____________Milli Kitabxana____________
43
haqqında” RK (b)P MK-nın 18 iyun 1925-ci il tarixli qərarı bu
istiqamətdə atılan ilk addımlardan idi. Bu qərar ədəbiyyatda
parçalanma apardı. Fəaliyyətdə olan yazıçılar üç qrupa
bölündü: proletar yazıçılar, burjua-qolçomaq yazıçıları və
cığırdaşlar. Beləliklə, ədəbiyyatda və ədəbi tənqiddə növbəti
repressiyaların zəmini qoyuldu. Eyni millətin övladları –
ziyalılar, fikir adamları, yazıçılar bir-birinin simasında düşmən
axtarmağa cəlb olundu.
Moskvadan partiya MK-nın hazırladığı, ədəbi prosesə
təsir edən dəyərləndirmə metodları rus ədəbi mühitində
yoxlamadan çıxarılandan sonra yerlərə göndərilirdi. Əli Nazim
yazırdı ki, “ədəbi tənqid bilxassə 1926-cı ildən sonra rus və
başlıca olaraq marksist tənqidin vasitəsiz təsiri altında inkişaf
edir” (bax: 36, 224). 1930-cu ildə Rusiyada “Против
механического
литературоведения» kitabından sonra
Azərbaycanda 1931-ci ildə “Ədəbiyyatşünaslıqda burjua
təmayülləri əleyhinə” məcmuəsi çap olundu.
1920-ci ildən başlayaraq ədəbi prosesdə futurizm,
mexanizm, pereverzevçilik, voronskiçilik, pilnyakçılıq və s.
cərəyanları və axınları özünü göstərirdi ki, bunlar öz təzahürünü
Azərbaycan ədəbiyyatında da tapmışdı. K.V.Plexanovun və
A.V.Lunaçarskinin fikirləri həmin cərəyan və axınların
____________Milli Kitabxana____________
44
yaranmasına güclü təsir göstərmişdi. A.V.Lunaçarski də
K.V.Plexanovun nəzəri fikirlərinə əsaslanırdı və yazırdı ki,
“marksist sənət nəzəriyyəsinin əsaslarını Plexanov yaratmışdır”
(36, 224).
Ədəbiyyatşünas A.F.Kireyeva proletar mədəniyyətinin
nəzəri məsələlərindən bəhs edərkən yazır: “Bəşəriyyətin
mənəvi inkişafının ali forması olan proletar mədəniyyəti
haqqında ideya məntiqi olaraq Rusiyada ilk təbliğatçısı
K.V.Plexanov olan marksist - sosializm nəzəriyyəsindən
ortaya çıxmışdı” ( 142, 49 ) . K.V.Plexanovun marksist–
sosialist ideyaları 20-30-cu illər ədəbiyyatında qruplaşmaların
və onların ədəbi ziddiyyət törədən mübahisələrinin səbəbi,
nəzəri mənbəyi olur. Proletkultun lideri, öz siyasi-ideoloji
görüşlərində Max və Avenariusun pozitivist fəlsəfəsinə istinad
edən A.Boqdanov, K.V.Plexanovun proletar mədəniyyəti
haqqındakı ideyalarını proletkultun nəzəri əsası kimi işləyərkən,
onun fəlsəfəsində özünün görüşlərinin daha uyğun-menşevik
tərəflərindən, dəqiq desək, K.V.Plexanovun “Saxta ideyalar”
nəzəriyyəsindən istifadə etmişdi. Deməli, milli respublikaların,
o cümlədən Azərbaycanın gənc marksist ədəbiyyatşünasları da
K.V.Plexanov estetikasının A.Boqdanov zövqü ilə seçilmiş
müddəalarından da istifadə etmiş və bir müddət onu yeni
____________Milli Kitabxana____________
45
ədəbiyyatşünaslığın marksist metodoloji əsası kimi qəbul
etmişlər.
K.V.Plexanov
estetikasının həlledici mövqeyə
keçməsinin əsas səbəbi, əlbəttə, V.İ.Leninin ona ilk marksist
kimi yüksək qiymət verməsi və kommunist dünyagörüşünün
formalaşmasındakı böyük rolunu göstərməsi idi. V.İ.Lenin
yazırdı: “Fəlsəfəyə dair Plexanovun yazdıqlarının hamısını
öyrənmədən – məhz öyrənmədən – şüurlu, əsil kommunist
olmaq olmaz, çünki onun yazıları marksizmə dair bütün
beynəlxalq ədəbiyyatın ən yaxşı əsərləridir” (65, 323).
K.V.Plexanovun 20-30-cu illərin ədəbi həyatında,
xüsusən də ədəbi mübahisələrdə, marksizmin ədəbi işə
tətbiqində əhəmiyyətli rol oynamış V.M.Friçe, V.F.Pereverzev
və s. kimi marksist professor şagirdləri fəaliyyət göstərmişlər.
20-30-cu illərdə Azərbaycan ədəbi mühitində Plexanova
münasibətin xarakteri müxtəlif idi; onun rolunu marksist-estetik
kimi mütləqləşdirir, onunla mübahisə edir, onun irsini, xüsusilə
tarix və estetikaya dair təlimini təkcə məktəb yox, həm də
mənbə kimi qəbul edirdilər. Bütövlükdə həmin dövr
ədəbiyyatçılarının (Ə.Nazim, H.Zeynallı, M.Hüseyn,
M.Quliyev və b.) sənətin ictimai mənşəyi və estetik təkamülü
ilə bağlı fikirləri ya birbaşa, ya da vulqar sosiologizm, sonralar
____________Milli Kitabxana____________
46
RAAP-çılar vasitəsilə K.V.Plexanov estetikasından gəlirdi.
Onlar Plexanov estetikasını birtipli aspektdə oxumur, zəngin
əlaqələr zəminində dayanan çoxcəhətli sistem kimi qəbul
edirdilər.
1928-ci ildə çap olunan “Ədəbiyyatdan iş kitabı”nın
birinci hissəsi Azərbaycan milli ədəbiyyatının inkişafında
əhəmiyyətli rol oynamışdır. Kitab H.Zeynallı, A.Şaiq,
A.Musaxanlı və C.Əfəndizadə tərəfindən yazılmışdı. Burada
istər Azərbaycan, istərsə də Avropa və rus ədəbiyyatlarının hər
bir mərhələsi onu yetirən ictimai-tarixi şəraitlə vəhdətdə
araşdırılır, bu zaman müəlliflər marksist metodologiyasının
prinsiplərinə, xüsusilə görkəmli marksist K.V.Plexanovun
“Tarixə monistik baxış” konsepsiyasına istinad edirdilər.
Bununla belə, 20-ci illərin sonuna doğru K.V.Plexanov
nəzəriyyəsinin səhv cəhətləri də marksist ədəbiyyatşünasların
gözündən yayınmır. Rusiyada Plexanov estetikasının tənqidini
ilk dəfə 1928-ci ildə L.V.Lunaçarski vermişdi. O, Kommunist
Akademiyasındakı məruzəsində K.V.Plexanovun “menşevik
totalizmi”ni kəskin tənqid edir.
Plexanova münasibətin 30-cu illər formulası təxminən belə
idi: “bütün Plexanov – çıxılsın onun menşevizmi”.
Dostları ilə paylaş: |