DAŞ YUXULAR
127
xanımın çal saçına toxundu. Yalnız bundan sonra
gödәkcәsini soyunub stullardan birinin üstünә atdı, qızının
alnından öpüb çarpayının yanında kresloya әylәşdi.
Doktor Fәrzani heyrәt elәyirdi, artıq yaşlaşmış
tanışının belә qıvraq qalması vә cavanlıq şövqünü
saxlaması inanılmaz gәlirdi ona vә bәlkә bundan daha çox
ağır xәstәnin çarpayısı yanında özünü bu qәdәr nikbin,
hәyatsevәr aparmağı, başqa sözlә, professorun psixoloji
möhkәmliyi tәcüblәndirirdi onu. Axır ki, professor
Abasәliyev imkan vermәdi, doktor bir kәlmә söz desin,
qızının gözünün dәrinliyindәki gizli tәlaşın da fәrqinә
varmadı. Әylisin vәtәnpәrvәr oğlu titrәyәn әllәri ilә dizinin
üstündә tutduğu çantanı açdı, topa yazılı kağızın
arasından bir vәrәq çıxardı, vәrәqi bayraqsayaq yellәyib
köksü atlan-atlana danışmağa başladı.
- Cavan oğlan, sәnә gözәl-göyçәk Әylis gәtirmişәm.
Demә nağıl danışır. Hamısı burda yazılıb. Yüz faiz
doğrudur. Axı sәnә bir әylisli tacirin gündәliyi barәdә
danışmışdım. Mәn o gündәliyi türklәr Әylisi dağıdandan
irәli Mirzә Vahabda görmüşdüm. Vәtәn müharibәsindәn
sonra dostum Erevandan hәmәn әlyazmanın rus dilinә
tәrcümәsini gәtirdi. Mәn dә bilmirdim hara qoymuşam,
çox axtardım. Budur, axır ki, köhnә kitabların arasından
çıxdı. Rusca adı belәdir: "Dnevnik Zakariya Akulusskoqo".
Mәncә, sonuncu söz Akulis yox, Aqulis olmalıdır. Çünki
әksәr qәdim kitablarda söz "k" ilә yox, "q" ilә yazılıb. Ola
bilәr, ruscaya tәrcümәdә "q" dönüb olub "k". Әylisdә o,
sәn dә bilirsәn, hәlә indiyәcәn Zәkәriyyә Әylisli kimi
xatırlanır. Mirzә Vahab da hәmişә elә deyirdi. Rәhmәtlik
atam bu tacir barәdә çox şey bilirdi. Doktor Abasәliyev
DAŞ YUXULAR
128
gözünü xәstәdәn ayırıb Fәrzaniyә baxdı. - Fәrid, onun
Әylisdә böyük hörmәti vardı, hәtta müsәlmanlar
uşaqlarına onun adını qoyurdular! - Tәzәdәn kürәkәninә
sarı çevrildi - Cavan oğlan, heç başqa bir yerdә
görmüsәnmi müsәlman öz uşağına Zәkәriyyә adı qoysun?
Әylisdә sәn dә zәkәriyyәlәrlә ilә qarşılaşmısan. Yadındadı,
biz orda olanda biri gәlmişdi, özünә patefon aldı. Onun
bircә valı vardı, Xan Şuşinskinin valıydı. Sәhәrdәn
axşamacan oxudurdu.
" Kim çәkәr nazın,
kim çәkәr nazın,
ay qadası?"
Doktor Fәrzaninin getmәyә hazırlaşdığını görәn
professor bir dәqiqә söhbәtinә ara verdi. - Sәn hara?
Otur, qulaq as! - Cәrrah keçib öz yerindә әylәşәndә,
davam elәdi. - Gündәlikdә 1630-cu ildә anadan olduğunu
yazıb. Fikir ver, әylisli ermәni anadan olduğu ili, ayı, günü
alman dәqiqliyi ilә әtraflı vә dürüst qeyd edib. ".. bazar
günü, müqәddәs Georgi günü, günortadan sonra". - o,
çantadan daha bir vәrәq çıxartdı. - Bu da onun ticarәtә
başlamağı barәdәdi. 5 mart 1647-ci ildә, on yeddi yaşında
ipәk yükü ilә Әylisdәn çıxıb. " Bu gün mәn Zakarı Әylisdәn
yola düşdüm. Müqәddәs ruhun kömәyi ilә! Әgәr harda
maraqlı bir әhvalat görsәm, bu dәftәrә yazacağam. Әgәr
kimsә mәnim yazdıqlarımda yalan axtarmağa başlasa qoy
Müqәddәs Ruh onun ağlına işıq salsın". Fikir verirsәn o,
"ağıl versin demir", "işıq salsın" deyir. Niyә? Keçib getdiyi
sәyahәt yoluna bircә-bircә nәzәr sal: Erevan, Kars,
Әrzurum, Toqat, Bursa, İzmir, nәhayәt Stanbul. Niyә o
hәr yerdә İstanbul әvәzinә Stanbol yazır? Onun birinci
DAŞ YUXULAR
129
sәyahәti on ay çәkib, dekabırın sonunda Әylisә dönüb.
Daha sonralar haralarda olmayıb: Yunanstan, Venesiya,
İspaniya, Portuqalya, Almanya, Polşa, Hollandiya...
Azadә xanım atasının qalıb soyumuş çayını tәzәlәdi.
- Heç olmasa bircә stakan çay iç, - dedi - sәnin
ermәni tacirin heç yerә qaçmır.
- İçmişәm. Axı bilirsәn gündә bircә dәfә çay içirәm. -
Doktor Abasәliyev hirslә qızına cavab verib, elә o hirsli
sәslә dә davam elәdi. - Bilirsәnmi şahlar, xanlar, sultanlar
Әylisin başına hansı müsübәtlәri açıblar: "1663, 10 iyul.
Әylis. Bu gün şah Abbasın canişini Әylisә gәldi. O on altı
yeniyetmә oğlanın vә qızın adını bir kağıza yazdı, amma
heç kimi özüylә aparmadı. Bu dәfә bizi Allah saxladı. Şah
Abbasın vәliәhdi Şah Süleymanın isә Әylisә gәtirdiyi
bәdbәxtlik nә yerә sığar, nә göyә. Sәfiqulu Xanın әmrinә
әsasәn bu gün Erevandan Әylisә Qağayız bәy adında
namәlum bir şәxs gәldi. Onun başında otuz atlı vardı.
Şahın әmri ilә onlar Әylis әhalisindәn 1000 tümәn
toplamalı idilәr. Rüşvәtxorluğun, zülmün, zorakılığın hәddi
bilinmirdi. Onlar yüzdәn çox adama işgәncә verdilәr, otuz
beş nәfәri asdılar. Amma bütün bu zülümdәn sonra
bәdbәxt әhalidәn cәmi 350 tümәn toplaya bildilәr. Doktor
Abasәliyev 340 il bundan irәli doğulan, bütün dünyanı
dolaşan ermәni tacirin rus dilinә tәrcümә olunmuş
gündәliyini nәinki oxumuşdu, hәtta başdan-ayağa
әzbәrlәmişdi. Yaşı sәksәni adlamış bu kişinin qeyri-adi
yaddaşı doktor Fәrzanini heyrәtә gәtirirdi.
- "Bu gün Әylisә Xosrov ağa gәlib caamata elan elәdi
ki, onu Qohman hakimi tәyin elәyiblәr. O, Meqrindәn,
Sorutdan, Lehramdan çox adam gәtirmişdi.- Sonuncuya
DAŞ YUXULAR
130
qabaqlar Nehrәm deyilirdi. - Әylis mәlәyi Ovanesin başına
oyun açdılar. Eşşәyin üstünә qoyub zurna çala-çala bütün
kәndi dolandırdılar. Axırda 100 tümәnini alıb boşladılar. -
Doktor Abasәliyev bir neçә dәqiqә çantadakı kağızları
qurdaladı. - Fikir ver, cavan oğlan, tәsәvvür edirsәn,
1669-cu ildә iyulun 22-dә Әylisә qar yağıb! 1677-ci il,
iyunun 3-dәn avqustun sonuna qәdәr bir damcı da yağış
düşmәyib. 1680-ci ildә elә leysan töküb ki, yatağından
çıxan çay evlәri yuyub aparıb. Ardınca elә quraqlıq
başlayıb Әylisdәn Tәbrizәcәn әhali hәtta içmәli su da
tapmayıb. 1667-ci ildә Әylisdә 200-dәn çox uşaq
qızılcadan tәlәf olub. 1679-cu ildә Erevanda elә zәlzәlә
qopub ki, hәtta Әylisdә evlәrin vә kilsәlәrin divarları çat
verib. Zakari Aqulis Әylisin bütün kilsәlәrini qeyd edir.
Vәng kilsәsi - Müqәddәs Foma kilsәsi. Sәn onu
tanıyırsan.Vuraqırd - Vardakert sözünün tәhrif olunmuş
şәklidir. Bizim gördüyümüz Vuraqırd kilsәsi Müqәddәs
Xristofor kilsәsidi. Bizim Daş kilsә dediyimiz Müqәddәs
Osip kilsәsidi, gәrәk ki, Zakari Aqulisin yaşadığı dövrdә
tikilib. Bәlkә dә bәrpa olunub vә 1665-ci il noyabrın 5-dә
yenidәn istifadәyә verilib. Gündәlikdә belә yazılıb. -
Doktor Abasәliyev bir müddәt yenә kağızları eşәlәdi. -
"1668-ci il. 4 yanvar. Bu gün Әylisdә zәlzәlә oldu. Bu gün
Әylinin qәrb sәmasında kometa göründü. O, bizә
günahlarımıza görә cәzanın olduğunu xatırladır.
1668-ci il.21 dekabr. Müqәddәs Foma kilsәsinin
rәhbәri Arximandrat Petros kilsәni dörd tәrәfdәn hündür
hasara saldırdı. Günbәzin vә zәng qüllәsinin tikintisindә
çay daşalarından vә bişmiş kәrpicdәn istifadә edildi.
Ustalar Kürdüstandan gәlmişdilәr... - O zaman türk
DAŞ YUXULAR
131
vilayәtlәrinә daxil olan Van, Bitlis, Diyarbәkr Kürdüstan
adlanırdı. - İç divarlar daşla üzlәndi. Kilsәyә su çәkildi.
Allah bütün ustalara güc-qüvvәt verdi."
Doktor Abasәliyev daha xәstә tәrәfә gözünün ucuyla
da baxmır, biri-birinin ardınca çantadan dartıb çıxardığı
vәrәqlәri elә boğuq sәslә oxuyurdu ki, sanki özü-özünә
mütaliә edirdi.
Münәvvәr xanım anladı ki, bu iş uzun çәkәcәk,
müdaxilә elәdi:
- Doktor, axı hәr yerdә onların ermәni yox, alban
olduqları yazılır.
Doktor Abasәliyev sanki bircә anı da olsun boş yerә
vaxt itirmәk istәmirdi. Amma bununla belә başını qaldırıb
tibb bacısına baxdı, gözünü kağızdan ayırmadan qışqırdı:
- Sәnin dediklәrin tam mәntiqsizdi! Әgәr kimsә özünü
ermәni adlandırırsa, mәn necә deyә bilәrәm ki, yox, sәn
ermәni deyilsәn? Sәn hansısa albansan, lәzgi, talışsan,
yaxud bütün bunların cәminin qarışığısan? Düzdü, bәzilәri
Әylis ermәnilәrini "zok" adlandırırlar. Onların dili dә
Erevan ermәnilәrinin dilindәn bir qәdәr seçilir. Yazılarında
da fәrqlәr tapmaq olar. Axı bizim Ordubadın müsәlman
kәndlәrinin dә hәrәsi öz lәhcәsindә danışır. Şәkilini bakılı
ilә qarışıq salmaq olmur - gör nә qәdәr dil, xarakter, adәt
fәrqlәri var. Ermәnilәrdә dә eyni haldır. Bilmirәm bu
albanlar kim imiş, harda yaşayıblar. Amma Әylisdәkilәrin
ermәni olduğu dәqiqdir. Ermәnini növlәrә bölmәyә nә
ehtiyac var. Bәli, - doktor bu dәfә dә Fәrid Fәzaniyә
müraciәtlә dedi. - VIII-XIII әsrlәrdә necә әrәb yürüşlәri
olub, elәcә dә türk, tatar-monqol, oğuz, sәlcuq yürüşlәri
olub. Sonralar üç yüz il bu torpaqlar İranın vә Türkiyәnin
DAŞ YUXULAR
132
qanlı döyüş meydanına çevrilmişdir. O gәlir qırır, bu gәlir
qırır. Әgәr işgәncә verilәrәk öldürülәn hәr ermәninin
üstündә bir şam yandırsaydılar, o şamların işığı Ayın
nurunu kölgәdә qoyardı. Ermәnilәr hәr әzaba qatlaşıblar,
amma heç zaman öz etiqadlarından dönmәyә razı
olmayıblar. Bu xalq işgәncәlәrdәn yorulub, zülümdәn cana
gәlib, amma yenә kilsә tikmәkdәn, kitab yazmaqdan,
Allahını sevmәkdәn usanmayıb.
- Bәs elәdirsә әlavә torpaq bu xalqın nәyinә lazımdı?
Nә qәdәr istәyirlәr göy üzü ilә danışsınlar. - Fәrid Fәrzani
yüngülcә gülüb, cavab verdi.
Doktor topa kağızların arasından bir vәrәq dә çıxardı.
- "1651-ci il. 7 oktyabr. Tәbriz. Qardaşım Simonla
Tәbrizә getmişdik. Tәbriz hakimi Әliqulu xan istәdi Simon
müsәlmanlığı qәbul elәsin. Bizi bu böyük bәdbәxtçilikdәn
Allah saxladı." Bizim qәhr edilәn aqulislilәr Allaha belә
bağlıydılar, Fәrid. Әgәr müsәlmanlığı qәbul etsәydi,
hәmәn o Әliqulu xan Simonu qızıla tutardı. - O, fasilәsiz
olaraq gülümsәyәn xәstәyә nәzәr saldı, özü dә ürәkdәn
güldü vә bayaqkı hәvәslә sözünün dalını gәtirdi:
- Onların bir әjdaha şairi var - Eqeşe Çarens - 37-dә
repressiyanın qurbanı olub. Deyib-gülәn, tut arağının
ölüsü olan bu şair bir dәfә zarafat elәdi: "vaxtında
әzamızın axmaq yerindәn bir tikә kәsmәyә qoymadıq, ona
görә dә müsәlmanlar bütün millәtimizin başını kәsmәyә
qәrar verdilәr."
Xәstәnin növbәti dәrman qәbuluna hәlә yarım saat
qalırdı. Ancaq Azadә xanım başa düşdü ki, atası
gündәliyin oxunuşunu davam etdirmәk fikrindәdir,
DAŞ YUXULAR
133
çarpayının yanına gәldi, işarә etdi ki, xәstәni rahat
buraxmaq lazımdı.
Ata bu dәfә dә qızının tәlaşını nәzәrә almadı.
Çantadan daha bir vәrәq çıxarıb әyiş-üyüşünü sağallayıb
düzәltdi:
- Burada isә belә yazılıb, cavan oğlan...Bax, Zakari
Aqulis 10 noyabr 1676-cı ildә yazıb: "Mәn, Zakari bu gün
Müqәddәs Ovanes kilsәsinin hәyәtinә qollu-budaqlı, iri bir
çinar basdırdım." Mәnә elә gәlir, Daş kilsәnin hәyәtindә
çinar ağacı olmayıb. Bәlkә var imiş, unutmuşam, düzünü
sәn bilәrsәn.
Bax elә bu an Saday Sadıqlının gözlәri qeyri-adi
dәrәcәdә geniş açıldı, qurumuş dodaqları tәrpәndi:
- Çeş - me - se - din! Eç - ma- eçmaz - za!
Xәstәxana çarpayısında döşәli qaldığı günlәrdәn bәri
onun dilindәn ayrılan ilk sәslәr idi ki, hansısa bir sözә
oxşayırdı.
"Eçmiәdzin"in nә demәk olduğunu isә yalnız Azadә
xanım başa düşә bilәrdi vә başa düşdü...özünü әlә ala
bilmәdi...bәrkdәn içini çәkdi...dәrdli-dәrdli hönkürüb
ağadı.
- Papa! Papa!.. - göz yaşları içindә danışmağa
başladı. - O, hәlә danışa bilmir, papa, O, heç nәyi tanımır.
Sәn isә ara vermәdәn danışırsan, danışırsan...
Doktor Abasәliyevin rәngi qәfil ağardı. Sanki sarsıntı
keçirmiş adam nә baş verdiyini, hara düşdüyünü anlamaq
istәyir, gah xәstәyә, gah Fәrzaniyә, gah Münәvvәr
xanıma, lap sonda isә onun düşünülmәz hәrәkәti
nәticәsindә göz yaşlarına qәrq olan yeganә qızına baxırdı.
DAŞ YUXULAR
134
- Axı o nәsә dedi - o, üzürxaqlıq vә qüssә ilә
Fәrzaniyә söylәdi.
- Hә, nәsә pıçıldadı. Әslindә xeyli müddәt әvvәl
danışmalı idi. Nәdәnsә yubanır.
- Görünür, amneziyanın ağır formasıdır. Niyә
әvvәlcәdәn mәnә bildirmәmisiniz?
- İmkan verirdin ki, ağzımızı açaq. - Doktor Fәrzani az
qala sәrt tәrzdә cavab verdi. - Uzaqda idin, Әylisә
getmişdin, üç yüz qırx il әvvәlә, heç kimi gözün görmürdü.
- Doktor Fәrzani güldü, sonra isә ciddi halda maraqlandı: -
Doktor, hәmin adamlar hәqiqәtәnmi Әylisdә olublar?
- Әlbәttә olublar! O zaman orada yaşayanların hamısı
Allahın nәzәrindә eyni insanlar idilәr. Onlar su çәkir, bağ
salır, daş hörürdülәr. İstәr sәnәtkar olsun, istәr tacir -
ermәnilәr yüzlәrlә yad şәhәrlәri, kәndlәri dolaşıb, yalnız
ona görә qәpik-qәpk pul toplayırdılar ki, özlәrinin balaca
Aqulisini hәqiqi cәnnәt guşәsinә döndәrsinlәr. On
doqquzuncu ildә türklәr gәlib Әylisdә xaraba qoyduqları
ermәni evlәrinin dağıntıları altından müsәlman әhali hәlә
dә qızıl axtarır. Hәtta әkin üçün yer şumlayanda elә bilirlәr
ki, bax indicә ayaqlarının altından qızıl çervonlar çıxacaq.
Axı onlar hәmin ermәnilәrin kömәyi ilә yerin dibindәn su
çıxarmışdılar, dağların arasıyla fayton yolları çәkmişdilәr.
Dәhnә qurmuşdular. Çay daşlarından keçәlәklәr
salmışdılar, bütün küçәlәrә çaylaq daşı döşәmişdilәr.
Hәmin o qızılın sayәsindә on iki möhtәşәm kilsә
yaradılmışdı, bәlkә dә hәrәsinә tonla qızıl xәrclәnmişdi.
Xәstә sonsuz bir heyrәt içindә indi qәrar tutduğu
uzaq diyardan doktor Abasәliyevә baxdı. Bu adam tanış
DAŞ YUXULAR
135
gәlirdi vә Saday Sadıqlı bütün gücünü toplayıb onu
xatırlamağa çalışdı. baxd
Qadınlar sәbirsizliklә kilsә, keşiş, Әylis söhbәtinin nә
zaman sona yetәcәyini gözlәyirdilәr.
Münәvvәr xanım xәstәnin vәziyyәti barәdә bilgi verdi:
- Yaraları sürәtlә sağalır, doktor, - Abasәliyevә
müraciәtlә bildirdi. - Bir әlindәsınıqlar vardı, barmaqları bir
neçә yerdәn sınmış, çıxmışdı, amma dörd-beş günә
hamısı bitişdi. Dizindәki sınıq qorxulu deyil. Ayaq
barmaqlarını rahat tәrpәdir. Orqanizm cavandır, Allah
elәsin, tez şәfa tapsın. Ola bilәr ki, beyin silkәlәnmәsi
vәziyyәti qәlizlәşdirsin. Bunu siz hamıdan yaxşı bilirsiniz.
Amma on gün az müddәt deyil, doktor. Xәstә bu vaxta
qәdәr heç olmasa gәrәk danışaydı. Bәlkә nә qәdәr gec
deyil onu Moskvaya göndәrmәk lazımdı? Fәrid Qasanoviç
dә, Azadә xanım da bu fikirdәdir.
- Bu amneziyanın konfabuleza formasıdır. Biz
psixiatorlar bunu hәm dә Korsanov sindromu adlandırırıq.
Anqioqrafiya olunub? - Abasәliyev doktor Fәrzanidәn
soruşdu.
- Dünәn kranioqrafiya olunub. Bizdә anqioqrafiya
aparatı yoxdu. - Doktor Fәrzani bir qәdәr susub әlavә
elәdi: - Münәvvәr xanım haqlıdı, әn yaxşısı budur ki,
Moskvaya aparılsın.
- Bәs kranioqrafiya nә göstәrir?
- Yaxşı heç nә - doktor Fәrzani cavab verdi, bir qәdәr
düşünüb әlavә elәdi. -
Onun beynindә balaca şiş müşahidә edilir. Ola bilәr
çoxdanın şişidi, indi demәk çәtindi. İndiki halda xәstәni
tәrpәtmәk çox tәhlükәlidi, bir az gözlәmәk lazımdır.
DAŞ YUXULAR
136
Düşünürәm ki, Moskvasız bu işin öhdәsindәn gәlә
bilmәrik. - Azadә xanıma baxıb günahkarcasına başını
aşağı әydi.
Bir neçә dәqiqә heç kәsin cınqırı çıxmadı. Sükutu
doktor Abasәliyev pozub daha bir bәd xәbәr verdi:
- Eşitmisәn, Aza, Nuvariş neylәyib?
- Yox, neylәyib ki?
- Deyirlәr özünü eyvandan atıb.
- Kim deyir? - Azadә hәyәcanlı, titrәk sәslә pıçıldadı.
- Mәrdәkanda çörәk dükanında arvadlar danışırdılar.
Mәn özüm dә üç-dörd gün әvvәl onun ölümü haqqında
radiodan eşitmişәm. Amma bilmirdim ki, özünә qәsd
elәyib.
- Ona görә bura gәlmirmiş, - doktor Fәrzani dillәndi.
- Allah rәhmәt elәsin, - Münәvvәr xanım bütün
bәdәnini әsdirә-әsdirә ümumi kәdәrә şәrik oldu.
Sәhәr tezdәn palataya uşa-uça girәn doktor
Abasәliyev günortaya yaxın xәstәxanadan çıxanda tamam
başqa halda Mәrdәkandakı evinә yollandı.
Saday isә hәlә dә özünün uzaq dünyasında idi. İndi
göyçәk tülkü balasını qovaraq tәpәnin üstünә qalxmışdı,
kәndin aşağı vә yuxarı mәhlәlәrini görürdü, qüruba
әyilmәkdә olan günәşin şәfәqlәri ilә işıqlanan havadan qoz
yarpaqlarının su qoxusu qarışmış acımtıl әtri bürümüşdü.
Qocaman qoz ağacının yaşıl budaqları onun durduğu
yüksәkliyә tәrәf әyilmişdi.
Uzaqlardan Daş kilsәnin divarlarını döyәclәyәn suyun
sәsi eşidilirdi.
Qara, göyçәk tülkü balası hәlә dә yaşıl badaqlar
arasında tullanıb düşür, oğlan onu gözdәn itirmәkdәn
DAŞ YUXULAR
137
qorxurdu vә hәm dә ürәyi su istәyirdi. Beyni susuzluqdan
yanırdı. Daşdan hörülmüş arxın içiylә şırıldayıb axan vә
axırda daş hovuza tökülәn sәrin suyun hәsrәti onu bir
maqnit gücüylә özünә sarı çәkirdi. Amma tülkü balasını
itirmәk qorxusu onu suyun üstünә qaçmağa qoymurdu.
Sonra o, tülkü balasının ağacdan daş hasarın üstünә
necә atıldığını vә öz yoluyla çıxıb getdiyini gördü. Oğlan
sevindi, indi o, şırıltıyla axan suyun yanına gedә bilәrdi.
Ovcunu suyun axarı qarşısına tutdu. Amma әli bircә
gilә dә yaş olmadı. Heç sәrinlik dә yox idi, әksinә isti hava
әlini qarsırdı.
Oğlan beyninin yanğısını soyutmaq üçün başını arxın
içinә tәrәf әydi. Yenә dә bir nәticә hasil olmadı, hәtta
gurultuyla axan su da onun beyninin yanğısını söndürә
bilmәdi. Yalnız bu anda oğlan dәhşәtә gәldi, burada başı
suya qarışanda qara tülkü balası әbәdi olaraq gözdәn itib
yox olmuşdu.
Bu an haradansa qәfil atәş açıldı. Güllәlәr vıyıltıyla
artistin qulağının dibindәn uçub getdi.
Heç olmasa atәşin hayandan açıldığını müәyyәn
elәmәk üçün bütün gücünü toplayıb başınnı qaldırdı vә
nurdan hörülmüş o hasarın yerindә indi Әylisdә olan adi
hasarlardan biri, üstü gillә palçıqlanmış daş hörgü
dayanırdı.
Vә o hasarın dibiylә qapqara, yumşaq tüklü gözәl
tülkü balasının al qırmızı qanı axıb gedirdi.
Vә elәcә axıb gedәn qan o qәdәr qalxırdı ki, hasarı
aşırdı. Axan qandan qorxunc bir uğultu qopurdu vә bu
uğultu Әylis kilsәlәrinin dәrin çatlarında pәtәk salan, bala
qoyan, bal qoyan sonra da qoyduqlarının yerini tapmaq
DAŞ YUXULAR
138
üçün zillәt çәkәn sürü-sürü çaşqın arı qanadlarından
qopan uğultuya oxşayır vә hәmin uğultu bir an öncә
açılan atәş sәsinә qarışıb qapqara bulud kimi göyün üzünә
yayılırdı.
Saday hәr şeyin bitib göz qapaqlarının әbәdi
yumulduğu, uca-uca göylәrin altındakı Әylis dağlarının әn
hündür dikindә qәrar tutduğu vaxt, qәfil Vuraqırd kilsәsini
apaydın gördü. - Yenә dә "Göyәrçin bazarı" idi ora. O, son
macalda anladı ki, daha getmәyә heç bir yeri yoxdur.
1990-cı il yanvar ayının 12-si, cümә günü
yaxınlaşırdı.
Uluruh Türkmәnmәkan...Bütün gün azadlıq,
müstәqillik, Qarabağ haqqında kiflәnmiş şüarları bağıra-
bağıra xәstә tәxәyyüllü, havalanmış kütlәni, әrindәn
yarımayan arvadları küçә-küçә gәzdirib dolandıran Uluruh
Türkmәnmәkan axşamtәrәfi mitinqini Paratetdә yerlәşәn
ermәni kilsәsinin qarşısına salmışdı. Xәlilullahın qulbeçәlәri
bir saatdan çox idi mәbәdә od vurmağa çalışırdılar. Heç
bir vәchlә kilsәni alışdırmaq mümkün olmurdu.
Elә buna görә dә dәn gәzәn dolaşa kimi şairin yan-
yörәsini bürüyәn vәtәnpәrvәr vә fәal qadınlar daha da
cinlәnirdilәr.
Azadә xanım Münәvvәr xanımla birgә Saday
Sadıqlının meyitini yudurtmaq üçün xәstәxana maşınında
mәscidә gәtirdilәr.
Xәstәni insultdan xilas etmәyә gücü çatmayan,
yorğun, peşimançılqdan üzülüәn doktor Fәrzani
kabinetindә çöküb qalmışdı. İlk dәfәydi ki, içindә yadlıq vә
gedәrginlik hiss elәyirdi. O, öz fikrindә Bakı ilә son dәfә
DAŞ YUXULAR
139
vidalaşdı vә mәxsusi bir hәyәcan, ümid, narahatlıq içindә
qızının Moskvadan zәng çalacağını gözlәyirdi.
Parapetin yaxınlığındakı kilsәdәn burum-burum
qalxan qara tüstülәr isә getdikcә hey sıxlaşır vә 1990-cı il
yanvarın on üçünün qan iyi gәlәn gecәsinin zülmәt
qaranlığına qarışırdı.
Doktor Abasәliyev Mәrdәkanda idi vә hәlә baş
verәnlәrdәn xәbәr tutmamışdı.
Әylis kilsәlәrinin damında gecәlәyәn göyәrçinlәr
sakitcә yatmışdılar vә göy üzünә bәnzәr dәrin, mavi
yuxular görürdülәr.
Әylis. İyul 2006
Bakı. İyun 2007.
Dostları ilə paylaş: |