52
Saat 10-da məlum olur ki, Velikokinyajski, Olqinski və Marinski küçələr
bolşeviklər tərəfindən işğal edilib şəhərin aşağı hissəsi ilə əlaqə kəsilmışdir. Saat
11-də erməni nümayəndəsi doktor Ter-Zaxaryan müsavat idarəsinə milli komitəyə
gəlib demiş ki, erməni milli
komitəsi
Metropola
yığışmışdır ki, müsəlmanlar
ilə bir yerdə bolşeviklərin
qarşısına çıxmaq üçün şura
etmək istəyirlər. Və əlavə
etmişki: Bizim Şura qoşunu
ilə heç bir əlaqəmiz yoxdur,
bu siyasi bir mübarizədir,
çalışmalı ki, bu mübarizə
hər
iki
millətə
zərər
yetirməsin.
Bu zaman müsəlmanlar müavinət etmək... Milli Komitədən Əlimərdan
bəy Topçubaşov, Əbdüləlibəy Əmircanovu, Ağahüseyn Tağıyevi, Yusifəli
Əliyevi: müsavatdan Əmin Məmmədovu; Səməd bəy Əliisgəndərovu, Əsədulla
Əhmədovu oraya göndərirlər. Axşam saat səkkizdə səkkiz nəfər müsəlman bir
nəfər erməninin sözünə görə Metropola əzimət edirlər. Müsəlmanlar və erməni
milli komitəsi bu yerədək ermənilərə inanırdılar. Vəkilləri erməni saldatları
gülləyə basdığından bunlar qayıdırlar, sonra Ter-Zaxaryan telefon ilə Metropola
Ter-Mikaelyans və Taqiyanosov ilə danışar və qərar qoyarlar ki, səhər saat 7-də
yığışsınlar. Eyni zamanda ermənilər söz verirlər ki, emıəni hissəsində olan
müsəlmanları mühafizə edəcəklərdir. Müsəlman hissəsində olan erməniləri də
müsəlmanlar mühafizə etsinlər.
. Müsəlmanlar bu barədə məhəllələrə əmr verirlər. Saat 5-də bildik ki,
bizi aldatmışlardır. Bunlar bir tərəfdən bizimlə danışığa girişdiyi halda digər
tərəfdən Şaumyan və eserlər ilə barışığa girmişlərdir. Bunlar qət etmişlər ki, bizi
aldadıb bütün ixtiyarı əllərinə alsınlar.
Müsavatın birinci şöbəsindən bildirildi ki, ermənilər hücum edirlər və
zirehli avtomobillər Müsavat qarşısında dayanıb onları gülləyə basır və bir neçə
müsəlmanı küçəyə çağırıb öldürmüşlərdir. Müsəlmanlar icra komitəsinə müraciət
ilə nə üçün belə edilir dedikdə: sizə belə lazımdır deyə Qaraxanyan cavab verirmiş.
“Azərbaycan” qəzeti №” 147, 31 mart 1919.
53
18-31 mart
Bu gün 18-31 mart hadiseyi-ələmkiyyəsi sənəyi-dövriyyəsi münasibətilə
Azərbaycan türk-islamları milli matəm elan ediyorlar.
Bu gün bütün hökumət və cəmaət idarələri, məktəblər, qəzetlər, bazar,
dükan, emalatxana və sayir müəssisələr tətil ediyorlar, şəhərdə həyat
dayandırılıyor. Zira:
Bu gün gözəl ideya, böyük şüar altında qara fikir yürütən bir taqım alçaq
qara güruhun əlində məqtul düşənlərin illiyidir. Bu matəmdə azərbaycanlılar
məscidlərə yığılaraq günahsız ölənləri, irz və namusuna toxunulan məzlumları,
canilər əlində tələf olmuş məsum cocuqları yad edəcək, Quran oxuyacaq,
məlumlara rəhmət, zalimlərə lənətxan olacaqlardır.
Təzə Pir məscidində - həmən keçən il bu günlərdə düşmən mərmiləri
dəydikcə, yaralanan pəhləvan kibi nərə çəkərək güya zəban halilə “Ey türk milləti!
Namusun qəbul etməsin; Allah, götürmə bu zülmü!” deyə fəryad edən bu böyük
məscidin həyətində cəm kəsirin iştirakilə ictima tərtib verəcəklərdir.
Fəqət Azərbaycan türkləri bu matəmdə yadlarından çıxarmamalıdırlar ki,
keçən il ibtida Bakıda və Şirvanda, daha sonra Qubada və sair yerlərdə bizim
başımıza gələn müsibətlərin təsirlərinin çoxu özümüzdədir. Həm də o mənayəni
cəmaətimizin bir qismi məsqə geymiş canilərə inanaraq onlarla sosyalist kibi
rəftarda bulunmaqla özlərini aldatmış oldı: nə o mənayə ki, cəmaətimizin bir qismi
məhzi firqəbazlıq xatirinə özünü üzə çıxarmaq və şərəfi-müqabili nəzərdən salmaq
niyyətilə xalqı yoldan çıxardı. Heç bir fıtnə və fəsaddan çəkinmədi.
Doğrudur, həyatımızda bu mövsuf amillər böyük rollar oynadılar,
doğrudur on minlərcə günahsız olan vətən övladı bu hərəkətlərin qurbanı oldu!
Lakin bir şeyi xatırda tutmalıdır. Bizim zəifliyimiz və düşmənin
güclülüyü, bizim aramızda firqənin təfriqə kibi təəlliyisi, dillərdə əzbər olan
ittihadsızlığımız və sayirə həp iki şeydən nəşət etmişdir:
İdrak və etirafi-milliyyə yoxluğu və sadəlövh, saf durunluğumız.
Həyat bir məktəb və tarix bir ayineyi-ibrətdir yaşayışın. Acı həqiqətlərinə
açıq gözlə baxalım da.
- İşləmiş olduğumuz xətaları islah edəlim, əks surətdə belə faciələr
həyatimizdə təkrar-təkrar oyana bilər.
Keçən il haman bu günkü gün müsəlman türk firqələri, cə-maəti sakit
etmək məqsədilə buraxmış olduqları bir intibahnamədə. “erməni qonşularımız dəxi
bu məsələdə bizimlə bərabərdirlər” yazmışdılar. Halbuki dörd saat sonra başlanmış
dəvayi-milli qitalə döndərən yənə həman “bizimlə bərabər olan qonşularımız”
oldular. Yalnız o gün deyil həmişə bu surətlə aldanmışız. Bu da hər şeydən ziyadə
siyasi xanlığımızdandır. Siyasətdə millətə dövlət və firqə mənafei hər şeydən yuca
tutulduğundan şübhəsizdir ki, hər dövlət, hər millət və hər firqə ancaq mənafei
üzürə bir və bərabər olanlara inana bilərlər.
Digər tərəfdən yenə haman keçən il mart hadiseyi-ələmiyyəsindən bir az
qabaq, faciənin oynayacağını qabaqcadan görmüş olanların “Açıq söz” qəzetəsində
54
yazmış olduqları “Birlik gərək”, “Birlik tələb olunur” və sayir bu kibi bir çox
məqalələrinin qalması həp cəmaətimizin milli mənafei dərk etmiş olmasındadır.
Ona görə ki, cənnət ana vətəninin xərabəzarə döndərilməsi səneyi
dövriyyəsini matəm saxlayan Azərbaycan türkləri: əski Roma imperiyası
Leqiyonlarının ayaqları altında əzilmiş millətini və dağılmış vətənini görən
Hannibalın müqəddəs atəşgədə və qoca atası hüzurunda etdiyi kibi, bu gün,
düşmən qomparasilə minarəsi dağılmış müqəddəs Təzəpir məscidi qabağında
əllərini döşlərinə qoyaraq başlarını aşağı dikərək qism yad etməlidirlər ki, gözəl
Azərbaycan və nəcib türk millətini hər cəhətdən sahili-nicat və səadətə
çıxaranadək başlarını yuxarı qaldırmayacaq və Azərbaycan istiqlalına, türk
azadlığı, millət səadəti yolunda son qətrə qanına və son nəfəsinədək heç bir
fədakarlıqdan geri durmayacaqlardır!
ÖLƏNLƏRƏ RƏHMƏT! QALANLARA İBRƏT!
Xəlil İbrahim,
“Azərbaycan “ qəzeti № 147, 31 mart 1919-cu il.