232
Eki oğlı var idi. Bir oğlın verüb, biri qalmış idi. Gerü növbət
tolanub ana gəlmişdi. Anası fəryad edüb ağladı, zarlıq eylədi.
Məgər xanım, Aruz oğlı Basat ğəzayə getmiş idi. Ol məhəldə
gəldi. Qarıcuq aydır: «Basat şimdi aqından gəldi. Varayın,
bolay ki, mana bir əsir verəydi, oğlancığım qurtaraydım», –
dedi ( s. 99). Burada miqdar sayının azalan kəmiyyətdə növbəti
dəfə təqdimi (2–1=1) əvvəlki ifadə formasının davamı kimi,
süjet xəttinin bədii sonluğa doğru inkişafı ilə əlaqəlidir (bədii
finala doğru bir addımdır). Qapaqqanın iki oğlundan birinin
Təpəgöz əlində həlak olması, ikinci oğlunu da gözləyən bu cür
aqibət oğul anasını kömək üçün Basata müraciət etməyə vadar
edir. Və bu detal öz növbəsində konfliktin bədii həlli üçün açar
rolunu oynayır. Ona görə də Təpəgözün əlində həlak olanların
artması və Oğuz igidlərinin azalması ilə əmələ gələn tərs
mütənasibliyi miqdar saylarının həmin cümlə vahidindəki ifadə
üsulu daha aydın nəzərə çatdırır:
Dört oğlı olan birin verdi, üçi qaldı (4–1=3)
Üç olan birin verüb, eki qaldı (3–1=2)
Eki olan birin verdi, biri qaldı (2–1=1)
Hər hansı informasiyanın cümlə vahidi hüdudunda
reallaşması üçün müvafiq anlayışların daşıyıcısı olan potensial
söz qrupları (isim, sifət, əvəzlik, fel) bəzən kifayət etmir.
İnformasiyanın obrazlı ifadə məqamında bu, xüsusilə, vacib
olduğundan belə situativlikdə kəmiyyət adlarının iştiarkı da
həmin məqsədi daşıyır. Saqın, qadın ana! Mənim üzərimə
gəlmiyəsin! Mənim içün ağlamıyasan! Qoy bəni, qadın ana,
çəngələ ursunlar! Qo ətimdən çəksünlər, qara qaurma etsünlər,
qırqğ bəg qızının öginə ilətsünlər! Anlar bir yedigində sən iki
yegil! Səni kafərlər bilməsünlər, tuymasunlar. Ta kim sası
dinlü kafərin döşəginə varmıyasan ( s. 47). Verilmiş nümunədə
adi nitq normalılığı baxımından sayların işlənməsinə ciddi
ehtiyac yoxdur. Odur ki, müvafiq cümlədə bu tipli forma
233
dəyişikliyi yaratmaq tamamilə mümkündür: Anlar yedigində
sən də yegil. Lakin sayların iştirakı cümlənin informasiya
tutumunu daha güclü ifadə fonunda təqdim edir. Emosionallıq,
ekspressivlik yaradır. Anlar bir yedigində sən iki yegil.
Saylar
düşmən obrazını təyinləndirməyə xidmət edir və
kontenkstdə bədii təyindən çox düşmən tərəf haqqında zəruri
informasiyanın daşıyıcısı olur. Oğul, oğul, ay oğul! Mənim
ünüm anla, sözüm dinlə! Ol kafərin üçin atub birin yarmaz
oqçısı olur ( s. 70). Burada da bədii ifadə planı bir növ aktual
qalır və düşmən qüvvəsini emosional tonda (yumşaq şişirtmə
ilə) təsvir etmək məqsədini güdür. «Ol kafərin üçin atub birin
yarmaz oqçısı olur» cümləsinin məntiqi belədir: kafər
tərəfindən edilən üç həmlənin ikisi boşa çıxmır (ancaq biri
nəticəsiz qalır).
Konkret miqdar sayı müəyyənlik məzmununu daşıdığı
kimi, bəzən qeyri–konkretlik də ifadə edir. Yəni sözün
məzmun planı iki müxtəlif (hətta əks olsa belə) anlayış üçün
aktiv fon olur. Bu ondan irəli gəlir ki, müəyyən miqdar sayı
fərqli leksik vahidlərin əhatəsində ola, təbii ki, onun məzmun
biçimini də həmin kontekst müəyyən edə bilər. Üç gündür,
yoldan gəlirəm, toyurın məni (III b., s. 62) cümləsində miqdar
sayının məzmun planı konkretliyi ilə seçilir. Növbəti cümlədə
isə həmin miqdar sayı həmin ampluada çıxış etmir: Üç günə
varmasun, allah sevindirsün sizi (III b., s. 62). Buradakı sayın
ifadə planı qeyri-müəyyənliyi ilə səciyyələnir. Bunu hər iki
cümlədə hadisələrin sıralanma ardıcıllığı da göstərir.
Əsirlikdən qayıdan Beyrəyin üç günlük yol gəlməsi real və
konkretdir. Ancaq bacıların sevinəcəyi müddət üç günə qədərki
vaxt intervalıdır. Bu zaman məsafəsi bir günlə də ölçülə bilər,
iki günü də əhatə edə bilər. Odur ki, verilmiş nümunədə üç sayı
konkret olmayan miqdarı bildirir. Kəmiyyət bildirən sözdəki bu
cür duallığı (müəyyənlik və qeyri-müəyyənlik) isə misra–
cümlələrin informasiya tutumları əmələ gətirir.
234
«Kitabi–Dədə Qorqud»un mətni üzərində apardığımız
müşahidələrə əsasən bədii mətndə yerinə yetirdikləri vəzifəyə
görə sayları iki şəkildə qruplaşdırmaq mümkündür. Birinci
qrupdan olanlar bədii mətnə ancaq quruluş elementi kimi
xidmət göstərirlər. Burada sayların məna yükü ciddi funksional
əhəsmiyyət daşımır, mətnin ümumi informAtivliyinə tabe olur.
Misal üçün, saylar alliterasiya yaratmaq xatirinə mətndə işlənir.
Yigirmi
bin
ər yağı gördümsə, yılamadım.
Otuz
bin
ər yağı gördümsə, ota saydım.
Qırq bin ər yağı gördümsə, qıya baqdım.
Əlli bin ər gördümsə, əl vermədim.
Altmış bin ər gördümsə, aytışmadım.
Səksən bin ər gördümsə, səksənmədim.
Toqsan
bin
yağı gördümsə, tonatmadım.
Yüz
bin
ər gördümsə, yüzüm dönmədim ( s. 117)
Prof.
Ə.Dəmirçizadə yazır ki, bu parçada əslində olmuş
birinci misra ilə ikinci misra birləşdirilmişdir. Çünki qayda
üzrə sonuncu xəbər və ya xəbəri bu və ya digər şəkildə
aydınlaşdıran söz mütləq misranın başındakı say sözü ilə ilk
səslərinə görə həmcins olmalıdır; halbuki «bin» sayı ilə «oyun»
sözü arasında belə bir həmcinslik yoxdur. Diqqətlə yoxladıqda
məlum olur ki, «oyun» sözü ilə belə bir həmcinslik «on»
sayında vardır və ümumiyyətlə, buradakı misralarda say 10-10
artırılır; buna görə də birinci misra Bir min yaxud Bin-bin
olanda, ikinci misra igirmi yox, on min olmalıdır. Bizim
mülahizəmiz doğru isə, bu zaman belə bir nəticə çıxarmaq
lazım gəlir ki, əslində bu parçanın birinci misranı: Bin yaxud
bir bin ərdən yağı gördümsə… dedim, ikinci misranı isə: On
bin ərdən yağı gördümsə oyunum dedim – olmuşdur
1
.
1
Дямирчизадя Я. «Китаби-Дядя Горгуд» дастанларынын дили (Тякрар няшр).
Бакы: Елм, 1999, с. 16-17
Dostları ilə paylaş: |