356
keçmiş prezident kimi deyil, birinci növbədə sərkərdə kimi. 1880-ci ildə
respublikaçılar partiyasının anti-Bleyn fraksiyasının liderləri prezidentliyə yenə
Qrantı namizəd göstərməyi qət etdi. Çikaqodakı qurultay iyunun ilk həftəsində
keçirildi. Bleyn hökmən namizəd göstəriləcəkdi, bir şərtlə ki, onun Konkinq kimi
özünə bərabər lider düşməni olmayaydı. Lakin nə Bleyn, nə də Qrant namizəd
göstərilmədi. Bu dəfə tutqun rəngli at tapmaq lazım idi və seçim Qarfildin üzərinə
düşdü və o, böyük üstünlüklə namizəd göstərildi. Qarfild heç də qurultayın seçimi
deyildi. Onun namizədliyi demək olar ki, adi bir təsadüf idi.
Respublikaçılar partiyasında Konkinq qanadı "yenilməzlər", Bleyn-Qarfild
qanadı isə "Yarım tərbiyə görmüşlər" kimi tanınırdı. Partiyadakı belə vəziyyətdən
təşvişə düşən ölkə qəfildən prezidentin öldürülməsi hadisəsi ilə üzləşdi. Qatil vəkil
olmaqla yanaşı, həm də ilahiyyatçı və siyasətçi idi. O, elan etdi ki, prezidentin
"uzaqlaşdırılması" siyasi zərurət idi. Guya ki, bu respublikaçılar partiyasını yenidən
birləşdirəcəkdi. Onun beyni qaydasında deyildi, ölkə də əslində onun qanının
axıdılmasını tələb etmirdi. Uzun mühakimədən sonra qışda o, ölüm hökmünə
məhkum edildi və öldürüldü. Belə olmasaydı o, ömrünün qalan hissəsini dəli kimi
dəlixanada keçirə bilərdi.
Güllə prezident Qarfildin bədəninə dəymişdi. Əvvəlcə güman edilirdi ki, o,
bir saatın içində öləcəkdir, lakin isti yay aylarını sağ qaldı. Millət gözləyirdi, ümid
edirdi və dua edirdi. Xəstə özünü mərd aparırdı. O, heç vaxt ufuldamırdı və
şikayətlənmirdi. O, bir neçə rəsmi sənədə imza atdı, lakin heç vaxt başını yastıqdan
qaldırmadı. Avqustda prezident dəniz kənarındakı kottecə aparıldı. Lakin bunun da
faydası az oldu və 19 sentyabr gecəsi o, öldü. Bir neçə saat sonra səhər açılmamışdan
bir az əvvəl Çester Artur Nyu York şəhərindəki öz evində ali vəzifəni qəbul etmək
üçün and içdi və hökumət «Yenilməzlərin» əlinə keçdi.
357
Ölkədə iqtisadi islahatlar. Yeni ştatlar.
Çester Allan Artur Nyu Yorkdan olmaqla, tanınmayan siyasətçi idi, siyasi
cəmiyyət dairələrində dövlət xadimindən daha çox lider kimi tanınırdı. Kabinet əsaslı
qaydada dəyişdirildi və böyük müharibə prezidentinin oğlu Robert Linkolndan başqa
Qarfildin kabinetindən heç kəs qalmadı. Arturun öz adminstrasiyasının
başlanğıcındakı qanunverici hərəkəti, vətəndaş xidmətinin islahatı oldu. Prezident
Artur öz Edmunds qanununa Ərazilərdə poliqamiya əleyhinə olan maddəni əlavə
etdi. Bu, Utadakı Mormon adətlərinə güclü zərbə vurdu və həm də Tarif aktı idi.
Bu vaxt respublikaçılar Senatda və Nümayəndələr Palatasında çoxluğu
itirdilər. Demokratlar öz növbəsində, ölkənin onlara inamının artmasına hazır
olduqlarını, həm də islahatların müdafiəçiləri olduqlarını göstərdilər.
1883-cü ilin əvvəlində demokrat Pendl İtonun təklif etdiyi qanun hər iki
palatadan səs çoxluğu ilə keçdi və Artur bu qanunu böyük məmnuniyyətlə imzaladı.
Bu qanunun şərtləri əsasında prezident bacardığı kimi islahatlara başladı. Prezident
Artur ilk günlərdən özünü ləyaqətli, həssas və möhkəm adam kimi göstərdi.
Seçkilərdən əvvəl o qədər də məşhur adam olmamasına baxmayaraq, prezident
vəzifəsi onun yaxşı keyfiyyətlərini üzə çıxardı. Bu vaxtlar müharibə dövrünün
şəraitləri və maliyyə zəruriyyətlərinə uyğunlaşdırılmış tarif rüsumları maliyyə
balansının üstünə gəlmişdi. Bu ölkə üçün çətin çəkilən yükü kimsə yüngülləşdirməli
idi. Demokratlarla respublikaçılar bu məsələdə heç də asanlıqla razılığa gəlmirdilər.
Bu bir köhnə məsələ olub, demokratları, bu məsələlərdə öz ənənələrini viqlərdən
götürən respublikaçılardan ayırırdı. 1881-1882-ci illərin qışında təyin edilmiş
komissiya ölkəni gəzməli, ticarətin və sənayenin milli şəraitləri ilə yanaşı, lokal
şəraitlərin yararlılığını öyrənməli və rüsumların azaldılması barədə qanun qəbul
etmək üçün Konqressə etibarlı məlumatlar verməli idi. Və nəticədə rüsumların
azaldılması barədə belə bir qanun qəbul olundu.
Bu dövrlərdə fəhlə hərəkatı da genişlənirdi. Hətta müxtəlif məşğuliyyətlərdən
olan fəhlələr birlikdə çıxış edirdilər. Sonralar, 1889-cu ildə Filadelfiyada dərzi Uri
Stivensin təşəbbüsü ilə müxtəlif məşğuliyyətlərdən olan fəhlələr birləşib mənafeləri
naminə və özlərinin müdafiəsi üçün cəmiyyət yaratmışdılar. Dövlət xadimləri
gördülər ki, "fəhlə cəngavərlərinin nəcib ordeni" böyüdükcə, onların qarşısında yeni
problem meydana gəlir. Bu cəmiyyətin üzvlərinin sayı yüz minə bərabər idli.
Səhnəyə yeni iqtisadi qüvvə gəlirdi.
Ölkənin əhalisi də sürətlə artmağa başladı, var-dövlət və resurslar da sürətlə
çoxalırdı. 1880-ci il əhalinin siyahıya alınması göstərdi ki, ötən on il ərzində əhalinin
sayı otuz faiz artaraq 38,5 milyon nəfərdən 50 milyon nəfərə çatmışdır. Ölkənin var-
dövləti isə qırx beş faiz artmış və ya 30 milyard dollardan 43,6 milyard dollara
çatmışdı. Heç nə ləngimirdi. Kənd təsərrüfatı, manufakturalar, kommersiya,
mədənlərdə istehsal və hər bir sənaye sahəsi ölkənin resurslarının üzərinə gəlirdi və
onu daha varlı edirdi. 1880-ci ildən sonra dəmir yol qiymətli kağızlarının dəyəri
əvvəlcə yavaş-yavaş, sonra isə sürətlə aşağı düşməyə başladı. 1884-cü ilin mayında
isə iflas baş verdi. Maliyyə böhranı, əlbəttə, ölkənin real resurslarına toxunmadı.
Belə bir şəraitdə 1884-cü ilin prezident seçkiləri gəlib çatdı. Respublikaçılar
ölkənin bu məsələlərini həll etməyə qadir olan adamı namizəd göstərsəydi, o,
Dostları ilə paylaş: |