46
yoldaĢları onun üstünə atılıb öz dillərində qıĢqırdılar: «Sən padĢahımızı öldürdün!»
(səh. 81) Çoban qaçıb kəndlərinə gəlir və əhvalatı hamıya söyləyir.
[Müəllif] deyir: Çoban yola çıxıb əl-Bab Ģəhərinə gəlir. O, Ģəhərin əmiri
Üseyd ibn Zafir əs-Sulaminin yanına gəlib hər Ģeyi ona danıĢır. [Müəllif] deyir:
Üseyd о saat atını minib, bir neçə əsgəri ilə həmin yerə gəlir. Arbis ibn Basbasın
meyitini orada görür. О əmr edir ki, Arbisin baĢını bədənindən ayırsınlar, sonra isə
onun Ģeylərini də götürüb əl-Bab Ģəhərinə qayıdır. Bundan sonra o, oğlu Yəzidi
çağırıb Arbisin kəsilmıĢ baĢını ona verib deyir: «Get əmir Mərvanın yanına və bu
baĢı ona ver!» [Müəllif] deyir: Yəzid Samur çayının sahilindəki qalada qalan
Mərvanın yanına gəlib, onu qəbul etməsini xahiĢ edir. Ona icazə verirlər, о içəri
daxil olub Mərvanı salamlayır. Mərvan soruĢur: «Ya Yəzid! Atanın hal-əhvalı
necədir?» Yəzid cavab verir: «Allah Əmiri saxlasın, sağ-salamatdır! Mən sənin
yanına xəbərlə gəlmiĢəm!» Mərvan soruĢdu: «Bu nə xəbərdir?» Yəzid deyir:
«Arbis ibn Basbasın baĢı!»
[Müəllif] deyir: Mərvan buna çox təəccübləndi və dedi: «Vay sənin halına!
Arbis indi öz qalasındadır, sən isə deyirsən ki, onun baĢını gətirmisən!» [Müəllif]
deyir: Onda Yəzid Arbisin baĢına gələnləri ona danıĢır.
Mərvan əmr edir ki, Arbisin baĢını nizəyə taxıb qalanın önündə nümayiĢ
etdirsinlər. Sonra müsəlmanlar birlikdə «Allahu Əkbər!» - deyə səsləndilər. Qalada
olanlar divarların üstünə çıxıb öz hökmdarları Arbisin baĢını gördülər. Onlar baĢı
götürüb, rüsvayçılıqla təslim olduqlarını bildirdilər. Onlara aman və öz
Ģəhərlərində qalmaq icazəsi verildi. Öhdələrinə əl-Bab Ģəhərinə ildə 10 min mudd
ərzaq gətirmək qoyuldu.
[Müəllif] deyir: Bu əhvalatlardan sonra Mərvan [Cənubi] Azərbaycan
ərazisinə hücum edib, Muğan, Gilan, əl-Bəbr və Talaqan
100
əhalisinə qarĢı yürüĢ
etdi (səh. 82). О bu yerlərdə çoxlu adam qırdırdı və 10 mindən çox arvad-uĢaq əsir
edib, onları öz əsgərlərinin arasında bölüĢdürdü. Bundan sonra о daha irəli
gedərək, çox keçmədən Bərdəyə yetiĢir. O, bütün Azərbaycanı, eləcə də
ermənilərin yaĢadıqları torpaqları və baĢqa bir çox yerləri fəth etdi. Amma heç kəs
onun hakımiyyətinə qarĢı çıxmadı.
(səh. 130) Valid ibn Yəzid xəlifə olduqda
101
o, Məhəmməd ibn Mərvanı
Azərbaycan və Ərminiyəyə vali təyin etdi.
(səh. 141) «Naqis» adını daĢıyan Yəzid ibn Valid ibn Əbdülməlik xəlifə
olduqda
102
o, Mərvan ibn Məhəmmədi Azərbaycan və Ərminiyəyə hakim təyin
etdi.
Xilafətdə hakimiyyət Yəzidin qardaĢı Ġbrahim ibn Validin əlinə keçəndə
103
bundan xəbər tutan Mərvan ibn Məhəmməd öz silahdaĢlarından biri olan Asim ibn
Yəzid ibn Abdullah əl-Hilalini Azərbaycana və Ərminiyəyə öz yerinə caniĢin təyin
etdi, özü isə adamları ilə ġama yola düĢdü.
(səh. 142) Ġbrahim xəlifəlikdən kənar ediləndən sonra Xilafətdə hakimiyyət
Mərvan ibn Məhəmməd ibn Mərvanın əlinə keçir.
104
О öz adamları ilə DəməĢqə
47
daxil olur. Nəsr ibn Səyyarı çağırıb, onu Azərbaycan və Ərminiyəyə hakim təyin
edir.
Mərvan ibn Məhəmməd xəlifə olan kimi Azərbaycan və Ərminiyədə
iğtiĢaĢlar baĢlanır.
[Müəllif] deyir: Bu iğtiĢaĢların səbəbləri bunlar idi: Beyləqan sakinlərindən
Müsafir ibn Kəsir əl-Qəssab adlı birisi bu narazılıq və iğtiĢaĢların baĢında
durmuĢdu. Onu (səh. 143) bu hərəkətə Dəhhak əl-Həruri adlı birisi
105
sövq etdi.
[Müəllif] deyir: Onu dəstəkləyənlərin baĢında çıxıĢ edən Müsafir ibn Kəsir tezliklə
Ərdəbil Ģəhərinə gəldi. ġəhərdə bu vaxt narazılıq edən adamlar vardı. Belələrinin
sayı getdikcə artaraq, az bir vaxtdan sonra daha da çox oldu.
[Müəllif] deyir: Bu haqda Beyləqan Ģəhərində olan Asim ibn Yəzid əl-Hilali
xəbər tutdu. O, Beyləqan əhalisindən qiyamçılara baĢçılıq edən iki kiĢinin dalınca
adamlarını göndərdi. Onlardan birisinin adı Aban ibn Meymun, digərinin isə
Quteybə ibn Sədəqə idi. Asim onları həbs edib Beyləqan zindanına saldırdı. Bunun
xəbəri qiyamçıların bu vaxt Varsanda olan baĢçısı Müsafir ibn Kəsir əl-Qəssaba
çatdı.
Gecə yarıdan keçmiĢ о öz tərəfdarları ilə Varsandan çıxıb, çox keçmədən
Beyləqana çatır. Onlar nərdivan qoyub, Ģəhər divarlarına çıxdılar. Beyləqana
birinci Ġsmət ibn Müslüm daxil oldu. О, keĢikçilərin rəisini tutub, elə divarın
üstündə baĢını kəsir. Bundan sonra onlar Beyləqana daxil olurlar, əmir Asim ibn
Yəzid əl-Hilali isə Bərdə Ģəhərinə çəkilir.
[Müəllif] deyir: Qiyamçılar Asimin buradakı caniĢinini tutub, onunla
birlikdə zindanın qapısına yaxınlaĢdılar, qapını açdırdılar və Quteybə ibn Sədəqəni
və Aban ibn Meymunu azad etdilər. Bundan sonra (səh. 144) qiyamçılar Beyləqanı
tam ələ keçirdilər.
Bütün ətraf və nahiyələrdən Beyləqana adamlar axıĢdı, tezliklə burada
nəhəng bir ordu toplandı. Öz baĢçıları Müsafir ibn Kəsir əl-Qəssabın rəhbərliyi
altında onlar Beyləqandan çıxıb tezliklə Yunana
106
gəldilər.
Asim ibn Yəzid əl-Hilali bundan xəbər tutub, öz tərəfdarlarını yığır və
onlarla yola düĢür. O öz döyüĢçülərini Bərdə Ģəhərinin qapıları yanında Tərtər çayı
boyunca yerləĢdirir.
[Müəllif] deyir: Bu vaxt Bərdə nahiyəsindən olan bir adam onlara
[qiyamçılara] yaxınlaĢdı. Qiyamçılar onu tutub öz baĢçıları Müsafir ibn Kəsirin
yanına gətirdilər. Müsafir ondan soruĢdu: «Haradan gəlirsən?» O cavab verdi:
«Bərdədən». Müsafir soruĢdu: «Bilirsənmi, indi Asim ibn Yəzid harada olar?». O
dedi: «Bilirəm! O indi Tərtər çayının sahilində, yoldan bir qədər kənarda, filan
yerdədir». Müsafir ona dedi: «Onun ordusuna aparan yolu göstərə bilərsənmi?» O
cavab verdi: «Əlbəttə!» Müsafir dedi: «Mən gecə sənə 300 dirhəm verəcəyəm, bu
Ģərtlə ki, sən bizimlə birlikdə onun ordusu olan yerə gedəsən». Həmin adam dedi:
«Bu iĢi mən sənin üçün görərəm».
Dostları ilə paylaş: |