~~~~~~~~~~ Qarabağın Tutusu ~~~~~~~~~~
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- H. Əliyev
- MƏN UŞAQLIQ İLLƏRİMİ BELƏ XATIRLAYIRAM. . .
~~~~~~~~~~ Qarabağın Tutusu ~~~~~~~~~~ 10 ANA! Dərdim sevdiyin əlvan gülləri, Masamın üstünə mən qoydum,ana! Yaşamaq çətindir, sənsiz günləri, Sənsizlikdən artıq çox doydum,ana! Bu gün hər zamandan çox-çox darıxdım, Qısılmaq istədim köksünə sənin. Darıxdı saçlarım sığalın üçün, Darıxdım, ay ana, nəfəsin üçün. Mənə"balam" deyən şirin dilinçin, Dərdlərin köksümdə yığılıb çin-çin. Kədərdən-kədərə hey dolub axdım, Göz yaşımla da heç ovunmadım. Səni axtardım hey, tapacam sandım, Səninçin bu gün çox, çox darıxmışam. Qayıt gəl ömrümə, qayıt, ay ana, Sənsiz mən... Sənsiz mən çox karıxmışam. ~~~~~~~~~~ Qarabağın Tutusu ~~~~~~~~~~ 11 HƏSRƏT Bir həsrət elə hey mənimlə gedir Yorulmadan, dayanmadan. Sağa-sola baxmadan da, Heç arxaya dönmədən də. Gedir həsrət kölgəm kimi. Bir həsrət görürəm… Tuta bilmirəm o həsrətin əlindən, Qaça bilmirəm o həsrətin gözündən, Hara baxdım, həsrət gördüm Taleyindən incik gedir xəyalımda Həsrət dolu, giley dolu bir həsrət! AĞLA, QƏRƏNFİLİM! Ağla, qərənfilim, şəhidlər üstdə, Sənin göz yaşların bitməz, tükənməz! Dağla sinəsini ürəksizlərin, Şəhidsiz, azadlıq, qədrin bilinməz! Şəhidlər ürəklər yarası oldu, Tarixdə silinməz bir iz qoyuldu! Şəhidlik qəlblərdə qala daşıdır! ~~~~~~~~~~ Qarabağın Tutusu ~~~~~~~~~~ 12 İgidlik zirvəsi qan yaddaşıdır! Ağla, qərənfilim, şəhidlər üstə Ağlayaq qarışsın gözyaşlarımız, Baxaraq qan rəngli ləçəklərinə Rahat uyusunlar doğmalarımız Ağla, qərənflim, Şəhidlər üstə! German, şair-publisist ~~~~~~~~~~ Qarabağın Tutusu ~~~~~~~~~~ 13 “Xalqımız əsrlər boyu həmişə öz torpağını qoruyub, öz milli azad- lığını, qürurunu müdafiə edib və bu gün də müdafiə etməyə qadirdir. ” H. Əliyev ~~~~~~~~~~ Qarabağın Tutusu ~~~~~~~~~~ 14 ƏSƏRİN QƏHRƏMANI RÜXSARƏ CUMAYEVA: MƏN UŞAQLIQ İLLƏRİMİ BELƏ XATIRLAYIRAM. . . ən uşaqlıq illərimi belə xatırlayıram: Heç də sakit olmayan dəcəl bir qız uşağı olmuşam. Gücüm çatana çatırdı, çatmayanada bir daş atırdım. Sinifdə şagirdlərlə mehriban olmuşam. Bizim evlə məktəbimizə gedən məsafə 300 m olardı. Birinci sinifə gedəndə çantam o qədər ağır idi ki, un dəyirmanı olan yerin yanında daşın üzərində oturub ağlayırdım. “Çantamı aparın”- deyərdim. Bir gün evə gələndə dedim ki, mənim çantam çox ağırdır, məktəbə aparın da. Kim idi ki, mənim sözümə qulaq asan?! Anam kolxozda, sahədə çalışırdı, atam isə inşaatda. Vaxtları olmurdu ki, məni məktəbə aparsınlar. Axır ki, məni buna öyrəşdirdilər. O birinci sinifdən bu günkü günə qədər yük daşımağa öyrəndim. Məktəb çantası, tələbəlik çantası və Qarabağda tibbi çantam. Bütün bu çantaların mənim həyatımda çox önəmli yeri var. Dürüstlüyü, mərdliyi, cəsurluğu atam öyrətdi mənə. Uşaqlıqda qışda məktəbə getməyə qorxardım. Çünki qonşu itləri üstümüzə hücum edərdi. İtdən qorxardım. Bir gün yenə itlər hücum edəndə qaçdım, amma yıxıldım. Yerdə də 70 sm hündürlüyündə qar var idi. Qarları yol kənarına yığmışdılar. Həmin qar topasının üstünə yıxıldım. Ancaq yenə dəcəlliyimdən qalmırdım, yenidən itlərə daş atırdım. Mənə məktəb M ~~~~~~~~~~ Qarabağın Tutusu ~~~~~~~~~~ 15 uşaqları bir kəlmə desəydilər, hər kəsi döyərdim. Gücüm çatmayana isə bir daş atardım. Bir gün atam məni danladı. Həmin gün mənə dediyi söz hələdə qulağımdadır. Döyülüb evə gəlmə! Döy, ağlat, gəl! Məktəbin bütün tədbirlərində bir pioner və komsomolçu kimi iştirak edərdim. Həmişə fəxri fərmanlar və təşəkkürnamələr verilərdi. Bir gün riyaziyyat dərsində variant işlədiyimiz zaman müəllim mənim qiymətimi arxada əyləşən sinif yoldaşıma yazdığı üçün Zaqatala rayon maarif şöbəsinə gedib çıxmışdım. Orda işləyənlər inanmadılar. Yol tanımayan bir qız uşağı gəlib maarifə şikayət etməyə. Və bununla hər kəsə sübut olundu ki, bu balaca qız uşağı hər zaman haqqın tərəfini tutacaq. Atam məni oğul deyə çağırardı. Oğul kimi də böyütdü məni. O zaman kəndimizdə tütün və barama qurdu yetişdirərdik. Tut şələsini meşədən evə qədər belimdə gətirərdim. Mən hər zaman atama dəstək olardım. Qardaşım xarici dövlətdə xidmət etdiyinə görə atama hər zaman bir igid oğul kimi dəstək olardı. Kəndimizin bəzi qızları hər zaman bizə toplaşardılar. Tütün düzərdik, söhbətləşərdik, səhərin açıldığını belə bilməzdik. Heyif o günlərimə. Bugünkü bir günüm o günlərimə çatmaz. Uşaqlıq illərimi hər bir uşaq kimi keçirə bilmədim. Dəcəlliyim ilə çox fərqlilik qazandım. Nəhayət məktəbi bitirdim. Arzum oxumaq, təhsil alıb millətimə, xalqıma xidmət etmək idi. Nə biləydim ki, qara buludlar canımdan çox sevdiyim Vətənimin başı üzərinə gələcək. Tələbəliyim gəlib meydan hərəkatı dövrünə düşdü. Burada da sakit olmadım. Aclıq elan etdiyim günlərim başladı. Təhsil Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|