Aile (evlenme ve boşanma)

ALTINCI KISIM

Evlilik Birliğinin Korunması,Tarafların Soyadları

Ve Ayrı Yaşamaları

Evlilik Birliğinin Ve Ailenin Korunması	34. Evlenme, taraflar arasında bir evlilik birliği yaratır.Evlenenler sadakatle,işbirliği içinde ve karşılıklı yardımlaşma ile birlikte yaşamayı, evlilik yaşamını sürdürmeyi, çocuklarına bakmayı ve özen göstermeyi kabul etmiş olurlar ve evlilik birliğini eşitlik ve uyum içinde yürütürler. Evlilerden biri evlilik görevlerini savsaklar veya hal ve hareketleri ile öteki tarafa tehlike yaratır ,utanç veya maddi zarar verirse, etkilenen taraf bir başvuru ile mahkemenin müdahale ederek mağduriyetini giderici bir emir vermesini isteyebilir.Böyle bir başvuru üzerine mahkeme,kabahatli tarafın dikkatini çeker.Bu tür davranışları yapan taraf savsaklamaya devam eder veya hal ve hareketlerinde direnirse mahkeme zarar gören tarafa uygun göreceği bir tazminat verilmesini emredebilir.
Tarafların 35. Soyadları	(1)	Karı ve Koca, üzerinde uzlaşmaları halinde, ikisinden birinin soyadını aile soyadı olarak taşırlar. Uzlaşamadıkları durumda kocanın soyadı aile soyadı olur.Kadın bu durumda kendi soyadını aile soyadından önce taşır.Çocuklar ise sadece aile soyadını taşıyabilirler.
	(2)	Taraflar, boşanmanın bu Yasanın 24’üncü maddesinin (1)’inci, (2)’nci ve (3), fıkralarında belirtilen nedenler dışındaki bir nedenle gerçekleşmesi halinde boşandıktan sonra da evlilik birliği süresince kullandıkları soyadını kullanmaya devam edebilirler.
Koruma Emri 36.	(1)	Evli veya boşanmış taraflardan biri diğerine,
			(A)			Fiziki zarar verdiği veya buna teşebbüs ettiği hallerde,
			(B)			İstek dışında cinsel ilişkiye zorladığı hallerde,
			(C)			Fiziki veya manevi şiddet veya baskı yaptığı hallerde,
			(Ç)			Konutu kullanma hakkı diğer eşe verildiği durumda, bu konuta izinsiz girdiği veya girmeye teşebbüs ettiği hallerde,
			(D)			İşyerine gelerek rahatsızlık verdiği hallerde,
			(E)			İşyerine,konutuna,müstahdemine,işverenine,birlikte ikamet ettiği aile fertlerine veya yakınlarına mükerrer şekilde telefon ederek,mektup göndererek veya diğer iletişim yollarını kullanarak veya sözlü olarak rahatsızlık verdiği hallerde,
			(F)			Diğerini isteği dışında kamuya açık veya kapalı mahallerde takip ettiği hallerde,
Fasıl 154 3/1962 43/1963 15/1972 20/1974 31/1975 6/1983 22/1989 64/1989			(G)			Ceza Yasası kuralları uyarınca suç sayılan bir fiilde bulunması halinde,(böyle bir durumda fiili ika eden tarafın polis tarafından itham edilmesi yeterlidir.)
			(Ğ)			Evinin,işyerinin,okulunun,aracının veya diğer eşin bulunduğu herhangi bir yerin önünde bulunmak suretiyle gözaltında tuttuğu veya evinin etrafında dolaşmak suretiyle gözetlediği hallerde ,
			(H)			Yargıcın takdirine göre,çocuğu haksız yollardan yargı yetkisi dışına çıkarmakla tehdit ettiği veya buna teşebbüs ettiği hallerde,
			(I)			Yargıcın takdirine göre tehdit,taciz ve rahatsızlık sayılabilecek hallerin var olması veya yapılacağı ihtimalleri hallerinde,
	mağdur olan taraf tek taraflı dilekçe ile mahkemeye başvurarak koruma emri talep edebilir.
	(2)		Mağdur olan tarafın korunması için mahkeme aşağıdaki koruma emirlerinden uygun gördüklerini verebilir:
			(A)			Taciz edenin, diğer tarafın veya diğer aile fertlerinin konutuna,taşınmaz malına,okuluna veya işyerine girmekten men edilmesi.
			(B)			Taciz edenin diğer tarafın veya diğer aile fertlerinin yüz metre mesafesine yaklaşmaktan men edilmesi.
			(C)			Diğer tarafa,aile fertlerine,onların konutuna veya işyerine yazılı,sözlü, telefon veya sair iletişim araçlarını kullanarak tedirginlik yaratacak veya taciz edecek şekilde iletişim kurmaktan men edilmesi.
	(3)		Bu madde kuralları uyarınca Mahkeme tarafından verilen koruma emirlerine uymayanlar suç işlemiş olurlar ve mahkumiyetleri halinde davanın görüşüldüğü tarihteki aylık asgari ücretin on katına kadar para cezasına veya bir yıla kadar hapis cezasına veya her iki cezaya birden çarptırılabilirler.
EvlilerinAyrı Yaşamaları	37.			(1)	Karı kocadan birinin sağlığı,ünü veya işi birlikte yaşam sonucu önemli surette zarar görürse,kabahatsiz taraf zarar tehlikesi devam ettiği sürece öteki taraftan ayrı yaşayabilir.
				(2)	Mahkeme,karı kocanın ayrı yaşamaları için yeterli neden bulunduğuna kani olursa kabahatsiz tarafın başvurusu üzerine,kabahatli tarafın kabahatsiz tarafa nafaka ödemesine karar verebilir.Bu Yasanın 30’uncu maddesinin nafakaya ilişkin kuralları bu madde için de uygulanır.
Tarafların Alacakları	38. Taraflardan birinin, gücü olduğu halde, aile birliğine katkı yapmadığı, çocuklarının geçimini yeterli derecede sağlamadığı takdirde mahkeme, o tarafın herhangi bir alacağının, diğer taraf için veya çocukların bakımı için tamamen veya kısmen ödenmesi için emir verebilir. Bu alacakların, yürürlükteki herhangi bir yasa uyarınca üçüncü bir kimse leyhine haczedilmesi konusunda verilmiş herhangi bir emir varsa, yukarıda belirtilen şekilde bir emir verilemez. Bu madde amaçları bakımından çalışmayan eşin evde yaptığı hizmetler aile birliğine katkı olarak kabul edilir.
Önlemlerin Değiştirilmesi	39. Mahkeme,taraflardan birinin istemi üzerine, önlem almayı gerektiren nedenin ortadan kalkması halinde, bu Kısım kuralları uyarınca alınan herhangi bir önlemi bozmaya veya değiştirmeye yetkilidir.

YEDİNCİ KISIM

Çocuklara İlişkin Kurallar

Nesebin Sahih Addolunması

40. Evlilik esnasında veya evliliğin son bulmasından veya kocanın ölümünden başlayarak 302 gün içerisinde doğan her çocuğun nesebi sahih addolunur.

Yasal Ayrılık Esnasında Doğan Çocuk

41. Mahkeme yasal ayrılık esnasında doğan çocuğun ana rahmine düşmesine olanak bulunduğu bir zamanda kocanın ana ile birlikte oturduğuna kanaat getirmesi halinde, öyle bir çocuğun nesebi sahih addolunur.

Koca Tarafından Çocuğun Nesebinin Reddedilmesi

42.

(1)

Koca, çocuğun doğumunun bilgisine geldiği tarihten başlayarak bir ay içinde dava açarak çocuğun nesebini reddedebilir.Böyle bir davada çocuk ve anası davalı olarak gösterilir.

(2)

Kocanın, açıklıkla veya dolaylı olarak çocuğun nesebini tanıması veya yukarıdaki (1)’inci fıkrada öngörülen bir aylık sürenin geçmesi durumunda koca çocuğun nesebini reddedemez. Ancak mahkeme böyle bir tanımanın veya zaman aşımının hile ile sağlandığına veya olduğuna inanırsa koca, çocuğun nesebini reddedebilir.Hile iddiasının sözkonusu olduğu bir durumda davacı taraf, hilenin bilgisine gelmesinden başlayarak bir ay içerisinde red davası açabilir.

Nesebin Miras Hakkı Olan Tarafça Tartışılması

43.

(1)

Çocuğun nesebini tanıması için bu Yasa uyarınca tanınan süre dolmadan kocanın ölmesi, akli dengesinin bozulması, kocanın konutunun bulunduğu yerin bilinmemesi veya başka herhangi bir nedenle çocuğun doğumunun kendisine bildirilmesinin olanaksız olduğu anlaşılırsa, bu durumda çocuktan sonra veya çocukla birlikte mirasa hakkı olan herhangi bir taraf, doğumun haberini alma tarihinden başlayarak bir ay içerisinde çocuğun nesebini reddedebilir.

(2)

Evlenmeden önce karının hamile kalması durumunda ve kocanın sözkonusu çocuğun babası olmasının olanaksızlığının ispatlanması halinde, koca çocuğun kendinin olduğunu kabul etse dahi, böyle bir çocuğun nesebine yukarıdaki (1)’inci fıkrada öngörüldüğü şekilde itiraz edilebilir.

Çocukların Öğrenim, Eğitim Ve Diğer Giderleri

44. Ana ve baba, kendi güçleri dahilinde olmak üzere, çocuklarının öğrenim, eğitim ve diğer giderlerini karşılarlar. Ancak, ana ve baba yoksulsa veya başka bir nedenle çocuklarının öğrenim, eğitim ve diğer giderlerini tamamen karşılayacak güçte değillerse mahkeme ana ve babaya çocuklarının bütün giderlerini karşılamak üzere çocuğun gelirlerini kullanması için yetki verebilir.

SEKİZİNCİ KISIM Çeşitli Kurallar

Evliliğin Geçerliliğinin Beyanı Fasıl 339 8/1980 30/1982 49/1995

45. Mahkeme, bir evliliğin Türk Aile (Evlenme ve Boşanma) Yasasının yürürlüğe girdiği tarihten önce dönemin gerektirdiği kurallara ve yönteme göre yapıldığına kanaat getirirse, kuşkuların ortadan kaldırılması için böyle bir evliliğin bu Yasa kuralları uyarınca yapıldığı ve geçerli olduğu yönünde beyanda bulunabilir.

Evliliğin ve Mahkeme Tarafından Verilen Her Türlü Hüküm, Karar Veya Emrin Yeniden Kaydedilmesi İçin Mahkemeye Başvurma Ve Yüksek Mahkemenin Tüzük Yapma Yetkisi

46.

(1)

Bu Yasanın 45’inci madde kuralları saklı kalmak koşuluyla, bu Yasaya uygun olarak akdedilen bir evliliğe ilişkin kaydın veya mahkemenin yetki alanına giren konularda mahkeme tarafından verilen ve tescil edilen veya edilmesi gereken her türlü hüküm, karar veya emrin herhangi bir nedenle yok olması veya bulunmasının olanaksızlaşması halinde, sözkonusu evliliğe taraf olanlar münferiden veya müştereken veya evlilik mahsülü çocukların herhangi birisi veya bu durumdan makul olarak etkilenen herhangi bir kişi mahkemeye başvurabilir ve mahkeme sözkonusu evliliğe ilişkin kaydın,hükmün, kararın veya emrin yeniden kaydedilmesini emredebilir. Bu şekilde kayıt için tutulan kayıt veya karar defteri, resmi bir evrak olup buna dayanılarak verilen bilgiler mahkemede aksi kanıtlanıncaya kadar doğru olarak kabul edilir. Mahkeme, başvurunun herhangi bir safhasında, uygun gördüğü herhangi bir kişinin mahkemeye celbini veya belgenin ibrazını isteyebilir.

(2)

Yüksek Mahkeme bu maddenin daha iyi uygulanabilmesi ve aşağıda öngörülen alanlarda düzenleme yapılabilmesi amacıyla tüzük yapabilir:

(A)

Kaydın düzenlenmesi için mahkemeye başvurma şekli veya formu;

(B)

Başvuru sahibinden istenecek bilgi veya belgeler;

(C)

Karar veya kayıt defterlerinin tutulma şekli.

(3)

Bu madde uyarınca yapılacak başvurular, mahkeme aksine bir emir vermedikçe, dosya üzerinde incelenip sonuçlandırılır.

Uygulanacak Yasa

47.

(1)

Bu Yasa, bu maddenin (2)’nci fıkra kuralları saklı kalmak koşuluyla içerdiği konularda mahkemece uygulanacak yegane yasadır.

(2)

Mahkeme bu Yasayı uygularken bu Yasanın herhangi bir maddesinde beliren herhangi bir konunun gerektiği şekilde sonuçlandırılması için yürürlükteki başka herhangi bir yasanın uygulanmasını gerekli gördüğü takdirde o yasayı da uygular. Ancak bu, mahkemenin yargı yetkisini,bu Yasada düzenlenen konular dışına genişletir anlamına gelmez.

Bu Yasanın Yürürlüğe Girdiği Tarihten Önceki Evliliklere İlişkin Kurallar Fasıl 339 8/1980 30/1982 49/1995

48. Bu Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten önce Türk Aile (Evlenme ve Boşanma) Yasası’na uygun yapılmış olan tüm evlilikler, bu Yasa kuralları uyarınca yapılmış sayılır ve bu Yasa kuralları bu evlenmelere de uygulanır.

Evlenme Kütükleri

49.

(1)

Kaza mahkemeleri başkanları, bölgeleri dahilinde her yıl yapılan evliliklerin kaydının her yıl sonunda resmi kütüğe geçirilmesini sağlamakla yükümlüdürler.

Fasıl 339 8/1980 30/1982 49/1995

(2)

Türk Aile (Evlenme ve Boşanma) Yasasının yürürlüğe girmesinden başlayarak bu Yasa yürürlüğe girene kadar Aile mahkemelerince tutulan evlenme kaydı kütükleri bu Yasa uyarınca yapılmış sayılır.

DOKUZUNCU KISIM Geçici Ve Son Kurallar

Geçici Madde Koruma Fasıl 339 8/1980 30/1982 49/1995

1. Bu Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten önce mahkemede dosyalanmış olan boşanma davaları hakkında bu Yasa kurallarına bakılmaksızın bu Yasa ile yürürlükten kaldırılan Türk Aile (Evlenme ve Boşanma) Yasası kuralları uygulanır.

Tüzük Yapma Yetkisi

50. Yüksek Mahkeme,bu Yasayı uygulayabilmek için aşağıdaki konularda ve gerekli gördüğü başka konularda tüzük yapabilir: (1) Bu Yasa kuralları uyarınca uygulanacak sav, savunma ve usulleri ile mahkeme usullerini düzenlemek. (2) Mahkeme kararlarının ve emirlerinin icrasını düzenlemek.

Yürürlükten Kaldırma Fasıl 339 8/1980 30/1982 49/1995

51. Bu Yasanın yürürlüğe girdiği tarihten başlayarak Türk Aile (Evlenme ve Boşanma) Yasası ve bu Yasa altında yapılan tüzük ve yönetmelikler yürürlükten kaldırılır; Ancak, bu Yasa ile yapılması öngörülen tüzük ve yönetmelikler yapılıncaya kadar mevcut tüzük ve yönetmelikler yürürlükte kalmaya devam eder ve bu Yasanın Geçici 1’inci maddesinde öngörülen davalar sonuçlanıncaya kadar sadece bu davalar için bu Yasa ile yürürlükten kaldırılan Türk Aile (Evlenme ve Boşanma) Yasasının geçerliliği devam eder.

Yürürlüğe Giriş

52. Bu Yasa, Resmi Gazete’de yayımlandığı tarihten başlayarak yürürlüğe girer.