartiblanishi;
6. Aholining ijtimoiy himoyaqilinmasligi, ishsizlikning va aholi ijtimoiy tabaqalashuvining kuchayishi.