53
T
hsil ill ri
maddi dəstək göstərmək məqsədilə 1871-ci ildə
yaradılmış yerli Musiqi cəmiyyəti ilə birləşərək
artıq Qafqaz Zərif Sənətləri Təşviq Cəmiyyəti
kimi fəaliyyətini davam etdirmişdir. Onun baş-
lıca məqsədlərindən biri də rəssamlıq təhsilinin
yayılmasına, bu sahədə istedadı olanlara və əsər-
lərini onun inkişafına həsr edənlərə köməklik
göstərmək olmuşdur. Elə bu məqsədlə də 1874-
cü ildə cəmiyyətin nəzdində Rəsm məktəbi açıl-
mışdır. Gürcüstan Milli Arxivindəki sənədlərə
rəğmən bu rəsm məktəbinin 1922-ci ilə kimi
fəaliyyət göstərdiyini söyləmək olar. Bu yerdə
əlavə edək ki, cəmiyyət bu məktəbin saxla-
nılması üçün Peterburq Rəssamlıq Akade-
miyasından 1907-ci ildən başlayaraq ildə
2000 rubl subsidiya da ayrılmışdır. Gürcü
incəsənətinin nüfuzlu tədqiqatçılarından
sayılan Ş.Amiranaşvilinin həmin illərə sal-
dığı işıq bizə göz önündə əski mənzərəni
canlandırmağa imkan verir...
1963-cü ildə nəşr olunmuş “Gürcü
incəsənəti tarixi” kitabında o, belə yazır:
“Qafqaz Zərif Sənətləri Təşviq Cəmiyyəti-
nin rəssamlıq məktəbi Tbilisidə 1902-ci ilə
kimi mövcud olmuşdur. 1886-cı və 1894-
cü illərdə bu məktəbin Peterburq Rəssam-
lıq Akademiyasının himayəsinə verilməsi
barəsində zəmanət qaldırılmış, amma hər
iki halda buna razılıq verilməmişdir. Yalnız
1902-ci ildə Peterburq Rəssamlıq Akademiyası
Tilisdə rəngkarlıq və heykəltəraşlıq üzrə orta
təhsil ocağı yaratmışdır.
Peterburq Akademiyasının tabeçiliyində
olan rəssamlıq məktəbinin yaradılması, öz-özlü-
yündə məktəbin nüfuzunu yüksəltməklə, gürcü
incəsənətinin inkişafına müsbət təsir göstərdi.
Görkəmli Gürcüstan rəssamlarının yaşlı nəslə aid
olunanları məhz bu məktəbdə ilk ixtisas təhsili
almışlar.
Böyük Oktyabr sosialist inqilabından sonra
“Rəsm, rəngkarlıq və heykəltəraşlıq üzrə rəssam-
lıq məktəbi” kimi tanınan bu təhsil ocağı 1922-
ci ildə Tilis Rəssamlıq Akademiyasına çevrildi
və gürcü sovet incəsənətinin təşəkkülündə böyük
rol oynadı”.
Bu yerdə əlavə edək ki, yeni Akademiya
üçün təbii olaraq yeni bina ayrılmış, onun köhnə
ünvanında isə məşhur gürcü sənətkarı M.Toidze-
nin (1871-1951) adını daşıyan rəssamlıq məktə-
bi fəaliyyət göstərmişdir.
Əgər Ş.Amiranaşvilinin yuxarıdakı qeydlə-
rinə tapınmaqla yanaşı, Gürcüstan rəssamlarının
həmin yaşlı nəslini Lado Qudiaşvili, Mixail Çi-
aureli, Ketevan Maqalaşvili və s. təşkil etdiyini
nəzərə alsaq və Bəhruz bəy Kəngərlinin də ad-
larını çəkdiyimiz sənətkarlarla birlikdə oxuduğu-
nun danılmaz olduğunu da bura əlavə etsək, onda
qətiyyətlə onun məhz 1902-ci ildən Qafqaz Zərif
Sənətləri Təşviq Cəmiyyəti nəzdində fəaliyyətə
başlayan rəssamlıq məktəbində oxuduğunu söy-
ləmək olar.
Lakin Tilisin XIX əsrin sonu XX əsrin əv-
vəllərində baş verən ictimai-siyasi və mədəni-iq-
tisadi mənzərəsini əks etdirən xronologiyada bu
şəhərdə iki məktəbin, özü də eyni vaxtda – 1901-
ci ildə yaradıldığı göstərilir.
Beləliklə, əvvəlcə Tilisdə 10 aprel 1901-ci
ildə ilk rəngkarlıq və heykəltəraşlıq məktəbinin
açıldığı qeyd olunub. Sonra isə 1901-ci ildə (gün
və ay göstərilməyib) Qafqaz Zərif Sənətləri Təş-
viq Cəmiyyətinin “Rəngkarlıq və heykəltəraşlıq
məktəbi”nin yaradıldığı qeyd olunub.
Yuxarıda da qeyd olunduğu kimi, Tilisdə
rəssamlıq məktəbinin mövcudluğu çoxlarının
arzusu idi. Ş.Amiranaşvilinin tədqiqatlarında hə-
min dövrə də işıq salınır. O, yazır ki, 1873-cü
ildə burada “Bədaye cəmiyyəti”nin yaradılması
da bu məqsədə xidmət edirdi. Odur ki, bir il son-
ra onun nəzdində rəsm məktəbi açılır. Təəssüf ki,
vəsaitin çatışmamazlığı üzündən bu məktəb gür-
56
T
hsil ill ri
cü gənclərinin rəssamlıq sahəsində professional
təhsil almaq tələbatını tam ödəyə bilmirdi. 1876-
cı ildə (bəzi mənbələrdə bu həm 1877-ci il kimi
göstərilmişdir) “Bədaye cəmiyyəti”nin “Musiqi
cəmiyyəti” ilə birləşməsi ilə tərkibində rəssam-
lıq məktəbinin də olduğu “Qafqaz Zərif Sənətlər
Cəmiyyəti” yaradılmışdır. O vaxtlar məktəbin
müəllimləri sırasında L.O.Prematsi, P.D.Şişkov,
N.A.Kyui və L.K.Lonqo olmuşdur.
Ancaq bu məktəb rəssamlıq sahəsində təh-
sil almaq istəyən çoxsaylı adamların heç yarısının
da tələbatını ödəyə bilmirdi. Odur ki, bir
çox rəssamlar Tilisdə fərdi rəsm, rəng-
karlıq və heykəltəraşlıq sinilərini açılma-
sı üçün icazə də almışdılar. Bu cür icazə-
ni A.İ.Şamşinov (1885-1889), P.İ.Kolçin
(1889-1894), O.Şmerlinq (1893-cü ildən),
heykəltəraş Yatsunski (1896-cı ildən) və
Q.İ.Qabaşvili (1897-ci ildən) almışdı.
Bir maraqlı faktı qeyd etmək yerinə
düşər ki, müəllim və tələbələr məşğələlər-
dən kənar boş vaxtlarda bir yerə toplaşa-
raq birlikdə naturadan rəsm çəkərdilər.
Bu “Naturadan rəsm çəkmə axşamları”
iki illik fasilədən sonra professor K.Y.
Makovskinin təşəbbüsü ilə yenidən bərpa
olunmuşdu.
“Qafqaz Zərif Sənətləri Təşviq Cə-
miyyəti”nin rəssamlıq məktəbi Tilisdə
1902-ci ilə kimi mövcud olmuşdur. Elə
bu və digər səbəblərdən XIX əsrin sonlarında
Tilisdən dəfələrlə çara edilən müraciətlərdə
Tilisdə rəssamlıqla bağlı təhsil ocağının açılma-
sı xahiş olunmuşdu. Uzun müddət cavabsız qalan
bu xahişə əsrin lap axırında münasibət bildirilir.
Əslində məşhur rus rəssamı İ.Y.Repinin 1896-cı
ildə Tilisə gəlişi də dolayısı bunun özünəməx-
sus bir ifadəsi idi. Rusiyalı fırça ustası Tilisdə
olduğu günlərdə buradakı rəssamlarla görüşür,
onların yaradıcılığı ilə yaxından tanış olur. O, bu
səfərindən aldığı xoş təəssüratı o vaxtlar Tilis-
də nəşr olunan “Kaspi” qəzetinin iki sayında (9
və 10 yanvar 1897-ci il) “Tilisə incəsənət mək-
təbi lazımdırmı?” adlı məqaləsində ifadə edir
və Qafqazdakı rəssamların uğurlu gələcəyinə
inandığını bildirir. Tilisdəki rəssamlıq mühitini
ətralı şərh edən İ.Y.Repin burada gecikmədən
rəngkarlıq, heykəltəraşlıq və memarlıq məktəbi-
nin açılmasının vacibliyini vurğulayır. Görkəmli
rus rəssamının Tilisə gəlişinin nəticəsiz qalmadı-
ğını isə sonra baş verən hadisələr də təsdiqləyir...
Kitab üzərində çalışdığımız günlərdə –
2014-cü ildə Tilisdə olduğumuz zaman Rəs-
samlıq Akademiyasının rektorunun və Azərbay-
can-Gürcüstan mədəni əlaqələr cəmiyyətinin
prezidenti T.Lamparadzenin vasitəçiliyi ilə biz
Bəhruz bəyin vaxtilə təhsil aldığı məktəbdə ol-
duq. İkimərtəbəli bu bina da indiki Rəssamlıq
Akademiyası yerləşən Tatsminda rayonunda
(Çonkadze küçəsi, 21) yerləşir. Hazırda qəza
vəziyyətində olan bu tikili biz onu gördüyümüz
anda özünün çox güman ki, son günlərini yaşa-
yırdı. İndi bəlkə də artıq sökülmüşdür. Məlumat
üçün deyək ki, Qafqaz Zərif Sənətləri Təşviq
Cəmiyyətinin 1922-ci ilə kimi yerləşdiyi bu bina
vaxtilə xristianların istifadə etdikləri ibadət yeri
olub. Onun hansı səbəblərdən fəaliyyətini dayan-
dırdığı və cəmiyyətə verilməsi barəsində dəqiq
məlumat almaq mümkün olmadı. Amma dinə
qarşı zaman-zaman təpkilərin mövcudluğunu
nəzərə alsaq, bu binanın da zamanında allahsız-
lığı təbliğ edən rejim tərəindən dindarların əlin-
dən hansı səbəbdən alındığını ehtimal etmək olar.
Bu bina ilə, onun daxili ilə tanışlıq çox yad-
daqalan və heç vaxt unudulmayacaq anlar idi,
desək, həqiqəti söyləmiş olarıq. Vaxtilə Bəhruz
bəyin də addımladığı zalı dolaşmaq, pillələrlə
qalxmaq, onun bir vaxtlar dəfələrlə tutduğu qapı
dəstəyinə toxunmaq doğrudan da həyəcanlı və
duyğulandırıcı dəqiqələr idi...