39
71.
Azərbaycan kreditə çıxıĢla bağlı səylərini davam etdirməli, onları müvafiq
institutların yaradılmasına və ədalətli rəqabətin təmin olunmasına yönəltməlidir. Bazarı
inkiĢaf etdirmək və kreditə çıxıĢı geniĢləndirmək məqsədilə ölkədə üç xüsusi fond (Milli
Sahibkarlıq Fondu, Ġpoteka Fondu və Azərbaycan Ġnvestisiya ġirkəti) təsis olunub. Belə müstəqil
fondların (BVF-in və BMK-in iĢinə istinad olunur) fəaliyyəti ilə bağlı beynəlxalq təcrübə
mövcuddur və bu təcrübəyə görə fondların rəhbərliyi siyasi təzyiqlərlə mübarizə nöqteyi-
nəzərindən çətinliklərlə üzləĢir. Əgər ölkə rəhbərliyi bu fondları saxlamaq ehtiyacını hiss edirsə,
aĢağıdakıları etmək zəruridir: (i) ən vacib prioritet kimi bu fondların idarəciliyini inkiĢaf
etdirmək; (ii) faiz dərəcələri əvəzinə kapitalı subsidiyalaĢdırmaq.
72.
Yuxarıdakıları nəzərə almaqla, hesabatda tövsiyə olunur:
Tövsiyə 13: Kreditə çıxışın genişləndirilməsi üçün dövlət vəsaitindən hər hansı
istifadə faiz dərəcələrinin subsidisiyası əsasında deyil, əsas kaptialın və ya
borcalanın kapitalının maliyyələşdirilməsi bazasında olmalıdır.
V.
Ġxtisaslı əmək qüvvəsinin və insan kapitalından daha yaxĢı istifadə edilməsinin
təmin edilməsi
73.
Azərbaycan insan kapitalının keyfiyyəti və ondan səmərəli istifadə sahəsində geri
qalır və bunun əsas səbəbi təhsil sisteminin və əmək bazarı sahəsində siyasətin qeyri-
adekvatlığıdır. Azərbaycana Sovet dövründən nisbətən yaxĢı təhsil sistemi miras qalmıĢdır.
Lakin, keçid illəri ərzində təhsilin keyfiyyəti pisləĢib və nəticədə ixtisaslı əmək
qüvvəsinin təklifi
əhəmiyyətli dərəcədə azalmıĢdır. Azərbaycanın təhsil sistemi korrupsiya (bu da diplomların
dəyərini azaldır), investisiyaların tələbatdan aĢağı olması (təhsil sahəsində dövlət xərcləri 2000-
ci ildə ÜDM-in 3.9%-dən 2006-cı ildə ÜDM-in 2.7%-ə düĢmüĢdür, bu da ÜDM-in 5.2%-ni
təĢkil edən ĠƏĠT ölkələrinin orta göstəricisindən çox aĢağıdır) və məzunların ixtisası ilə
iqtisadiyyatın tələb etdiyi bacarıqlar arasında ciddi uyğunsuzluqdan zərər çəkir. Nəticədə,
Azərbaycan insan kapitalının keyfiyyəti və kəmiyyəti münasibətdə onunla müqayisə oluna bilən
ölkələrdən geri qalır. 2007-ci ildə Azərbaycanın adambaĢına düĢən ÜDM-in MDB ölkələri
arasında dördüncü yerdə olmasına baxmayaraq, ölkə, Dünya Bankı Ġnstitutunun Bilik
Ġqtisadiyyatı Ġndeksində (2008) Avropa və Mərkəzi Asiya ölkələri arasında yalnız Özbəkistan və
Tacikistandan yüksək olan 23-cü yer tutmuĢdur.
74.
Ölkənin ciddi demoqrafik keçid yaĢamasını nəzərə alaraq, təhsilə investisiyaların
qoyulması xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. KeçmiĢdə doğum əmsalının nisbətən yüksək olmasına
və əhalinin yaĢ strukturunun əlveriĢli olması səbəbindən, Azərbaycanın əmək qabiliyyətli yaĢda
(15-64 yaĢ) olan əhalisinin sayı sürətlə artmağa davam edir. Əmək qabiliyyətli yaĢda (15-64 yaĢ)
əhalinin sayı 1999-cu ildə 5 milyondan bir qədər aĢağı rəqəmdən 2006-cı ildə 5.77 milyon nəfərə
qalxmıĢdır (16% artım). Növbəti onillik ərzində 15-64 yaĢlarında olan əmək qabiliyyətli
əhalinin sayı 2015-ci ildə 6.55 milyon nəfərə artacaqdır (BMT-nin əhali proqnozuna
14
)). Bir
tərəfdən bu iĢ yerləri ilə bağlı rəqabəti artıracaq. Digər tərəfdən isə, doğum əmsalı aĢağı olan
1990-cu illərdə doğulmuĢ nəsil əmək qüvvəsinə daxil olandan sonra, 2006-cı ildə 1.74 milyon
təĢkil edən 15-24 yaĢında əhalinin sayı 2015-ci ildə 1.54 milyona, və ondan sonra 2020-ci ildə
1.19 milyona düĢəcəkdir. Bu əmək qüvvəsinin yaĢlanmasına gətirib çıxaracaq. Həmin məqamda,
14
BMT Katibliyinin Ġqtisadi və Sosial Məsələlər Departamentinin Əhali ġöbəsi, ―Dünya Əhalisinin Persektivləri:
2006-cı ilin redaktəsi‖.