285
yüz min nəfərinə şəfaət edəcəksən.” Dedim: “Ey Rəsuləllah, peyman
sındıranlar kimlərdir? “ Buyurdu: “Təlhə və Zübeyr. Tezliklə onlar sənə
Hicazda beyət edib, İraqda isə həmin peymanı sındıracaqlar. Belə
etdikləri zaman onlara qarşı vuruş. Çünki sənin onlarla döyüşün yer
əhli üçün paklıq və təharətdir.” Dedim: “Zülmkarlar kimlərdir?”
Buyurdu: “Müaviyə və yaxınları.” Dedim: “Bəs dindən çıxanlar
kimlərdir? “ Buyurdu: “Zus-sədiyyə yoldaşları. Onlar dindən oxun
yaydan çıxdığı kimi çıxacaqlar. Onları öldür. Çünki onların ölümündə
yer əhlindən ötrü fərəc və açılış, dindən çıxmışlardan ötrü təcili əzab və
sənin üçün isə Allah-təala yanında xüsusimükafat var.”
20. Peyğəmbər (s) mənə belə buyurdu: “Sənin ümmətimdən ötrü
məsəlin Bəni-İsrailin “Hittə qapısı” kimidir. Sənin vilayətini qəbul edən
şəxs Allah-təalanın ona buyurduğu kimi həmin qapıdan daxil olub.”
21. Peyğəmbər (s) belə buyurdu: “Mən elm şəhəri, Əli isə onun
qapısıdır. Şəhərə onun qapısından başqa bir yerdən daxil olmaq olmaz.”
Sonra buyurdu: “Ey Əli! Sən mənimlə bağladığın peymana sadiq
qalacaqsan, mənim sünnəmə uyğun döyüşəcəksən, mənim ümmətimsə
sənə qarşı çıxacaq.”
22. Həzrət Peyğəmbərin (s) belə buyurduğunu eşitdim: “Allah-təala
Həsən və Hüseyni sənin və Fatimənin nurundan xəlq edib. Bu iki nəfər
iki qulaqdan asılmış, hərəkət edən iki sırğaya bənzəyir. Bu iki nəfərin
nuru şəhidlərin nurunun yetmiş min qatına bərabərdir. Ey Əli! Allah-
təala mənə vəd verib, bu iki nəfərə elə bir kəramət əta edəcək ki, bu cür
nuru heç bir peyğəmbərə və rəsuluna əta etməyib.”
23. Peyğəmbər (s) hələ sağlığında öz üzüyünü, zirehini, belbağısını
mənə əta etdi. Bütün səhabələrinin yanında, hətta, əmim Abbasın
hüzurunda öz qılıncını mənə bağışladı. Allah-təala bütün bunlar vasitəsi
ilə məhz məni Peyğəmbər (s) yanında xüsusi imtiyaz sahibi etdi.
24. Allah-təala öz Peyğəmbərinə (s) belə vəhy etdi:
Ey möminlər!
Elə ki, Allahın rəsulu ilə xüsusi söhbət etmək istədiniz, bu söhbətdən
qabaq sədəqə verin.
Bu zaman mənim bir dinarım var idi. Onu on dirhəmlə əvəz etdim.
Hər dəfə Peyğəmbərlə (s) xüsusi söhbət etmək istəyərkən həmin
dirhəmlərin birini sədəqə verirdim. And olsun Allaha, o Həzrətin (s)
səhabələrindən heç biri nə məndən əvvəl, nə də məndən sonra bu əməli
yerinə yetirdi. Bundan sonra Allah-təala belə vəhy etdi:
Xüsusi söhbət etməzdən qabaq sədəqə verməkdən qorxdunuzmu?!
Buna əməl etmədiniz, amma Allah sizi bağışladı.
Məgər, günah etməyən bir kəsdən ötrü bağışlanma varmı?!
25. Allah Peyğəmbərinin (s) belə buyurduğunu eşitdim: “Nə qədər ki,
mən daxil olmamışam, Behişt bütün peyğəmbərlərə haramdır və nə
286
qədər ki, sən daxil olmamısan bütün vəsi və canişinlərə behiştə getmək
haramdır. Ey Əli! Allah mənə sənin barəndə bir bəşarət verib ki, onu
məndən öncə heç bir peyğəmbərə verməyib. Həmin bəşarət budur ki,
sən bütün övsiyə və canişinlərin sərvəri, Həsən və Hüseyn də bütün
behişt cavanlarının sərvəridirlər.”
26. Qardaşım Cəfər Behiştdə maləklərlə bir yerdə pərvaz edir və
Allah onu dürr, yaqut və zəbərcəddən olan iki qanadla zinətləndirib.
27. Əmim Həmzə behişt şəhidlərinin sərvəridir.
28. Peyğəmbər (s) belə buyurdu: “Allah-təala sənin barəndə mənə vəd
verib ki, məni peyğəmbər, səni isə mənim vəsim və canişinim etsin.
Məndən sonra tezliklə sən mənim ümmətimdən Musanın Firondan
gördüklərini görəcəksən. Sən mənimlə görüşənədək bütün bunlara döz
və Allahın savabına ümidvar ol. Mən isə, səninlə dostluq edənlə dost,
düşmənçilik edənlə düşmənəm.
29. Həzrət Peyğəmbərin (s) belə buyurduğunu eşitdim: “Ey Əli! Sən
Kövsər hovuzunun sahibisən. Səndən başqa onun başqa sahibi yoxdur.
Bəziləri yanına gəlib səndən su istəyəcək, sən isə onlara belə
deyəcəksən: “Yox, heç zərrə qədər də olmaz!” Onlar da üzüqara geri
qayıdarlar. Mənim və sənin şiələrin sənə yaxınlaşan zaman isə onlara
belə deyəcəksən: “Ləzzətlə və doyunca için.” Onlar içdikcə üzləri ağ və
parlaq olar.
30. Həzrət Peyğəmbərin (s) belə buyurduğunu eşitdim: “Qiyamət
günü mənim ümmətim beş dəstədən ibarət olmaqla beş bayraq altında
birləşəcəklər. Birinci bayraq altında mənim hüzuruma gələn dəstənin
bayraqdarı bu ümmətin fironu Müaviyədir. İkinci dəstənin bayraqdarı
bu ümmətin “Samiri”si olan Ömər ibn Asdır. Üçüncü dəstənin
bayraqdarı bu ümmətin “Casliq”i olan Əbu Musa Əşəridir. Dördüncü
bayraqdar “Əbul-Əvər Silmi”dir. Beşinci bayraqdar isə sənsən, ya Əli!
Sənin bayraqdar olduğun dəstədə olanların hamısı möminlərdir, sən də
onların imamı. Həmin vaxt Mütəal-Allah ilk dörd dəstəyə belə buyurur:
Geri dönün və özünüzə nur axtarın. O zaman aralarına
qapısının içəri tərəfində rəhmət, bayır tərəfində əzab olan bir sədd
çəkilər.
1
(1)
Onlar (içəridə olanlar) mənim şiələrim, mənimlə dostluq edər,
Siratdan və rəhmət qapısından qayıdan kəslərlə mənimlə birgə döyüşən
kəslərdir. O zaman (səddin bayır tərəfində olanlar) onları çağırıb
deyərlər:
Məgər biz sizinlə birlikdə deyildikmi?! Onlara belə cavab
verərlər: “Bəli, lakin siz özünüzü fitnəyə saldınız, siz gözləyirdiniz
1
“Hədid”, 13.
Dostları ilə paylaş: |