20
K ng rlil r
adamlardırlar.
Dö yüş gən,
qonaqpərvər,
xeyirxah, qürurlu ol maqla, ədalətsizliyə və
incidilməyə heç vaxt dözmürlər.”
Əgər tarixin səhifələrini vərəqləməli
olsaq, onda 1747-ci ildən 1920-ci ilə kimi
bütün Naxçıvan xanlarının Kəngərli nəslindən
olduğunu görə bilərik. Bunun başlanğıcı
qeyd etdiyimiz kimi məhz 1747-ci ilə
təsadüf edir. Tədqiqatçı T.Kəngərlinskayanın
yazdığına görə məhz həmin ildə – Nadir şah
Əfşarın ölümündən sonra şah naibini qovan
Heydərqulu xan Kəngərli özünü
Naxçıvan xanı elan etmişdi. O, qeyd
edir ki, ikinci Rus-İran müharibəsi
qurtardıqdan
sonra
(1826-1828)
Kərim xan Kəngərlinin hakimiyyətinin
son illərində (1826-1828) Naxçıvan
xanlığı Rusiya imperiyasının tərkibinə
daxil oldu. O vaxtdan Eh san xan və
onun nəsli Naxçıvanski fami li yasını
daşımağa başladılar.
Bizim günümüzə Naxçıvanski-
lərin gerbi də gəlib çatmışdır. Bu ger-
bin ümumi görünüşünü mərkəzində
kiçik qalxanın yerləşdirildiyi dörd
hissəli qalxandan ibarətdir. Birinci
hissədə nizəyə keçirilmiş kəsilmiş
baş, ikincidə tərələrini altıguşəli
ulduzun tamamladığı qala, üçün cüdə
at, dördüncü hissədə isə düzənlik
və onun daxilində yarımqövs və qurd təsvir
olunmuşdur. Qalxanı iki aslan saxlayır. Gerb
beşguşəli ulduzun müşayiət etdiyi yuxarı
istiqamətlənmiş buynuzla bəzədilmiş vurulmuş
sincab mantiyası ilə bəzədilmişdir.
Kəngərli nəslinin ona şöhrət gətirən
hərbi ənənələri onların rus ordusu sıralarında
xidmətləri zamanı da özünü qabarıq gös-
tər mişdir. Bu barədə, bir çox tarixçilərin, o
cüm lədən Ş. Nəzirlinin və İ.Bağırovun Azər-
bay canın hərb tarixinə həsr olunmuş təd-
qiqatlarında Kəngərli nəslindən olan və şü-
caətləri ilə ad-san qazanmış altı generalın adı
çəkilir. Onların arasında general-mayor Ehsan
xanla yanaşı, onun iki oğlu – general-leytenant
İsmayıl xan və general-mayor Kalbalı xan da
vardır. Onların adlarının Moskva Kremlinin
Georgi zalında Müqəddəs Georgi adlı
ordeninin daşıyıcıları ilə yanaşı həkk olunması
da azərbaycanlı hərbçilərin şücaətlərinin
yüksək dəyərləndirilməsinin göstəricisidir.
General-mayor Kalbalı xan Naxçıvan-
skinin oğlu Hüseyn xan Naxçıvanski (1863-
1919) süvari qoşunların təmsilçisi kimi general
rütbəsinə layiq görülməklə, Rusiyanın bir çox
ordenlərinin, o cümlədən I dərəcəli Müqəddəs
Anna, III dərəcəli Müqəddəs Georgi, Ağ
Qartal, eləcə də Avstriya, Bolqarıstan,
Per siya və Rumıniya kimi ölkələrin
Naxçıvan xanlarının nəsil gerbi.
21
K ng rlil r
müxtəlif ordenlərinin daşıyıcısı olmuşdur.
Kəngərlilər Rusiya tarixini həm də fərdi
nəsil hərbi birləşmələrinin mövcudluğu ilə
şərələndirmişlər. Bizim dövrə Kəngərli süvari
alayının bayrağı gəlib çatmışdır və hazırda onu
Azərbaycan Milli Tarix Muzeyində görmək
mümkündür.
Kəngərli nəslinin hərbi ənənələrini son-
rakı dövrdə Hüseyn xanın qohumu Cəmşid xan
Naxçıvanski (1895-1938) davam etdirmişdir.
O, 1918-ci ilin sentyabrında türk qoşunları
və Azərbaycan Əlahiddə Birləşməsi ilə birgə
Bakını daşnaklardan təmizlənməsində iştirak
etmişdir.
C.Naxçıvanski 1921-1931-ci illərdə
Azər baycan ilk milli atıcı diviziyasının ko-
man diri olmuşdur. Moskvada M.Frunze adına
Hərbi Akademiyanı fərqlənmə diplomu ilə
1933-cü ildə bitirmiş və orada üç il taktika
kafedrasına rəhbərlik etmişdir. Lakin otuzuncu
illərin repressiya dalğası Moskvada pedaqoji
fəaliyyət göstərən azərbaycanlı generaldan
da yan ötməyib. Belə ki, qondarma ittihamla
onu həbs etmiş və güllələmişlər. Ancaq hərbi
tədqiqatçı Şəmistan Nəzirlinin təbirincə desək,
“Günahsız dostlarını satmayıb. Nə xalqının,
nə də nüfuzlu nəslinin adını ləkələməyib.”
Bakıdakı ixtisaslaşmış hərbi məktəb hazırda
şöhrətli generalın adını daşıyır.
Cəmşid xanın qardaşı Kalbalı xan isə
1919-cu ildə daşnaklarla müharibə zamanı
Naxçıvanın müdaiəsinə rəhbərlik etmişdir.
1920-ci ildə İrana köçən general 1934-cü ildə
Rza şah Pəhləvinin əmri ilə öldürülmüşdür.
Hüseyn xan Naxçıvanski
(1863-1919)
Cəmşid Naxçıvanski
(1895-1938)
K ng rlil r
27
Bu yerdə deyək ki, Kəngərlilər nəsli
təkcə hərbçilər yetişdirməyib.
Elə Azərbaycan tarixinin hər birimizə
qürur bəxş edən müxtəlif səhifələri özündə
Kəngərli familiyasını da şıyan neçə-neçə digər
peşə sahiblərinin adını yaşadır. Xronoloji
ardıcıllığa əməl etməli olsaq, onda ilk növbədə
Kəngərli nəslini şərələndirən şairə Heyran
xanımın adını çəkməliyik. XVIII əsrin
sonlarında dünyaya göz açan Heyran xanım
Azərbaycan klassik poeziyasını yeni məna-
məzmunla zənginləşdirən yaradıcılardan
olmuşdur. Onun duyğuları riqqətə gətirən
qəzəlləri və vətənpərvərlik duyğuları ilə
bələnmiş lirikası milli poeziyamızın ən
parlaq səhifələrindən birini təşkil edir,
desək, yanılmarıq.
Kəngərli nəslinin nümayəndəsi
Qön çəbəyim də öz dövrünün məşhur
şairələrindən olub. XIX əsrdə yaşayıb-yaradan,
gözəlliyi və zəkası ilə ad çı xa ran Qönçəbəyimin
romantik rüba iləri müxtəlif mövzuları əhatə
etmiş, ifa də özünəməxsusluğuna görə diqqət
çəkmişdir.
XIX əsrin sonlarında dünyaya gələn
və cəmisi 30 il ömür sürməsinə baxmayaraq
yadigar qoyub getdiyi zəngin bədii irsi ilə
Azərbaycan təsviri sənətinə yeni nəfəs bəxş
edən Bəhruz bəy Kəngərli (1892-1922) heç
şübhəsiz Kəngərli nəslinin şöhrətini Naxçıvan
çərçivəsindən uzaqlara yayan sənətkarlardan
olmuşdur.
Adı XX əsrdə ixtisas təhsili alan ilk
azərbaycanlılar sırasında çəkilən Bəhruz bəy
Kəngərlinin doğrudan da milli rəssamlığımızda
müxtəlif janrların yer almasında və yeni bədii
ifadə vasitələri ilə zənginləşməsində mühüm
xidmətləri olmuşdur.
B.Kəngərli. “Naxçıvan mənzərəsi”. 1920.